نوشته شده توسط: الهه ناز
شعر و متن طنز درباره گرما
هوای عزیز، جلوی خودنماییت را بگیر. ما می دانیم که دمت گرمه !
متن طنز درباره گرما
که این گرمای سوزان کشت ما را / برای هم بیا هندونه گردیم
جمله طنز درباره گرما
این گرما نیست، تواضع است.
متن طنز درباره گرمای تابستان
در این هوای گرم کدام بیشتر می چسبد؟
• هندوانه خنک
• استخر آب
• یخ در بهشت با طعم آلبالو
• یک ماچ آبدار از گونه شما
متن های خنده دار درباره گرما
اگر به بهشت ??نروم، حداقل می دانم جهنم با این گرما چه حسی دارد!
تصاویر طنز درباره گرمای تابستان
تو این گرما بیا دیوونه گردیم / تو حوض آب یخ وارونه گردیم
متن طنز درمورد گرمای تابستان
چهل روزگی تابستان شاید به مثابه چهل سالگی آدمی باشد که پخته میشود، از حالا به بعد گرما رو به زوال می‌رود و برای پادشاه فصل ها باید آماده شویم….
متن خنده دار درباره گرما
هوا یه جوری گرم شده که، لباسای شسته شده از پشت پنجره هی خودشونو می‌کوبونن به شیشه و میگن: داداش تو رو خدا یه دقیقه درو باز کن با هم حرف بزنیم به خدا خشک شدم.
شعر و متن خنده دار درباره گرما
از تابستان پرسیدم عشق یعنی چه ؟
گفت : فعلا در گرمای وجودش غرقم ...
شعر و متن طنز درباره گرمای تابستان
اونقدر خونه ما کولر خاموشه….
دیشب از اداره برق زنگ زدن به بابام گفتن حاجی هوا گرمه کولرو روشن کن پولش با ما
مطلب طنز درباره گرما
هوا اینقد گرمه که پاشدم برم بیرون ….
فرشته ای که رو شونه ی چپم می شینه گفت :
به جان خودم پاتو از در بزاری بیرون ما را ببری زیر آفتاب
برات گناه مینویسم ….
بتمرگ همینجا …
تصاویر خنده دار درباره گرما
ای خدا، باز هم هوا گرم است
سخت ناجور و ناروا گرم است
میزنم داد: ای خدا! گرم است
ای خدای زمین! خدای زمان!
فصلِ مرگِ من است تابستان
کارِ این آفتابِ سوزان است
بی‌حیا، دائما فروزان است
آه، شب هم شبیهِ روزان است
لااقل پس تو باد را بوزان!
فصلِ مرگِ من است تابستان
آمده موسمِ کباب شدن
فصلِ بی‌برقی و مذاب شدن
هی عرق ریختن، هی آب شدن
آی باران، بیا، بیا باران!
فصلِ مرگِ من است تابستان
تُو و بیرونِ خانه می بارد
بی‌شرف، ظالمانه می بارد
«آتش» از هر کرانه می بارد
زیر آن، برّه می شود بریان
فصلِ مرگِ من است تابستان
نه فقط دست و پات می‌سوزد
به خدا جا به جات می سوزد
همه‌ی عضوهات می سوزد
(همه، حتی الورید و الشریان)
فصلِ مرگِ من است تابستان
لیک، این وضعِ سختِ ما، به درک!
این عرق‌ریزِ بی‌صفا، به درک!
ای خدا، داغیِ هوا، به درک!
گرچه هی گفته‌ام که: یا سبحان!
فصلِ مرگِ من است تابستان-
کاش بازارِ «حیله» داغ نبود!
صحبتِ «شیله پیله» داغ نبود!
بر دلِ این قبیله داغ نبود!
(سوخت هم کفر ازآن و هم ایمان)
فصلِ مرگِ من است تابستان
کاش گرمی نداشت خوان هاشان
توی روغن نبود نان هاشان
بسته می شد درِ دکان هاشان
چه کسانی؟ همین ریاکاران!
فصلِ مرگِ من است تابستان
خبرش گرچه شِرّووِر… داغ است
باز بازارِ محتکر داغ است
برّه را بُرده‌اند و فِر داغ است
دُمبه با گرگ و گریه با چوپان!
