نوشته شده توسط: الهه ناز
دو نوع چربی شکم وجود دارد :
احشایی:
این چربی اعضای بدن شخص را احاطه نموده است.
زیر پوستی:
این چربی است که زیر پوست می نشیند.
عارضه های سلامتی ناشی از چربی امعا و احشایی به مراتب پرخطر تر از چربی زیر پوستی است. مردم میتوانند سبک زندگی و رژیم غذایی زیادی را برای از دست دادن چربی شکم انجام دهند.
پرخطر ترین نوع چربی، چربی شکم است. در نزدیکی اندام های شما وجود دارد و ریسک بیماری های قلبی، دیابت و دیگر بیماری های جدّی را افزایش می دهد. پزشکان اغلب می گویند هرچه دور کمر بیشتر باشد، طول عمر کوتاه تر است.
از مهم ترین دلیل های چاقی شکم آگاه شوید!
چاقی شکم و پهلو خیلی زود بوجود می آیند؛ بهتر است که دلیل بزرگ شدن شکم تان را بشناسید. تا اندازه ای، داشتن چربی دور شکم ضروری است؛ برای این که از استخوان ها و اندام های داخلی بدن مراقبت خواهد کرد؛ البته ما هم قبول داریم که چربی زیاد هم تا حدی نگران کننده است و باید جویای دلیل آن بود؛ ولی نگران نباشید؛ با انجام ورزش و هم زمان کاهش و محدود کردن مصرف کربوهیدرات، میتوانید هرگونه چربی در بدن را از بین ببرید؛ دلیل های زیادی برای وجود چاقی شکم و چربی در قسمت پهلوها در سنین نوجوانی و جوانی وجود دارد.
یبوست امکان بزرگ شدن شکم را افزایش می دهد!
یبوست یکی از مشکلات گوارشی بسیار شایع بین زنان است که احتمال ورم و نفخ را افزایش می دهد. بنابراین برای صاف و تخت نگه داشتن شکم، مقابله با یبوست الزامی است.
تغییرات هورمونی
احتمالاً در خصوص چربی دور شکمی در میان سالی چیزهایی شنیده اید؛ این به این معنی است که هم زمان با نزدیک شدن زنان به سن میان سالی، نسبت چربی بدن در قیاس با وزن فرد افزایش می یابد؛ در طی دوران یائسگی زنان سطح استروژن بدن به شدت کاهش یافته و میزان اندروژن یا هورمون های مردانه زیاد می شود؛ این سبب می شود تا احتمال جمع شدن چربی در نزدیکی شکم و چربی های کمری بیشتر شود؛ هورمون ها تأثیر بسیار زیادی در تنظیم و تعادل جمع شدن چربی در بدن دارد.
استرس و فشار خون
اضطراب با افزایش سطح کورتیزول در خون باعث جمع شدن چربی در بدن خواهد شد.
پیری و الگوی سبک زندگی
همان طور که میدانید، بدن تمایل دارد چربی را به طرف شکم جمع کند در قیاس با قسمت های دیگر، و این بیشتر منجر به عدم تناسب چربی در بدن می شود.
علاوه بر این، سالخوردگی همچنین بر استحکام عضلات و سفتی پوست تأثیر می گذارد. در حالیکه ماهیچه ها منقبض میشوند ، و پوست بخاطر از دست دادن کلاژن، از بین می رود.
ژنتیک
رشد سلول های چربی در هر شخص کاملا بستگی به ژنتیک فرد دارد؛ چنانچه والدین شما یا اجدادتان دارای درصد زیاد چربی پیرامون شکم بوده اند، باید بدانید که شما هم در معرض خطر چاقی شکمی هستید؛ آری، ژنتیک تأثیر بسیار زیادی در تعیین این که چربی در کدام بخش های بدن شما ذخیره شود، خواهد داشت.
ممکن است براساس ژنتیک تان دارای شکل بدنی هلو یا سیب باشید؛ زیرا جمع شدن چربی هر فرد با فرد دیگر متفاوت است؛ این تجمع کاملا بستگی به فرم بدنی شخص دارد؛ برای افرادی که دارای بدنی با فرم گلابی هستند، جمع شدن چربی بیشتر در نواحی پایینی، یعنی پاها و لگن اتفاق خواهد افتاد؛ ولی برای افرادی که دارای فرم بدنی سیب هستند، چربی در قسمت میانی بدن آن ها یعنی میان تنه، تجمع خواهد داشت؛ افرادی که دارای فرم سیب هستند بیشتر در معرض جمع شدن چربی شکمی هستند.
متابولیسم ضعیف
به موجب پژوهش های صورت گرفته، سوخت وساز بدن با بالا رفتن سن کاهش یافته و رفته رفته باعث جمع شدن چربی دور شکم می شود؛ البته جالب است بدانید که زنان، بیش از مردان در معرض این نوع از چاقی قرار دارند.
شاید شما هم دوستانی دارید که مدام غذاهای چرب و شیرین و سرخ کرده می خورند؛ ولی باز هم شکم شان تخت است! چطور چنین چیزی ممکن است؟! دلیل این اتفاق همین سوخت وساز است؛ این افراد دارای سطح سوخت وساز بالاتری نسبت به دیگر اشخاص هستند؛ اگر سوخت وساز تان آنقدر بالا نیست، احتمال زیاد شکم برجسته ای باید داشته باشید؛ علایمی مانند مشکلات تیروئید، دیابت و دیگر بیماریها هم میتوانند دلیل این سوخت وساز پائین باشند.
تغییرات هورمونی
احتمالاً در خصوص چربی دور شکمی در میان سالی چیزهایی شنیده اید؛ این به این معنی است که هم زمان با نزدیک شدن زنان به سن میان سالی، نسبت چربی بدن در قیاس با وزن فرد افزایش می یابد؛ در طی دوران یائسگی زنان سطح استروژن بدن شدیداً کاهش یافته و میزان اندروژن یا هورمون های مردانه زیاد می شود؛ این سبب می شود تا احتمال جمع شدن چربی در نزدیکی شکم و چربی های کمری بیشتر شود؛ هورمون ها تأثیر بسیار زیادی در تنظیم و تعادل تجمع چربی در بدن دارد.
اضطراب و فشار خون
اضطراب با افزایش سطح کورتیزول در خون باعث جمع شدن چربی در بدن خواهد شد.
بیماری ها
زنانی که از بیماری دیابت، سرطان سینه، وقفه تنفسی در خواب( اختلالی که سبب متوقف شدن تنفس برای مدت کوتاهی در طول خواب می شود)، سرطان روده بزرگ و فشار خون بالا، سکته مغزی رنج می برند، بیش از افراد دیگر دچار جمع شدن چربی دور شکمی می شود.
کم تحرکی
کم تحرکی یکی از مهم ترین عوامل پیدایش بیماری ها و مشکلات برای سلامتی اشخاص است. در طول چند دهه ی قبل، کم تحرکی یکی از مهم ترین عوامل افزایش وزن و چاقی شکمی بوده است.
عضلات افتاده
اگر عضلات پیرامون ناحیه شکم شما دچار افتادگی شده است، همین عضلات می تواند عامل تجمع چربی باشد؛ تمام چیزی که به آن نیاز دارید، تقویت عضلات اطراف ناحیه شکم است تا شکم و کمری باریک تر داشته باشید.
نوشیدنی های الکلی
مصرف نوشیدنی های الکلی از دلایل چاقی شکم است.
استفاده زیاد نوشیدنی های الکلی، خطر التهابات، بیماری های کبدی و دیگر بیماریها را افزایش می دهد. نوشیدنی های الکلی فرآیند چربی سوزی را متوقف می کنند و در نتیجه، بخش عمده ی چربی در شکم ذخیره می شود که از این عارضه در اصطلاح عامیانه، با عنوان« شکم آبجویی» یاد می شود. بنا بر بررسی های انجام شده، احتمال بروز چاقی شکم در مردانی که روزانه بیش از سه بار نوشیدنی الکلی استعمال می کنند، 80? بیش از کسانی است که میزان کمتری نوشیدنی الکلی استفاده می کنند.
مقدار الکل مصرفی در بازه ی زمانی 24 ساعته نیز نقشی مهم بازی می کند. بنا بر مطالعه ای دیگر، کسانی که روزانه کمتر از یک نوشیدنی الکلی مصرف می کردند، احتمال بروز چاقی شکم در آنها کمتر بود. ولی افردی که در مجموع مقدار الکل کمتری استفاده می کردند، ولی یک باره در یک روز چهار بار یا بیشتر نوشیدنی الکلی استفاده می کردند، احتمال بروز چاقی شکم در آن ها بیشتر بود.
شرایط بدنی نامناسب
همین بدنشستن عامل اصلی چربی اطراف شکم است؛ همه اشخاص باید از همان ابتدای بچگی، صاف نشستن را اموزش ببینند؛ نشستن به حالت قوز کرده و با وضعیت نامناسب ستون فقرات، نه تنها به اندام های داخلی بدن تان اسیب می رساند؛ بلکه منجر به تجمع چربی در ناحیه شکم و کمر هم می شود.
راه های کاهش چربی دور شکم
شما میتوانید چربی شکمی خویش را از راههای مختلف من جمله ورزش های موضعی کنترل کنید. ولی انجام ورزش های موضعی تنها راه نابود کردن این چربی ها نیست. البته توجه داشته باشید که برای کاهش چربی هایی که اطراف اندام های داخلی شما را پوشانده اند، استفاده از راه هایی که منجر به کاهش وزن کلی بدن شما میشوند موثرند و باید با مراجعه به متخصصین تغذیه و برخورداری از رژیم کاهش وزن درست و اصولی به کاهش این چربی های احشایی اقدام کنید. بطور کلی برای مبارزه با چربی های دور شکم راهکارهای زیر توصیه می شود:
رژیم غذایی سالمی داشته باشید. تلاش کنید بیش از غذاهای دارای سبزیجات استفاده کنید. میوه ها، غلات، لبنیات کم چرب، و پروتئینهای کم چرب را هم فراموش نکنید. مصرف چربی های اشباع شده که در گوشت قرمز، لبنیات پرچرب، پنیر و کره یافت می شود را محدود کنید.
