مجموعه: بازیهای محلی

معرفی بازی وسطی

 

شرحی از بازی وسطی:
اهداف: دقت در سرعت عمل، هوشیاری و همیاری، تقویت روحیه تعاون، انعطاف پذیری بدن، ایجاد هماهنگی بین اعضا و اعصاب و دقت در نشانه گیری
تعداد بازیکن: 3 الی 40 نفر
سن بازیکنان: 7 الی 50 ساله
ابزار لازم: یک توپ
محل بازی: در فضاهای باز یا فضاهای مسقف بزرگ مانند ورزشگاه ها و ...
اندازه محوطه بازی: 15 × 10 متر
جنسیت بازی: دخترانه و پسرانه

شرح بازی وسطی:
برای شروع بازی دو گروه در مقابل هم صف می کشند و با شیر یا خط گروه اول انتخاب می شود . گروه منتخب حق دارد که گروه وسط یا گروه مهاجم را انتخاب کند.

این بازی با یک توپ انجام می‌شود. تعداد شرکت کنندگان در این بازی، محدودیت ندارد. کودکان هر چند نفر که باشند، دو دسته می‌شوند و مشخص می‌کنند که اول کدام گروه، وسط باشد. گروهی که وسط نیست، هم دو دسته می‌شود و هر دسته در یک طرف زمین بازی قرار می‌گیرد. آن‌ها توپی را از یک طرف به طرف دیگر پرتاب می‌کنند تا به یکی از افراد وسط بخورد. افراد وسط هم سعی می‌کنند با جا خالی دادن نگذارند توپ به آن‌ها بخورد. هر کس توپ به او بخورد، از بازی بیرون می‌رود.

اگر  کسی توپ را بدون تماس با بدن خود یا زمین در هوا بگیرد (گل یا بل بگیرد) در برابر هر بل می‌تواند یکی از یارانش را که از بازی بیرون رفته، دوباره به وسط بیاورد، یا اگر یک بار سوخت، از بازی خارج نشود. پرتاب توپ از این طرف به آن طرف آن‌ قدر ادامه پیدا می‌کند تا چابک‌ ترین و زرنگ‌ ترین کودکان در وسط باقی بمانند. بعد، بازی با عوض کردن جای وسطی‌ها با افراد دو طرف زمین ادامه می‌یابد.

بازی وسطی

 
شعر مخصوص بازی وسطی:
بپا که توپ نخوره به پات / بپا یهو، نیفته کلات

 مقررات بازی:
1- اگر تمامی بازیکنان وسطی در محدوده ی میدان باشند، هر توپ گرفته شده به عنوان یک امتیاز ذخیره ی ضد اخراجی محسوب می شود و اخراجی و اخراج ها را به تأخیر می اندازد.

2- گرفتن توپ پس از برخورد با زمین موجب سوختن بازیکن است.

3- اگر تمام اعضا گروه وسط سوخته اند و تنها یک نفر باقی مانده است آن فرد اگر تا 10 بار پرتاپ در زمین وسط باقی بماند میتواند یاران خود را احیا کند و به بازی ادامه دهند

نوع دیگر بازی وسطی دایره‌ای می باشد:
در یک گونه دیگر از این بازی که به «وسطی دایره‌ای» موسوم است با این تفاوت که زمین بازی به شکل دایره‌است که بازیکنان وسطی در داخل آن و گروه کناری در روی محیط آن با فاصله‌های مساوی قرار می‌گیرند.

با شروع بازی مربی یا معلم ورزش با ساعت وقت گرفته و بازیکنان کناره نفرات گروه وسطی را نشانه می‌گیرند تا اینکه همه از زمین بازی اخراج شوند. در دور بعدی جای دو گروه عوض می‌شود و باز با شروع بازی مربی یا معلم ورزش با ساعت وقت می‌گیرد. برنده گروهی است که در مدت زمان کوتاهی، بازیکنان گروه وسطی را زده و بازی را زودتر تمام کرده باشند.

گردآوری: بخش سرگرمی بیتوته

مجموعه: معرفی رشته های تحصیلی

معرفی رشته بازیگری

معرفی رشته بازیگری

بازیگری یکی از شغل هایی است که ممکن است هر شخص سودای رسیدن به آن را داشته باشد.

در بازیگری فرد باید حالت و رفتار مردم را مطالعه کند تا بتواند آن را به خوبی اجرا کند.

برای معرفی رشته بازیگری می توان این طور گفت که این رشته هنر جان بخشیدن به شخصیت هاست.

انتخاب رشته بازیگری

اگر در زندگی به بازیگری و پشت دوربین رفتن و یا حتی مشهور شدن علاقه  دارید انتخاب رشته بازیگری را انجام داده و وارد این دنیای بزرگ شوید. معمولا بیشتر بازیگران موفق یا در رشته بازیگری تحصیل کرده اند یا حداقل چند کلاس رفته اند ولی باز هم هستند کسانی که بدون هیچ کدام از این ها در دنیای بازیگری به جایی رسیده اند اما اگر مقایسه ای انجام بدهید می بینید که تعداد کسانی که بدون تحصیل در این کار موفق هستند تعداد بسیار کم و ناچیزی هستند و باز هم بیشتر این نوع بازیگران بدون شناخت و تحصیل بعد از چند مدت مطالعات خود را در زمینه ی بازیگری شروع می کنند تا از تمام اتفاقات و باید و نباید های این حرفه اطلاعات کافی داشته باشند تا در کارشان از این اطلاعات کمک گرفته و عیب های احتمالی کار خود را که همه از کمبود اطلاعات بوده است برطرف کنند.

