نوشته شده توسط: الهه ناز
بیماریهای انگلی
بابزیوز یک بیماری ناشی از انگل های میکروسکوپی است که گلبول های قرمز را آلوده می کند. بسیاری از گونه ها (انواع) مختلف انگل بابزیا در حیوانات یافت شده است که فقط تعداد کمی از آنها در افراد یافت شده است. بابزیا میکروتی که معمولا موش های پا سفید و سایر پستانداران کوچک را آلوده می کند، گونه اصلی است که در مردم ایالات متحده یافت شده است. موارد گاه به گاه ناشی از سایر گونه های بابزیا شناسایی شده است.
شدت علائم بابزیوز می تواند متفاوت باشد. ممکن است اصلا علائمی نداشته باشید یا علائم خفیفی شبیه آنفولانزا داشته باشید. برخی موارد می توانند عوارض جدی و تهدید کننده زندگی ایجاد کنند.
عفونت بابزیا اغلب با تب بالا، لرز، دردهای عضلانی یا مفاصل و خستگی شروع می شود. علائم کمتر رایج عبارتند از:
- سردرد شدید
- درد شکم
- حالت تهوع
- کبودی پوست
- زرد شدن پوست و چشمان شما
- تغییرات خلق و خوی
با پیشرفت عفونت، ممکن است درد قفسه سینه یا لگن، تنگی نفس و عرق خیس‌کننده ایجاد شود. ممکن است به بابزیا آلوده شده باشد و علائمی نداشته باشد. تب بالا عودکننده گاهی اوقات نشانه بابزیوز می باشد که تشخیص داده نشده است.
عوارض می تواند شامل موارد زیر باشد:
- فشار خون بسیار پایین
- مشکلات کبدی
- تجزیه گلبول های قرمز که به آنمی همولیتیک معروف است.
- نارسایی کلیه
- نارسایی قلبی
عوارض بابزیوز
بابزیوز در اثر عفونت با یک انگل شبه مالاریا از جنس Babesia ایجاد می شود. انگل بابزیا را می توان نوتالیا نیز نامید. این انگل در داخل گلبول های قرمز خون فرد یا حیوان آلوده رشد کرده و تکثیر می شود و اغلب به دلیل پاره شدن گلبول های قرمز باعث درد شدید می شود.
بیش از 100 گونه از انگل بابزیا وجود دارد. با توجه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، در ایالات متحده، Babesia microti رایج‌ترین سویه برای آلوده کردن انسان است. سویه های دیگر می توانند عفونت کنند:
- گاو
- اسب ها
- گوسفند
- خوک ها
- بزها
- سگ ها
رایج ترین راه برای ابتلا به بابزیا ، نیش یک کنه عفونی است.
انگل Babesia microti در روده کنه پا سیاه یا آهویی ( Ixodes scapularis ) زندگی می کند. کنه به بدن موش های پا سفید و سایر پستانداران کوچک می چسبد و انگل را به خون جوندگان منتقل می کند. بعد از اینکه کنه غذای خود را از خون حیوان خورد، می افتد و منتظر می ماند تا حیوان دیگری او را بگیرد.
گوزن دم سفید ناقل رایج کنه آهو است. خود گوزن آلوده نیست.
پس از سقوط از گوزن، کنه معمولاً روی یک تیغه علف، یک شاخه کم یا بستر برگ قرار می گیرد. اگر به آن دست بزنید، می تواند به کفش، جوراب یا سایر لباس های شما بچسبد. کنه سپس به سمت بالا می رود و به دنبال پوسته ای باز می گردد.
احتمالا نیش کنه را احساس نخواهید کرد و حتی ممکن است آن را نبینید. به این دلیل که بیشتر عفونت های انسانی در طول بهار و تابستان توسط کنه ها در مرحله پوره منتشر می شود. در این مرحله کنه ها به اندازه و رنگ دانه خشخاش هستند.
علاوه بر نیش کنه، این عفونت می تواند از طریق انتقال خون آلوده یا از طریق انتقال از یک زن باردار آلوده به جنین نیز منتقل شود. به ندرت از طریق پیوند عضو نیز قابل انتقال است.
