نوشته شده توسط: الهه ناز
اکبر رحمتی، بازیگر سینما و تلویزیون
تاریخ تولد: 1328
محل تولد: تهران
ملیت: ایرانی
شروع فعالیت:1346
اکبر رحمتی ( متولد1328 در تهران) یک بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون اهل ایران است. اکبر رحمتی دارای دیپلم اقتصاد است. وی فعالیت هنری اش را در سال 1346 در تئاتر شروع نمود و از سال 1351، وارد تلویزیون شد. اکبر رحمتی در سال 1360 با بازی در فیلم «رسول پسر ابوالقاسم» فعالیت در سینما را شروع کرد.
تصاویر اکبر رحمتی
سوالی که من همواره از بازیگران هم نسل شما می پرسم این است که چرا اینقدر کم کار هستید؟
فقط می توانم بگویم که کم کاری و یا بیکاری بین بازیگران نسل ما تقریباً همگانی شده و همه بازیگران از این مسئله گله دارند. درصورتی که از آن ها بپرسید، حتماً همین جواب را به میدهند که برخی دوستان نسبت به بازیگران قدیمی کم لطف شده اند. ضمن این که اکثر مجموعه تلویزیونی هایی که ساخته می شود، در مورد جوانان و مسائل مربوط به آنهاست.
به همین علت نقشی برای من و امثال من پیرمرد در این مجموعه ها وجود ندارد و یا به قول شما حضورم در قصه کوتاه و کمرنگ است. بعد هم این که، تولید هم کم ده و مانند گذشته نیست که فیلم و سریال های زیادی برای تلویزیون ساخته می شد و همه بازیگران در آن کارها بازی می کردند و کم کار نبودند.
شما از سن 18 سالگی وارد این حرفه شده اید. کدامیک از کارهایتان بیشتر به دل تان نشسته است و مردم هم آنرا دوست دارند؟
« مش خیر ا... صندوقچه اسرار»، « آیینه»، « عطر گل یاس» و « ورثه آقای نیکبخت» را دوست دارم. حدود 40، 50 تئاتر حرفه ای روی صحنه داشتم و همه را دوست داشتم. مردم به من ابراز لطف می کنند و اعتماد دارند. خیلی ها با من درددل و احساس نزدیکی می کنند.
عکس قدیمی اکبر رحمتی در کنار رضا رویگری و رضا ژیان
با صحبت شما موافقم که ساخت تله فیلم و مجموعه تلویزیونی محدود شده و قصه ها معمولاً در مورد مسائل و معضلات جوانان است. ولی خب این جوانها هم در قصه ها پدر و مادر و بزرگتری دارند!
( می خندد) خب این دیگر تقصیر ما نیست. ما همیشه آماده بازی در یک کار خوب برای مردم هستیم. ولی من امسال چند پیشنهاد سریال و سینمایی داشتم که خوشم نیامد و قبول نکردم. تئاتر هم فراوان به من پیشنهاد می شود. اما فعلا تصمیم ندارم تئاتر کار کنم.
علت خاصی دارد؟
زیرا شرایط حاکم بر تئاتر را درست نمی دانم.
فکر می کنم تئاتر بگونه ای شده که هر جایی را پیدا می کنند، سالن تئاتر می زنند؛ دقیقا مانند کافی شاپ! به همین خاطر تئاتر به آن معنایی که ما در سال های دور کار می کردیم و مشخصاتی داشت، نیست. ما در آن دوران که تئاتر کار می کردیم، به این شکل بود که سالها گروهی کار و تمرین می کردیم. ولی اکنون هر کسی تئاتر کار می کند. یعنی هم اجرا می کند، هم تهیه و هم بازی می کند و تئاترهایی که اصلاً مخاطب ندارند! من بارها دیده ام که در این سالن ها تازه تأسیس تنها 10 نفر تماشاگر وجود دارد.
خاطرم هست که در دوران کودکی مجموعه «مش خیر الله و صندوقچه اسرار» را که شما هم در آن بازی می کردید، خیلی دوست داشتم. با وجود این که آن کار برای گروه سنی من نبود. ولی سریال ها خیلی مورد توجه قرار می گرفتند و بسیار هم تاثیرگذار بودند. هم جنبه سرگرمی رعایت می شد و هم انتقال مفاهیم اخلاقی. بنظر شما که سالهای بسیاری در تلویزیون فعالیت نموده اید، علت این که از این دست کارها کمتر ساخته می شود، چیست؟
البته من قبول دارم که خیلی ها می گویند آن زمان تنها دو شبکه وجود داشت و این همه شبکه ها و ماهواره ها نبود. ولی در آن زمان آدم های کاربلدی بودند که الان کار نمی کنند و یا کنار گذاشته شده اند. ولی منظورم این نیست آنهایی که هستند و کار می کنند، کاربلد نیستند. اما ما یکسری فیلمسازان و سریال سازانی داشتیم که دیگر برای تلویزیون کار نمی کنند. مثلا خانم برومند سالهاست که برای تلویزوین کار نمی کند. در صورتی که مجموعه تلویزیونی های خوب و پرمخاطبی را برای مردم می ساخت. از طرفی باید بگویم متأسفانه تمام تجارب ما آرشیو نمی شود و درصورتی که بخواهیم دنبال کاری برویم، باید مجدداً از صفر آغاز کنیم.
والاّ ما این همه آدم کاربلد هنرمند داریم که باید از آن ها خواهش کنند که باز هم برای مردم سریال بسازند. باز هم مثال دیگری می زنم. آقای میرباقری هم باید باز برای تلویزیون سریال بسازد. باید تلویزیون از این هنرمندان کاربلد بخواهد که باز هم با سریال هایشان مردم را پای تلویزیون بنشانند.
اکبر رحمتی در سریال پدر
اوقات فراغت تان را با انجام چه کارهایی سپری می کنید؟
بیشتر کار می کنم. خودم را با باغچه ام سرگرم و باغبانی و گلکاری می کنم. اگر بازیگر نمی شدم کشاورزی می کردم چون خیلی به آن علاقه مند هستم.
چقدر به آرزوهای تان در این حرفه نزدیک شده اید؟
هیچ وقت آدم زیاده خواهی نبودم. نگرش من به دنیا هیچ زمان جاه طلبانه نبوده و همیشه از آن چه که دارم راضی هستم. زندگی خوبی دارم و تنها فرزندم پسر و پزشک متخصص بیهوشی است و از دنیا چیزی نمی خواهم.
1398 خروج
1393 شیفت شب
1393 ایران برگر
1383 مکس
1382 شهر زیبا
1379 دختری به نام تندر
1376 پشت دیوار شب
1374 چهره
1367 سه چهره از یک مبصر
1360 رسول پسر ابوالقاسم
تصاویر اکبر رحمتی
1399 آقازاده
1398–1397 حکایت های کمال
1398–1397 برسر دو راهی
1397 پدر
1396 گمشدگان
1396 هست و نیست
1395 تله فیلم« تصمیم منطقی»
1392–1391 کلاه پهلوی
1391 تله فیلم« غلط انداز»
1390 خانه اجاره ای
1390 شوق پرواز
1390–1389 خنده بازار
1389 ستایش
1381–1382 خوش رکاب
1378 هتل پیاده رو
و ...
گردآوری: بخش بازیگران بیتوته
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