فصلِ مرگِ من است تابستان
ای خدا! کاش فصلِ «داد» شود
کار و بارِ بدان، کساد شود
خبرِ خوب هم زیاد شود
باز ما را رسان به فصلِ خزان
فصلِ مرگِ من است تابستان
شاعر مجتبی احمدی
گردآوری: بخش سرگرمی بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
شعر تولد کودکانه
شعر تولد کودکانه
جشن تولد تو
ای نازنین مبارک
غنچه ی ما گل شده
همگی بگین مبارک
ان شا الله صد ساله شی
شمعاتو روشن کنی
همه با هم بخونیم
قشنگ ترین مبارک
تولدت مبارک تولدت مبارک
بادکنک های رنگی
چه بچه زرنگی
چه کادوهایی به به
عجب روز قشنگی
کیک و براش بیارن
شمعاشو روش بذارین
یه گوله برف شادی
روی سرش بذارین
تولدت مبارک تولدت مبارک
متن شعر تولدش مبارکه عمو پورنگ
دست بزنید و شادی کنید، امشب شب تولده
تو باغ سبز زندگی، یه غنچه گل وا شده
گل و گل و گل، گل گلکه، چه خوشگل و با نمکه
تولدش مبارکه، مبارکه، مبارکه
خنده نشسته رو لباش، شادی می باره از چشاش
قد کشیده و بزرگ شده، قربون اون قد و بالاش
کیک تولد بیارید، بیار، بیار، کیک رو بیار
شمع ها رو زود روش بذارید، بذار، بذار، شمع رو بذار
گل و گل و گل، گل گلکه، چه خوشگل و با نمکه
تولدش مبارکه، مبارکه، مبارکه
یک و دو و سه، د یالا
شمع ها رو فوت کن، حالا
تولدت مبارک، چشم نخوری ایشاالله
ببر، ببر، کیک رو ببر
به ما بده، تو هم بخور
ناز و ناز و نازنینه، ماه روی زمینه
کیک تولدش هم مثل خودش شیرینه
گل و گل و گل، گل گلکه، چه خوشگل و با نمکه
تولدش مبارکه، مبارکه، مبارکه
گل و گل و گل، گل گلکه، چه خوشگل و با نمکه
تولدش مبارکه، مبارکه، مبارکه
شعر تولدت مبارک
تولد، تولد، تولدت مبارک
مبارک، مبارک، تولدت مبارک
لبت شاد و دلت خوش، تو گل پرخنده باشی
بیا شمعا رو فوت کن، که صد سال زنده باشی
تولد، تولد، تولدت مبارک
مبارک، مبارک، تولدت مبارک
شعر تولدت مبارک خاله شادونه
خوش اومدی به دنیا غنچه ناز و زیبا
خنده نشست رو لب ها وقتی شدی شکوفا
جشن تولد تو جشن تموم گل ها
حالا با هم می خونیم همه میگیم یک صدا
جشن تولد تو جشن تموم گل ها
حالا با هم می خونیم همه میگیم یک صدا
غنچه ناز کوچک تولدت مبارک
غنچه ناز کوچک تولدت مبارک
تولدت مبارک ناز نازی
یک کیکو شمع خوشگل
بادکنکای رنگی
وای که چه کیفی داره جشن به این قشنگی
وای که چه کیفی داره جشن به این قشنگی
غنچه ناز کوچک تولدت مبارک
غنچه ناز کوچک تولدت مبارک
شعر تولد کودکان
تولد تولد تولدت مبارک
مبارک مبارک تولدت مبارک
بیا بندازیم امشب یه عکس یادگاری
همین شب که شکفتی مثل گل بهاری
تولد تولد تولدت مبارک
مبارک مبارک تولدت مبارک
اشک شادی شمع و نگاه کن که واست میچکه چیکه چیکه
کام همه رو بیا شیرین کن بیا کیک رو ببر تیکه تیکه
همه جمع شده‌اند دور تو امشب گل بوسه میدن که بچینی
در جشن تولدت عزیزم همه انگشترن تو نگینی
نگاه کن هدیه‌ها رو نگاه بادکنکا رو
همه رقصون و رنگی عجب شب قشنگی
تولد تولد تولدت مبارک
مبارک مبارک تولدت مبارک
شعر تولد کلاه قرمزی
تولدت مبارک اوووووووووووووو
شمعو چراغا رو روشن کنید
همسایه هارو خبر کنید
امشب شب عزیزیه بوخورو بپاش بریزیه
مبارک مبارک تفلدت مبارک
تولد تولد تولدت مبارک
زاییده زاییده چه بچه ای زاییده
زاییده زاییده عجب گلی زاییده
برو شمعارو فوتش کن
یک فوت آفتارش کن
نفس بکش به سینه
مامان جونت ببینه
بیا کیکو ماچش کن
مامان جونت ببینه
بزن گاز دولپی …
گردآوری: بخش کودکان بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
اشعار عید سعید غدیر خم
این دل عاشق شده دیونه مولاحیدر
نادعلی علی می خونه مولاحیدر
دست علی بدست پیغمبر
غرق سروره ساقی کوثر
آیه ی اکملت ولکم نازل...
گشته به شان فاتح خیبر
یاعلی مولامددی حیدر مولاحیدر
این دل عاشق شده دیونه مولاحیدر
نادعلی علی میخونه مولاحیدر
.............
مفتخرم شیعه ی مولایم
شاه ولایت شده آقایم
امام من حیدرکراره
فدایی حضرت زهرایم
یاعلی مولامددی حیدرمولاحیدر
این عاشق شده دیونه مولاحیدر
نادعلی علی میخونه مولاحیدر
............
من بولای توشرف دارم
گوهرعشقت به صدف دارم
اگربشم زایربیت الله
دیده به ایوان نجف دارم
یاعلی مولامددی حیدرمولا حیدر
این دل عاشق شده دیونه مولاحیدر
نادعلی علی میخونه مولاحیدر
...........