مقدار وعده های غذایی خویش را کاهش دهید. حتی اگر شما تلاش کنید از ماده های غذایی سالم استفاده کنید، بهرحال پرخوری سبب دریافت میزان زیادی انرژی می شود که در نتیجه وزن و بالاخص چربی های دور شکم شما افزایش می یابند. در منزل، وعده های غذایی خویش را کم حجم در نظر بگیرید و در رستوران، یک پرس غذا را با شخص دیگری شریک شوید یا نیمی از غذا را بخورید و باقی را بهمراه خویش به منزل ببرید.
فعالیت فیزیکی را در برنامه روزانه خویش بگنجانید. معمولاً بعضی فعالیت های سبک و هوازی، مثل پیاده روی به مدت 150 دقیقه در هفته یا دویدن سبک به مدت 75 دقیقه در هفته توصیه می شود. چنانچه شما تصمیم کاهش وزن یا رسیدن به بعضی اهداف وزنی و تناسب اندام خاصی را دارید، شاید لازم باشد بیشتر و جدّی تر ورزش کنید. چنانچه میخواهید چربی های بدن خویش را کاهش دهید و این کاهش ماندگار باشد، از یک برنامه کاهش وزن به تدریج پیروی کنید.
کاهش هفته ای 1 کیلوگرم از وزن بدن ایدهال شمرده می شود. بهتر است پیش از آغاز کاهش وزن، با یک متخصص و یا کارشناس تغذیه و رژیم درمانی در این رابطه مشورت کنید.
گردآوری: بخش ورزشی بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
عنبیه در پشت قرنیه قرار گرفتهاست. وسط عنبیه سوراخ است و این سوراخ مردمک نام دارد. عنبیه به شکل روزنهای است که نور از آن داخل چشم عنبیه در جلوی چشم قرار داردمیگردد و این دریچه مقدار نور را تنظیم میکند یعنی هر وقت که محیط روشنتر و پرنورتر باشد مردمک چشم تنگتر میشود و برعکس، در نور کم گشادتر میشود تا نور کافی به داخل چشم نفوذ کند.
ماهیچههای موجود بافت عنبیه با انقباض و انبساط خود در برابر نور شدید یا کم، موجب تنگ و گشاد شدن مردمک میشوند. این عمل تحت اثر اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک صورت میگیرد. عنبیه بخش جلویی پرده عضلانی عروقی و دنباله مشیمیه است که بهطور عمودی در جلوی عدسی قرار میگیرد.
التهاب عنبیه چیست؟
یکی از شایعترین عوارضی که به چشم آسیب می رساند التهاب عنبیه است. التهاب عنبیه عبارت است از التهاب بافتهایی که عنبیه چشم را میسازند. گاهی این بیماری ممکن است با چشم صورتی (التهاب ملتحمه) اشتباه گرفته شود.
علایم التهاب عنبیه :
التهاب عنبیه می تواند در یک یا هر دو چشم ایجاد شود. معمولاً به طور ناگهانی ایجاد می شود و می تواند تا سه ماه ادامه یابد.
علائم و نشانه های التهاب عنبیه شامل موارد زیر است:
قرمزی چشم
سردرد
چشم درد
مردمک های غیر طبیعی شکل
حساسیت به نور
کاهش بینایی
علل التهاب عنبیه:
عفونت چشم که از یک قسمت دیگر بدن ناشی می شود براثر عواملی مانند، توکسوپلاسمور ، هیستوپلاسمور ، سفلیس، سارکوئیلا و وجود ویروس ها بوجود می آید.
عوامل افزایش دهنده خطر التهاب عنبیه
– آرتریت روماتویید
– کولیت اولسرو
– عفونت ویروسی، باکتریایی، قارچی یا انگلی
– سایر بیماری های چشمی
– باکتری های قارچی یا انگلی
– سایر بیماری های چشمی
تشخیص التهاب عنبیه :
چشم پزشک با استفاده از سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی التهاب عنبیه را تشخیص می دهد. این شامل یک معاینه کامل چشم است. چشم پزشک شما ممکن است با دستگاه به چشم شما نگاه می کند. این سطح و قسمت داخلی چشم شما را بزرگ می کند. او همچنین ممکن است قطره چشمی که حاوی رنگ روی چشم شما ،بریزد. این به پزشک امکان می دهد نگاه دقیق تری به چشم شما بیندازد. چشم پزشک شما سعی خواهد کرد دریابد که آیا التهاب عنبیه ناشی از عفونت است یا خیر.
علائم دیگر همچنین می تواند سرنخ هایی در مورد علت احتمالی ایجاد کند. برای یافتن علت دقیق ممکن است شما نیاز به آزمایش های بیشتری داشته باشید. به عنوان مثال ، ممکن است شما نیاز داشته باشید:
آزمایش خون برای بررسی بیماریهای خود ایمنی
آزمایش خون برای بررسی عفونت
اشعه ایکس قفسه سینه یا سی تی اسکن قفسه سینه برای جستجوی سارکوئیدوز یا سل
دفع مایعات از چشم شما به دنبال برخی موارد نادر
اشعه ایکس مفصل ساکروایلیک شما
درمان التهاب عنبیه :
در صورت مشاهده علایم بیماری باید سریعاً به پزشک مراجعه نمایید. پزشک قطره چشم یا پماد حاوی کورتیکواستروئیدی برای کاهش التهاب تجویز می کند. با بستن تکه ای پنبه آغشته به آب جوشیده گرم روی چشم مبتلا شاید بتوان علایم را تخفیف داد. برای بهبود کامل این عارضه ها بهتر است از عینک تیره استفاده شود و هر گونه بیماری زمینه ساز التهاب عنبیه را درمان کرد.
استفاده از داروها، قطره های (گشاد کننده مردمک) که موجب پیشگیری از تشکیل بافت جوشکاهی می شوند، مصرف داروهای کورتیرونی خوراکی با قطره های چشمی کورتیرونی برای کاهش التهاب عنبیه ضروری است و همچنین استراحت کردن به مدت دو هفته می تواند نقش مهمی در درمان التهاب عنبیه داشته باشد. برای کاهش درد می توان از استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کرد.
در این شرایط به پزشک مراجعه نمایید
اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان علایم التهاب عنبیه را دارید، چه با شروع ناگهانی و چه با شروع تدریجی. بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
اگر بینایی به هر صورت دستخوش تغییرات شود.
اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شدهاید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
روزه التهاب چشم را تشدید می کند :
یکی از بیماری های چشمی که افراد مبتلا به آن نمی توانند روزه بگیرند التهابات چشمی است که با روزه گرفتن شدید می شود. بیماران مبتلا به نازکی شبکیه چشم که بیشتر در افراد نزدیک بین دیده می شود در اثر کم شدن آب بدن به دنبال روزه گرفتن دچار نازک شدن زجاجیه چشم شده و ممکن است دچار پارگی و به دنبال آن کاهش قوای بینایی می شوند.
وقتی عنبیه و قرنیه آسیب می بیند :
از آنجا که آسیب دیدگی عنبیه باعث افزایش حساسیت و کاهش بینایی در نور می شود و در زیبایی فرد نیز تاثیر منفی دارد، ترمیم یا جایگزینی این عضو ضرورت پیدا می کند.
در برخی موارد، ممکن است آسیب به چشم شدید باشد و آسیب همزمان قرنیه و عنبیه اتفاق بیفتد. در چنین شرایطی همزمان با ترمیم پارگی قرنیه یا با گذشت زمانی مشخص پس از ترمیم اولیه چشم، لازم است عنبیه نیز ترمیم شود.
در بیشتر موارد، این دو عمل همزمان انجام نمی شود و ترمیم عنبیه با فاصله ای از عمل اول انجام می گیرد تا چشم التهاب زیادی را تحمل نکند.
همچنین اگر آسیب عنبیه آنقدر وسیع باشد که لازم باشد از عنبیه مصنوعی با رنگ خاص استفاده شود، بیمار باید مدت بیشتری برای پیوند منتظر بماند.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
ممکن است فردی بتواند عفونت های جزئی زخم را در خانه درمان کند. با این حال ، افرادی که عفونت زخم شدید یا مداوم دارند باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشند.
در این مقاله، ما چگونگی پیشگیری، شناسایی و درمان زخم آلوده را شرح می دهیم. ما همچنین عوامل خطر، عوارض، زمان مراجعه به پزشک و درمان پزشکی را پوشش می دهیم.
فردی با زخم یا عفونت کوچک معمولاً می تواند آنها را در خانه درمان کند.
افراد معمولاً می توانند با خیال راحت زخم های کوچک مانند بریدگی و خراش های جزئی را در خانه درمان کنند. با مراقبت مناسب ، اکثر زخم های کوچک به تدریج بهبود می یابند تا زمانی که کاملاً بهبود پیدا کنند.
اگر زخمی آلوده شود ، می تواند به جای بهتر شدن ، بدتر شود. هرگونه درد ، قرمزی و تورم به طور معمول بر شدت آن افزوده می شود.