هدف از ایجاد رشته بازیگری و تربیت فارغ التحصیلان این رشته به وجود آوردن افرادی است که بتوانند از طریق استفاده از هنر خود در رسانه های مختلف مانند: تئاتر، تلوزیون، رادیو راه اعتلای فرهنگ و هنر کشور مان را گسترش داده و باعث تربیت و بلوغ فکری مردم جامعه شوند.

پس به صورت مختصر و مفید: بازیگری یکی از زیر مجموعه های رشته هنر است که با انتخاب این رشته طبق دفترچه ی انتخاب رشته کنکور سراسری فرد با گرفتن رتبه ی مورد نظر در یکی از دانشگاه های دولتی یا آزاد قبول شده و به تحصیل می پردازد. هنر بازیگری به عنوان ارکان هنر نمایش دارای پیشینه ی قوی در ایران می باشد و نقشی اساسی را در اعتلای فرهنگ ایران بازی کرده است.

بازیگری یکی از زیر مجموعه های رشته هنر است

چه کسی می تواند بازیگر موفق شود؟

هوش و خلاقیت، یکی از مواردی است که لازمه موفقیت در این حرفه است.

بازیگر باید بتواند متن را سریع حفط کند و به سرعت با افراد تیم و روند فیلم برداری ارتباط برقرار کند و برای موفقیت در ایفای نقش گاهی لازم است از خلاقیت خود نیز بهره بگیرید.

بازیگر باید بتواند کار تیمی انجام دهد. ساخت فیلم، سریال و یا تئاتر، نیازمند یکی تیم خوب و حرفه ای است.

استقامت، انرژی و توان و تناسب بدنی از جمله مواردی است که لازمه یک بازیگر است.

با توجه به ساعات نامنظم و طولانی کار بازیگری، فرد باید بتواند در این شرایط دوام بیاورد و انرژی خود را از دست ندهد.

بازیگر باید بر اساس نقش، گاهی چاق یا لاغر شود، پس لازم است قبل از انتخاب این رشته، سختی های بازیگری را هم در نظر داشته باشید.

بازیگر باید بتواند به سرعت با شرایط و افراد سازگار شود و رابطه برقرار کند.

بازیگر باید انتقادپذیر باشد. ممکن است در طول فیلم برداری، کارگردان یا دیگر عوامل درباره کار او نظر دهند. فرد در این شرایط باید بتواند انتقادها و نظرات را بپذیرد.

شخصیت های مناسب شغل بازیگری

در یک انتخاب شغل صحیح و درست، عوامل مختلفی از جمله ویژگی های شخصیتی، ارزش ها، علایق، مهارت ها، شرایط خانوادگی، شرایط جامعه و ... برای هر فرد باید در نظر گرفته شوند. یکی از مهم ترین این عوامل ویژگی های شخصیتی می باشد. شناخت درست شخصیت هر فرد فرآیندی پیچیده و محتاج به تخصص و زمان کافی است. البته هر فردی ویژگی های منحصربه فرد خود را دارد، حتی افرادی که به نوعی تیپ شخصیتی مشابه دارند، باز هم در برخی موارد با یکدیگر متفاوت هستند.

به طور کلی همیشه افراد موفقی از تیپ های شخصیتی مختلف در تمام مشاغل هستند و نمی توان دقیقا اعلام کرد که فقط تیپ های شخصیتی خاصی هستند که در این شغل موفق می شوند. اما طی تحقیقاتی که صورت گرفته تیپ های شخصیتی ای که برای این شغل معرفی می شوند، عموما این کار را بیشتر پسندیده و رضایت شغلی بیشتری در آن داشته اند.

بازیگر باید انتقادپذیر باشد

توانایی های لازم برای رشته بازیگری :

بیان زبانی: توانایی مخابره کردن و ایده ها در گفتار به گونه ای که افراد متوجه شوند.

درک زبانی: توانایی گوش دادن و درک اطلاعات و ایده ها از جملاتی که بیان می شود.

به خاطر سپاری: توانایی به یاد آوردن اطلاعاتی مثل کلمات، اعداد، تصاویر و رویه ها

وضوح سخنوری: توانایی سخنوری شفاف طوریکه دیگران متوجه شوند.

درک نوشتاری: توانایی خواندن و درک ایده ها و اطلاعات از میان مطالب نوشتاری

دروس دوره دانشگاه

دروس اصلی: تاریخ‌ نمایش‌، جامعه شناسی، آشنایی با ادبیات‌ کهن‌ ایران‌ و جهان‌، آشنایی با هنرهای تجسمی، اصول‌ و مبانی ارتباطات‌، آشنایی‌ با هنر در تاریخ‌، آشنایی با ادبیات‌ معاصر ایران‌ و جهان‌، فرهنگ‌ عامه‌ و تمثیل‌شناسی‌، تاریخ‌ فلسفه‌، آشنایی با تعزیه‌، مبانی دکور و صحنه آرایی، مبانی نمایشنامه نویسی، مبانی بازیگری، مبانی‌ نمایش‌ عروسکی، روش‌ تحقیق‌ و تدوین‌ پایان نامه‌، نمایش‌ در ایران‌.