چشم من و عناییت حیدر
زنده ام ازهدایت حیدر
کوری چشم دشمن مولا
قلب من وولایت حیدر
یاعلی مولامددی حیدرمولاحیدر2
این دل عاشق شده دیونه مولاحیدر
نادعلی علی میخونه مولاحیدر
شاعر : محمد خرم فر
شعرهای عید غدیر خم
گوش‌هـا بـاز کـه امروز هزاران خبر است
خبری خوبتر از خوبتر از خوبتر است
صـف ببندیـد کـه هنگـام نماز روح است
در گشایید که جبریل امین پشت در است
همگـی عیـد بگیریـد کـه عید آمده است
ایـن همـان عیـد خدای احد دادگر است
سـور? مائده خوانیـد کـه صـد مائـده نور
از خـدا در دل هــر آیـ? آن مستتر است
هـر طـرف مـی‌نگرم قافلـه در قافلـه دل
هر دلی بال‌زنـان سوی علـی رهسپر است
این همان عید غدیر است که در خم غدیر
گوش‌هـا یکسـر بـر خطبـ? پیغامبـر است
خطب? ختم رسل حکم خدا مدح علی است
خطبه‌ای که سندش مستند و معتبـر است
ایهـا النـاس هـر آنکـس کـه منـم مولایش
ایــن علـی او را تـا روز جــزا راهبــر است
این علی بعـد نبـی رهبر و مـولای شماست
این علی منجی یک خلق به موج خطر است
این علـی وجـه خـدا چشـم خدا گوش خدا
این علی دست خدا بازوی فتـح و ظفر است
من همـان شهــر علومــم همه باشید گواه
که علـی تـا ابدالدهـر بـر این شهر، در است
این امـام است امـام است امـام اسـت امـام
که امامت به وجودش همه‌جا مفتخر است
چشم، بی‌نور علی تا صف محشر کـور است
دین بی مهر علی پیکر بی‌دست و سر است
شرر نار همان بغض علی بـغض علـی است
مهـر او پیشِ روی آتـش دوزخ سپـر است
بــه تمـام بشـر اعـلام کنــد ختـم رسل
که علــی بـن ابیطالـب خیــرالبشر است
خصـم او را پسـر مـادر خـود باید خواند
غیر از این چاره نداریم که او بی‌پدر است
بی‌نمــازی اسـت اگـر بی‌علی آرید نماز
این نمازی که اجرش همه نار سقر است
مهر پروند? اعمـال شما مهـر علـی است
بی‌علی طاعت کونیـن زیان و ضرر است
گر دو صد کـوه طلا در ره معبـود دهید
بی تـولّای علـی جملـه هبا و هدر است
هر که شد خصم علی خصم نبی خصم خداست
در حقیقـت ز زنــازاده زنازاده‌تــر است
دشمن آل محمّـد چـو بــه محشـر آید
آتش خشم خدا از نفسش شعله‌ور است
به سر دوش رسول و به کف پای علی
بنویسیـد علـی بـت شکـن بی‌تبر است
بـی‌ولایش نفسـی گـر بزنــد جبـراییل
کمتر از مرغ زمین خورد? بی‌بال و پر است
جنـت از مهـر محبّـان علـی شاخـ? گـل
دوزخ از بغض غلامان علی یک شـرر است
بــی تولّای علــی نیـست رسـالت کامـل
ثمــر بــاغ نبــوّت همه از این شجر است
نخل‌هــا جملــه گواهـند خــدا مـی‌داند
که علی تشنه، ولی تشن? اشک سحر است
سجده بی‌مهر علی سجده به بت باشد و بس
روزه بـا بغـض علـی نیــز گنـاه دگر است
جنّت و کوی علی هست چو یک قطعه زمین
کوثـر و مهر علی قصـ? شیـر و شکـر است
صورت حق و علی صورت غیب است و شهود
طلعت احمد و او سـور? شمس و قمـر است
«میثم»این فخر تو را بس که از این مزرع عمر
نخـل سرسبـز تـو را بـار ولایـت ثمر است
استاد سازگار
اشعار تبریک عید غدیر, اشعار زیبای عید غدیر خم
ما که مسکینان درگاه امیریم/به حریم آل پیغمبر فقیریم
سرخوش از جام تولای غدیریم/شُکر ُ لله الحمدُلله...
فاتح خیبر و سیف الله/شده وصیّ رسول الله
ذکر لب عالمین اینه/علی علی یا ولیّ الله
علی علی یا ولیّ الله...
گر چه عاصی و پر از جرم و خطاییم/گر چه در ظاهر فقط عبد خداییم
ما محبین علی ّ مرتضاییم/ شُکر ُ لله الحمدُلله...
کُن فَیَکون به خدا باشد/کار ِ کَم ِ علی ِ اعلا
چشم اُمید همه باشد/بر کرم علی اعلا
علی علی یا ولیّ الله...
به تولای علی آن شاه مردان/بسته ایم از عاشقی ما عهد و پیمان
با امام و رهبر و خون شهیدان/ شُکر ُ لله الحمدُلله...
ما همه با مدد حیدر/یاور و یار ولی هستیم
یا علی گفته ایم از اوّل/تا به آخر با علی هستیم
علی علی یا ولیّ الله...