عفونت زخم همچنین می تواند علائم دیگری مانند:
• پوست گرم در اطراف زخم
• ترشحات زرد یا سبز ناشی از زخم
• زخم بوی نامطبوع می دهد
• رگه های قرمز روی پوست اطراف زخم وجود دارد
• تب و لرز
• درد
• حالت تهوع
• استفراغ
افراد مبتلا به عفونت خفیف یک زخم کوچک ممکن است بتوانند زخم را در خانه درمان کنند. با این حال ، عفونتهای شدیدتر زخم نیاز به مراقبت سریع پزشکی دارند ، خصوصاً مواردی که همراه با علائم دیگر مانند تب ، احساس ناخوشی ، ترشح و رگه های قرمز ناشی از زخم ایجاد می شود.
برای درمان زخم آلوده در خانه ، این مراحل را دنبال کنید:
• قبل از شروع ، از تمیز بودن همه تجهیزات لازم اطمینان حاصل کنید. به عنوان مثال ، اگر از موچین استفاده می کنید ، ابتدا آنها را با الکل تمیز کنید.
• دست ها را کاملاً با صابون و آب گرم بشویید ، سپس خشک کنید.
• با ریختن آب گرم روی آن برای چند دقیقه برش را تمیز کرده یا خراش دهید. برای تمیز کردن پوست اطراف از آب گرم و صابون استفاده کنید اما از قرار دادن صابون روی زخم خودداری کنید.
• اطمینان حاصل کنید که هیچ کثیفی یا خاکی از قبیل شیشه یا شن در زخم وجود نداشته باشد. برای از بین بردن کثیفی ، یا از موچین استفاده کنید و یا با دقت و به آرامی زخم را با پارچه ای تمیز و مرطوب بمالید.
• در صورت تمایل ، یک لایه نازک از پماد ضد عفونی کننده یا ژل نفتی را روی برش یا خراش قرار دهید.
• قبل از پوشاندن پوست با گاز یا باند ، اجازه دهید تا در هوا خشک شود. معمولاً نیازی به پوشاندن بریدگی ها و خراش های جزئی نیست.
سایر نکات برای درمان زخم در خانه عبارتند از:
• حداقل روزی یک بار پانسمان زخم را عوض کنید. در صورت مرطوب یا کثیف شدن بلافاصله آن را تعویض کنید.
• هر روز زخم را به آرامی بشویید.
• از استفاده از پراکسید هیدروژن یا ید روی زخم خودداری کنید زیرا ممکن است باعث تحریک پوست در برخی افراد شود. اگر باعث تحریک پوست می شوند ، دیگر از پمادهای ضد عفونی کننده استفاده نکنید.
• پوست یا دلمه را نکنید زیرا این امر می تواند منجر به زخم شدن ، کاهش سرعت بهبودی و افزایش خطر عفونت شود.
• اگر زخم طی 1-2 روز علائم بهبودی را نشان نداد ، به پزشک مراجعه کنید.
فرد باید بلافاصله زخم را بشوید تا از عفونت جلوگیری کند.
تمیز کردن و محافظت از زخم می تواند خطر عفونت را کاهش دهد. پس از ایجاد یک برش یا خراش جزئی ، فرد باید:
• زخم را بلافاصله با آب تمیز و چند دقیقه بشویید. سپس ، پوست اطراف زخم را با آب گرم و صابون تمیز کنید. اگر امکان استفاده از آب تمیز وجود ندارد ، زخم را با دستمال های الکلی تمیز کنید.
• اجازه دهید پوست خشک شود.
• روی زخم پماد ضدعفونی کننده بزنید.
• از آسیب بیشتر با گاز یا پانسمان مناسب دیگر جلوگیری کنید.
• افرادی که زخم بزرگتر یا خونریزی بیش از حد دارند نیاز به درمان پزشکی دارند. یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند آسیب را درمان کند تا از عفونت و سایر عوارض جلوگیری کند.
• افرادی که گزش حیوانات یا زخم بر اثر اجسام کثیف یا زنگ زده دارند ممکن است در معرض خطر کزاز باشند و همچنین باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشند. یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند زخم را تمیز کند و در صورت لزوم به فرد آمپول بزند تا از عفونت کزاز محافظت کند.
کزاز یک وضعیت بالقوه کشنده است که وقتی باکتری های خاصی وارد بدن می شوند و سمومی را که بر روی اعصاب تأثیر می گذارد آزاد می کنند. علائم کزاز می تواند شامل اسپاسم عضلانی دردناک ، قفل قفل و تب باشد.
فرد باید بلافاصله زخم را بشوید تا از عفونت جلوگیری کند
برش ها ، خراشیدگی ها و سایر شکستگی های پوست می توانند با ورود باکتری ها به زخم و شروع به تکثیر ، آلوده شوند. این باکتری ها ممکن است از پوست اطراف ، محیط خارجی یا جسمی که باعث آسیب شده است ، ایجاد شوند.
تمیز کردن و محافظت صحیح از زخم برای کاهش خطر عفونت مهم است.
خطر عفونت زخم بیشتر است اگر:
- زخم بزرگ ، عمیق یا لبه دندانه دار است.
- خاک یا ذرات خارجی وارد زخم می شوند.
- علت زخم ، گاز گرفتن یک حیوان یا شخص دیگر بوده است.
- علت زخم آسیب دیدگی در اثر شی کثیف ، زنگ زده یا آلوده بود.
برخی شرایط خاص بهداشتی و عوامل محیطی نیز می توانند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهند. این موارد عبارتند از :
- دیابت
- گردش خون ضعیف
- یک سیستم ایمنی ضعیف ، مانند افرادی که با HIV زندگی می کنند یا کسانی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند
- عدم تحرک به عنوان مثال ، افرادی که بیشتر وقت خود را در رختخواب می گذرانند
- افزایش سن - افراد مسن بیشتر در معرض خطر عفونت زخم هستند
- کمبود مواد مغذی و ویتامین ها
به ندرت ، زخم های برش حاصل از اقدامات جراحی نیز می توانند آلوده شوند.
اگر فردی برای عفونت زخم تحت درمان قرار نگیرد ، می تواند به سایر قسمت های بدن گسترش یابد ، که ممکن است منجر به عوارض جدی شود ، از جمله:
• سلولیت : عفونت لایه های عمیق و بافت های پوست است و می تواند باعث تورم ، قرمزی و درد در ناحیه آسیب دیده شود. علائم دیگر می تواند شامل تب ، سرگیجه ، حالت تهوع و استفراغ باشد.
• استئومیلیت: یک عفونت باکتریایی استخوان است و علائم آن شامل درد ، قرمزی و تورم در اطراف ناحیه آلوده است. خستگی و تب از دیگر علائمی است که ممکن است مبتلایان به استئومیلیت را تحت تأثیر قرار دهد .
• سپسیس: یک واکنش ایمنی شدید است که گاهی ممکن است هنگام ورود عفونت به جریان خون اتفاق بیفتد. سپسیس می تواند منجر به نارسایی چند عضو شود و زندگی را تهدید می کند.
• فاشئیت نکروزان: یک بیماری نادر است که هنگامی اتفاق می افتد که یک عفونت باکتریایی به بافتی به نام پوشش فاسیال گسترش یابد که در عمق زیر پوست قرار دارد. فاسییت نکروزان کننده یک فوریت پزشکی است که باعث آسیب شدید پوست و درد می شود و می تواند در بدن پخش شود.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
فردی که زخم دارد باید در صورت داشتن موارد زیر باید به پزشک مراجعه کند:
- زخم بزرگ ، عمیق یا دارای لبه های دندانه دار است.
- لبه های زخم به هم نمی رسند.
- علائم عفونت مانند تب ، افزایش درد یا قرمزی یا ترشح از زخم رخ می دهد.
- نمی توان زخم را به درستی تمیز کرد یا همه آلودگی ها مانند شیشه یا شن را از بین برد.
- علت زخم آسیب دیدگی از یک شی کثیف ، زنگ زده یا آلوده بوده است.
- در صورتی که خونریزی متوقف نمی شود.
پزشک ممکن است عفونت را با آنتی بیوتیک درمان کند.
پزشکان می توانند عفونت باکتریایی را با آنتی بیوتیک درمان کنند. برای فرد مهم است که دوره آنتی بیوتیک ها را برای درمان کامل عفونت و جلوگیری از مقاومت باکتری ها در برابر دارو ، به پایان برساند.
علاوه بر تمیز کردن ، برخی از زخم ها ممکن است نیاز به درمان بیشتر داشته باشند. به عنوان مثال اگر برش بزرگ یا عمیق باشد ، ممکن است پزشک یا پرستار برای بستن آن از بخیه استفاده کند. آنها اغلب می توانند برشهای کوچکتر را با چسب پزشکی یا باند ببندند.
اگر زخم حاوی بافت مرده یا آلوده باشد ، پزشک ممکن است با روشی به نام دبریدمان خارج کند. دبریدمان باید باعث بهبودی شود و از شیوع عفونت جلوگیری کند.
اگر علت زخم ، گزش یا آسیب دیدگی از جسم کثیف یا زنگ زده باشد ، ممکن است فرد به واکسن کزاز نیاز داشته باشد.
خلاصه
در صورت ورود و تکثیر باکتریها در داخل زخم ، عفونت زخم ایجاد می شود. تمیز کردن و پانسمان سریع برش ها ، خراش ها و سایر زخم های کوچک بهترین راه برای جلوگیری از عفونت است. با این حال ، افرادی که زخم های بزرگتر ، عمیق تر یا جدی تر دارند باید یک متخصص مراقبت های بهداشتی آموزش دیده بتوانند آسیب را درمان کنند.
علائم و نشانه های عفونت زخم می تواند شامل افزایش درد ، تورم و قرمزی در اطراف ناحیه آسیب دیده باشد. یک فرد ممکن است با بازیابی و اصلاح مجدد زخم ، عفونت خفیف یک زخم کوچک را در خانه درمان کند.
