نوشته شده توسط: الهه ناز
بیماری پارکینسون در اثر تحلیل سلولهای مغزی در سنین بالای 60 سال رخ میدهد و تقریبا 66% بیماران طی 5 سال اول بیماری و 80% پس از 10 سال دچار ناتوانی میگردند.
پارکینسن یک بیماری دژنراتیو عصبی، ناتوانکننده و پیشرونده است که توسط جیمزپارکینسون در سال 1817 توصیف شد. مشخصات بیماری عبارتند از حرکت کند و کاهش یافته، سفتی و لرزش عضلانی و عدم تعادل، جویدن ناقص، اختلال در بلع و در سخن گفتن.
این بیماری در اثر تحلیل سلولهای مغزی تولید کننده دوپامین در سنین بالای 60 سال رخ میدهد. (معمولا از 40 سالگی تا 70 سالگی) تقریبا 66% بیماران طی 5 سال اول بیماری و 80% پس از 10 سال دچار ناتوانی میگردند. پارکینسون از جمله بیماریهای عصبی در جهان به شمار میآید که شیوع این بیماری در افراد آفریقایی- آمریکائی و آسیاییها در مقایسه با نژاد سفید کمتر است.
بیشتر بدانید : یکی از علائم ابتلا به پارکینسون در آینده، خواب ناآرام و بیقرار است!
بیشتر بدانید : پارکینسون چیست؟(علل، درمان)
سه فرضیه در مورد علت شناسی پارکینسون وجود دارد:
سالمندی همراه با کاهش سلولهای عصبی حاوی دوپامین و افزایش مونوآمین اکسیداز است.در حین متابولیسم دوپامین تولید سموم آندوژنیک میکند (رادیکالهای آزاد و پراکسید هیدروژن) و سبب از بین رفتن چربی غشاءها و مرگ سلولی میشود. در صورت وجود زمینه ارثی، آسیبهای شدید ممکن است سبب از دستدهی شدید سلولهای عصبی تولیدکننده دوپامین شود، درست مثل اتفاقی که در بیماری پارکینسون رخ میدهد. بر اساس بررسیها کمبود شدید و طولانی مدت ویتامین E میتواند منجر به از دست رفتن پایانه عصبی نیگروستریاتول شود.
نکته دیگر آن که مصرف زیاد آهن ومنیزیم احتمالاً با بروز پارکینسون در ارتباط هستند. با توجه به مطالعات، زمینه ارثی نیز در بروز بیماری موثر است، بخصوص در 2قلوهای دختر میزان ابتلا به این بیماری نسبت به سایر بستگان بالاتر میباشد. زنان احتمالاً از اجزای ژنتیک قویتری برای ابتلا به بیماری برخوردارند.
مثلث کلاسیک نشانههای بیماری عبارت است از:
این علائم اولین بار توسط جیمز پارکینسون توصیف شد که هنوز یک مقیاس بالینی پذیرفتهشده برای تشخیص به شمار میآید.
در حال حاضر از داروی لوودوپا یا –L دوپا جهت درمان و کنترل علائم بیماری استفاده میشود. از آنجا که دوپامین نمیتواند مستقیماً از سد خونی – مغزی عبور کند لذا –Lدوپا که پیشساز دوپامین است به صورت جایگزین به فرد تزریق میشود که پس از ورود به مغز توسط آنزیم دوپادکربوکسیلاز به دوپامین تبدیل میشود.
توجه داشتهباشید مصرف ویتامین B6 (پیریدوکسین) یا منابع غذایی حاوی آن تنها در حد توصیه شده باشد زیرا مصرف زیاد B6 نیز به علت اثر آن در فرآیند تبدیل –Lدوپا به دوپامین در حضور آنزیم دی کربوکسیلاز، میتواند سبب اختلال در متابولیسم دارو در مغز و کاهش اثر دارو شود.
از جمله منابع ویتامین B6 میتوان به نخود، ماهی تن و ماهی آزاد، سبوس و جوانه گندم اشاره کرد. ضمناً در صورت مصرف مولتی ویتامین به میزان B6 موجود در آن توجه کنید.
در این حالت بیمار را در بهترین وضعیت ممکن جهت غذاخوردن قرار دهید و از ظروف تطبیقی نظیر فنجانهایی با دو دسته یا ظروف دارای دسته حلقوی و ظورف لبه دار استفاده کنید. بهتر است وعدههای غذایی کوچک و مکرر بوده و غلظت غذا برحسب توانایی بلع در بیمار انتخاب شود.
اصولا تشویق و حمایت بیمار به منظور مصرف مقادیر کافی غذا نکته کلیدی در مراقبت از این بیماران به شمار میآید.
بیشتر بدانید : نشانه های ابتلا به پارکینسون، 6 نشانه اولیه
بیشتر بدانید : آیا درمان کامل برای پارکینسون وجود دارد
بیشتر بدانید : پارکینسون چگونه توهم آفرین می شود؟
بیشتر بدانید : پیشگیری از پارکینسون و آلزایمر با این ویتامین
گردآوری: گروه سلامت سیمرغ