گردآوری:بخش فرهنگ و هنر بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
شعرهای زیبا و خواندنی درباره روز معلم
از یک کلام جانفزا، صد مرده احیا می کنی
هنگام تعلیم سخن، کار مسیحا می کنی
هر دم که می گویی سخن، جان می دهی ما را به تن
در جان دمیدن در بدن، اعجاز عیسا می کنی
با دانش خود هر زمان، بخشی حیات جاودان
خضری و آب زندگی، در ساغر ما می کنی
دستت چو از گچ شد سپید، آید ید بیضا پدید
یعنی به هنگام عمل، اعجاز موسا می کنی
نوحی و با کشتی خود، ما را به ساحل می بری
چون نا خدایی، با خدا، رو سوی دریا می کنی
موسی یدی، عیسی دمی، فرزند پاک آدمی
در کار، آدم پروری، پیغمبری ها می کنی
احمد معلم بوده است، خود این سخن فرموده است
با پیروی از نقش او، نقش خود ایفا می کنی
شغل تو، شغل انبیا، گفت تو، گفتار خدا
( اقرا به اسم ) گویی و درس خود انشا می کنی
نادان از جان مرده را ، و آن کوردل افسرده را
با معجز خود هر دو را، دانا و بینا می کنی
با مهر و با لطف و صفا، دل را تسلی می دهی
با دانش و دین وهنر، جان را مصفا می کنی
بس قوه ها آید به فعل، از قدرت گفتار تو،
هر غنچه نشکفته را، چون گل شکوفا می کنی
انسان انسان پروری، گر در حقیقت بنگری
در نقش شاگردان خود، خود را تماشا می کنی
تنها نه با علم وعمل، اندیشه ها می پروری
از عشق در دل های ما، صد شور بر پا می کنی
در پرتو خود ساختی ، از ذره ها خورشیدها
هر روز خورشید دیگر، تقدیم دنیا می کنی
هرگز نداری غیر حق، از حق تمنای دگر
گر غیر حق باشد یقین، ترک تمنا می کنی
علی مظاهری
سرود روز معلم, شعر در مورد روز معلم
به علم افزون و والائی معلم
اگر چه بی تمنایی معلم
فضیلت آنچنان اندر وجودت
که گویا چون معمایی معلم
به وقت ساعت تدریس قرآن
رها از قید دنیایی معلم
تو همچون چشمه امید مایی
امید نسل فردایی معلم
محصل چون گل و خود باغبانی
نسیم عطر گلهایی معلم
درون ظلمت و فقر و جهالت
تو شمع بزم شبهایی معلم
ز درد هر دل بیماری آگه
طبیب زخم دلهایی معلم
بگنجد گرچه نامت در الفبا
تو افزون از الفبائی معلم
به امر دانش و علم و فضیلت
محصل را چو بابائی معلم
به دشت خشک جمله بیسوادان
تو جاری مثل دریایی معلم
دل تاریک ما را نور امید
به دلها چشم بینائی معلم
ز قید فتنه ی کوته نظرها
سراسر خود مبرائی معلم
زبانم الکن است از گفتنیها
چو تاجی بر سر مائی معلم
چو انشاء بود درس من امروز
تو خود موضوع انشائی معلم
نوای دلکش صوت مناجات
نثارت باد هر جائی معلم
عجب نبود اگر اینک مرادی
بگوید گل سراپائی معلم
اشعار تبریک روز معلم
معلم ای فروغ جاودانی،معلم مهر پاک آسمانی
معلم ای چراغ راه دانش،معلم آیه های مهربانی
مرا ازجهل ونادانی رها کن،مرا باعلم وایمان و خداکن
بیا ای گل تو از گهواره تاگور،مرا باعلم ودانش آشنا کن
دلی شفاف چون آیینه داری،محبت و صفا در سینه داری
اگر داری گهی اخمی به چهره،ولی بی شک دلی بی کینه داری
معلم ای بهار آفرینش،تو هستی افتخارآفرینش
تو هستی گوهر نایاب دریا،عجب دارم زکار آفرینش
معلم ای فروغ جاودانی،معلم مهر پاک آسمانی
معلم ای چراغ راه دانش،معلم آیه های مهربانی
مرا ازجهل ونادانی رها کن،مرا باعلم وایمان و خداکن
بیا ای گل تو از گهواره تاگور،مرا باعلم ودانش آشنا کن
دلی شفاف چون آیینه داری،محبت و صفا در سینه داری
اگر داری گهی اخمی به چهره،ولی بی شک دلی بی کینه داری
تو می خواندی الفبای رشادت،تو گفتی راه ایمان وسعادت
به مردانی که رفتند عاشقانه،تو دادی درس ایثار و شهادت
گردآوری:بخش فرهنگ و هنر بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
خدایا رحم کن
شعر خدایا رحم کن بر من ( مولانا)
نه من بیهوده گرد کوچه و بازار می‌گردم
مذاق عاشقی دارم پی دیدار می‌گردم
خدایا رحم کن بر من پریشان وار می‌گردم
خطا کارم گناهکارم به حال زار می‌گردم
شراب شوق می نوشم به گرد یار می‌گردم
سخن مستانه می گویم ولی هوشیار می‌گردم
گهی خندم گهی گریم گهی افتم گهی خیزم
مسیحا در دلم پیدا و من بیمار می‌گردم
بیا جانا عنایت کن تو مولانای رومی را
غلام شمس تبریزم قلندروار می‌گردم
****خدایا رحم کن****
شعر خدایا رحم کن ( سیروس بداغی)
خدایا رحم کن بر حال زارم
به جز درگاه تو جایی ندارم
مرا اشکی بده یا قابل التوب
که بر افعال خود قدری ببارم
****مناجات خدایا رحم کن****
شعر خدایا رحم کن (حسین زحمتکش)
آمده ما را بسوزاند، خدایا رحم کن
رحم کن بر روزگار تیر? ما رحم کن
چشم من دریاست، گیسوی پریشان تو موج
ای خروشان موج طوفانی، به دریا رحم کن
موجب رسواییِ من میشود پیراهنت
یوسف مصری! به دامان زلیخا رحم کن
مثل کفشی کهنه‌ام، ترکم کن اما بعد از این
بر کسی که این‌چنین افتاده از پا رحم کن
دست تو افتاده شمشیرم... به حال این اسیر
من اگر بودم نمی‌کردم! تو اما رحم کن
مانده‌ام در برزخی ما بین مرگ و زندگی
وقت تصمیم است اینک، یا بکش! یا رحم کن!
****شعر خدایا رحم کن****
شعر خدایا رحم کن ( محمد زوار)
اشکهایم دوباره دانه دانه می‌افتد
مدتی کار من به تو شبانه می‌افتد
سالها فکر معصیت مرا زمینم زد
رحم کن بر کسی که عاجزانه می‌افتد
بس که بار گناه دیگران به دوشم ماند
توشه‌های سفر، ز روی شانه می‌افتد
گفتم إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُون و فهمیدم
گذر پوست به دباغخانه می‌افتد
با زبانم تو را نخوانده‌ام، پشیمانم
وای بر من که آتش‌ت زبانه می‌افتد
عبد خاطی منم، تو غافرالخطیئاتی
باز دارد به دست من بهانه می‌افتد
من زمین خورده‌ام، خودت مرا بلندم کن
مثل طفلی که زیر تازیانه می‌افتد
گفت: بابا، حلال کن که برنمی‌خیزم!