با این حال ، عفونت های شدیدتر زخم نیاز به مراقبت سریع پزشکی دارند ، به ویژه مواردی که همراه با تب ، احساس ناخوشی ، ترشح و رگه های قرمز ناشی از زخم ایجاد می شوند.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
فشار خون بالا به شرایطی گفته می شود که نیروی خون در برابر دیواره های شریان بسیار زیاد باشد. فشار خون بالا یک مشکل رایج و خطر اصلی بیماری های قلبی عروقی است. علائم می تواند شامل بی قراری یا خواب آلودگی ، خستگی ، اضطراب ، تپش قلب ، تعریق بیش از حد ، لرزش ، تنگی نفس ، سردرد ، حالت تهوع و گاهی گیجی باشد.
افزایش سن، کمبود آب بدن، انتخاب نامناسب مواد غذایی و سبک زندگی ناسالم مانند سیگار کشیدن، الکل، استرس، کم تحرکی و اضافه وزن همه از عوامل موثر در این امر هستند. فشار خون بالا کنترل نشده خطرات آنوریسم، نارسایی قلبی، حمله قلبی، آسیب کلیه و سکته را افزایش می دهد، بنابراین مقابله با آن مهم است. بررسی مرتب فشار خون مهم است.
افرادی که فشار خون بالاتر از 90/130 میلی متر جیوه دارند ، چون در معرض خطر فشار خون بالا هستند ، باید با متخصصان مشورت کنند. یک بیمار فشار خون بالا باید در مورد رژیم غذایی و سبک زندگی خود احتیاط بیشتری کند. بیماران با فشار خون بالا همچنین باید از غذاهای سرخ شده یا غذاهای مملو از چربی های ترانس دور باشند.
در اینجا تعدادی آب سبزیجات وجود دارد که می توانید در رژیم غذایی فشار خون بالا قرار دهید:
چغندر غنی از نیترات است. نیترات به شل شدن رگ های خونی و بهبود جریان خون کمک می کند. اعتقاد بر این است که آب چغندر فقط در طی چند ساعت فشار خون سیستولیک را کاهش می دهد.
آب اسفناج یک روش خوشمزه برای بهره مندی بیشتر خواص سلامتی اسفناج است. سبزیجات برگ دار منبع عالی پتاسیم است. پتاسیم به شما کمک می کند تا تنش در رگهای خونی و عروق شما شل شود ، که باعث افزایش گردش خون و افزایش فشار خون می شود. همچنین سرشار از لوتئین است. لوتئین از ضخیم شدن دیواره عروق جلوگیری می کند ، بنابراین خطر حملات قلبی و فشار خون را کاهش می دهد.
هویج مملو از پتاسیم است. هویج یک غذای گیاهی کاملاً سالم برای قلب ایجاد می کند. هویج همچنین خطر تصلب شرایین و سکته مغزی را کاهش می دهد.
ثابت شده است که پتاسیم بر فشار خون بالا تأثیر مثبتی دارد و آب گوجه فرنگی داری پتاسیم می باشد. یک فنجان آب گوجه فرنگی 556 میلی گرم پتاسیم دارد. توصیه می شود که بزرگسالان 4700 میلی گرم دریافت کنند. پتاسیم روزانه ، بنابراین یک وعده آب گوجه فرنگی می تواند به شما در رسیدن به این هدف کمک کند. آب گوجه فرنگی فقط با 43 کالری در هر فنجان می تواند به شما در کاهش وزن کمک کند ، که همچنین می تواند فشار خون را کاهش دهد.
این آب میوه حاوی محصولی است که می تواند برای کاهش فشار خون به طور طبیعی مفید باشد. سایر نکات مفید شامل خوردن مقدار زیادی غذای گیاهی، از دست دادن وزن اضافی بدن و ورزش منظم است ، حتی کاهش وزن کم نیز می تواند تأثیر مثبت قابل توجهی بر فشار خون داشته باشد.
مواد لازم
1 سیب سبز
2 عدد خیار
4 عدد چوب کرفس
یک دسته جعفری بزرگ
1 لیمو
1 اینچ زنجبیل
پوست لیمو را بگیرید.
محصولات را متناسب با آبمیوه گیری خرد کرده و آماده کنید.
آب میوه را بگیرید و بنوشید.
اکثر افراد در دوره ای از زندگی فشار خون بالا را تجربه خواهند کرد ، اما شما امروز می توانید با تغییر در سبک زندگی خطر خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهید.
اگر از قبل فشار خون دارید ، می توانید با ترکیبی از تغییرات رژیم غذایی ، ورزش و دارو آن را کنترل کنید.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
• نام دارو: گاباپنتین
• نام لاتین: Gabapentin
• نام تجاری: نورنتین
• رده دارویی: آنالوگ GABA
• اشکال دارویی: قرص
• فروش دارو: بانسخه
• جلوگیری و کنترل تشنج
• تسکین درد عصبی ناشی از زونا (بثورات دردناک ناشی از عفونت هرپس زوستر ) در بزرگسالان
• درمان دردهای مزمن ناشی از آسیب عصبی
• جلوگیری از حملات میگرن
• درمان دردهای معمولی ناشی از جراحات یا آتروز
• حساسیت شدید به گاباپنتین
• سن بیمار
• نوع و شدت بیماری تحت درمان
• نحوه واکنش به اولین مقدار مصرفی دارو
• سایر شرایط پزشکی بیمار
• این دارو وقتی بهترین اثر را دارد که میزان دارو در بدن در حد ثابت نگه داشته شود. بنابراین ، هر روز گاباپنتین را در فواصل زمانی مساوی مصرف کنید.
• اگر این دارو را 3 بار در روز برای کنترل تشنج مصرف می کنید ، اجازه ندهید بیش از 12 ساعت بین دوزها بگذرد زیرا ممکن است تشنج شما افزایش یابد.
• به دقت از برچسب راهنمای مصرفی روی دارو پیروی کنید. این دارو را در مقادیر بیشتر یا کمتر و یا طولانی تر از میزان توصیه شده، استفاده نکنید.
• تورم دست / مچ پا
• افسردگی
• افکار اقدام به خودکشی یا سایر مشکلات روحی و روانی
• تنفس آرام / کم عمق
• تب
• تورم غدد لنفاوی
• بثورات پوستی
• خارش / تورم
• سرگیجه شدید و عدم تعادل
• حرکت دورانی یا عقب و جلو رفتن کنترلنشده و مداوم مردمک چشم
نکته: در صورت مشاهده هر کدام از این علائم حتما به پرشک خود اطلاع دهید.
• آنتی اسیدها
• قرص های مُسکن
• داروهای خوابآور یا ضد اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام و زولپیدم)
• داروهای شل کننده عضله
• آنتیهیستامین (مانند سیتریزین و دیفن هیدرامین)
نکته: برای جلوگیری از این تداخل، لیست تمام داروهایی که مصرف می کنید را در اختیار پزشکتان قرار دهید.
• حساسیت به داروهای دیگر: قبل از مصرف گاباپنتین ، در صورت حساسیت به گاباپنتین اناکاربیل یا اگر آلرژی دیگری دارید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد ، که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود.
• مصرف گاباپنتین در دوران بارداری: در دوران بارداری ، این دارو باید فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز است استفاده شود. خطرات و فواید را با پزشک خود در میان بگذارید.
• مصرف گاباپنتین در دوران شیردهی: گاباپنتین به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
• مصرف گاباپنتین در سالمندان: سالمندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو مخصوصا تورم دستها، مفاصل و پا، تنگی نفس و کند نفسی، سرگیجه و عدم تعادل حساسیت بیشتری از خود نشان دهند و احتمال سقوط و افتادن بیشتری دارند.
• مصرف گاباپنتین در کودکان: کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو ، به ویژه تغییرات ذهنی / خلقی / رفتاری (مانند خصومت ، مشکلات تمرکز ، بی قراری) حساسیت بیشتری نشان دهند.
• گاباپنتین از نظر ساختمانی مشابه گامابوتیریک اسید (Gammabutyric Acid) است. اما در بدن به گاما آمینوبوتیریک اسید یا آگونیستهای آن تبدیل نمیشود.
• این دارو مهارکننده بازجذب گامابوتیریک اسید یا از بین برنده آن نیست. همچنین مکانیسمی که به کمک آن گاباپنتین اثر ضد درد یا ضد تشنجی خود را در انسان اعمال میکند، هنوز مشخص نیست.
• در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود.
• همه داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
• این دارو را با دیگران به اشتراک نگذارید.
• بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. برخی داروها ممکن است با قطع دارو به طور ناگهانی بدتر شوند. ممکن است لازم باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد.
• ضد اسیدهای حاوی آلومینیوم یا منیزیم ممکن است در جذب این دارو اختلال ایجاد کنند. بنابراین ، اگر شما آنتی اسید هم می خورید ، بهتر است حداقل 2 ساعت پس از مصرف آنتی اسید ، گاباپنتین مصرف کنید.
• در صورت عدم بهبودی یا بدتر شدن به پزشک خود اطلاع دهید.
• اگر قرص می خورید و پزشک شما را به تقسیم نصف قرص توصیه می کند ، نیم قرص دیگر را در دوز برنامه ریزی شده بعدی مصرف کنید. نیمی از قرص ها را در صورت استفاده نکردن در طی چند روز از تقسیم ، دور بریزید.
مطلبی که مطالعه میکنید صرفا جنبهی افزایش آگاهی دارد؛ خود درمانی و تجویز دارو با تکیه بر این مطالب جایز نیست. برای مصرف دارو حتما به پزشک متخصص مراجعه نمایید.