نحوه انتقال بیماری بابزیوز
افرادی که طحال ندارند یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند در معرض خطر بیشتری هستند. بابزیوز می تواند یک وضعیت تهدید کننده زندگی برای این افراد باشد. افراد مسن، به ویژه آنهایی که سایر مشکلات سلامتی دارند، نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
همان کنه ای که حامل انگل بابزیا است می‌تواند حامل باکتری‌های چوب پنبه‌ای شکل مسئول بیماری لایم باشد.
یک مطالعه نشان داد که تا یک پنجم افراد مبتلا به لایم نیز به بابزیا آلوده شدند . محققان همچنین دریافتند که بابزیوز اغلب تشخیص داده نمی شود.
علائم بابزیوز مشابه علائم بیماری لایم است. عفونت همزمان با لایم و بابزیا می تواند باعث شدیدتر شدن علائم هر دو شود.
تشخیص بابزیوز ممکن است دشوار باشد.
در مراحل اولیه، انگل بابزیا را می توان با بررسی نمونه خون زیر میکروسکوپ تشخیص داد. تشخیص با میکروسکوپ به زمان و تخصص قابل توجهی نیاز دارد. در صورت وجود سطح بسیار کم پارازیتمی در خون، پاسخ می تواند منفی باشد، به خصوص در اوایل بیماری و ممکن است نیاز به تکرار در طی چند روز باشد.
اگر شما یا پزشکتان به بابزیوز مشکوک هستید، پزشک می تواند آزمایشات بیشتری را انجام دهد. آنها ممکن است آزمایش آنتی بادی فلورسنت غیرمستقیم (IFA) را روی نمونه خون درخواست کنند. تشخیص مولکولی مانند واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) نیز ممکن است بر روی نمونه خون استفاده شود.
تشخیص بیماری بابزیوز
بابزیا یک انگل است و به تنهایی به آنتی بیوتیک ها پاسخ نمی دهد. درمان به داروهای ضد انگلی مانند داروهای مالاریا نیاز دارد. اتواکون به همراه آزیترومایسین برای درمان اکثر موارد خفیف تا متوسط ??استفاده می شود و معمولاً به مدت 7 تا 10 روز مصرف می شود. یک رژیم جایگزین کلیندامایسین به همراه کینین است.
درمان بیماری شدید معمولا شامل آزیترومایسین تزریق داخل وریدی به همراه آتواکون خوراکی یا کلیندامایسین است که به صورت داخل وریدی به همراه کینین خوراکی داده می شود. در صورت بیماری شدید، اقدامات حمایتی اضافی مانند انتقال خون ممکن است انجام شود.
ممکن است پس از درمان، عود بیماری رخ دهد. در صورت بروز مجدد علائم، باید مجدداً درمان شوند. برخی از افراد، مانند آنهایی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، ممکن است در ابتدا نیاز به درمان طولانی تری داشته باشند تا عفونت برطرف شود.
اجتناب از تماس با کنه بهترین راه پیشگیری در برابر بابزیوز و بیماری لایم است. اگر به مناطق جنگلی و چمنزاری که گوزن در آن حضور دارد می روید، اقدامات پیشگیرانه را انجام دهید:
- لباس‌های پرمترین را بپوشید.
- اسپری دافع حاوی DEET را روی کفش، جوراب و نواحی در معرض خطر اسپری کنید.
- شلوار بلند و پیراهن آستین بلند بپوشید. پاچه های شلوار خود را در جوراب های خود فرو کنید تا کنه ها به داخل لباس نروند.
- پس از گذراندن وقت در فضای باز، کل بدن خود را بررسی کنید. از یک دوست بخواهید به پشت کمر و پشت پاهای شما، به خصوص پشت زانوهایتان نگاه کند.
- دوش بگیرید و از یک برس دسته بلند برای مناطقی که نمی بینید استفاده کنید.
- یک کنه باید قبل از انتقال بیماری به پوست شما بچسبد. چسباندن آن معمولاً چند ساعت پس از تماس کنه با پوست یا لباس شما طول می کشد. حتی اگر کنه بچسبد، مدتی باقی مانده است تا بتواند انگل را به شما منتقل کند. ممکن است 36 تا 48 ساعت وقت داشته باشید. این به شما زمان می دهد تا به دنبال کنه بگردید و آن را بردارید.
با این حال، بهتر است محتاط باشید و بلافاصله پس از ورود به داخل، کنه ها را بررسی کنید.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