استخوانم شکسته است و جا نمی‌افتد
گردآوری: بخش مذهبی بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
شعر تنهایی حافظ
سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی
دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی
چشم آسایش که دارد از سپهر تیزرو
ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی
زیرکی را گفتم این احوال بین خندید و گفت
صعب روزی بوالعجب کاری پریشان عالمی
سوختم در چاه صبر از بهر آن شمع چگل
شاه ترکان فارغ است از حال ما کو رستمی
در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست
ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی
اهل کام و ناز را در کوی رندی راه نیست
رهروی باید جهان سوزی نه خامی بی‌غمی
آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست
عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی
خیز تا خاطر بدان ترک سمرقندی دهیم
کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی
گریه حافظ چه سنجد پیش استغنای عشق
کاندر این دریا نماید هفت دریا شبنمی
حافظ
شعر تنهایی
چند اندر میان غوغایی
خوی کن پاره پاره تنهایی
خلوتی را لطیف سوداییست
رو بپرسش که در چه سودایی
خلوت آنست که در پناه کسی
خوش بخسپی و خوش بیاسایی
زیر سایه درخت بخت آور
زود منزل کنی فرود آیی
ور تو خواهی که بخت بگشاید
زیر هر سایه رخت نگشایی
سوی انبان ما و من نروی
گر چه او گویدت که از مایی
رو به خود آر هر کجا باشی
روسیاه‌ست مرد هرجایی
خود تو چیست بیخودی زان کس
که از او در چنین تماشایی
چون رسیدی به شه صلاح الدین
گر فسادی سوی صلاح آیی
مولوی
شعر مولوی درباره تنهایی
بیا بیا که شدم در غم تو سودایی
درآ درآ که به جان آمدم ز تنهایی
عجب عجب که برون آمدی به پرسش من
ببین ببین که چه بی‌طاقتم ز شیدایی
بده بده که چه آورده‌ای به تحفه مرا
بنه بنه بنشین تا دمی برآسایی
مرو مرو چه سبب زود زود می‌بروی
بگو بگو که چرا دیر دیر می‌آیی
نفس نفس زده‌ام ناله‌ها ز فرقت تو
زمان زمان شده‌ام بی‌رخ تو سودایی
مجو مجو پس از این زینهار راه جفا
مکن مکن که کشد کار ما به رسوایی
برو برو که چه کژ می‌روی به شیوه گری
بیا بیا که چه خوش می‌خمی به رعنایی
مولوی
شعر تنهایی غمگین
سکوتت را ندانستم، نگاهم را نفهمیدی
نگفتم گفتنیها را، تو هم هرگز نپرسیدی
شبی که شام آخر بود، به دست دوست خنجر بود
میان عشق و آینه یه جنگ نابرابر بود
در آن هنگامه‌ی تردید، در آن بن‌بست بی‌امید
در آن ساعت که باغ عشق به دست باد پرپر بود
در آن ساعت هزاران سال به یک لحظه برابر بود
شب آغاز تنهایی، شب پایان باور بود
اردلان سرفراز
شعر تنهایی زیبا
چون تو مستغنی ز دل بودی دل آرایی چه بود
بر دل و جان ناز را چندین تقاضایی چه بود
در تصرف چون نمی‌آورد حسنت ملک دل
این حشر بردن به اقلیم شکیبایی چه بود
مشکلی دارم بپرسم از تو ، یا از یارتو
جلوه? خوبی چه و منع تماشایی چه بود
بود چون در کیش خوبی عیب عاشق داشتن
جرم چشم ما چه باشد عرض زیبایی چه بود
گشته بودم مستعد عشق ، تقصیر از تو شد
آنچه باشد کم مرا زاسباب رسوایی چه بود
از پی رم کرده آهویی که پنداری‌پرید
کس نمی‌پرسد مراکاین دشت پیمایی چه بود
گر مرا می‌کرد بدخو همنشینیهای خاص
وحشی اکنون حال من در کنج تنهایی چه بود
وحشی
شعر تنهایی کوتاه
از غمت روز و شب به تنهایی
مونس عاشقان سودایی
عاشقان را ز بیخ و بن برکند
آتش عشقت از توانایی
عشق با نام و ننگ ناید راست
ندهد عشق دست رعنایی
عشق را سر برهنه باید کرد
بر سر چارسوی رسوایی
بس که خفتند عاشقان در خون
تا تو از رخ نقاب بگشایی
تا ز ما ذره‌ای همی ماند
تو ز غیرت جمال ننمایی
در حجابیم ما ز هستی خویش
ما نهانیم و تو هویدایی
هستی ما به پیش هستی تو
ذره‌ای هستی است هر جایی
هستی ما و هستی تو دویی است
راست ناید دویی و یکتایی
نیست عطار را درین تک و پوی
هیچ راهی به جز شکیبایی
عطار
گردآوری:بخش فرهنگ و هنر بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
###اشعار روز عاشورا###
بتاب ای مه که زینب دل غمین است
پریشان دل ز مرگ شاه دین است
بتاب ای مه رقیه دل کباب است
ز مرگ باب خود در پیچ و تاب است
بتاب ای مه تو بر گلهای زهرا