گردآوری: بخش سلامت بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
• نام دارو: قرص آلپرازولام
• نام لاتین: alprazolam
• نام تجاری: Apo-alperaz ،Xanal ،Razoalperazolam، زاناکس ، نیراوام، آلپرازولام تی اس و آلپرازولام تی دی
• رده دارویی: بنزودیازپین
• اشکال دارویی: قرص
• فروش دارو: بانسخه
• درمان اختلالات اضطرابی
• اختلالات هراس
• اضطراب ناشی از افسردگی
• مصرف همزمان با سایمتیدین و احتمالاً دی سولفیرام متابولیسم کبدی آلپرازولام را کاهش داده و سبب افزایش غلظت پلاسمایی آن می شود.
• استعمال زیاد دخانیات متابولیسم آلپرازولام را تسریع کرده و اثربخشی بالینی آن را کاهش می دهد.
• سن بیمار
• نوع و شدت بیماری تحت درمان
• نحوه واکنش به اولین مقدار مصرفی دارو
• سایر شرایط پزشکی بیمار
> دوز معمول بزرگسالان برای اضطراب:
• قرص های فوری رهش / قرص های تجزیه خوراکی : 0.25 تا 0.5 میلی گرم از راه خوراکی 3 بار در روز
حداکثر دوز: 4 میلی گرم در روز
> دوز معمول بزرگسالان برای اختلال هراس:
• قرص های آزاد فوری / ODT ها: 5/5 میلی گرم از راه خوراکی 3 بار در روز
حداکثر دوز: 10 میلی گرم در روز
• قرص های با رهش
طولانی :دوز اولیه : 5/5 تا 1 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
دوز نگهداری: 3 تا 6 میلی گرم از راه خوراکی در روز روز ، ترجیحاً صبح
حداکثر دوز: 10 میلی گرم در روز
> دوز سالمندی معمول برای اضطراب:
• قرص های آزاد فوری / ODTs: 0.25 میلی گرم از راه خوراکی 2 یا 3 بار در روز
> دوز سالمندی معمول برای اختلال هراس :
• قرص های آزاد فوری / ODTs:
دوز اولیه: 0.25 میلی گرم خوراکی تجویز 2 یا 3 بار در روز
• قرص های با انتشار
طولانی : دوز اولیه: 0.5 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
• کهیر
• تنفس سخت
• تورم صورت ، لب ها ، زبان یا گلو
• احساس سبکی
• تشنج
• توهم ، رفتار مخاطره آمیز
• افزایش انرژی ، کاهش نیاز به خواب
• تحریک پذیری یا پرحرف بودن
• دید دوتایی
• زردی پوست یا چشم
• خواب آلودگی یا احساس سبکی
نکته: در صورت مشاهده هر کدام از این علائم حتما به پرشک خود اطلاع دهید.
• سدیم اکسیبات
• داروهای خوابآور
• داروهای ضد قارچ آزول
• داروهای ضد افسردگی خاص (مانند فلوکستین ، فلووکسامین ، نفازودون )
• داروهایی که برای درمان تشنج استفاده می شود (مانند فنی توئین)
• آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند اریترومایسین )
• ریفامایسین ها (مانند ریفابوتین )
• داروهای مسکن مانند استامینوفن و ایبوپروفن و نوافن
• داروهای سرفه
نکته: برای جلوگیری از این تداخل، لیست تمام داروهایی که مصرف می کنید را در اختیار پزشکتان قرار دهید.
• حساسیت به داروهای دیگر: اگر شما سابقه واکنش آلرژیک به هر بنزودیازپین ( دیازپام ، لورازپام ، آتیوان ، Klonopin ، Restoril ، Tranxene ، والیوم ، آشنا ، زاناکس ) را دارید از مصرف آلپرازولام خودداری کنید.
• مصرف قرص آلپرازولام در دوران بارداری: در صورت بارداری از آلپرازولام استفاده نکنید. این دارو می تواند نقایص مادرزادی ایجاد کند و کودک شما به دارو وابسته می شود.
• مصرف قرص آلپرازولام در دوران شیردهی: هنگام استفاده از این دارو نباید شیر دهید.
• مصرف قرص آلپرازولام در سالمندان: افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو ، به ویژه از دست دادن هماهنگی و خواب آلودگی حساسیت بیشتری نشان دهند. این عوارض جانبی می تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد.
• مصرف قرص آلپرازولام در کودکان: آلپرازولام برای استفاده در افراد زیر 18 سال تأیید نشده است.
• مانند سایر بنزودیازپینها بهعنوان آگونیستهای گیرنده بنزودیازپین بر روی غشای سلولهای عصبی اثر میکند و باعث تسهیل ورود یا افزایش عمل گاما آمینوبوتیریک اسید میشود و ورود یون کلر را به سلولها افزایش میدهد.
• در دمای اتاق و دور از رطوبت ، گرما و نور نگهداری شود.
• در صورت مصرف آلپرازولام همراه با الکل ، داروهای افیونی یا سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی یا کند شدن تنفس می شوند ، عوارض جانبی مهلک ممکن است ایجاد شود.
• سوء مصرف دارو می تواند باعث اعتیاد یا مرگ شود.
• سیگار کشیدن این دارو را در سطح خون کاهش می دهد. اگر سیگار می کشید یا اخیراً سیگار را ترک کرده اید ، به پزشک خود بگویید .
• تا زمانی که بدانید آلپرازولام چگونه بر شما تأثیر می گذارد از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. سرگیجه یا خواب آلودگی می تواند باعث سقوط ، تصادف یا صدمات شدید شود.
• گریپ فروت ممکن است با آلپرازولام تداخل کند و منجر به عوارض جانبی ناخواسته شود. از استفاده از محصولات گریپ فروت خودداری کنید.
مطلبی که مطالعه میکنید صرفا جنبهی افزایش آگاهی دارد؛ خود درمانی و تجویز دارو با تکیه بر این مطالب جایز نیست. برای مصرف دارو حتما به پزشک متخصص مراجعه نمایید.
گردآوری: بخش سلامت بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
Covid-19 کل جهان را متحیر کرده است. نه تنها جان تعداد زیادی از انسانها را گرفته است بلکه باعث از دست دادن شغل بی حد و حصر در سراسر جهان شده است. این بیماری تنفسی جدید همچنین جامعه علمی را برای یافتن پاسخ با عوارض و معالجه احتمالی جدید تقریباً هر روز درگیر کرده است. یکی از این نمونه ها این است که گزارش شده است رژیم های غذایی با سلنیوم بالا برای کمک به Covid-19 کمک می کنند.
سلنیوم یک ماده معدنی اساسی است که به طور طبیعی در بسیاری از خاکها و آبها یافت می شود. این ماده غذایی در غذاهایی مانند ماهی ، آجیل ، گوشت گاو و مرغ و برخی غلات وجود دارد. همچنین به برخی از غذاهای فرآوری شده اضافه می شود.
سلنیوم یک ماده معدنی اصلی برای متابولیسم ما است و دارای خواص آنتی اکسیدانی بسیار مفیدی است.
در طول سال ها حدس و گمان های زیادی در مورد اینکه سلنیوم به شرایط و بیماری های زیادی کمک می کند مطرح شده است. تاکنون اتفاق نظر علمی بر این بوده است که سلنیوم به ویژه برای مبتلایان به اچ آی وی ، مبتلایان به بیماری کرون (بیماری گوارشی) و افرادی که دیالیز می شوند مفید است. همچنین مطالعاتی نشان داده است که سلنیوم به جلوگیری از سرطان پروستات در مردان کمک می کند.کشف جدید این است که مصرف سلنیوم ممکن است در برابر Covid-19 نیز کمک کند.
این اولین ماده معدنی یا ویتامینی نیست که کشف کرده ایم در برابر ویروس کرونا مفید است. مدتی است که دانشمندان می دانند افزایش دوزهای ویتامین C برای بهبود بیماران Covid-19 بسیار مفید است.
کشف مزایای سلنیوم هنوز به تحقیق نیاز دارد اما تاکنون بسیار امیدوار کننده به نظر می رسد. یک بررسی علمی جدید که در مجله آمریکایی تغذیه بالینی منتشر شده است ، ارتباط بین سطح بالای سلنیوم و بهبودهای Covid-19 را نشان می دهد.
در هنگام بازبینی ، محققان داده های چندین شهر و استان چین را که توسط کرونا ویروس جدید آسیب دیده اند ، غربال کردند. با این حال دلیل اینکه آنها چین را انتخاب کردند فقط Covid-19 نبود. چین همچنین کشوری است که بیشترین و کمترین میزان مصرف سلنیوم را گزارش کرده است. به نظر می رسد دلیل این امر این است که شهرهای ساحلی از طریق ماهیگیری دسترسی به منابع سلنیوم آسان دارند در حالی که استان های فقیرنشین داخلی فاقد اکثر غذاهای غنی از سلنیوم هستند.
با بررسی چین به عنوان یک زمینه تحقیقاتی مناسب ، نتایج بدون ابهام بود، استانها و شهرهایی که بالاترین میزان مصرف سلنیوم را دارند همچنین بالاترین درصد بهبودی Covid-19 را داشتند و بالعکس.
نتیجه گیری از آن این است که ما فقط باید مصرف مواد غذایی غنی از سلنیوم را شروع کنیم. حتی اگر بسیاری از مردم در اینجا عادت دارند که غذاهای فرآوری شده با کالری بالا و کم مواد مغذی مصرف کنند ،امکان دریافت برخی از غذاهای غنی از سلنیوم نیز وجود دارد.