دروس تخصصی: امکانات‌ صحنه‌، نمایش‌ ایمائی، تحلیل‌ نمایشنامه‌، بدن‌، بیان‌، شیوه های نمایش‌ در ایران‌، ماسک و گریم‌، سبک ها و شیوه های اجرا، شخصیت شناسی، تربیت‌ حس‌، بازیگری، اجرای کارگاه های نمایش های ایرانی، بازیگری سینما، دیدن‌ و تحلیل‌ نمایش‌، بازیگری رادیو و تلویزیون‌، پایان نامه‌.

شرایط پذیرش در انتخاب رشته بازیگری بدون کنکور

در کشور ما و نظام آموزشی ما فرد امکان تحصیل در مقاطع کادانی و کارشناسی به صورت بدون کنکور با شرط معدل را دارد. که معمولا در دانشگاه علمی کاربردی شرایط این نوع از تحصیل فراهم است.

بازار کار، درآمد و حقوق بازیگران

درآمد بازیگران، که در قرارداد فیلم ها و برنامه ها تعیین می شود، بسیار متفاوت است. این تفاوت به علل مختلفی از جمله توان بازیگری، شهرت، سابقه و تجربه کاری و... بازیگر ارتباط دارد. برای مثال بازیگرانی که سوپراستار دوران خود می شوند، برای بازی در فیلم ها و یا شرکت در برخی برنامه ها پول زیادی دریافت می کنند.

البته درآمد بازیگر معمولا به صورت دوره ای تغییر می کند. در برخی اوقات تعداد زیادی فیلم و سریال به او پیشنهاد شده و درآمد خوبی کسب می کند. گاهی نیز پیشنهاد خوبی ندارد و درآمدش به شدت کاهش می یابد. به همین خاطر است که تعداد زیادی از بازیگران کار دومی در کنار بازیگری برای خود دست و پا می کنند.

رشته های ارشد مجموعه هنرهای نمایشی و سینما

کارگردانی

بازیگری

تهیه کنندگی

رادیو (با 2 گرایش)

سینما

ادبیات نمایشی

تولید سیما

گردآوری: بخش علمی بیتوته

مجموعه: سرگرمی کودکان

بازی های آپارتمانی برای کودکان

یادش بخیر وقتی نسل ما پدر و مادرهای امروزی و حتی نسل های پیش از ما، دوران کودکی خود را می گذراندیم، فرصت کسب تجربه های بسیار خوبی را داشتیم؛ مثل تجربه کشف طبیعت با بازی های هیجان انگیزی که همراه دویدن و بالا و پایین پریدن بود. شرایط زندگی امروزه و فضاهای محدود و کوچکی که افراد در اختیار دارند موجب شده تا فرصت های کمتری برای بازی کردن کودکان باشد و همیشه والدین در پی یافتن بازی هایی هستند که هم سر و صدای کمتری داشته باشد و هم بازی های هدفمندی برای افزایش هوش کودکان باشند. در این مقاله به شما بازی های آپارتمانی برای کودکان آموزش داده شده است.

1- ساختمان سازی:
برای ساختن یک ساختمان فانتزی نیاز به ابزار یا وسایل خاص و گران‌قیمت ندارید. می‌توانید با چوب بستنی یا کارت‌های بازی ساختمان‌های فانتزی، برج یا قلعه بسازید. می‌توانید مسابقه‌ی ساخت بلندترین ساختمان یا قلعه را برگزار کنید و لحظات شاد و هیجان‌انگیزی برای خودتان و بچه‌ها رقم بزنید.

بازی خانه سازی برای کودکان

 
2- حبا‌ب‌سازی:
برای لذت بردن از بازی با حباب لازم نیست حتما بیرون از خانه بروید. برای این بازی، شما به یک بشقاب و نی برای هر نفر، مقداری مایع ظرف‌شویی و آب احتیاج دارید. کمی مایع ظرف‌شویی وسط هر بشقاب بریزید. کمی آب روی آن ریخته و به آرامی هم‌ بزنید، این کار را تا کف کردن آب ادامه دهید. از بچه‌ها بخواهید که نی را داخل کف گذاشته و به آرامی داخل آن فوت کنند. حالا می‌توانید حباب‌های بزرگ درست کنید. برای ایجاد رقابت میان بچه‌ها، می‌توانید به هرکسی که حباب بزرگ‌تر درست کند یا حبابش دوام بیشتری داشته باشد، جایزه بدهید.

بازی حباب سازی برای کودکان

 
3- اسم بازی:
اسم‌بازی یکی دیگر از بازی‌هایی است که علاوه بر سرگرم کردن کودکان دامنه لغات آنان را وسیع‌تر می‌کند. یکی از این بازی‌ها این است که یک اسم را بگویید و از بازیکن بعدی بخواهید با آخر آن اسم یک اسم دیگر بسازد و این بازی ادامه می‌یابد تا یکی‌یکی بازیکنانی که نتوانسته‌اند اسمی ‌بگویند یا اسم تکراری گفته‌اند از دور خارج شوند.

نوع دیگر این بازی، بازی با متضاد‌ها، مترادف‌ها و هم‌خانواده‌هاست. شما یک کلمه را می‌گویید و از دیگران می‌خواهید که کلمه هم‌معنی، متضاد یا هم‌خانواده آن را بگوید. هر بازیکن طبق توافق می‌تواند وقت محدودی داشته باشد مثلا تا 5 بشمارید و اگر موفق نشد به اصطلاح سوخته است.