که پرپر گشته در این دشت و صحرا
بتاب ای مه که اندر پای گلها
فتاده باغبان از جور اعدا
بتاب ای مه که اندر شور و شینم
پریشان دل من از مرگ حسینم
###اشعار روز عاشورا###
بتاب ای مه که بینم کودکانم
سرشک غم رود از دیدگانم
خداحافظ حسین با وفایم
که من عازم سوی شام بلایم
تویی در کربلا بی یار و تنها
من اندر شام غم بی آشنایم
بروی نی سرت از کوفه و شام
بود هم مونس و هم رهنمایم
ترا امشب نگهبان ساربان است
من اندر کوفه در بند بلایم
###اشعار روز عاشورا###
قتیل کربلا را دوست دارم
ذبیح بالقفا را دوست دارم
من از زوار دشت کربلایم
عزیز مصطفی را دوست دارم
قسم بر آب آب کودکانش
شهید نینوا را دوست دارم
اگر چه شیعه خوبی نباشم
گل خیر النسا را دوست دارم
###اشعار روز عاشورا###
چه خوب است روز عاشورا بمیرم
که من خون خدا را دوست دارم
به والله به والله و به والله
حسین سر جدا را دوست دارم
خدایا قاری قرآن زینب
به روی نیزه ها را دوست دارم
به حق آخرین فریاد مولا
امید خیمه ها را دوست دارم
قسم بر یاس و گلهای شقایق
نسیم کربلا را دوست دارم
منبع:emam8.com
نوشته شده توسط: الهه ناز
اشعار عاشورای حسینی
حسین جان
نبودی ببینی که زینب چه دیده
حسین جان
چه غمها که بر قلب عترت رسیده
حسین جان
ببین مادرت آمده قد خمیده
حسین جان حسین جان حسین جان
حسین جان
غم قلب زارم شده بی کرانه
حسین جان
مرا زد عدو بی حد و بی بهانه
حسین جان
چه گویم زِ کعب نِی و تازیانه
حسین جان حسین جان...
حسین جان
بمیرم که لب تشنه جانت فدا شد
حسین جان
تنت مقصد سرخ سر نیزه ها شد
حسین جان
بمیرم نفس میکشیدی سرِ تو جدا شد
حسین جان حسین جان حسین جان
حسین جان
حلالم کن ای نور چشمان زهرا
حسین جان
روم تا به کوفه به همراه اعدا
حسین جان
تنِ بی سرت مانده بر خاک صحرا
حسین جان حسین جان حسین جان...
شاعر: امیر عباسی
متن مداحی عاشورای حسینی
ظهر عاشورا، زمین کربلا بود و حسین
پیش خیل دشمنان، تنها خدا بود و حسین
هر طرف پرپر گلی از شاخه ای افتاده بود
و اندر آن گلشن، خزانِ لاله ها بود و حسین
داشت در آغوش گرمش آخرین سرباز را
زآن همه یاران، علی اصغر به جا بود و حسین
آخرین سرباز هم غلطید در خون گلو
بعد از آن گل، خیمه ها ماتم سرا بود و حسین
یک طرف جسم علم دار رشید کربلا
غرقه در خون، دستش از پیکر جدا بود و حسین
عون و جعفر، اکبر و اصغر به خون خود خضاب
کربلا چون لاله زاران با صفا بود وحسین
تیرباران شد تن سالار مظلومان «فراز»
هرطرف از شش جهت تیرِ بلا بود و حسین
شاعر:سیدتقی قریشی
شعر عاشورا
امشب شهادت نامه ی عشاق، امضا میشود
فردا ز خون عاشقان، این دشت دریا میشود
امشب کنار یکدگر،بنشسته آل مصطفی
فردا پریشان جمع‌شان، چون قلب زهرا میشود
امشب بود برپا اگر، این خیمه ی ثاراللهی
فردا به دست دشمنان، برکنده از جا میشود
امشب صدای خواندن قرآن به گوش آید ولی
فردا صدای الامان، زین دشت بر پا میشود
امشب کنار مادرش، لب تشنه اصغر خفته است
فردا خدایا بسترش، آغوش صحرا میشود
امشب که جمع کودکان، در خواب ناز آسوده اند
فردا به زیر خارها، گمگشته پیدا میشود
امشب رقیه حلقه ء زرین اگر دارد به گوش
فردا دریغ این گوشوار از گوش او وا میشود
امشب به خیل تشنگان، عباس باشد پاسبان
فردا کنار علقمه، بی دست سقّا میشود
امشب که قاسم، زینت گلزار آل مصطفاست
فردا ز مرکب، سرنگون، این سرو رعنا میشود
امشب گرفته در میان، اصحاب، ثارالله را
فردا عزیز فاطمه، بی یار و تنها میشود
امشب به دست شاه دشت،باشد سلیمانی نگین
فردا به دست ساربان، این حلقه یغما میشود
امشب سر سِرّ خدا بر دامن زینب بود
فردا انیس خولی و دیر نصاری میشود
ترسم زمین وآسمان، زیر و زبر گردد "حسان"
فردا اسارت نامه ی زینب چو اجرا میشود
شاعر: حسان چایچیان
اشعار عاشورا
من میان کوچه بودم روضه خوان در کربلا
بغض کرد و گفت مردم! شعله ها از در گذشت
بر سر دختر چه آمد تا که بابا درگذشت
زد به سینه، چند یازهرای اشک آلود گفت
بعداز آن از چند و چون روضه ی مادر گذشت
روضه خوان رفت و به ظهر داغ عاشورا رسید
من همان جا ایستادم... شعله ها از در گذشت
من میان کوچه بودم روضه خوان در کربلا
آه، آن شب بر دل من روضه ای دیگر گذشت
تازیانه رفت بالا و غلاف آمد فرود
