نوشته شده توسط: الهه ناز
مناجات الراجین از مناجات های پانزده گانه می باشد
مناجات راجین و امیدواران چهارمین مناجات از مناجات های خمس عشر است که امام سجاد (ع) در آن، امید به خداوند و رحمت بی انتهای او را به تصویر می کشند. مناجات الراجین در الصحیفة الثانیة السجادیة، بحارالانوار و مفاتیح الجنان آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت مناجات الراجین را روز دوشنبه تعیین نموده است.
مضامین مناجات الراجین
√ بیان امید به خداوند و رحمت بی انتهای او.
√ محدود نبودن درخواست انسان از خدا و امید به فضل الهی.
√ لزوم درخواست همه نعمت های دنیایی و اخروی از خداوند و امید به کرم وی داشتن: « چگونه به غیر تو امید داشته باشم، درصورتی که همه خیر از توست؟ و چگونه به غیر تو آرزومند گردم، در حالیکه فرمانروایی، حاکمیت و مالکیت افرینش مخصوص توست؟ آیا من امیدم را از تو قطع گردانم در صورتی که تو از فضل و کرمت آنچه را من درخواست نکردم به من بخشیدی؟»
√ درخواست نعمتهای معنوی و اخروی و مقامات الهی از خداوند در کنار درخواست های مادی.
√ ستودن خداوند و ذکر اسماء و صفات الهی در کنار درخواست از او.
محدود نبودن درخواست انسان از خدا و امید به فضل الهی از مضامین مناجات راجین می باشد
متن عربی مناجات الراجین
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
یَا مَنْ إِذا سَأَلَهُ عَبْدٌ أَعْطاهُ ، وَ إِذا أَمَّلَ ما عِنْدَهُ بَلَّغَهُ مُناهُ ، وَ إِذا أَقْبَلَ عَلَیْهِ قَرَّبَهُ وَأَدْناهُ، وَ إِذا جاهَرَهُ بِالْعِصْیانِ سَتَرَ عَلى? ذَنْبِهِ وَغَطَّاهُ ، وَ إِذا تَوَکَّلَ عَلَیْهِ أَحْسَبَهُ وَکَفاهُ . إِل?هِى مَنِ الَّذِى نَزَلَ بِکَ مُلْتَمِساً قِراکَ فَما قَرَیْتَهُ ؟ وَمَنِ الَّذِى أَناخَ بِبابِکَ مُرْتَجِیاً نَداکَ فَما أَوْلَیْتَهُ ؟ أَیَحْسُنُ أَنْ أَرْجِعَ عَنْ بابِکَ بِالْخَیْبَةِ مَصْرُوفاً ، وَلَسْتُ أَعْرِفُ سِواکَ مَوْلىً بِالْإِحْسانِ مَوْصُوفاً ؟! کَیْفَ أَرْجُو غَیْرَکَ وَالْخَیْرُ کُلُّهُ بِیَدِکَ ؟ وَکَیْفَ أُؤَمِّلُ سِواکَ وَالْخَلْقُ وَالْأَمْرُ لَکَ ؟! أَ أَقْطَعُ رَجائِى مِنْکَ وَقَدْ أَوْلَیْتَنِى ما لَمْ أَسْأَلْهُ مِنْ فَضْلِکَ ؟ أَمْ تُفْقِرُنِى إِلى? مِثْلِى وَأَنَا أَعْتَصِمُ بِحَبْلِکَ ؟
یَا مَنْ سَعَدَ بِرَحْمَتِهِ الْقاصِدُونَ، وَلَمْ یَشْقَ بِنِقْمَتِهِ الْمُسْتَغْفِرُونَ؛ کَیْفَ أَنْساکَ وَلَمْ تَزَلْ ذاکِرِى ؟! وَکَیْفَ أَ لْهُو عَنْکَ وَأَنْتَ مُراقِبِى ؟!