بازی اسم بازی برای کودکان

4- بازی مهارت های زندگی:
این بازی را می توان به دو صورت گروهی و انفرادی اجرا کرد. می توان از وسایل پلاستیکی و اسباب بازی برای تقریب بیشتر ذهنی استفاده کرد. کودکان، مهارت هایی مثل آشپزی، بچه داری، باغبانی، خیاطی، ظرف شویی، خانه داری، خرید کردن از مغازه و مواردی از این قبیل را به شکل نمایشی بازی می کنند. مثلاً یکی نقش آشپز را بازی می کند و نحوه درست کردن ماکارونی را آموزش می دهد. هدایت به وسیله افراد گروه و راهنما انجام می پذیرد.

بازی مهارت های زندگی برای کودکان

5- حدس بزن:
یکی از بازی هایی که بسیاری از کودکان دوست دارند بازی حدس بزن است به این صورت که شما برای هر نفر از اعضای شرکت کننده در بازی یک اسم روی کاغذی مینویسید و بعد کاغذ مربوط به هر شخص را روی پیشانی اش می چسبانید و به نوبت بدون اینکه کاغذ را نگاه کند هر شخص که نوبت اش است باید حدس بزند که روی کاغذ چه چیزی نوشته شده است (میتوانید به صورت 20 سوالی او را راهنمایی کنید )

بازی حدس بزن برای کودکان

 
6- بازی نقطه گذاری:
 روی تخته وایت برد، یک دایره رسم و از کودک خواسته می شود با دقت، موقعیت خود را تا رسیدن به تابلو در نظر بگیرد و سپس با چشمان بسته در داخل دایره یک نقطه بگذارد، برنده مسابقه کسی است که بتواند با تشخیص موقعیت دقیق خود و تابلو و دایره، علامت را نزدیک تر به مرکز دایره بگذارد بازی می تواند روی کاغذ نیز انجام شود.

بازی نقطه گذاری برای کودکان

7- بولینگ خانگی:
 با چند لیوان یکبار مصرف کاغذی و یک توپ پلاستیکی میتوانید یک بولینگ خانگی برای کودکانتان درست کنید.

بازی بولینگ خانگی برای کودکان

 
8- تست تمرکز و حواس:
می توانید  بازی هوش برای کودکان انجام دهید. مثلا یک سکه را زیر یکی از سه فنجان برعکس شده بر روی میز قرار دهید و فنجان ها را جا به جا کنید و  از کودکتان بخواهید که حدس بزند، سکه زیر کدام فنجان است. حتی می توانید یک سکه را در دستان قایم کنید و از کودکتان بخواهید که حدس بزند، کدام دست خالی است.

بازی های جذاب آپارتمانی برای کودکان

گردآوری: بخش کودکان بیتوته

مجموعه: بازیهای محلی

معرفی بازی دستش ده

 

میزان تحرک: پرتحرک
وسایل بازی: توپ
هدف: شادی و نشاط و ورزش
تعداد بازیکنان: حداقل 5 نفر
گروه سنی: 6 سال به بالا
زمان بازی: روز
دسته: سرعتی
محل بازی: فضای باز

معرفی بازی دستش ده:
در این بازی که هر چه تعداد نفرات آن بیشتر باشند لذت بازی بیشترخواهد بود، بازیکنان به دو گروه تقسیم می شوند  و بعد از تقسیم بندی گروه ها، افراد باید

در محوطه پخش شوند و در حالی که یاران خود را به خوبی می شناسند در داخل زمین قرار بگیرند

گروهی که توپ را در دست دارند باید با شگردهایی چون فریب دادن، فرار کردن، و حرکتهای مهارتی خاص خود، توپ را به یاران خود پاس دهند . افراد گروه مقابل نیز باید سعی کنند توپ را در حین پاسکاریِ توپ یا در هوا و یا هنگامی که به زمین می افتد، تصاحب کنند. و گروهی که توانست توپ را بگیرد باید پاسکاری توپ را شروع کنند و بازی را ادامه دهند

نکته:
برای اینکه مشخص شوند در ابتدای بازی توپ متعلق به کدام گروه شود، به یکی از روش های معمول قرعه کشی می شود و یا اینکه به روش « پرتاب توپ » عمل می کنند.

گردآوری: بخش سرگرمی بیتوته

مجموعه: بازیهای محلی

منچ بازی یکی از بازی های تخته ای خاطره انگیز میباشد

چند مورد از سرگرمی هایی که در دوران کودکی انجام داده اید را به خاطر دارید؟ بدون تردید بعضی از این سرگرمی ها هیچوقت از یادمان نمیروند. منچ بازی یکی از بازی های تخته ای خاطره انگیز میباشد .

منچ یک بازی‌ رومیزی آلمانی است و نام منچ در ایران برگرفته از واژه نخست نام آلمانی این بازی (Mensch ärgere Dich nicht به معنای عصبی نشو مرد) است.

بازی منچ به سال‌های دور بازمی‌گردد. محل پیدایش این بازی در آلمان بوده‌است. این بازی توسط "یوزف فریدریش" اشمیت (1908/1907) ارائه شده‌است.

قوانین بازی منچ

قوانین

این بازی می‌تواند توسط 2، 3، یا 4 بازیکن انجام شود. (یک بازیکن در هر یک از گوشه‌های صفحه? مربوط به بازی). هر بازیکن 4 مهره خواهد داشت (تعداد کل مهره‌ها 16 خواهد بود) که در ابتدا 4 مهره در خانه‌های کناری قرار خواهند گرفت و بازیکنان باید مهره‌های خود را به انتهای بازی، یعنی ستون‌های عمودی یا افقی مربوط به خود (هم رنگ) برسانند و برنده? بازی فردیست که زود تر از دیگر بازیکنان موفق به تمام کردن مهره‌های خود بشود.

مهره‌ها به ترتیب و از بالا به پایین در خانه‌های انتهایی قرار خواهند گرفت و بعد از رساندن مهره? اول نوبت به سه مهره? دیگر خواهد بود و مهره? دوم وارد بازی خواهد شد (به ترتیب تا تمام شدن هر چهار مهره) البته این روش بردن مهره‌ها به ترتیب در خانه‌ها در خیلی از مناطق رواج ندارد و عرف آن در ایران بدین صورت است که مهره‌ها را زودتر وارد خانه‌ها کنیم. حرکت در این بازی بر مبنای تاس ریختن است، تعداد تاس 1 عدد می‌باشد.

آوردن عدد 6 به معنای شروع بازی و در ادامه? بازی وارد کردن مهره‌ها خواهد بود، همچنین بعد از رخ دادن عدد 6، بازیکن می‌تواند یک بار دیگر تاس ریخته و به همین ترتیب ادامه دهد. کسی نمیتواند چند مهره در محل امن 6 قراد دهد. همچنین پریدن از روی مهره دیگر در 4 مهره خانه مجاز نیست و فرد باید عدد مناسب بیاورد و دانه دانه جلو برود.

گردآوری: بخش سرگرمی بیتوته

مجموعه: بازیهای محلی

تیله بازی یکی از بازی های گروهی می باشد

 

تیله بازی:

نوع بازی: سرگرمی تفریحی
تعدا بازیکنان: گروهی
وسایل بازی: تیله های شیشه ای رنگی
فضای بازی: فضای باز
گروه سنی: نوجوانان ، جوانان
جنسیت: پسران ( درصد کمی از دختران هم بازی میکنند)

معرفی تیله بازی:
تیله‌بازی (که در افغانستان گولّه بازی و در خراسان توشله‌بازی همچنین در خوزستان به‌ویژه اهواز فِنگ بازی یا گلوله بازی گفته می‌شود) یا تشیره یک بازی تفریحی با گوی‌های شیشه‌ای است که باید با غلتاندن و زدن گوی‌های شیشه‌ای (تیله) به هم و حرکت دادنشان آن‌ها را از محدوده خاصی خارج کرد.

این بازی که معمولاً به صورت دو نفره انجام می‌شود تیله‌بازی دارای بازی‌های مختلفی است؛ ولی اصلی‌ترین بازی آن که مردم بیشتر آن را می‌شناسند «کل» است. البته این هم نامی است که در نقاط مختلف تفاوت دارد بازی به گونه‌ای است که برای شروع باید دو چاله کوچک به اندازه 10 سانتی‌متر قطر و 5 سانتی‌متر عمق داشته باشد. دو نفر به صورت ایستاده بازی را شروع می‌کنند و انتخاب فرد آغازکننده به شکل‌های مختلف از جمله سنگ کاغذ قیچی یا تعیین قراری از قبل انجام می‌شود. البته در جاهایی این بازی به صورت چند نفره یا حتی به صورت تیمی اجرا می‌شد.

انواع روش تیله بازی:
1- در این بازی به تعداد بازیکنان روی یک خط مستقیم و با فاصله‌ای مساوی چاله‌های کوچکی روی زمین حفر می‌کنند. نفر اول بازی، تیله خود را لب چاله اول می‌نشاند. سپس نقطه‌ای را در امتداد چاله‌ها با فاصله دو خانه به‌عنوان نقطه شروع بازی تعیین می‌کنند.

در ادامه بازیکنان به‌ترتیب از نقطه شروع تیله‌های خود را به‌طرف چاله‌ها می‌زنند. در اینجا توافق می‌کنند: لوکلی موکلی از سیخ تا سوزه قبوله (از سیخ تا سوزن قبول است). در اینجا چندین وضع پیش می‌آید: یکی اینکه بازیکنی که تیله را زده است تیله‌اش به لبه چاله برمی‌خورد و برمی‌گردد (لوکلی) که در این حالت دوباره باید آن را بزند. اگر تیله‌ای به خانه برود یا به تیله بازیکن دیگر برخورد کند ( تیر بزند) در این‌صورت نیازی به تکرار بازی نیست. شکل دیگر تیله به لبه چاله بخورد و به‌طرف چپ یا راست منحرف شود (موکلی) که در این‌صورت بازیکن مجدداً باید تیله را بزند. هربار که تیله بازیکنی به تیله یکی دیگر از بازیکنان بخورد یک امتیاز می‌گیرد. در نهایت هر بازیکنی که امتیاز بیشتری کسب کند برنده بازی خواهد بود.

تیله بازی بیشتر یکی از بازی های پسرانه می باشد

 
2- روش دیگر که نامش بیخ دیواری است، در این روش نیز معمولاً دو نفر بازیکن و در محیطهای خاکی یا در خیابانهای کاشی شده یا آسفالت شده بازی می‌ شود. همان‌طور که از اسمش پیداست بایستی در نزدیکی دیوار با فاصله‌ای حداقل 2 متری صورت می‌گرفت و بدین شکل بود که بازیکنان با پرتاب تیله خود به سمت دیوار سعی بر این داشتند تا آن را در نزدیکترین فاصله به دیوار قرار بدهند و برنده تمام تیله‌های روی زمین حریفان را تصاحب می‌کرد. در این بازی همواره برنده آخرین نفر بود که تیله خود را پرتاب می‌کرد. لازم است ذکر شود در ابتدا قرعه کشی آخرین نفر را مشخص می‌کرد. مانند بازی قبل سه وضعیت برای تیله‌ها وجود داشت یا چسبیده به دیوار بود 3 امتیاز یا یک وجب یا کمتر از یک وجب بود 2 امتیاز یا نسبت به بقیه بازیکنان نزدیکتر بود 1 امتیاز.

3- بر روی زمین چند گولو (دو یا سه یا بیشتر) به فاصله‌ی پنج شش گام از هم می‌کنند و دو بازیکن از فاصله‌ای تیله‌های خود را روی زمین بازی می‌اندازند. باید طوری تیله را انداخت که در جای مناسب و نزدیک به گولوهای بیشتری باشد یعنی به اصطلاح در جای استراتژیک بیفتد. هدف هر کس انداختن تیله‌ی خود درون گولوها است و اگر کسی گولوهای بیشتری را بگیرد (یعنی یک بار تیله‌اش را درون آن گولو برساند) برنده‌ی آن دور بازی می‌شود. اگر کسی گولویی را بگیرد دیگر بازیکن دوم نمی‌تواند آن گولو را بگیرد و امیتاز آن را از دست داده است. پس از گرفتن هر گولو باید از آن بیرون آمد و به سوی گولوهای دیگر نشانه رفت. اگر هم تعداد گولوهای هر بازیکن با دیگری برابر باشد نتیجه‌ی آن دور برابر است. وقتی همه‌ی گولوها گرفته شدند دور بعدی آغاز می‌شود.

برای راندن تیله و رساندن آن به گولو یک انگشت (معمولا انگشت اشاره یا میانی) را پشت آن می‌گذارند و انگشت اشاره یا میانی دست دیگر را روی این انگشت می‌گذارند. بعد با رها کردن انگشت زیرین، به تیله ضربه می‌زنند تا به سوی گولو برود. یک روش دیگر راندن تیله به اصطلاح «شان» زدن است. به گمان من شان کوتاه شده‌ی «نشان» است. زیرا در این روش انگشت کوچک را روی زمین می‌گذارند و شست را روی هوا می‌برند و با انگشت اشاره یا میانی و شست دست دیگر تیله را نشانه‌گیری و با انگشت میانی تیله را با شدت پرتاب می‌کنند. گاه می‌توان پیش از شان زدن، وجب هم گرفت و تیله را یک وجب جلوتر برد. این کار را «وجب شان» می‌گویند. گاهی اول بازی قرار گذاشته می‌شود که «وجب شان» قبول است یا نه یعنی می‌شود پیش از شان زدن وجب گرفت یا نمی‌توان وجب را با شان ترکیب کرد.

گردآوری: بخش سرگرمی بیتوته

مجموعه: بازیهای محلی

معرفی بازی هیجان انگیز بطری بازی

 

معرفی بازی شجاعت یا حقیقت:

بازی "شجاعت یا حقیقت؟" یا " بطری بازی" یک بازی گروهی بسیار جذاب است که معمولا در مهمانی‌ها اجرا می‌شود. همه ی ما حتما یک بار این بازی را انجام داده ایم.

بازی به این صورت است که در این بازی، همه افراد دایره‌وار می‌نشینند یک بطری در وسط جمع قرار داده می‌شود، سپس افراد به نوبت بطری را می‌چرخانند. بالای بطری به سمت هر شخصی باشد آن شخص میتواند از بین گزینه های حقیقت و یا شجاعت یکی را برگزیند که در این صورت باید به یک سوال در مورد حقیقت زندگی اش پاسخ دهد و یا کاری سخت را انجام دهد. بطری بازی در بین نوجوانان و حتی بزرگسالان بسیار محبوب است.

پیشنهادات برای کارهایی که برای شجاعت باید انجام دهند:
- روی پای نفر بغلی تا آخر مسابقه بنشینید.
 -  یک لیوان آب سرد بر روی سرتان بریزید.
- برای 1 دقیقه کلاغ پر بروید.
- دور همه افراد اتاق 5 بار بچرخید.
- زنگ در همسایه را بزنید و دستمال کاغذی بخواهید.
- همه محتویات داخل کیف‌تان را خالی کنید.
- آخرین پیام کوتاه که گرفتین را بلند بخوانید.
- برای همه افراد داخل جمع باید بستنی یا ... بخرید

و ...

گردآوری: بخش سرگرمی بیتوته

معرفی بازی گرگ رنگی یا بازی رنگها

مجموعه: بازیهای محلی

معرفی بازی پرشور و نشاط گرگ رنگی

وسایل مورد نیاز برای بازی گرگ رنگی:

تعداد بازیکنان: 4 نفر یا  بیشتر

هدف بازی: شناخت رنگ ها، بالا رفتن سرعت عکس العمل و دویدن، نشاط و شادابی

وسایل: یک محیط باز مثل حیاط خانه یا مدرسه

معرفی بازی گرگ رنگی:

گرگ رنگی، رنگ به رنگه، حساب گرجه فرنگی یا بازی رنگها، یکی از بازی‌های کودکان است که در فضای باز انجام می‌شود و دویدنی است. این بازی در دسته? بازی‌ های یک به چند قرار می‌گیرد. بازی‌ های یک به چند بازی‌هایی هستند که یک نفر در مقابل یک گروه قرار می‌گیرد. به آن یک نفر، «گرگ» گفته می‌شود.