تیغ پشت تیغ از جسم علی اکبر گذشت
شعله بود و محسن شش ماهه و دیوار و در
تیری آمد از گلوی تشنه ی اصغر گذشت
میخ در بر سینه ی پرمهر مادر حمله کرد
آب دیگر از سر عباس آب آور گذشت
ریسمان بر گردن حبل المتین انداختند
قافله از بین غوغای تماشاگر گذشت
ذکر حیدر داشت زهرا مسجد از جا کنده شد
ذکر حیدر داشت مولا از دل لشکر گذشت
درد پهلو، زخم بازو... فاطمه از پا نشست
تیر و نیزه از تن فرزند پیغمبر گذشت
من سراپا اشک بودم، طاقتم از دست رفت
روضه خوان از ماجرای خنجر و حنجر گذشت
روضه ها اینجا گره می خورد، بابا رفته بود
هیچکس اما نمی داند چه بر دختر گذشت
شاعر: علی سلیمیان
شعرهای عاشورای حسینی
السلام علی،عزیز الزَّهرا
شه عاشورا،حسین یا مولا
السلام علی،امیر دل ها
شفیع عقبا،حسین یا مولا
السلام علی،مسیح حیدر
ذبیح مادر،حسین یا مولا
السلام علی،شهید بی سر
غریب مادر،حسین یا مولا
شکرخدا به زیر پرچمت
به سینه میزنم برات حسین
آرزومه که اربعین برم
پای پیاده کربلات حسین
حسین یا مولا اباعبدالله
السلام علی،عزیزِ الله
مدد ثارالله،حسین یا مولا
السلام علی،حبیب دل ها
شه بی همتا،حسین یا مولا
السلام علی،شهید قرآن
امیر و سلطان،حسین یا مولا
السلام علی،قتیل العبر
بریده حنجر،حسین یا مولا
منتظرم محرمت بیاد
تا که بمیرم آقا از غمت
دل بیقرارم واسه دیدنه
ده شب اول محرمت
حسین یا مولا اباعبدالله
السلام علی،الحسین مظلوم
من الماء محروم،آه و واویلا
السلام علی،البدن الصلیب
یا شیب الخضیب،آه و واویلا
السلام علی،الحسین غریب
یا خدالتریب،آه و واویلا
السلام علی،القتیل العریان
ذبیح العطشان،آه و واویلا
با لب تشنه سر بریدنت
جلو چشای خواهرت حسین
با عصا میزدن به پیکرت
جلو چشای مادرت حسین
حسین یا مظلوم اباعبدالله
شاعر: امیرحسین سلطانی
اشعار عاشورای حسینی
ای کشت? صدپاره تن وای‌حسین وای‌حسین
آیا تویی حسین من؟ وای‌حسین وای‌حسین
حسین من! حسین من!
زخــم بـــدن، پیــرهنت غبـــار صحـــرا کفـنت
بــرهنه مــانده بـدنت چرا نداری سر به تن؟
حسین من! حسین من!
نیزه شکسته سایه‌ات به سینه‌ات جای سنان
بـا تـو چـه کـرده ساربان ای مـه صدپـاره بدن؟
حسین من! حسین من!
موی سفید و تن سیـه آمده‌ام به قتلگه
ز حنجـر بریده بـا خــواهر خـود حرف بزن
حسین من! حسین من!
همسفر شهید من! امیـد من! امید من!
سخـن بگـو سخن بگو، بگو دلم را نشکن
حسین من! حسین من!
مصحـف پـاره‌پـاره‌ام! مــاه پـر از ستـاره‌ام!
سنگ شده نثار تو به جای یاس و نسترن
حسین من! حسین من!
به قلب داغدیده‌ات جسم به خون تپیده‌ات
ز حنجــر بریـده‌ات بگــو سخـن بگــو سخـن
حسین من! حسین من!
شاعر:غلامرضا سازگار
گردآوری:بخش فرهنگ و هنر بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
شعر کودکانه فصل های سال
آی بچه ها، آی بچه ها
اسم من ساله، اسم من ساله
من چهار تا بچه دارم، بچه دارم
اسمشون فصل، اسمشون فصل
فصل اول بهاره، بهار شکوفه داره
فصل دوم تابستان، میوه میشه فراوان
فصل سوم پاییزه، پاییز برگها می ریزه
فصل چهارم زمستان، سرما و برف و باران
****شعر آموزش فصل ها****
فروردین و اردیبهشت و خرداد
سه ماه بهاره ، سه ماه بهاره ، نه سرده ، نه گرمه
تیر و مرداد و شهریور
سه ماه تابستان ، سه ماه تابستان ، گرم گرم ، گرم گرم
مهر و آبان و آذر
سه ماه پاییزه ، سه ماه پاییزه ، نه سرده ، نه گرمه
دی و بهمن و اسفند
سه ماه زمستان ، سه ماه زمستان ، سرد سرد ، سرد سرد
****شعر آموزش فصل ها به کودکان****
شعر کودکانه فصل ها
من می دونم که هرسال
چهار تا فصل داره
اول اون چهار تا
فصل خوب بهاره
بهار میاد با شادی
سبزه و گل میاره
رو شاخه‌ی درختا
برگ تازه میذاره
بعد از بهار، تابستون
هوای گرمی داره
تعطیلات تابستون
حال و هوایی داره
بعد از تابستون، پاییز
میاد با رنگای شاد
برگ درخت میریزه
وقتی که می‌وزه باد
اما زمستون سرد
بعد از فصل پاییزه
آسمون ابری میشه
گوله گوله برف میریزه
چهار تا فصل خدا
جالب و رنگارنگه
هر کدومش یه جوری
خوشگله و قشنگه
****شعر کودکانه درباره فصل ها ****
بهار:بهارم و بهارم فصل اول سالم
تابستان:فصل دوم آی بچه ها تابستونه تابستون
پاییز:فصل سوم آی بچه ها پاییزه و پاییزه