إِل?هِى بِذَیْلِ کَرَمِکَ أَعْلَقْتُ یَدِى، وَ لِنَیْلِ عَطایاکَ بَسَطْتُ أَمَلِى، فَأَخْلِصْنِى بِخالِصَةِ تَوْحِیدِکَ، وَاجْعَلْنِى مِنْ صَفْوَةِ عَبِیدِکَ، یَا مَنْ کُلُّ هارِبٍ إِلَیْهِ یَلْتَجِئُ ، وَکُلُّ طالِبٍ إِیَّاهُ یَرْتَجِى، یَا خَیْرَ مَرْجُوٍّ، وَیَا أَکْرَمَ مَدْعُوٍّ، وَیَا مَنْ لَایُرَدُّ سائِلُهُ ، وَلَا یُخَیَّبُ آمِلُهُ، یَا مَنْ بابُهُ مَفْتُوحٌ لِداعِیهِ، وَحِجابُهُ مَرْفُوعٌ لِراجِیهِ، أَسْأَلُکَ بِکَرَمِکَ أَنْ تَمُنَّ عَلَىَّ مِنْ عَطائِکَ بِما تَقَِرُّ بِهِ عَیْنِى، وَمِنْ رَجائِکَ بِما تَطْمَئِنُّ بِهِ نَفْسِى، وَمِنَ الْیَقِینِ بِما تُهَوِّنُ بِهِ عَلَىَّ مُصِیباتِ الدُّنْیا، وَتَجْلُو بِهِ عَنْ بَصِیرَتِى غَشَواتِ الْعَمى?، بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
ترجمه مناجات الراجین
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است؛
ای آن که هرگاه بنده ای از او بخواهد عطایش کند و هرگاه چیزی را که نزد اوست آرزو کند، به آرزویش برساند و هنگامی که به او روی آورد، مقرّب و نزدیکش کند و گاهی که تظاهر به گناه کند، گناهش را پرده پوشی نماید و آن گاه که بر او توکل نماید، او را بس باشد و کفایت کند،
خدای من، کیست که بر آستانت وارد شده و خواهان مهمان پذیری ات باشد و تو از او پذیرایی نکرده باشی و کیست که مرکب حاجت را با امید به سخاوتت به درگاهت خوابانده باشد و تو احسانش ننموده باشی؟ آیا خوشایند است که از درگاهت با محرومیت بازگردم، درحالی که جز تو سروری که به احسان متصّف باشد نشناسم؟ چگونه به غیر تو امید بندم درحالی که هر خوبی به دست توست و چگونه جز تو را آرزو کنم درحالی که آفرینش و فرمان خاص تو است؟ آیا امیدم را از تو بِبُرم درحالی که از روی احسان آنچه از تو نخواستم به من عطا فرمودی یا آیا به مانند خودم محتاجم می کنی درحالی که به رشته محکمت چنگ می زنم؟
ای آن که قصدکنندگان به رحمتش خوشبخت شدند و آمرزش خواهان به انتقامش بدبخت نشدند؛ چگونه فراموشت کنم که همیشه به یادم بوده ای و چگونه از تو غافل شوم که تو نگهبانم هستی، خدای من دستم را به دامن کرمت آویختم و برای رسیدن به عطایت سفره آرزویم را گستردم، مرا به خلوص توحیدت خالص کن و از بندگان برگزیده ات قرار ده، ای آن که هر گریزانی به او پناه می جوید و هر جوینده ای به او امید می بندد، ای بهترین امیدبخش، ای کریم ترین خوانده، ای آن که پرستنده اش برگردانده نشود و آرزومندش محروم نگردد، ای آن که در رحمتش به روی خوانندگان باز است و پرده درگاهش برای امیدواران گشوده است، از تو می خواهم به بزرگواری ات که ببخشی از عطای خود بر من آنچنان که دیده ام به آن روشن شود و از امید به تو سرشارم سازی به اندازه ای که نهادم آرامش یابد و از یقین آنچنان بر من منّت نهی که با آن ناگواری های دنیا را برایم آسان نمایی و با آن از دیدگان دلم پرده های نابینایی را برگیری، به مهربانی ات ای مهربان ترین مهربانان.
گردآوری: بخش مذهبی بیتوته
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