به یاد داشته باشید ، استفاده بیش از حد از سلنیوم نیز توصیه نمی شود. بر خلاف برخی ویتامین ها که بدن به سادگی مقدار اضافی غیرضروری را تخلیه می کند ، در مورد مواد معدنی مانند سلنیوم چنین نیست. مصرف زیاد سلنیوم برای مدت زمان طولانی منجر به " سمیت سلنیوم" می شود. این، به نوبه خود، به شرایطی مانند سندرم پریشانی حاد تنفسی ، سبکی سر ، ریزش مو، حساسیت عضلانی ، سکته قلبی ، لرزش ، گرگرفتگی صورت ، نارسایی کلیه ، نارسایی قلبی و حتی سرطان پوست غیر ملانوم مرتبط بوده است. بنابراین ، زیاده روی نکنید.
گروه | رژیم غذایی پیشنهادی |
کودکان 1-3 | 20 میکروگرم در روز |
کودکان 4-8 | 30 میکروگرم در روز |
کودکان 9-13 | 40 میکروگرم در روز |
بزرگسالان و کودکان 14 سال به بالا | 55 میکروگرم در روز |
زنان حامله | 60 میکروگرم در روز |
زنان شیرده | 70 میکروگرم در روز |
حداکثر میزان توصیه شده برای بزرگسالان 400 میکروگرم در روز است. هر چیزی بالاتر از آن خطرناک و غیر ضروری تلقی می شود.
ما قبلاً در بالا به چندین مورد اشاره کردیم ، اما در اینجا یک توضیح بیشتر وجود دارد. آنچه از طرف دفتر مکمل های غذایی موسسه ملی بهداشت توصیه می شود ، از غنی ترین و فقیرترین منابع سلنیوم است.
• آجیل برزیلی حاوی 544 میکروگرم در یک وعده شش تا هشت مغز است.
• 3 اونس ماهی تن زرد حاوی 92 میکروگرم است.
• ساردین ، ??صدف ،ماهی حلوا ، میگو ، ماهی قزل آلا و خرچنگ حاوی 40 و 65 میکروگرم در وعده 3 اونسی است.
• گوشت گاو حاوی 18-33 میکروگرم در هر اونس خواهد بود.(بستگی به برش دارد)
• 3 اونس بوقلمون بدون استخوان حاوی 31 میکروگرم است.
• گوشت مرغ سفید حاوی 22-25 میکروگرم در هر اونس است.
• پنیر کوتاژ حاوی 20 میکروگرم در هر فنجان است.
• 1 تخم مرغ آب پز شده حاوی 20 میکروگرم است.
• 1 فنجان برنج قهوه ای پخته شده دانه بلند حاوی 19 میکروگرم است.
• 1/4 فنجان تخمه آفتابگردان تقریباً 19 میکروگرم دارد.
• 1 فنجان لوبیای پخته حاوی 13 میکروگرم است.
• 100 گرم قارچ حاوی 12 میکروگرم است.
• 1 فنجان بلغور جو دوسر پخته شده حاوی 13 میکروگرم است.
• 1 فنجان از اسفناج پخته شده حاوی 11 میکروگرم است.
• 1 فنجان شیر حاوی 8 میکروگرم است.
• 1 فنجان ماست حاوی 8 میکروگرم است.
• 1 فنجان عدس پخته شده حاوی 6 میکروگرم است.
• 1 اونس بادام هندی خشک و بو داده حاوی 3 میکروگرم است.
• 1 فنجان موز خرد شده حاوی 2 میکروگرم است.
البته ، اگر نمی توانید یا نمی خواهید از این مواد غذایی استفاده کنید ، می توانید از مکمل های سلنیوم نیز استفاده کنید. همیشه بهتر است دوز روزانه خود را از طریق غذاهایی که می خورید نسبت به مکمل مصرف کنید اما دومی نیز می تواند به همان خوبی انجام دهد. فقط بخاطر بسپارید که از مکمل ها و غذاهای غنی از سلنیوم بیش از حد مصرف نکنید.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
بروساژ دندان:
بروساژ دندان به مجموعه عملکرد هایی گفته می شود که منجر به از بین بردن زردی و جرم های موجود بر روی دندان می شود؛ این روش به براق و سفید کردن دندان ها کمک چشمگیری می کند. اغلب بروساژ یا پولیش دندان بعد از عمل جرمگیری انجام می گیرد.
درباره "بروساژ دندان" چه می دانید؟
بهداشت دهان و دندان تنها توسط نخ دندان یا مسواک و جلا دادن حفظ نمی شود. همواره جرم هایی بر روی دندان تشکیل می شود که به شدت بوی بدی داشته و سلامت دندان ها را تهدید می کنند. یکی از بارزترین روش ها برای از بین بردن رفع زردی و جلا دادن، جرم گیری به وسیله بروساژ است. اما بروساژ دندان چیست و چگونه دندان ها را زیبا و براق می کند؟
جرم دندان چیست و چگونه تشکیل می شود؟
جرم در واقع همان باقیمانده مواد غذایی، میکروبهای باقیمانده در سطح دندان، مواد حاصل از تجزیه کربوهیدراتها چربیها، پروتئینها و ... است که اگر برای رفع آن ها اقدامی صورت نگیرد می تواند باعث معدنی شدن دندان ها و به اصطلاح ایجاد رسوب شود و عمر دندان ها را بسیار کوتاه کند.
دندان ها به صورت پیوسته با بزاق دهان در تماس هستند. بزاق دندان به دلیل داشتن مقادیر بالای کلیسم و سایر موارد معدنی، می تواند به تقویت و محافظت دندان ها کمک شایانی کند. با این که این امر یک مزیت بزرگ است اما در عین حال سبب رسوب شدید کلسیم بر روی دندان می شود. این رسوبات مثل همان رسوباتی که در ته کتری یا روی لوله دیده اید، هستند. بسیاری از افراد تصور می کنند چون رنگ رسوبات همرنگ دندان است، پس جزئی از ساختار آن است ، اما رنگ این رسوبات به مرور زمان به قهوه ای یا سیاه تبدیل می گردد.
این جرم ها در محل هایی تشکیل می شوند که بیشترین تماس را با بزاق دارد. گفتنی است امکان دسترسی به شیار بین دندان های نامنظم و خلفی، بسیار محدود است به همین دلیل پاکسازی این نواحی بسیار دشوار است. پس تا جایی که می توانید قبل از این که دیر شود اقدام به پاکسازی دندان های خود کنید.
نکته قابل توجه اینجاست که بخش بیشتر جرم بر روی لثه است و آن چیزی که ما بر روی دندان می بینیم تنها بخشی از آن است.
بروساژ دندان چیست؟
بروساژ در واقع یک روش تکمیلی برای جرم گیری دندان به شمار می رود. این عمل بعد از زدودن پلاک ها و جرم ها از روی دندان انجام می شود. در این روش از یک ابزار دستی که در سر خود یک غلتک لاستیکی دارد و ماده ای خمیر مانند به نام پروفیلا کسیز معروف به پروفی استفاده می شود. این خمیر به وسیله ذرات ساینده ای که دارد می تواند جرم های موجود بر روی دندان و لکه ها را به راحتی رفع کند.
مراحل کلی "بروساژ دندان" :
•مراجعه نزد پزشک متخصص و معاینه دندان توسط او برای بررسی مشکلات لثه و دندان فرد
•استفاده از ابزار های دستی برای حذف پلاک ها و اجرام روی دندان به نام اسکیلر
•جرم گیری عمقی دندان با کمک بروساژ؛ به این صورت که پس از آغشته کردن دستگاه به پروفیلاکسی که خمیر بروساژ بوده و پر از ذرات ساینده است، دستگاه توسط دندانپزشک بر روی سطح دندانها عبور خواهد کرد. تمامی رنگدانهها و رسوبات موجود به طور کامل حذف شده و دندان هایی سفید و زیبا خواهید داشت.
برای درخشش و تمیزی هرچه بیشتر دندان ها باید از نخ کشیدن حرفه ای و شستشوی دهان با فلوراید یا همان فلوراید تراپی استفاده کرد..
تفاوت بروساژ یا جرم گیری :
جرم گیری دندان می تواند مقادیر بالایی از پلاک های میکروبی و جرم موجود در دندان ها را حذف کند. این پلاک ها به رنگ زرد و به شدت سفت و محکم بوده و اصلا با مسواک زدن رفع نمی شوند. اما بروساژ به شما کمک می کند تا لکه های موجود بر روی سطح دندان را که در اثر مصرف برخی مواد غذایی به وجود آمده، رفع و درمان کنید.
مراقبت های بعد از بروساژ :
•تا یک روز بعد از این عمل، به دلیل حساس شدن مینای دندان سعی کنید از غذاهای آبکی استفاده کنید.
•تا سه روز بعد از بروساژ دندان، سعی کنید برای ضد عفونی کردن، دهان خود را با آب نمک شست و شو دهید.
•بعد از اولین بروساژ دندان در مسواک زدن احتیاط کنید و این کار را به آرامی انجام دهید.
اهمیت انجام جرم گیری و بروساژ دندان :
با انجام این عمل می توانید پلاک های میکروبی را به طور کامل از روی دندان برداشته و سطح آن را کاملا صیقلی و براق کنید. این کار سبب از بین رفتن میکروب های قدیمی در سطح دندان شده و از پوسیدن دندان جلوگیری می کند. زمانی که سطح دندان زبر و چسبنده باشد، میکروب ها به راحتی می توانند روی آن بچسبند و جرم های سخت دندانی را تولید کنند. همچنین لکه های تیره ای یا قهوه ای رنگ روی دندان که در اثر مصرف قهوه و شکلات و ... ایجاد شده، با بروساژ برطرف نشوند، باعث پوسیدن و بد رنگ شدن دندان می شود. اگر از زمان کودکی نزد دندانپزشک متخصص بروید می توانید با چک کردن های دوره ای از پوسیدگی و سایر مشکلات دندانی جلوگیری کنید.