در آغاز بازی، مانند بازی‌های گرگم به هوا و بالا بلندی، پس از مشخص شدن گرگ، بقیه بازیکنان فرار می‌کنند و هدف گرگ این است که آنها را بگیرد. بازیکنان دیگر برای فرار باید شعری نظیر این را بخوانند:

گرگ رنگی به چه رنگی؟ به چه رنگ‌های قشنگی؟

گرگ یک رنگ را نام می‌برد و بازیکنان دیگر باید سریع بدوند و بر روی جسمی به همان رنگ دست بگذارند تا در مصونیت باشند. اگر بازیکنی جسمی به همان رنگ را لمس نکرده باشد گرگ می‌تواند او را بگیرد و این بازیکن می‌سوزد و برای دور بعد گرگ می‌شود.

گونه‌های دیگر این بازی با تفاوت اندکی در شعرها بازی می‌شود مانند:
گرگ: رنگِ به رنگه / بازیکنان دیگر: چه رنگه؟ / گرگ: به رنگ آبی
(بازی «رنگِ به رنگه» نامیده می‌شود.)

 گرگ:حساب گرجه فرنگی / بازیکنان دیگر: به چه رنگی / گرگ:به رنگ زرد
(بازی «حساب گرجه فرنگی» نامیده می‌شود.)

 گردآوری: بخش سرگرمی بیتوته

مجموعه: بازیهای محلی

بازی جوزو از بازی های محلی لرستان می باشد

 معرفی بازی جوزو:
بازی دسته جمعی بین دو دسته 4 تا 8 نفره‌ است. در این بازی ابتدا سرگروه ها با شیر یا خط و یا هر روش دیگر شروع کننده بازی را مشخص می کنند. که در آن یک دسته بنا به قرعه درون یک دایره که مرکز بازی است پشت به هم روی زمین می‌نشینند. دسته دیگر سعی می‌کنند نفرات نشسته را از دایره خارج کنند. اگر در این میان یک نفر از دسته ایستاده گرفتار افراد دسته نشسته شود. پای فرد گرفتار را آنقدر فشار می‌دهند (حتی با دندان) تا نفر مهاجم اعتراف به جوز (تسلیم) کند. با گفتن کلمه جوز دسته مهاجم جای خود را با دسته نشسته عوض خواهد کرد. حمله مجدداً آغاز می‌شود. این بازی هفت دور اجرا می شود و جایزه آن توافقی است.

اهمیت این بازی مقاومت بسیار است که گاهی ممکن است علی‌رغم کبود شدن بدن افراد کلمه جوز از دهان آنان خارج نشود.

گردآوری: بخش سرگرمی بیتوته

مجموعه: بازیهای محلی

بازی محلی عشایر

در فصل زمستان و هنگام کوچ گرفتاریها،فرصت بازی کردن را از تمام مردم عشایر صلب کرده، اما در فصل تابستان هنگامی که ایل در ییلاق است و اواخر زمستان که از قشلاق خارج شده اند و بارندگی های بهاره گرد و خاکها را شسته و هوا را تمیز است،فرصتی مناسب برای بازی است.

هنگام غروب آفتاب،پس از فراغت از کار ،بخصوص پس از قطع بارندگی ها،جوانان و نوجوانان از چادرهای اطراف در محوطه ای صاف و عاری از سنگ و خاشاک،بازیهای خود را شروع می کنند.

هنگام بازی معمولا افراد بیکار ایل،از پیرمرد مسن تا کودکان خردسال در اطراف میدان جمع شده و چون بازی گروهی است و حالت رقابت دارد،آنان را تشویق می کنند.

بازی محلی آدیل مانج (پنجره بازى) :

بازی محلی

در این بازى به قید قرعه، یکى از بازیکنان روى زمین نشسته و پاهاى خود را دراز مى کند، سپس همه بازیکنان تک به تک از روى پاهاى او مى پرند. در مرحله دوم پاشنه پاى خود را بر روى پنجه پاى دیگرش قرار مى دهد، افراد این بار از روى دو پاى وى خواهند پرید.

در مرحله سوم بازیکن نشسته یک دست خود «وجب باز شده» را بر روى دو پا قرار میدهد و در مرحله چهارم از دست دیگرش استفاده مى کند. اگر هر فردى هنگام پریدن، پایش به بدن فرد نشسته تماس پیدا کند بازنده شده و باید جاى فرد نشسته بنشیند.

در ادامه بازى، اگر همه افراد توانستند از روى دست و پاى فرد نشسته بپرند، به قید قرعه، یکنفر دیگر انتخاب شده و روبروى فرد نشسته مى نشیند طورى که کف پاهایشان به هم مماس باشد و این بار ارتفاع مانع، دوبرابر مى شود و یا برخى اوقات پاها را باز مى کنند و مانع به صورت طولى گسترش پیدا مى کند. در برخى نقاط، افراد نشسته تا چهار نفر افزایش پیدا مى کنند به این صورت که دو نفر از پاها و دو نفر دیگر از پنجه هایشان استفاده مى کنند و ارتفاع مى تواند به بیش از دومتر نیز برسد.

بازی محلی ترنا بازى (کمربند بازى) :

بازی ترنا بازى

این بازى تقریبا در بیشتر نقاط روستایى وعشایرى ایران و با نامهاى مختلفى رواج دارد . ابتدا به تناسب تعداد بازیکنان، دایره اى روى زمین کشیده میشود، سپس شرکت کنندگان به دو گروه تقسیم شده به قید قرعه، یک تیم داخل دایره و تیم دوم اطراف دایره مى ایستد.

گروه داخل دایره، ترناها و یا کمربندها را به صورت افقى با فاصله مساوى طورى قرار مى دهند که یک سر ترنا بر روى خط دایره و سر دیگر ترنا به طرف مرکز دایره باشد. هر فرد باید براى محافظت از ترنا، پاى خود را روى آن بگذارد و یا با رساندن پاى خود به پاى افراد بیرونى آنها را بسوزاند.

گروه بیرونى نیز باید یا ترنا را بربایند و یا افراد داخل دایره را به بیرون بکشند. اگر یک ترنا به دست تیم بیرونى بیافتد سعى میکند باضربات ترنا به پاى افراد داخل دایره، آنها را وادار به عقب نشینى کرده و بدون اینکه پاى حریف به آنها بخورد، ترنا و یا افراد بیشترى را به بیرون بکشد. اگر پاى افراد داخل دایره به پاى یک فرد خارج از دایره برخورد کند، تیم بیرونى بازنده شده و باید جاى دو تیم عوض شود  .

بازی محلی بَردبَرد گَرَکى : 

بازی بَردبَرد گَرَکى

بازیکنان به دو گروه تقسیم مى‌شوند. آتشى روشن مى‌کنند و سنگ را در آتش مى‌گذارند تا داغ شود. سپس قرعه مى‌کشند تا گروهى که باید از آتش نگهبانى کند، مشخص شود . بعد چشم‌هاى افراد گروه دیگر را مى‌بندند و گروه نگهبان سنگ را از آتش بیرون آورده و در سیاهى‌ها به دوردست پرتاب مى‌کند، بعد چشم‌هاى گروه مقابل را باز مى‌کنند و آنها مى‌روند تا سنگ را پیدا کنند؛ گروه نگهبان هم باید همین کار را بکند. اگر گروه نگهبان سنگ را بیابد و آن را در آتش اندازد بازى به‌همین روال تکرار مى‌شود. اما اگر کسى از گروه مقابل این کار را بکند جاى دو گروه عوض مى‌شود .

بازی محلی قیقاج : 

بازی محلی و سنتی

قیقاج در معناى لغوى به معناى حرکت با پیچ و خم است، در این بازى، افراد، سوار بر اسب در حالى که به سرعت مى تازند، هدفى را نشانه مى گیرند و غالبا با اسلحه به سمت آن شلیک مى کنند. بازى به این ترتیب انجام مى شود که در میدان مسابقه هدفى را مشخص مى کنند. سوارکاران (زن و یا مرد) با سرعت و چهارنعل، ضمن گردش ها و حرکات آکروباتیک، مانند دورزدن هاى بخصوص و جهش از روى اسب، هدف را نشانه رفته و به شیوه هاى مختلف از روى اسب، از زیر شکم و میان دو دست اسب، تیراندازى مى کنند

در مراسم عروسى برخى از عشایر و یا اقوام غرب ایران هنگامى که عروس را به خانه داماد مى آورند، سوارکاران با انجام بازى قیقاج، همراه با نواى سرنا شادى و هیجان خاصى را به مراسم مى بخشند.

این بازى که متاثر از فرهنگ مردم منطقه است توام با حماسه و سلحشورى است و روحیه شهامت طلبى و پهلوانى را تقویت مى کند. اسب در زندگى اجتماعى عشایر ایران نقش حیاتى و اسطوره اى دارد و بسیارى از فعالیت هاى زندگى با آن انجام مى شود.

بازی محلی تنور :

بازیهای محلی و سنتی عشایر

بازیکنان به دو گروه تقسیم مى‌شوند. بعد با "شیر یا خط" یا به‌صورت توافقى گروه "تنور" را مشخص مى‌کنند. افراد گروه تنور دایره‌وار کنار هم مى‌ایستند و دست‌ها را روى شانه‌هاى یکدیگر گذاشته و سرهاى خود را به‌هم نزدیک مى‌کنند. یکى از افراد گروه تنور بیرون مى‌ایستد و در حالى‌که دست وى به تنور است دور آن مى‌چرخد. افراد گروه مخالف هرکدام سعى مى‌کنند خود را به بالاى تنور برسانند، البته این کار دشوارى است، زیرا فردى که بیرون تنور ایستاده تک تک یاران خود را از حمله ? گروه مخالف مطلع مى‌سازد و آنها هم از پشت لگد زده و مانع مى‌شوند که کسى سوار آنها شود. اگر فردى از گروه مخالف با همه ? دشوارى‌ها بتواند از تنور بالا برود، تا زمانى‌که تنور به‌علت سنگینى او خراب نشده مى‌تواند همان‌جا بماند. البته افراد دیگر هم از گروه مخالف مى‌توانند بالاى تنور بروند ولى به‌علت سنگینى افراد، تنور زودتر خراب خواهد شد. افراد گروه تنور حق ندارند بدن خود را کج و کوله کنند تا گروه مخالف را از تنور پایین اندازند. زمانى که تنور خراب شود، گروه تنور بازنده و گروه مخالف که منظورى جز سوار شدن بر روى تنور نداشته، برنده بازى خواهد بود .

گردآوری:بخش سرگرمی بیتوته