زمستان :آخریم زمستون آی بچه ها همه شما رو قربون
****شعر کودکانه فصل بهار****
شعر فصل بهار:
بهار آمد، گل آمد
نسرین و سنبل آمد
گلهای سرخ و زیبا
در باغ خانه‌ی ما
چشم‌ها را باز کردند
با خنده ناز کردند
بنفشه دسته‌دسته
کنار جو نشسته
در روز آفتابی
در آسمان آبی
پرنده‌ی خوش‌آواز
پر زد و کرد پرواز
بهار آمد، گل آمد
نسرین و سنبل آمد
سروده‌ی پروین دولت‌آبادی
**** شعر آموزش فصل ها به کودکان ****
شعر فصل تابستان:
آمده فصل تابستان
با خورشید فروزان
تیر و مرداد،شهریور
می آیند با تابستان
تابستان گرمِ گرم است
آفتابش داغ و سوزان
اما من دوستش دارم
چون تعطیل است دبستان
تابستان فصل کوشش
تابستان فصل کار است
بر شاخه ی درختان
میوه های آبدار است
میوه ی آبدار و شیرین
نعمت پروردگاراست
**** شعر کودکانه آموزش فصل ها ****
شعر آموزش فصل های به کودکان
شعر فصل پاییز:
پاییزه پاییزه
برگ درخت میریزه
هوا شده کمی سرد
روی زمین پر از برگ
ابر سیاه و سفید
رو آسمونو پوشید
دسته دسته کلاغا
میرن به سوی باغا
همه با هم یکصدا
میگن قار قار قار
**** شعر کودکانه فصل ها ****
شعر فصل زمستان
بازم زمستون اومده خونمون
تو فصل تازه داریم یه مهمون
هر فصلی از سال یه شکل و رنگه
کار خداست هر کدوم یه جور قشنگه
سرما میاد تو کوچه ها ابرها تو آسمون ما
باز برف و بارون بازم زمستون
اما تو دلهای ما رنگین کمون شادی ها
توسوز سرما گرم دل ما
اینجا اونجا هرجا توقلب بچه ها
رنگین کمونه رنگین کمونه
بازم زمستون اومده خونمون
تو فصل تازه داریم یه مهمون
هر فصلی از سال یه شکل و رنگه
کار خداست هر کدوم یه جور قشنگه
سرما میاد تو کوچه ها ابرها تو آسمون ما
باز برف و بارون بازم زمستون
اما تو دلهای ما رنگین کمون شادی ها
توسوز سرما گرم دل ما
اینجا اونجا هرجا توقلب بچه ها
رنگین کمونه رنگین کمونه
گردآوری: بخش کودکان بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
اشعار خیام
ماییم و می و مطرب و این کنج خراب
جان و دل و جام و جامه پر درد شراب
فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب
آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب
شعر کوتاه می و مستی
برخیز و بیا بتا برای دل ما
حل کن به جمال خویشتن مشکل ما
یک کوزه شراب تا بهم نوش کنیم
زان پیش که کوزه‌ها کنند از گل ما
اشعار خیام شراب
یاران موافق همه از دست شدند
در پای اجل یکان یکان پست شدند
خوردیم ز یک شراب در مجلس عمر
دوری دو سه پیشتر ز ما مست شدند
شعر خیام در مورد شراب
یک جام شراب صد دل و دین ارزد
یک جرعه می مملکت چین ارزد
جز باده لعل نیست در روی زمین
تلخی که هزار جان شیرین ارزد
شعر خیام
این اهل قبور خاک گشتند و غبار
هر ذره ز هر ذره گرفتند کنار
آه این چه شراب است که تا روز شمار
بیخود شده و بی‌خبرند از همه کار
رباعیات حکیم عمر خیام
امروز ترا دسترس فردا نیست
و اندیشه فردات به جز سودا نیست
ضایع مکن این دم ار دلت شیدا نیست
کاین باقی عمر را بها پیدا نیست
اشعار خیام
ای دل چو زمانه می‌کند غمناکت
ناگه برود ز تن روان پاکت
بر سبزه نشین و خوش بزی روزی چند
زان پیش که سبزه بردمد از خاکت
اشعار ممنوعه خیام
می خوردن و شاد بودن آیین منست
فارغ بودن ز کفر و دین دین منست
گفتم به عروس دهر کابین تو چیست
گفتا دل خرم تو کابین منست
شعر کوتاه می و مستی
ای چرخ فلک خرابی از کینه تست
بیدادگری شیوه دیرینه تست
ای خاک اگر سینه تو بشکافند
بس گوهر قیمتی که در سینه تست
شعر خیام
بر چهره گل نسیم نوروز خوش است
در صحن چمن روی دل‌افروز خوش است
از دی که گذشت هر چه گویی خوش نیست
خوش باش و ز دی مگو که امروز خوش است
رباعیات حکیم عمر خیام
چون چرخ بکام یک خردمند نگشت
خواهی تو فلک هفت شمر خواهی هشت
چون باید مرد و آرزوها همه هشت
چه مور خورد بگور و چه گرگ بدشت
دوبیتی های خیام
چون بلبل مست راه در بستان یافت
روی گل و جام باده را خندان یافت
آمد به زبان حال در گوشم گفت
دریاب که عمر رفته را نتوان یافت
شعر خیام
فصل گل و طرف جویبار و لب کشت
با یک دو سه اهل و لعبتی حور سرشت
پیش آر قدح که باده نوشان صبوح
آسوده ز مسجدند و فارغ ز کنشت
گردآوری:بخش فرهنگ و هنر بیتوته
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