جرم گیری دندان چیست؟
جرم گیری یعنی برداشتن پلاک یا جرم هایی که به مرور زمان، توسط باکتری ها روی دندان ایجاد شده است. پلاک دندان از مواد نرم و چسبنده ای شامل می شود که روی دندان ها جمع شده و از تجمع باکتری ها ایجاد می شود. این باکتری ها از طریق مصرف شیرینی و غذا، اسیدی را تولید می کنند که به دندان ها حمله می کند. تکرار این رویه به صورت روزانه سبب پوسیدگی دندان ها می شود.
مزایای جرم گیری دندان :
اگر جرم گیری انجام نگردد سبب انباشت باکتری ها بر روی دندان شده و همین امر نیز علاوه بر پوسیدگی، باکتری های بیشتری را جذب دندان ها می کند. اگر از پاکیزگی دندان های خود اطمینان داشته باشید، می توانید دهان و دندانی سالم داشته باشید.
جرم گیری دندان با استفاده از پولیش و سایر راه حل ها سبب شده تا دندان ها بتوانند کلسیم لازم برای تقویت خود را جذب کرده و همیشه سالم و مقاوم بمانند.
به طور قطع جرم گیری و پولیش احساس بهتری را برای شما به ارمغان می آورد. بسیاری از مردم از تمیزی و براق بودن دهان خود لذت می برند. این فرآیند ها اعتماد به نفس بیشتری را نیز به شما خواهد داد.
آشنایی با راه های جرم گیری:
دو راه برای انجام جرمگیری وجود دارد که پزشکان معمولا از همین دو راه استفاده می کنند:
جرمگیری با استفاده از ابزار های دستی:
دندان پزشک در این حالت با استفاده از یک جرمگیر، جرم ها و پلاک های موجود را از دندان ها خارج می کند. در این حالت پزشک توانایی تشخیص پلاک ها را ندارد به همین دلیل از طریق حس لامسه اقدام به شناسایی می کند و رسوب بر روی دندان ها را حذف می کند.
جرمگیری با استفاده از ابزار های التراسونیک:
در این نوع از جرم گیری با استفاده از ابزارهای التراسونیک و لرزش، تمام جرم ها را پاک می شوند. در این روش با استفاده از فشار آب علاوه بر بردن جرم، سر فلزی الترا را نیز سرد نگه می دارند.
خمیر دندان های کنترل جرم:
بیشتر مطالعات ثابت کرده اند که خمیر دندان های کنترل جرم، قادر به پاک کردن جرم از روی دندان نیستند. این خمیر دندان ها تنها می توانند باعث سخت تر شدن تشکیل جرم بر روی دندان شود. در این خمیر دندان ها ماده ای استفاده شده که به آن پپروفسفات گفته می شود و به خمیر دندان های کنترل جرم معروف اند.
مراحل جرم گیری و بروساژ دندان:
•معاینه فیزیکی
دندانپزشک با معاینه فیزیکی و استفاده از یک آینه کوچک تمامی جرم ها را در سطح دندان و لثه شناسایی می کند تا هر گونه علائم ژنژییت یا التهاب خفیف لثه را شناسایی کند.
•حذف پلاک و جرم
در این مرحله دندانپزشک با استفاده از یک آینه کوچک تمامی پلاک ها و جرم های موجود بر سطح دندان و اطراف خط لثه را شناسایی کرده و با اسکیلر رفع می کند. ممکن است در ابتدا با صدای گوش خراش این دستگاه وحشت زده یا متعجب شوید در صورتی که کاملا عادی بوده و جای نگرانی ندارد. دندان پزشک پلاک ها را تمیز کرده تا به جرم های سخت تبدیل نشوند.
•تمیز کردن با خمیر دندان ساینده
بعد از اینکه دندان های از وجود هر نوع جرم پاک شد، سپس توسط یک مسواک برقی قدرتمند دندان های را می ساباند. این وسیله با وجود صدای وحشتناکی که دارد، اما دندان ها را به طور عمقی تمیز می کند و هر گونه جرم یا لکه باقی مانده را حذف می کند.
•نخ دندان تخصصی
حتی اگر عادت به استفاده از نخ دندان به صورت تخصصی ندارید اما از این نخ حرفه ای نمی توانید دست بکشید. در این مرحله دندانپزشک تمامی فاصله های بین دندان های را پاکسازی می کند و هر گونه جرم را که موجب خونریزی لثه می شود حذف می کند.
•شستشو
در این مرحله می توانید با شستشوی دهان خود، تمامی جرم ها و آلودگی ها را حذف کنید. دندانپزشک در این مرحله یک مایع حاوی فلوراید برای شستشو به شما می دهد.
•تیمار فلوراید
این مرحله آخرین مرحله جرمگیری و پاکسازی است. در این مرحله، فلوراید به عنوان یک عامل محافظ برای دندان های شما استفاده می گردد که مقاومت دندان های را در برابر پوسیدگی چند برابر می کند.
آیا بروساژ دندان آسیب زا است؟
با این که این فرآیند کاملا بدون درد است اما می تواند موجب خراش یا خراشیدگی در دندان شود. اگر لثه زخم باشد یا دندان بیش از حد پوسیده باشد یا دندانپزشک این کار را با عجله و خشونت انجام دهد، ممکن است جرم گیری با درد همراه باشد. البته بیشتر کارهای دندانپزشکی با استفاده از ژل بی حس کننده یا فریز کردن انجام می گیرد و فرد هیچ دردی را در آن ناحیه حس نمی کند.
علت حساسیت دندان به سرما بعد از بروساژ چیست؟
دندان حس دارد و در نواحی بالاتر حساس تر نیز می شود. وجود جرم در بالای دندان به عنوان یک عایق عمل می کند و نمی گذارد دندان هیچ حسی داشته باشد. در صورتی که برداشته شود حس دندان نسبت به تغییرات بسیار بیشتر شده، تورم لثه و خونریزی آن نیز متوقف می شود. حساس شدن به سرما را می تواند به حس انسان بعد از حمام تشبیه کرد. حساسیت به سرما موقتی است و جای هیچگونه نگرانی وجود ندارد.
آیا دندان ها بعد از بروساژ لق می شوند؟
خیر؛ زیرا با تجمع جرم بر روی دندان، پایه های استحکام دندان و لثه تحلیل می رود یعنی این دندان ها از قبل به نوعی لق بوده اند اما به دلیل انباشت و یکپاچگی جرم این لق بودن حس نشده و احساس لقی از طرف بیمار به عمل بروساژ نسبت داده می شود. در صورتی که برداشت جرم از هر دیدگاهی، به نفع آدمی است. چرا که جرم و انباشت اسید میکروب ها را گرفته و عمر دندان را به طور قطع افزایش می دهد.
جرم گیری را هر چند وقت باید انجام داد؟
بعضی از اشخاص ممکن است بعد از جرم گیری، از دندان های خود بسیار مراقبت کرده و دیگر نیازی به آن نداشته باشند. در صورتی که بعضی از افراد با رعایت نکردن زود تر از قبل به بروساژ نیازمند می شوند. گفتنی است بعضی از بیماران با داشتن بزاقی خاص، بسیار مستعد برای تشکیل جرم بسیار مستعد هستند و این افراد از نظر ژنتیکی به بیماری لثه نیز دچاراند. به این گروه بیماران توصیه می شود تا در دوره های کوتاه تری اقدام به جرم گیری کنند.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
• نام دارو: دیازپام
• نام لاتین: Diazepam
• نام تجاری: Diastat, Valium
• رده دارویی: خوابآور، ضد تشنج، ضد اضطراب
• اشکال دارویی: قرص
• فروش دارو: بانسخه
• درمان اختلالات اضطرابی
• درمان علائم ترک الکل
• درمان اسپاسم عضلات
• دیازپام گاهی اوقات با داروهای دیگر برای درمان تشنج و صرع استفاده می شود.
• اختلالات هراس
• درمان اختلالات خواب
• شلکننده ماهیچه اسکلتی
• درمان انقباض عضلانی و تشنج
• بیماری میاستنی گراویس ناپایدار
• نارسایی حاد تنفسی
• وجود بیماری آپنه تنفسی
• جنون مزمن
• تجویز به تنهایی در افسردگی یا اضطراب همراه با افسردگی
• سن بیمار
• نوع و شدت بیماری تحت درمان
• نحوه واکنش به اولین مقدار مصرفی دارو
• سایر شرایط پزشکی بیمار
> دوز معمول بزرگسالان برای اضطراب :
• 2 تا 10 میلی گرم خوراکی 2 تا 4 بار در روز
> دوز معمول بزرگسالان برای ترک الکل :
• 5 میلی گرم خوراکی 3 تا 4 بار در روز به عنوان مورد نیاز
> دوز معمول بزرگسالان برای اسپاسم عضله :
• خوراکی: 2 تا 10 میلی گرم خوراکی 3 تا 4 بار در روز
> دوز معمول بزرگسالان برای تشنج
• خوراکی: 2 تا 10 میلی گرم خوراکی 2 تا 4 بار در روز
> دوز سالمندی معمول برای تشنج
• 2 تا 2.5 میلی گرم خوراکی یک بار به 2 بار در روز
> دوز سالمندی معمول برای ترک الکل
• 2 تا 2.5 میلی گرم خوراکی یک بار به 2 بار در روز
> دوز سالمندی معمول برای اضطراب
• 2 تا 2.5 میلی گرم خوراکی یک بار به 2 بار در روز
> دوز سالمندی معمول برای اسپاسم عضله
• 2 تا 2.5 میلی گرم خوراکی یک بار به 2 بار در روز
> دوز معمول کودکان برای تشنج
• 1 تا 2.5 میلی گرم خوراکی 3 تا 4 بار در روز
> دوز معمول کودکان برای اضطراب
• 1 تا 2.5 میلی گرم خوراکی 3 تا 4 بار در روز
• تنفس ضعیف یا کم عمق
• خواب آلودگی شدید یا احساس خستگی
• روحیه افسرده ، افکار خودکشی یا صدمه زدن به خود
• گیجی ، توهم
• اضطراب ، حملات وحشت ، مشکل خواب
• بیش فعالی ، تحریک ، پرخاشگری ، خصومت
• رفتار غیرمعمول خطرپذیری
• تشنج جدید یا بدتر
• خواب آلودگی
• احساس خستگی
• ضعف عضلانی
• از دست دادن هماهنگی
• لب های آبی رنگ
• لرزش و راه رفتن ناپایدار
• عدم ثبات ، لرزیدن یا سایر مشکلات مربوط به کنترل یا هماهنگی عضلات
• خارش یا بثورات
• درد شکم یا معده
نکته: در صورت مشاهده هر کدام از این علائم حتما به پرشک خود اطلاع دهید.
• داروی سداتیو هیپنوتیک
• سدیم اکسی بات
• داروهای بنزودیازپین
• کلوزاپین
• بوسپیرون
• تمازپام
• ریبو سیکلیب
• کوبیسیتات
نکته: برای جلوگیری از این تداخل، لیست تمام داروهایی که مصرف می کنید را در اختیار پزشکتان قرار دهید.
• حساسیت به داروهای دیگر: در صورت حساسیت به دیازپام یا داروهای مشابه ( کلونوپین ، زاناکس و سایر داروها ) از مصرف دارو خودداری کنید.
• مصرف قرص دیازپام در دوران بارداری: در صورت بارداری یا تصمیم به باردار شدن از مصرف این دارو خودداری کنید و به پزشک اطلاع دهید.
• مصرف قرص دیازپام در دوران شیردهی: این دارو در شیر مادر ترشح می شود و مصرف آن در مادرانی که به نوزاد خود شیر می دهند توصیه نمی شود.
• مصرف قرص دیازپام در سالمندان: دوز مصرفی برای سالمندان کمتر از بزرگسالان است، چرا که عوارض جانبی برای سالمندان، شدیدتر است.
• مصرف قرص دیازپام در کودکان: این دارو را به کودک زیر 6 ماه ندهید.
• دیازپام یک بنزودیازپین است. تصور می شود که دیازپام با افزایش فعالیت انتقال دهنده های عصبی خاص در مغز عمل می کند.
• در دمای زیر 30 درجه سانتیگراد
• دور از نور و رطوبت
• دور از دسترس اطفال
• سوء استفاده از این دارو می تواند باعث اعتیاد ، مصرف بیش از حد یا مرگ شود ، به ویژه در کودک یا شخص دیگری که از دارو بدون نسخه پزشک استفاده می کند.
• مادامی که این دارو را مصرف می کنید از مصرف الکل خودداری کنید.
• بعد از مصرف دیازپام، رانندگی نکنید و از کار با ماشین آلات خودداری کنید.
• اگر در گذشته از دارو مصرف کرده اید و رفتار آلرژیک داشته اید، مصرف مجدد میتواند موجب مرگ شود.
مطلبی که مطالعه میکنید صرفا جنبهی افزایش آگاهی دارد؛ خود درمانی و تجویز دارو با تکیه بر این مطالب جایز نیست. برای مصرف دارو حتما به پزشک متخصص مراجعه نمایید.
گردآوری: بخش سلامت بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
عناب ها که بعضاً به آنها "خرما چینی" نیز گفته می شود ، میوه های کوچک قهوه ای مایل به قرمز است که شکل توت دارد.
مردم چینی که بسیار مراقب سلامتی هستند ، اغلب عناب را به عنوان یک میان وعده طبیعی یا دسر مصرف می کنند زیرا میوه آن به طرز مطبوعی شیرین است و مملو از ویتامین C، ویتامین A، پروتئین، پتاسیم، آهن، کلسیم و مقدار کمی ویتامین دیگر است. طبع دمنوش عناب معتدل و مرطوب می باشد.
چای عناب نوعی چای سنتی یا گیاهی است که از میوه های خشک بوته عناب تهیه می شود. این میوه به عنوان خرما چینی یا خرما قرمز نیز شناخته می شود. رنگ چای ، قرمز یاقوتی یا قرمز مارون است ، شبیه رنگ میوه خشک اصلی است. دلیل استفاده و احترام بسیار زیاد این چای از هزاران سال پیش ، ترکیب غلیظ مواد مغذی از جمله برخی از آنتی اکسیدان های منحصر به فرد است. چای عناب می تواند ویتامین C و انواع مختلفی از پلی فنول ها و همچنین پتاسیم ، آهن و ویتامین های گروه B مختلف را تأمین کند.
از مهمترین مزایای چای عناب می توان به توانایی آن در رفع یبوست ، تقویت سیستم ایمنی بدن ، تقویت سلامت استخوان و افزایش گردش خون اشاره کرد. چای عناب یک روش عالی برای افزایش دریافت ویتامین B و C است.
• آنتی اکسیدان
چای عناب با داشتن مقادیر کافی ویتامین C و سایر فلاونوئیدهای دیگر ، مقدار زیادی آنتی اکسیدان را در هر فنجان دارد ، که می تواند به کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو در بدن کمک کند و خطر بیماری های مزمن را کاهش دهد.
• درمان یبوست
چای عناب به عنوان اثرات تحریک کننده ای روی سیستم گوارشی شناخته شده است و قادر است علائم تحریک کننده یبوست ، سندرم روده تحریک پذیر و سایر مشکلات شایع معده را تسکین دهد.
• کاهش اضطراب
هزاران سال است که از چای عناب به طور سنتی برای تسکین جسم و روان استفاده می شود و تحقیقات مدرن نشان داده است که می تواند به کاهش سطح هورمون استرس و کاهش اضطراب و تغییرات خلقی کمک کند.
• درمان سرماخوردگی
قدرت تقویت کننده سیستم ایمنی چای عناب کاملاً شناخته شده است و می تواند به تسکین سرماخوردگی ، علائم آنفولانزا و تب کمک کند. میزان ویتامین C موجود در چای عناب باعث تولید سلولهای سفید خون ، خط اصلی دفاع برای بدن می شود. اثرات ضد التهابی گلودرد را نیز تسکین می دهد.
• سلامت استخوان
مقدار مناسبی از مواد معدنی در چای عناب وجود دارد ، یعنی آهن ، کلسیم و فسفر ، که می تواند به بهبود تراکم مواد معدنی استخوان و محافظت در برابر پوکی استخوان کمک کند.
• عادت های خواب
همانطور که گفته شد ، چای عناب می تواند ذهن را تسکین دهد ، که باعث می شود آن را به عنوان یک کمک کننده طبیعی برای خواب ، درست قبل از خواب استفاده کنید.
• سلامت قلب و عروق
چای عناب دارای مقادیر زیادی آهن است که برای گردش خون عالی است ، زیرا برای هر گلبول قرمز لازم است. این به معنای اکسیژن رسانی بیشتر به قسمتهایی از بدن است که به آن نیاز دارند ، در حالی که پتاسیم به کاهش فشار خون کمک می کند.
• بهبود ظاهر پوست
فلاونوئیدها و ترکیبات فنلی موجود در چای عناب قادرند رادیکال های آزاد را قبل از آسیب به پوست خنثی کنند ، بنابراین از چین و چروک ، لکه های پیری و لکه ها جلوگیری می کنند.
تهیه چای عناب در خانه ، البته به شرط داشتن مواد لازم کاملاً ساده است. در حالی که برخی افراد یک چای عناب خالص درست می کنند ، بسیاری دیگر ترجیح می دهند ادویه ها و مواد دیگر مانند دارچین و زنجبیل را برای طعم دهندگی به چای استفاده کنند. نگاهی به دستور العمل زیر بیندازید.
مواد لازم برای دمنوش عناب
20 عدد عناب
30 گرم ریشه زنجبیل تازه
10 گرم چوب دارچین
1.5 لیتر آب
دستورالعمل دمنوش عناب
برای تهیه چای عناب یک قوری بزرگ را پر از آب کرده و روی حرارت بگذارید، عناب ها، زنجبیل و دارچین را به آن اضافه کنید و بگذارید آب به جوش بیاید. حالا شعله را کم کنید و اجازه دهید با حرارت ملایم به مدت 10 دقیقه بجوشد، سپس زیر قوری را خاموش کرده و بگذارید به مدت 15 دقیقه بماند تا خوب دم بکشد. دمنوش عناب شما آماده است، آن را از صافی رد کرده، در فنجان بریزید و بنوشید.
با وجود مزایای فراوان، برخی عوارض جانبی مانند عوارض بارداری و تداخلات بالقوه دارویی وجود دارد. مانند هر نوع چای گیاهی ، فقط از چای عناب به میزان متوسط ??استفاده کنید. تحقیقات متناقض در مورد ایمنی این چای برای زنان باردار منجر به توصیه ای کلی برای خودداری از مصرف آن شده است.
اگر دیابتی هستید ، این چای می تواند قند خون شما را خطرناک کاهش دهد ، بنابراین اقدامات احتیاطی را انجام دهید. قبل از افزودن این چای به برنامه روزانه خود ، با پزشک خود صحبت کنید.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته