نوشته شده توسط: الهه ناز
• نام دارو: قرص ملوکسیکام
• نام لاتین: Meloxicam
• نام تجاری: Mobic
• رده دارویی: داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی
• اشکال دارویی: قرص
• فروش دارو: بانسخه
• درمان آرتروز
• کاهش درد ، تورم و سفتی مفاصل
• درمان علائم بیماریهای روماتیسم
• درمان علایم اسپوندیلیت انکیلوزان
• درمان علایم پوکی استخوان
• بیماران مبتلا به آسم یا دارای حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نباید از این دارو استفاده کنند.
• سن بیمار
• نوع و شدت بیماری تحت درمان
• نحوه واکنش به اولین مقدار مصرفی دارو
• سایر شرایط پزشکی بیمار
• مقدار مصرف ملوکسیکام معمولاً یک قرص 7?5 میلیگرمی در روز است.
• تحت نظر پزشک میتوان استفاده از آن را تا 15 میلیگرم در روز هم رساند.
• ناراحتی معده
• حالت تهوع
• سرگیجه یا اسهال
• افزایش فشار خون
• کبودی / خونریزی آسان
• سردرد مداوم / شدید
• تغییرات ذهنی / خلقی
• علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)
• سفتی گردن غیر قابل توضیح
• نارسایی قلبی (مانند تورم مچ پا / پا ، خستگی غیرمعمول ، افزایش وزن غیرمعمول / ناگهانی)
• مشاهده علائم آسیب کبدی ، از جمله: ادرار تیره ، تهوع مداوم / استفراغ / از دست دادن اشتها ، درد معده / شکم ، زردی چشم / پوست
• مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی ، از جمله: بثورات پوستی ، خارش / تورم (به خصوص صورت / زبان / گلو) ، سرگیجه شدید ، تنفس مشکل
نکته: در صورت مشاهده هر کدام از این علائم حتما به پرشک خود اطلاع دهید.
• آلیسکیرن
• مهار کننده های ACE (مانند کاپتوپریل ، لیزینوپریل )
• آنژیوتانسین II مسدود کننده های گیرنده (مانند لوزارتان ، والزارتان )
• لیتیوم
• متوترکسات
• قرص های آب ( دیورتیک هایی مانند فوروزماید )
• داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل
• داروهای رقیق کننده خون " مانند دبیگاتران / انوکساپارین / وارفارین
• داروها حاوی تسکین دهنده درد / کاهش دهنده تب ( آسپرین ، NSAID مانند سلکوکسیب ، ایبوپروفن یا کتورولاک )
نکته: برای جلوگیری از این تداخل، لیست تمام داروهایی که مصرف می کنید را در اختیار پزشکتان قرار دهید.
• حساسیت به داروهای دیگر: قبل از مصرف ملوکسیکام ، اگر به این دارو حساسیت دارید یا به آسپرین یا سایر NSAID ها (مانند ایبوپروفن ، ناپروکسن ، سلکوکسیب ) آلرژی دارید به پزشک یا داروساز خود بگویید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد ، که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود.
• مصرف قرص ملوکسیکام در دوران بارداری: قبل از استفاده از این دارو ، زنان در سنین باروری باید با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات صحبت کنند. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید ، به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو ممکن است به یک نوزاد متولد شده صدمه بزند و باعث مشکلاتی در زایمان طبیعی شود. مصرف آن در بارداری از 20 هفتگی تا زمان زایمان توصیه نمی شود. اگر پزشک شما تصمیم گرفت که شما باید بین این هفته از 20 تا 30 بارداری از این دارو استفاده کنید ، باید کمترین دوز موثر را برای کمترین زمان ممکن استفاده کنید. بعد از هفته 30 بارداری نباید از این دارو استفاده کنید.
• مصرف قرص ملوکسیکام در دوران شیردهی: مشخص نیست که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. با این حال ، داروهای مشابه به شیر مادر منتقل می شوند و بعید است آسیبی به نوزاد شیرخوار وارد کنند. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
• مصرف قرص ملوکسیکام در سالمندان: افراد مسن ممکن است هنگام استفاده از این دارو بیشتر در معرض خونریزی معده / روده ، مشکلات کلیوی ، حمله قلبی و سکته باشند.
• مصرف قرص ملوکسیکام در کودکان: احتیاط شدید، برای کودکان با وزن کمتر از 60 کیلوگرم توصیه نمی شود.
• ملوکسیکام از طریق مهار تولید ترکیبات شیمیایی که موجب درد و التهاب بدن میشوند عمل میکند.
• در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود.
• اگر هنگام مصرف این دارو ناراحتی معده رخ داد ، آن را همراه با غذا ، شیر یا یک ضد اسید مصرف کنید.
• این دارو ممکن است باعث خونریزی معده شود. استفاده روزانه از الکل و تنباکو ، به ویژه اگر با این دارو همراه باشد ، ممکن است خطر خونریزی معده را افزایش دهد. مصرف الکل و سیگار را محدود کنید.
• این دارو ممکن است حساسیت شما را نسبت به آفتاب بیشتر کند. وقت خود را در زیر نور آفتاب محدود کنید. از غرفه های برنزه کننده و چراغ های آفتاب پرهیز کنید. در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کنید و لباس محافظ بپوشید. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول های پوستی یا قرمزی فوراً به پزشک خود اطلاع دهید .
• قبل از انجام جراحی ، کلیه محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای تجویز شده ، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید.
• در صورتی که سابقه فشار خون بالا و یا وجود لخته در عروق، فشار خون و کلسترول بالا دارید، پزشک خود را مطلع نمایید.
• در صورت سابقه آسم، حساسیت، زخم معده یا دوازدهه و بیماریهای گوارشی (مانند کرون)، بیماری قلبی یا عروقی، لوپوس،مشکلات کبدی، کلیوی و سایر موارد به پزشک خود اطلاع دهید.
• ممکن است دو هفته طول بکشد تا مزیت کامل این دارو را دریافت کنید. به طور مرتب از این دارو استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. به یاد داشته باشید که هر روز در یک زمان مشخص از آن استفاده کنید.
مطلبی که مطالعه میکنید صرفا جنبهی افزایش آگاهی دارد؛ خود درمانی و تجویز دارو با تکیه بر این مطالب جایز نیست. برای مصرف دارو حتما به پزشک متخصص مراجعه نمایید.
گردآوری: بخش سلامت بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
• نام دارو : کورتیزون استات
• نام لاتین: Cortisone Acetate
• نام تجاری: Cortistan, Cortone
• رده دارویی: هورمون استروئیدی
• اشکال دارویی: آمپول
• فروش دارو: بانسخه
• درمان آرتروز التهابی مانند آرتریت روماتوئید
• کمردرد
• بورسیت
• نقرس
• آرتروز
• پسوریازیس
• آرتریت واکنشی
• روماتیسم مفصلی
• تاندونیت
• اگر هر نوع عفونت قارچی در هر جای بدن خود دارید ، از استفاده از این دارو خودداری کنید.
• اگر بهتازگی واکسیناسیون داشته یا بهزودی خواهید داشت.
• خود فرد یا نزدیکان او سابقه افسردگی یا افسردگی مانی (اختلال دوقطبی) داشته است.
• سن بیمار
• نوع و شدت بیماری تحت درمان
• نحوه واکنش به اولین مقدار مصرفی دارو
• سایر شرایط پزشکی بیمار
• بزرگسالان
• 300-25 میلیگرم روزانه یا بهفاصله هر دو روز که براساس پاسخ به درمان در مریض تنظیم میشود.
• کودکان
• روزانه 0/7 تا 10mg/kg یا 20 تا 300mg/m بهصورت خوراکى یا عضلانى در چهار دوز منقسم
• آسیب غضروف
• مرگ استخوان مجاور
• عفونت مفصل
• آسیب عصبی
• گرگرفتگی موقت صورت
• شعله ور شدن موقتی درد و التهاب در مفصل
• افزایش موقتی قند خون
• ضعیف شدن یا پارگی تاندون
• پوکی استخوان
• نازک شدن پوست و بافت نرم اطراف محل تزریق
• سفید یا روشن شدن پوست اطراف محل تزریق
•
• سردرد ، سرگیجه
• تغییرات قاعدگی
• مشکل خواب
نکته: در صورت مشاهده هر کدام از این علائم حتما به پرشک خود اطلاع دهید.
• آلدسلوکین
• قرص های ضد بارداری
• داروهای دیابت
• جایگزینی هورمون استروژن
• میفپریستون
• کتوکونازول
• باربیتوراتها
• فنوباربیتال
• ریفامپین
• فنی توئین
• داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل
• داروهای رقیق کننده خون " مانند دبیگاتران / وارفارین ، NSAID ها مانند آسپرین / سلکوکسیب / ایبوپروفن"
نکته: برای جلوگیری از این تداخل، لیست تمام داروهایی که مصرف می کنید را در اختیار پزشکتان قرار دهید.
• حساسیت به داروهای دیگر: قبل از مصرف کورتیزون استات ، در صورت حساسیت به کورتیکواستروئیدهای دیگر (به عنوان مثال ، پردنیزون ) ؛ یا اگر آلرژی دیگری دارید به پزشک اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد ، که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود.
• مصرف کورتیزون استات در دوران بارداری: این دارو باید فقط در مواردی که به وضوح در دوران بارداری مورد نیاز است استفاده شود. خطرات و فواید را با پزشک خود در میان بگذارید. نوزادان متولد شده از مادرانی که مدت طولانی است از این دارو استفاده می کنند ممکن است سطح هورمون کورتیکواستروئید پایین باشد. در صورت مشاهده علائمی مانند تهوع / استفراغ مداوم ، اسهال شدید یا ضعف در نوزاد تازه متولد شده خود ، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید .
• مصرف کورتیزون استات در دوران شیردهی: مشخص نیست که آیا این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر . قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
• مصرف کورتیزون استات در سالمندان: افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساسیت بیشتری نشان دهند ، به ویژه پوکی استخوان / درد استخوان، خونریزی معده / روده و تغییرات ذهنی / خلقی (مانند گیجی).
• مصرف کورتیزون استات در کودکان: این دارو در صورت استفاده طولانی مدت ممکن است رشد کودک را کند کند. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز مشورت کنید. به طور مرتب به پزشک مراجعه کنید تا قد و رشد کودک شما بررسی شود.
• با مهار عمل مهاجرت لکوسیتهاى چندهستهاى فیبروبلاستها و نیز معکوسکردن نفوذپذیرى مویرگى و آزادشدن آنزیمهاى لیزوزوم باعث کاهش التهاب میگردد.
• در دمای اتاق ، دور از نور و رطوبت نگهداری کنید.
• بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. با قطع ناگهانی این دارو ، برخی شرایط ممکن است بدتر شود. ممکن است لازم باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد.
• این دارو ممکن است باعث سرگیجه شما شود تا زمانی که نتوانید این کار را با خیال راحت انجام دهید ، رانندگی نکنید ، از ماشین آلات استفاده نکنید و هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد انجام ندهید.
• استفاده طولانی مدت از داروهای کورتیکواستروئید می تواند پاسخ دادن به استرس های جسمی را برای بدن دشوارتر کند. بنابراین ، قبل از جراحی یا درمان اضطراری ، یا اگر دچار بیماری / جراحت جدی شده اید ، به پزشک یا دندانپزشک بگویید که از این دارو استفاده می کنید یا طی 12 ماه گذشته از این دارو استفاده کرده اید.
• این دارو ممکن است در برخی آزمایشات آزمایشگاهی تداخل داشته باشد ، احتمالاً باعث نتایج آزمایش نادرست می شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
• نزدیک افرادی که بیمار هستند یا عفونت دارند ، نشوید .
مطلبی که مطالعه میکنید صرفا جنبهی افزایش آگاهی دارد؛ خود درمانی و تجویز دارو با تکیه بر این مطالب جایز نیست. برای مصرف دارو حتما به پزشک متخصص مراجعه نمایید.
گردآوری: بخش سلامت بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
بروکسیم یا دندان قروچه شرایطی است که در آن دندان های خود را فشار می دهید ، به هم می کشید یا می سایید. اگر دچار دندان قروچه هستید ، ممکن است با درد دندان یا فک از خواب بیدار شوید.
بروکسیسم خواب یک اختلال حرکتی مرتبط با خواب محسوب می شود. افرادی که هنگام خواب دندان های خود را می سایند، احتمالاً اختلالات خواب دیگری مانند خروپف و مکث در تنفس (خواب آپنه) دارند.
دندان قروچه خفیف ممکن است نیاز به درمان نداشته باشد. با این حال ، در برخی از افراد ، دندان قروچه می تواند مکرر و به اندازه کافی شدید باشد که منجر به اختلالات فک ، سردرد ، دندان های آسیب دیده و سایر مشکلات شود.
علائم دندان قروچه :
علائم و نشانه های دندان قروچه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• ساییدن دندان ها ، که ممکن است به اندازه کافی بلند باشد تا از خواب بیدار شود.
• دندان هایی که مسطح ، شکسته یا لق هستند.
• مینای دندان ساییده شده و لایه های عمیق تری از دندان شما دیده می شود.
• افزایش درد دندان یا حساسیت
• عضلات فک خسته یا محکم یا فک قفل شده ای که کاملاً باز یا بسته نمی شود.
• درد فک ، گردن یا صورت
• درد در گوش اگرچه در واقع مشکل گوش شما نیست.
• سردرد کسل کننده که از شقیقه ها شروع می شود.
• اختلال خواب
علت دندان قروچه
علت دندان قروچه :
پزشکان به طور کامل نمی دانند چه عواملی باعث ایجاد دندان قروچه می شود ، اما ممکن است به دلیل ترکیبی از عوامل جسمی ، روانی و ژنتیکی باشد.
دندان قروچه بیداری ممکن است ناشی از احساساتی مانند اضطراب ، استرس ، عصبانیت ، سرخوردگی یا تنش باشد. یا ممکن است در طول تمرکز عمیق یا عادت باشد.
دندان قروچه خواب ممکن است یک فعالیت جویدنی مرتبط با خواب باشد که همراه با برانگیختگی در هنگام خواب است.
عوارض دندان قروچه :
در اکثر موارد ، دندان قروچه عوارض جدی ایجاد نمی کند. اما دندان قروچه شدید ممکن است منجر به:
آسیب به دندان ها و فک
سردردهایی از نوع تنشی
درد شدید صورت یا فک
اختلالی که در مفاصل گیجگاهی فکی (TMJs) ، درست در جلوی گوش شما رخ می دهد.
راههای تشخیص دندان قروچه :
در طی معاینات منظم دندانپزشکی ، احتمالاً دندانپزشک شما علائم دندان قروچه را بررسی می کند.
در صورت بروز هرگونه علامت ، دندانپزشک در طی چندین مراجعه بعدی به دنبال تغییر در دندان ها و دهان می باشد تا ببیند روند انجام این روند پیشرفت کرده است.
اگر دندانپزشک شما مشکوک شود که شما دچار دندان قروچه هستید ، وی با طرح سؤالاتی در مورد سلامت عمومی دندانپزشکی ، داروها ، کارهای روزمره و عادات خواب سعی در تعیین علت آن دارد.
برای ارزیابی میزان دندان قروچه ، دندانپزشک شما می تواند موارد زیر را بررسی کند:
حساسیت در عضلات فک شما
ناهنجاری های آشکار دندان مانند دندان های شکسته یا لق
سایر آسیب های مربوط به دندان های شما ، استخوان زیرین و قسمت داخلی گونه های شما ، معمولاً به کمک اشعه X است
معاینه دندانپزشکی ممکن است سایر اختلالات را که می تواند باعث ایجاد درد مشابه فک یا گوش شود ، از جمله اختلالات مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) ، سایر مشکلات دندان یا شرایط بهداشتی را تشخیص دهد.
درمان دندان قروچه :
در بسیاری موارد ، درمان لازم نیست. بسیاری از بچه ها بدون درمان از دندان قروچه آنها رفع می شود و بسیاری از بزرگسالان دندان قروچه آنها شدید نیست و نیازی به درمان ندارند. اما اگر دندان قروچه شدید باشد، گزینه ها شامل رویکردهای خاص دندانپزشکی ، روشهای درمانی و داروها برای جلوگیری از آسیب بیشتر دندانها و تسکین درد فک یا ناراحتی است.
با پزشک خود صحبت کنید تا دریابید که کدام گزینه ممکن است برای شما بهتر باشد.
درمانهای دندانپزشکی :
اگر شما یا فرزندتان دچار دندان قروچه هستید، پزشک ممکن است راه هایی برای حفظ یا بهبود دندان های شما پیشنهاد دهد. اگرچه این روشها ممکن است مانع سایش دندانهای شما شود ، اما ممکن است جلوی دندان قروچه را نگیرد:
محافظ ها و گارد دهان: اینها به گونه ای طراحی شده اند که دندان ها از هم جدا شوند تا از آسیب های ناشی از چفت شدن و سایش جلوگیری شود. آنها می توانند از مواد سخت آکریلیک یا نرم ساخته شوند و روی دندانهای فوقانی یا تحتانی شما قرار گیرند.
اصلاح دندان: در موارد شدید هنگامی که ساییدگی دندان منجر به حساسیت یا عدم توانایی جویدن مناسب شده است ممکن است دندانپزشک شما نیاز به تغییر شکل مجدد سطوح جویدگی دندان های شما داشته یا آسیب ها را ترمیم کند.
روشهای دیگر درمان دندان قروچه:
ممکن است یک یا چند مورد از این روشها در از بین بردن دندان قروچه کمک کند:
مدیریت استرس یا اضطراب: اگر دندان های خود را به دلیل استرس به هم می سایید ، ممکن است با یادگیری راهکارهای تقویت آرامش مانند مدیتیشن ، از بروز این مشکل جلوگیری کنید.
تغییر رفتار : به محض فهمیدن که دچار دندان قروچه هستید ، ممکن است با تمرین صحیح موقعیت دهان و فک بتوانید رفتار را تغییر دهید. از دندانپزشک خود بخواهید که بهترین وضعیت را برای دهان و فکتان نشان دهد.
بیوفیدبک: اگر به سختی عادت خود را تغییر می دهید، ممکن است از بیوفیدبک استفاده کنید، روشی که از روشها و تجهیزات نظارتی استفاده می کند تا به شما می آموزد تا فعالیت عضلات را در فک خود کنترل کنید.
داروهای درمان دندان قروچه:
به طور کلی ، داروها برای درمان دندان قروچه بسیار مؤثر نیستند و برای تعیین اثربخشی آنها تحقیقات بیشتری لازم است. نمونه هایی از داروهایی که ممکن است برای دندان قروچه استفاده شوند عبارتند از:
شل کننده های عضلانی: در بعضی موارد ، پزشک شما ممکن است قبل از خواب ، برای مدت زمانی کوتاه ، شل کننده عضله را پیشنهاد دهد.
بوتاکس: تزریق بوتاکس ، نوعی از سم بوتولینوم ، ممکن است به برخی از افراد مبتلا به دندان قروچه شدید که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند ، کمک کند.
داروهای اضطراب یا استرس: پزشک شما ممکن است استفاده کوتاه مدت از داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد اضطراب را برای کمک به شما در مقابله با استرس یا سایر مشکلات عاطفی که ممکن است باعث بروز دردهایی شما شود ، توصیه کند.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
با نگرانی زیاد درباره کرونا ویروس جدید ، بسیاری از افراد در تلاشند تا بهترین راه های محافظت از خود و عزیزان خود را در برابر ویروس کرونا بفهمند. دو سؤال بزرگی که بسیاری از افراد دارند: آیا استفاده از ماسک صورت ، ما را ایمن نگه می دارد؟ و اگر چنین است ، چه نوع ماسکی استفاده کنیم؟
مهمترین نکته این است که محققان هنوز در تلاشند تا روشهای انتقال این کرونا ویروس جدید را کشف کنند. در ضمن ، بهترین توصیه بر اساس توصیه های CDC این است که:
• در طول روز مرتباً دستان خود را بشویید.
• از دست زدن به چشم ، بینی و دهان خود با دست های شسته نشده خودداری کنید.
• از تماس با افرادی که مریض هستند خودداری کنید.
این توصیه به شما در محافظت از تمام عفونت ها ، از جمله ویروس کرونا کمک خواهد کرد.
ماسک صورت می تواند در جلوگیری از کرونا ویروس نقش داشته باشد ، اما این نقش در شرایط دنیای واقعی محدود است. شواهدی وجود دارد که استفاده از ماسک صورت می تواند شما را از انتقال ویروس از دستان به دهان محافظت کند ، احتمالاً به این دلیل که توجه بیشتری به عدم لمس صورت خود هنگام پوشیدن ماسک می کنید. اگر فرد آلوده در اطراف شما عطسه یا سرفه کند ، در برابر قطرات نیز محافظت می کند.
بزرگترین نگرانی که پزشکان درباره ماسک توصیه می کنند احساس غلط امنیتی است که ممکن است همراه با پوشیدن ماسک باشد. دلایل زیادی وجود دارد که ماسک های صورت ایده آل نیستند. به عنوان مثال ، پیدا کردن ماسکی که کاملاً اطراف بینی و دهان را بپوشاند یا آن را برای مدت طولانی نگه دارید ، واقعاً دشوار است.زمانی که بینی خود را می خارانید و یا دهان خود را از پشت ماسک لمس می کنید ، محافظتی را که قرار است ماسک ارائه دهد از دست داده اید.
در زمینه پزشکی ، دستورالعملهای بسیار مشخصی در مورد نحوه استفاده از ماسک ها و نوع محافظت از پوشیدن بسته به نوع عفونت بیماران وجود دارد:
اقدامات احتیاطی قطره : از ماسک صورت جراحی مستطیل برای عفونتی که وقتی فرد سرفه ، عطسه می کند یا در حال صحبت است ، توسط قطرات بزرگ گسترش یابد. عفونت هایی مانند آنفولانزا ، سیاه سرفه و انواع خاصی از مننژیت باکتریایی در این دسته قرار می گیرند. هم فرد آلوده و هم افرادی که مراقب آنها هستند باید ماسک صورت بپوشند. این بسیار مهم است که مراقبان بعد از هر تعامل ماسک را دور بیندازند و هر زمان که در نزدیکی با یک فرد آلوده باشند از ماسک جدید استفاده کنند.
اقدامات احتیاطی در مورد هوا : بعضی از عفونت های ریه یا گلو با ذرات کوچک ویروسی یا باکتریایی که در هوا معلق بمانند گسترش می یابند و توسط دیگران تنفس شوند. کرونا ویروس ، سرخک ، SARS ، آبله مرغان و سل بخشی از این دسته هستند. در این موارد فرد آلوده باید ماسک صورت خود را بپوشد و تمام افرادی که از نزدیک در تماس هستند ، باید از ماسک N95 استفاده کنند ، ماسک هایی با فیلتر هوا مخصوص طراحی شده برای محافظت در برابر ذرات ریز هوا. این ماسک ها متناسب با چهره فرد بوده و معمولاً به شکل گرد هستند.
در حالی که محققان همچنان اطلاعات بیشتری در مورد شیوع کرونا ویروس جدید کسب می کنند ، توصیه های مربوط به ماسک ها بر روی افرادی که عفونت دارند یا به احتمال زیاد در معرض آن قرار دارند تمرکز می کنند. افرادی که عفونت دارند یا در معرض خطر زیادی برای قرار گرفتن در معرض آن هستند ، باید از ماسک صورت جراحی استفاده کنند. هرکسی که از شخصی که در محیط پزشکی آلوده است مراقبت می کند ، باید از ماسک استفاده کند.
برای بقیه ما ، بهترین محافظت شستشوی دست ، دوری از افراد بیمار و لمس نکردن صورت با دست های شسته نشده ، همچنین این کارها به جلوگیری از سرماخوردگی و آنفولانزا کمک می کند. اگر تصمیم به استفاده از ماسک جراحی دارید ، حتماً بهترین حالت ممکن را در اطراف دهان و بینی خود داشته باشید. ماسک را به طور صحیح دور بیندازید و هر زمان که کسی سرفه کرده یا عطسه کند ، ماسک خود را عوض کنید. همچنین در صورتی که تب ، سرفه ، مشکل تنفس دارید ،به پزشک مراجعه کنید.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
قرنطینه و جداسازی :
جداسازی : افراد بیمار مبتلا به یک بیماری مسری را از افرادی که بیمار نیستند جدا می کند.
قرنطینه : افرادی را که در معرض یک بیماری مسری قرار داشتند از هم جدا می کند و آنها را محدود می کند تا ببینند آیا بیمار می شوند یا نه.
وقتی در قرنطینه هستید چه باید بکنید؟
توصیه پزشکان به چنین اشخاصی این است که سعی کنند با اتخاذ تصمیمات "عاقلانه" تماس خود با دیگران را تا جای ممکن کاهش دهند ،مثل کاری که هنگام سرماخوردگی میکنید.
• شما باید 14 روز در خانه بمانید و به مدرسه، محل کار و دیگر اماکن عمومی نروید.
• باید خود را در اتاقی جدا از دیگران قرنطینه کنید که جریان هوای مناسبی دارد و میتوان پنجرهاش را باز کرد.
• برای خرید دارو و مواد غذایی از دیگران کمک بگیرید. دوستان و اقوام شما میتوانند خریدهای شما را انجام دهند و به دستتان برسانند. اما نباید کسی را به اتاق راه دهید.
• تا حد ممکن از یک روال معمول روزمره خودداری کنید و یک نگرش مثبت را حفظ کنید.
• با قرنطینه به عنوان فرصتی برای انجام بعضی از کارهایی که معمولاً برای آنها وقت ندارید رفتار کنید.
• در خانه دستمال یکبارمصرف ، دستمال مرطوب ضد باکتری و دستکش لاتکس داشته باشید.
• بررسی کنید که کیت کمکهای اولیه شما دارای دماسنج و استامینوفن (برای کاهش تب) باشد.
قرنطینه خانواده در خانه
اگر یک عضو خانواده مبتلا به عفونت باشد و همه افراد در خانه قرنطینه شوند ، پیشنهادات شامل موارد زیر است:
• همه اعضای خانواده باید در خانه بمانند. به کسی اجازه بازدید ندهید.
• فقط یک فرد بالغ باید مراقب شخص بیمار باشد. بهتر است سرپرست باردار نباشد ، زیرا یک زن باردار در معرض خطر عوارض ناشی از بسیاری از عفونت ها است.
• سعی کنید فرد بیمار را از سایر اعضای خانواده دور نگه دارید. به عنوان مثال ، آنها باید در اتاق خواب خود با درب بسته بمانند ، و آنها نباید یک اتاق خواب مشترک داشته باشند. اگر فرد بیمار نیاز به ایجاد یک منطقه مشترک با افراد دیگر داشته باشد ، باید سعی کند یک متر یا بیشتر از افراد دیگر بماند تا شیوع بیماری را کاهش دهد ، و یک ماسک صورت بزند.
• ترتیب دهید تا فرد بیمار یک حمام و توالت اختصاصی داشته باشد (اگر خانه شما بیش از یک حمام دارد).
• وسایل شخص بیمار را از همه افراد جدا نگه دارید. به عنوان مثال ، حوله ها یا وسایل غذاخوری را به اشتراک نگذارید ، یا مسواکها را نزدیک هم نگه ندارید.
• از مواد ضد عفونی کننده برای تمیز کردن وسایل لمس شده توسط بیمار مانند میزهای کنار تختخواب و سطوح حمام استفاده کنید.
• هرگونه علائمی که در حال وخیم تر شدن است ، مثلاً مشکلات تنفسی ، گیجی یا درد قفسه سینه ، را در فرد بیمار بررسی کنید. در این حالت ، به دنبال مراقبت پزشکی باشید.
• اطمینان حاصل کنید که فرد بیمار استراحت زیادی می کند ، آب زیادی می نوشد و رژیم سالم خود را حفظ می کند.
• هنگام کمک به بیمار ، از ماسک صورت P2 یا N95 استفاده کنید.
• اطمینان حاصل کنید که فرد بیمار هنگام خارج شدن از اتاق خواب خود از ماسک صورت استفاده می کند. دستان خود را بلافاصله پس از جدا کردن ماسک و قبل از لمس کردن هر چیز دیگری با صابون و آب بشویید.
• دستمالها را بعد از یکبار استفاده دور بیندازید. (حوله های قابل استفاده مجدد را می توان در آب داغ شستشو داد و خشک کرد.)
• هر روز سطوح مختلف خانه را نیز با استفاده از دستکش یک بار مصرف تمیز کنید. زبالهای که با فرد بیمار در تماس بوده است باید در یک کیسه پلاستیکی قرار داده شود و بعد از گره زدن در کیسه دیگری گذاشته شود.
نگه داشتن روحیه در زمان قرنطینه :
به ویژه در مورد خردسالان ، تحت کنترل قرنطینه می تواند وحشتناک باشد. پیشنهادات شامل موارد زیر است:
• در مورد بیماری کرونا ویروس با اعضای دیگر خانواده صحبت کنید. درک بیماری باعث کاهش اضطراب می شود.
• به کودکان خردسال اطمینان دهید و با متناسب با سن آنها صحبت کنید.
• تا حد ممکن کارهای روزمره معمولی را ادامه دهید.
• یک نگرش مثبت حفظ کنید.
• به این فکر کنید که چگونه در گذشته با شرایط دشوار کنار آمده اید و به خود اطمینان دهید که با این وضعیت نیز کنار خواهید آمد. به یاد داشته باشید که قرنطینه طولانی نخواهد بود.
• با اعضای خانواده و دوستان از طریق تلفن ، ایمیل یا رسانه های اجتماعی در تماس باشید.
• به طور منظم ورزش کنید. می توان به دی وی دی ورزش ، رقص ، نرمش، یوگا ، پیاده روی در حیاط خلوت خانه یا استفاده از تجهیزات ورزشی خانگی ، مانند دوچرخه ثابت اشاره کرد. ورزش یک درمان اثبات شده برای استرس و افسردگی است.
آیا اگر سر کار نروید همچنان حقوق میگیرید؟
پرداخت حقوق مدت ایام بیماری بسته به جایی است که در آن زندگی میکنید.
اگر از شما خواسته شده در قرنطینه باشید، دستمزد شما باید همچنان پرداخت شود.
در ایران، افراد بیمه شده که به خاطر بیماری برای مدتی نمیتوانند کار کنند، میتوانند حقوق ایام بیماری را پس از ارائه گواهی پزشکی به تأمین اجتماعی دریافت کنند.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
پیشگیری از کرونا با این خوراکی ها
در پی شیوع ویروس کرونا در جهان و نگرانی های زیاد مردم در سطح دنیا نسبت به ابتلا به این بیماری رعایت نکاتی برای حفظ سلامتی به عنوان راهکارهای پیشگیرانه ضرورت دارند؛ از جمله مهم ترین اقدامات پیشگیرانه این است که ابتدا بهداشت فردی رعایت شود و اولین موضوع در این زمینه شستن دست ها و تقویت سیستم ایمنی بدن است.
با مصرف این موادغذایی می توان سسیستم ایمنی بدن را تقویت کرد:
تاثیر رژیم غذایی بر افزایش ایمنی بدن در مقابل ابتلا به ویروس کرونای جدید این است که افراد در این دوره، از مصرف غذاهای سنگین و دیرهضم مانند ماکارونی و آش های غلیظ خودداری کنند.
مصرف غذاهای لطیف و دارای هضم راحت مانند میوه ها و سبزیجات را ضروری خواند و استفاده از غذاهای دارای ویتامین «ث» را به مردم توصیه می کنیم.
مهمترین مواد غذایی مؤثر در پیشگیری از کرونا، مصرف عدس، زرشک، به، سیب، هویج، شلغم، عسل و عناب بسیار مفید است.
در حوزه دارویی نیز استفاده از پرموم عسل بسیار مفید بوده؛ چراکه ضد ویروس، ضد باکتری و تقویت کننده سیستم ایمنی بدن است؛ ضمن اینکه می توانیم از گیاه سرخارگل به صورت مصرف یک قاشق جوشانده آن در صبح و شب استفاده کنیم.
باید در این چند روز هر نوع سرماخوردگی که احساس کردیم مورد توجه خاص قرار دهیم؛ در نتیجه استراحت کردن در منزل، مصرف سوپها و عدسی پرآب را توصیه می کنیم؛ زیرا باعث دفع ویروس ها می شود.
مواد غذایی برای جلوگیری از کرونا
در این زمان ویتامین C لازم برای بدنتان را تامین کنید. مرکبات و میوه های سرشار از ویتامین C برای پیشگیری و درمان بیماری کرونا ویروس و انواع آنفولانزا عبارتند از:
گریپ فروت، انواع پرتقال، نارنگی، لیمو، لیموترش سبز، کلمنتین، انواع فلفل قرمز، کیوی.
زنجبیل
زنجبیل یک ماده غذایی دیگر برای پیشگیری و درمان عفونتهای ویروسی است. زنجبیل به کاهش التهاب کمک میکند، که همین امر میتواند به کاهش گلودرد و سایر بیماریهای التهابی ناشی از سرماخوردگی و آنفولانزا و ابتلا به انواع مختلف ویروس کرونا کمک کند.
کلم بروکلی
اگر به دنبال راههای درمان و پیشگیری بیماری کرونا ویروس یا انواع آنفولانزای فصلی و جدید هستید حتما کلم بروکلی را در برنامه غذایی روزانه تان جا دهید.
سیر
خواص تقویت کننده سیستم ایمنی سیر از غلظت سنگین ترکیبات حاوی گوگرد مانند آلیسین ناشی می شود و این یک خبر خوب برای پیشگیری و درمان تکمیلی و جانبی بیماری کروناویروس و انواع آنفولانزا است.
سیر را می توانید به صورت خام و پخته در غذاها استفاده کنید.
سیر بهترین خوراکی برای جلوگیری از کرونا
آویشن
آویشن از جوشانده های موثر برای درمان و پیشگیری از سرماخوردگی و آنفولانزا و درمان سرفه می باشد. پس بهتر است این مدت به جای چایی از جوشانده ی آویشن استفاده کنید.
آویشن را به مدت نیم ساعت دم کنید و میل کنید مدت زمان زیاد دم کردن آن تاثیر آن را از بین می برد. اجازه ندهید بیشتر از نیم ساعت دم بکشد.
مصرف دمنوش
مصرف دمنوش های گل گاوزبان، مرزنجوش، بابونه و پرسیاوشان به عنوان دمنوش های مؤثر در پیشگیری از ابتلا به کرونا می باشند.
انواع بادام
انواع آجیل و مغزها مثل انواع بادام سرشار از ویتامین E هستند و همچنین چربیهای سالم دارند. ویتامین E بیشتر به تقویت یک سیستم ایمنی سالم کمک میکند. ویتامین E یک ویتامین محلول در چربی است، به این معنی که نیاز به چربی دارد تا به درستی جذب شود. ویتامین E هم میتواند از ابتلا به انواع ویروس سرماخوردگی و آنفولانزا پیشگیری کند به همین دلیل در ردهی دوم بعد از ویتامین C قرار می گیرد.
شیره بادام
شیره بادام باعث تقویت سیستم ایمنی افراد می شود. به این صورت که مغز بادام را از شب قبل در آب جوش خیس کنید و صبح پوست آن را بگیرید و با آبجوش و بگذارید مخلوط شود به صورتی که شبیه شیر شود و بعد از اینکه آبجوش خنک شد مقداری عسل به آن اضافه کنید و باز هم مخلوط کنید.
زردچوبه
در روزهای شیوع آنفولانزا و سرماخوردگی و حالا که بحث علائم کرونا ویروس داغ است در آشپزی برای مصرف زردچوبه حسابی دست و دلباز باشید. زردچوبه علاوه بر اینکه در درمان عفونت های ویروسی موثر است،
عسل
عسل یکی از مواد مغذی برای بدن است در این مدت شیوع بیماری کرونا سعی کنید هر روز یک لیوان آب عسل و لیموترش میل کنید. تا سیستم ایمنی بدنتان بالا برود.
با خوردن عسل سیستم ایمنی بدنتان را تقویت کنید
جوانه ها
این روزها بیشتر استفاده و از جوانه های جو، گندم، ماش و شبدر در رژیم روزانه خود مصرف کنند.
ارده و شیره انگور
این مواد غذایی طبعی گرم دارند حتما آن را استفاده کنید مخصوصا افرادی که کم خون هستند زیرا کم خونی باعث کاهش سیستم ایمنی بدن می شود. و این مواد غذایی سیستم ایمنی بدن را بالا می برد.
اگر ارده دوست ندارید حتما از شیره انگور استفاده کنید. به صورت شربت شیره یا به تنهایی مصرف کنید.
انواع حبوبات
مصرف انواع حبوبات را جز وعده های غذایی خود قرار بدهید.
ویتامین A
ویتامین A در تقویت سیستم ایمنی بدن، نقش زیادی دارد مواد غذایی دارای ویتامین A تخم مرغ، جگر و لبنیات و انواع میوهها و سبزیهای رنگی و هویج، اسفناج، طالبی، کلم بروکلی، کلم بروکسل، گوجه فرنگی و انبه از منابع این ویتامین به شمار میآیند.
سیاه دانه
سیاه دانه را با عسل مخلوط کنید و سپس میل کنید این باعث می شود بدن شما قوی تر شود و ضعیف نشود.
استفاده از روغن سیاه دانه در داخل بینی نیز بسیار مؤثر خواهد بود.
در این مدت از خوردن غذاها و مواد غذایی با طبع سرد پرهیز کنید. با مصرف مواد غذایی با طبع گرم سیستم ایمنی بدنتان را بالا ببرید و از خطرات بیماری کرونا در امان بمانید.
گردآوری: بخش آشپزی بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
در مادران بارداری که مبتلا به کرونا می شوند، احتمال زایمان زودرس و سقط بخصوص در سه ماهه نخست بارداری بیشتر است.
به دلیل مشکلات ریوی و تنفسی که از علائم بیماری کرونا است، درگیری ریوی و سرفه های شدید را به دنبال دارد که خطر زایمان زودرس و پارگی کیسه آب را افزایش می دهد.
آیا زنان باردار میتوانند ویروس کرونا را به جنین خود منتقل کنند؟
هنوز شواهد کافی مبنی بر اینکه ویروس بتواند در دوران بارداری از مادر به جنین منتقل شود یا تأثیر بالقوه این بیماری بر روی کودک وجود ندارد. این موضوع در حال حاضر در دست بررسی است. زنان باردار بایستی موارد احتیاطی مقتضی برای محافظت از خود در برابر این ویروس را به عمل بیاورند و چنانچه علائمی مانند تب، سرفه یا تنگی نفس در خود مشاهده کردند، سریعاً به پزشک مراجعه کنند.
شستن مکرر دستها، پرهیز از روبوسی و دست دادن و خودداری از حضور در خارج از خانه و تماسهای غیرضروری باید توسط زنان باردار مورد توجه بیشتری قرار گیرد؛ ضمن اینکه احتمال سرایت ویروس کرونا در زنان باردار در زمان حضور در جامعه و ارتباط با افراد دیگر بیشتر از زنان غیرباردار است.
دوره کمون این ویروس یعنی از زمانی که این ویروس وارد بدن میشود تا ظاهر شدن علایم آن 14 روز است و علامت این ویروس نیز تا یک ماه وجود دارد و احتمال اینکه فرد مبتلا خوب شود، 80 درصد است اما در زنان باردار با توجه به پایین بودن مقاومت بدنی امکان بهبودی آنها کمتر از افراد عادی است.
زنان باردار هنگام انجام تصویربرداری و سونوگرافی باید از ماسک استفاده کرده و پزشکان مربوط نیز برای انجام این آزمایشات باید حتماً از ماسک استفاده کنند؛ ضمن اینکه زنان باردار نیز مانند افراد معمولی در چنین شرایطی باید از خوردن غذاهای فستفود و خارج از خانه خودداری کنند.
گردآوری: بخش زناشویی بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
• نام دارو: هیدروکودون-استامینوفن
• نام لاتین: Hydrocodone-acetaminophen
• نام تجاری: Lortab, Norco, Vicodin
• رده دارویی: مسکن
• اشکال دارویی: قرص
• فروش دارو: بانسخه
• تسکین درد متوسط ??تا شدید
• کاهش تب
• هیدروکودون- استامینوفن در بیماران مبتلا به نارسایی، بیماران مبتلا به اختلال شدید کبد یا کلیه، کم کاری تیروئید، بیماری ادیسون، هیپرتروفی پروستات یا استرس ادرار باید با احتیاط استفاده شود.
• افرادی که قبلا دارای حساسیت به هیدروکودون یا استامینوفن بودند، نباید داروهای حاوی این مواد فعال را مصرف کنند.
• سن بیمار
• نوع و شدت بیماری تحت درمان
• نحوه واکنش به اولین مقدار مصرفی دارو
• سایر شرایط پزشکی بیمار
• به طور معمول پنتازوسین-نالوکسان هر 4-3 ساعت یک بار همراه با یا بدون غذا باید مصرف شود.
• نباید روزانه بیش از 600 میلی گرم پنتازوسین مصرف کنید.
• هیدروکودون استامینوفن میتواند اعتیادآور باشد، این دارو را فقط برای مدتی که برایتان تجویز شده است استفاده کنید.
• حالت تهوع - استفراغ
• یبوست
• سبکی سر ، گیجی یا خواب آلودگی
• تنفس قطع شده در هنگام خواب ( آپنه خواب )
• تغییرات ذهنی / خلقی (مانند تحریک ، گیجی ، توهم )
• درد معده / شکم
• اشکال در ادرار کردن
• تنفس آرام / کم عمق
• بیهوش شدن
• تشنج
• خواب آلودگی شدید / مشکل در بیدار شدن
• بثورات پوستی
• خارش / تورم (به ویژه در صورت / زبان / گلو)
• سرگیجه شدید
• مشکل تنفس
نکته: در صورت مشاهده هر کدام از این علائم حتما به پرشک خود اطلاع دهید.
• داروهای مسکن خاص ( آگونیست / آنتاگونیست مخدر مخلوط مانند پنتازوسین ، نالبوفین ، بوتورفانول)
• نالترکسون
• داروهای تسکین دهنده درد یا سرفه (مانند کدئین ، اکسی کدون )
• داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام ، لورازپام ، زولپیدم)
• شل کننده ها (مانند کاریزوپرودول ، سیکلوبنزپرین)
• آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین ، دیفن هیدرامین)
• ضد قارچهای آزول (مانند کتوکونازول )
• آنتی بیوتیکهای ماکرولید (مانند اریترومایسین )
• میفپریستون
• داروهای HIV (مانند ریتوناویر )
• ریفامایسین ها (مانند ریفابوتین ، ریفامپین )
• داروهای خاصی که برای درمان تشنج استفاده می شود (مانند کاربامازپین ، فنی توئین)
نکته: برای جلوگیری از این تداخل، لیست تمام داروهایی که مصرف می کنید را در اختیار پزشکتان قرار دهید.
• حساسیت به داروهای دیگر: قبل از مصرف این دارو ، اگر به آن حساسیت دارید یا به مواد مخدر دیگر (مانند بنزیدروکودون ، هیدرومورفون ، مرفین ، کدئین) یا اگر آلرژی دیگری دارید به پزشک یا داروساز خود بگویید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد ، که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود.
• مصرف هیدروکودون استامینوفن در دوران بارداری: در دوران بارداری ، این دارو باید فقط در صورت نیاز به وضوح استفاده شود. این ممکن است به یک نوزاد متولد شده آسیب برساند. خطرات و فواید را با پزشک خود در میان بگذارید.
• مصرف هیدروکودون استامینوفن در دوران شیردهی: این دارو به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار بگذارد. اگر کودک شما دچار خواب آلودگی غیرمعمول ، مشکل در تغذیه یا مشکل تنفس می شود ، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
• مصرف هیدروکودون استامینوفن در سالمندان: افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساسیت بیشتری نشان دهند ، به ویژه گیجی، خواب آلودگی و تنفس آرام / کم عمق.
• مصرف هیدروکودون استامینوفن در کودکان: کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساسیت بیشتری نشان دهند ، به ویژه تنفس آرام / کم عمق.
• این دارو ترکیبی از داروی هیدروکودون (داروی مخدر) و استامینوفن (مسکن غیر مخدر) است که با اتصال به برخی از مناطق کوچک به نام گیرندههای مواد مخدر، در سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) کار میکند. این امر منجر به کاهش احساس درد؛ کاهش تب و واکنش به درد در شما میشود.
• در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود.
• مارک های مختلف این دارو نیازهای ذخیره سازی متفاوتی دارند. بسته بندی محصول را برای راهنمایی در مورد نحوه نگهداری نام تجاری خود بررسی کنید یا از داروساز خود سوال کنید.
• اگرچه به بسیاری از افراد کمک می کند ، اما این دارو گاهی ممکن است باعث اعتیاد شود در صورت ابتلا به اختلال مصرف مواد (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل) این خطر ممکن است بیشتر باشد.
• داروی هیدروکودون-استامینوفن باعث خواب آلودگی و سرگیجه میشود، از رانندگی و کار با ماشین آلات اجتناب نمایید.
• قبل از انجام جراحی ، کلیه محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای تجویز شده ، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید .
• این دارو ممکن است در برخی آزمایشات آزمایشگاهی (از جمله سطح آمیلاز / لیپاز ) تداخل داشته باشد.
• این دارو فقط برای شرایط فعلی شما تجویز شده است. بعداً برای بیماری دیگری استفاده نکنید ، مگر اینکه پزشک شما را به این کار راهنمایی کند. در این صورت ممکن است داروی متفاوتی لازم باشد.
• اگر کسی بیش از حد از دارو مصرف کرده و علائم جدی مانند از دست دادن یا مشکل تنفسی دارد ، در صورت وجود به او نالوکسان بدهید ، با اورژانس تماس بگیرید.
مطلبی که مطالعه میکنید صرفا جنبهی افزایش آگاهی دارد؛ خود درمانی و تجویز دارو با تکیه بر این مطالب جایز نیست. برای مصرف دارو حتما به پزشک متخصص مراجعه نمایید.
گردآوری: بخش سلامت بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
دلایل ریزش مو و روش های درمان آنها
بهترین کار برای کسی که ریزش مو را تجربه کرده این است که دلیل اصلی را شناسایی و درمان کند. بسیاری از موارد دلایل ریزش مو قابل تشخیص و درمان است. بنابر این اجازه دهید ابتدا بعضی از فاکتورهای رایج که باعث ریزش مو می شود را بیان کنیم.
دلایل ریزش مو
مشکلات تیروئید
اگر غده تیروئید ، که در قسمت جلوی گردن است ، بیش از حد یا مقدار کافی هورمون تیروئید تولید کند، ممکن است چرخه رشد مو تغییر کند.
بارداری
بارداری نمونه ای از استرس جسمی است که باعث ریزش مو می شود. معمولا بعد از تولد فرزند رخ می دهد اما موقتی است.
Telogen effluvium
بیماری پوسته سر است که پس از بارداری، جراحی های مهم، کاهش وزن شدید یا استرس زیاد به وجود می آید. در اثر این پدیده شما هر روز دسته دسته موهای خود را به ویژه هنگام شامپو کردن، حالت دادن یا شانه زدن آنها از دست خواهید داد. این مساله می تواند عوارض جانبی برخی از داروها همچون داروهای ضدافسردگی، ضد اضطراب و کاهش دهنده التهاب نیز باشد. در طول این بیماری، موها پیش از اینکه از پوسته سر بیرون بیایند بسیار سریعتر از حالت نرمال، از فاز رویش به فاز استراحت می رسند.
کمبود آهن
فقر آهن -در صورت داشتن یا نداشتن آنمی- می تواند منجر به ریزش مو شود. ولی بهتر است قبل از اینکه خودسرانه از قرص های آهن مکمل استفاده کنید با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید تا از در صورت تشخیص نیاز توسط پزشک از مکمل ها استفاده کنید. زیرا آهن بیش از اندازه در بدن نیز منجر به بروز بعضی مشکلات می شود.
عدم تعادل هورمونی
بعد از سن 30 سالگی ، زنان می توانند عدم تعادل هورمونی را تجربه کنند که می تواند باعث ریزش مو شود.حتی اگر استروژن هورمونی اصلی است که زنان تولید می کنند ، تستوسترون و سایر آندروژن ها مانند DHEA نیز در بدن زن رخ می دهد.
با رسیدن به سن خاصی زنان ممکن است شروع به تبدیل این آندروژن ها به DHT کنند.
آلوپسیا آره اتا یا طاسی منطقه ای Alopecia areata
آلوپسی آره اتا یا طاسی منطقه ای باعث می شود مو در تکه های بزرگ ریزش پیدا کند. مقصر این مشکل سیستم ایمنی بدن است که به اشتباه به فولیکول های سالم مو حمله می کند. در اکثر موارد این آسیب همیشگی نیست. موهای ریخته معمولا طی 6 ماه مجددا رشد می کنند. بعضی افراد تمام موهای سر و بدن خود را از دست می دهند که این مشکل به ندرت بروز می کند.
کرم حلقوی ringworm
زمانی که قارچ کرم حلقوی پوست سر را تحت تاثیر قرار می دهد، منجر به ریزش مو با یک الگوی خاص می شود – تکه های گرد همراه با خارش. این بخش ها ممکن است پوسته پوسته و قرمز هم به نظر برسند. پزشک این مشکل را با یک داروی ضد قارچ درمان می کند. این بیماری با تماس مستقیم با فرد آلوده منتقل می شود، بنابراین اگر به این بیماری مبتلا شده اید علائم آن را در بین اعضای خانواده خود نیز بررسی کنید.
سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) عدم تعادل هورمونی دارند که سطح آندروژن های بالاتری را نسبت به حالت عادی ایجاد می کند. این اغلب باعث رشد مو در صورت و بدن می شود ، در حالی که موهای روی سر نازک تر می شوند. PCOS همچنین می تواند منجر به مشکلات تخمک گذاری ، آکنه و افزایش وزن شود.
استرس
استرس شدید باعث ریزش ناگهانی مو می شود که می تواند برای چند ماه دوام داشته باشد. به حداقل رساندن استرس از طریق ورزش ، مدیتیشن یوگا و ماساژ باعث کاهش احتمال ابتلا به ریزش مو می شود.
مصرف دارو
هورمون هایی که تخمک گذاری را سرکوب می کنند، می توانند باعث نازک شدن موها شوند. اگر سابقه خانوادگی ریزش مو داشته باشید، احتمال بروز این مشکل بیشتر خواهد بود و ممکن است زمانی رخ دهد که مصرف قرص ها را متوقف می کنید. دیگر داروهایی که باعث ریزش مو می شوند، عبارتند از داروهای رقیق کننده خون و داروهایی که برای درمان فشار خون بالا، بیماری قلبی، آرتروز و افسردگی مصرف می شوند.
ریزش مو با مصرف بیش از حد ویتامین آ
با توجه به آکادمی پوست و مو امریکا، مصرف بیش از حد مکمل ها یا داروهای حاوی ویتامین آ می تواند محرک ریزش مو باشد.
ژنتیک
ریزش مو که ژنتیکی است به عنوان آلوپسی آندروژنتیک شناخته می شود و شایع ترین علت ریزش مو است. این ژن می تواند از طرف مادر یا پدر یا خانواده شما به ارث برسد ، اگرچه اگر والدین شما ریزش مو داشته باشند احتمال بیشتری دارید که آن را داشته باشید.
کمبود پروتئین از دلایل ریزش مو
با توجه به آکادمی پوست و مو آمریکا، اگر در رژیم غذایی تان پروتئین کافی دریافت نکنید، ممکن است بدن تان با متوقف کردن رشد مو، کمبود پروتئین را جبران نماید.گفته می شود که این امر پس از دو تا سه هفته پس از کاهش دریافت پروتئین اتفاق می افتد.
رژیم غذایی سخت
ممکن است با یک رژیم غذایی سخت وزن زیادی را از دست بدهید، اما طی چند ماه موی زیادی نیز ریزش پیدا کند. نگران ریزش مو در دوران رژیم غذایی سخت نباشید، زیرا بعد از اینکه رژیم غذایی سالم خود را دوباره انتخاب می کنید، موهایتان به حالت قبل بر می گردند. اگر به مقدار زیاد ویتامین A مصرف می کنید و پروتئین کافی دریافت نمی کنید، آماده ریزش مقدار زیادی از موهایتان باشید.
خیلی از داروها منجر به ریزش مو می شود . بنابر این اگر این مسئله برای شما نگران کننده است بهتر است با پزشک خود در مورد مصرف داروهای جایگزین مشورت کنید.
کم خونی
از 10 زن یک نفر در سن 20 تا 49 سالگی از کم خونی بدلیل فقر آهن رنج می برد که باعث ریزش مو می شود. پزشک از شما آزمایش خون می گیرد در این مواقع غذاهای حاوی آهن باید خورد.
بالا رفتن سن
معمولا افراد در سن 50 تا 60 سالگی دچار کاهش حجم مو و ریزش مو می شود که البته طبیعی است.
سشوار و اتو مو
استفاده مکرر و زیاد از سشوار و اتوی مو که گرما را به طور مستقیم به پوست سر و مو انتقال می دهد از دیگر عوامل ریزش مو است که با گذشت زمان آن را تشدید می کند.
سیگار
کشیدن سیگار باعث ریزش مو می شود که این عامل در مردان بیشتر تاثیر گذار است.
بیماری پوست سر
پوست سری که سالم نیست می تواند باعث التهاب و مانع از رویش موها شود. مشکلات پوستی که باعث ریزش مو می شوند شامل چربی نابهنجار پوست، شوره سر، سوریاس و بیماری های قارچی هستند.
درمان های ریزش مو
درمان دارویی ریزش مو
درصورتیکه مشکل ریزش موی شما بدلیل بیماری خاصی ایجاد شده باشد، درمان آن بیماری لازم برای درمان ریزش مو لازم است. داروهایی که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان ریزش مو تایید شده اند، شامل:
ماینوکسیدیل (مینوکسیدیل یا Minoxidil) - مینوکسیدیل دارویی مایع و یا کف مانند است که دوبار در روز باید در سر مالیده شود تا به رشد موها و جلوگیری از ریزش موها کمک نماید. این دارو در مقادیر 2 و 5 درصد موجود می باشد. عوارض جانبی این دارو عموما شامل سوزش سر و یا رشد موهای ناخواسته در صورت می باشد.
فیناستراید (Finasteride) - این دارو برای طاسی الگوی مردانه، بشکل قرص و بصورت روزانه تجویز می گردد. اکثر مردانیکه این دارو را مصرف میکنند شاهد کاهش ریزش مو و حتی رشد موهای جدید بوده اند. عوارض جانبی نادر آن شامل کاهش میل جنسی مردانه و عملکرد جنسی می شود. FDA هشدار می دهد که این دارو ممکن است خطر سرطان پروستات را در بعضی از مردان افزایش دهد. زنانی که در سن باروری هستند نیز باید از مصرف این دارو خودداری نمایند.
درمانهای شیمیایی
تحت درمان های سخت مو مانند صاف کردن ، پرمینگ و رنگ آمیزی قطعاً با موهای شما مهربان نیست. علاوه بر این از استفاده از سشوارهای ضربه ای ، میله های حلزونی مخصوصاً روی موهای مرطوب خودداری کنید زیرا در واقع آب را در ساقه موهای شما جوش می دهد و آنها را شکننده می کند.
اگر واقعاً نیاز به استفاده از یک ضربه خشک دارید ، آن را در کمترین تنظیم گرما نگه دارید. اگر از محصولات دیگری استفاده می کنید که موهای شما را گرم می کنند ، با تهویه مطبوع غنی سازی شروع کرده و با اسپری محافظ به پایان برسید.
درمان ریزش مو با جراحی
در معمول ترین شکل ریزش موی دائمی، فقط بالای سر تحت تاثیر قرار گرفته و با جراحی می شود، بیشتر موهای از دست داده را جبران کند. انواع جراحی ها شامل:
پیوند مو - در این شیوه جراحی شاخه های کوچکی از پوست پشت و یا کنار سر که حاوی تعداد کمی مو هستند، جدا شده و در نواحی طاس سر کاشته می شود. ممکن است چندین بار این جراحی لازم شود.
کاهش پوست سر (Scalp reduction) - در این شیوه بخش هایی از پوست طاس سر جدا شده و بعد از اینکه نواحی طاس برداشته شود پوست سر با نواحی حاوی مو پوشیده می شود.
درمان خانگی ریزش مو
با رعایت موارد زیر می شود از بعضی از انواع ریزش مو پیشگیری کرد:
رژیم غذایی سالم و مناسب
اجتناب از مدل های موی سفت و مدل هایی که کشش مو در آنها وجود دارد
اجتناب از کشیدن، مالش و پیچاندن موها شدید موها
توجه داشته باشید که اگر یک رژیم غذایی کامل و سالم دارید، استفاده از مکمل های تقویتی برای پیشگیری و درمان ریزش مو مورد نیاز نمی باشد.
گردآوری: بخش آرایش و زیبایی بیتوته
نوشته شده توسط: الهه ناز
کیفیت رژیم های غذایی ما بسیار تأثیر می گذارد که کلیه ها اهداف خود را به خوبی انجام دهند. بعضی از غذاها فشار زیادی به این ارگان های لوبیا شکل وارد می کنند و برای جلوگیری از ابتلا به بیماری کلیوی باید در حد اعتدال خورده شوند. خوشبختانه ، هیچگاه دیر نیست که سلامت کلیه های خود را بهبود ببخشید ، حتی اگر قبلاً اختلال کلیوی داشته باشید. (البته در این مرحله ، پزشک شما باید درگیر شود.)
در اینجا 8 خوراکی وجود دارد که فشار بسیار زیادی به کلیه های شما وارد می کند. برخی از آنها ارزش باید در حد اعتدال خورده شوند ، در حالی که برخی دیگر باید به طور کامل اجتناب شوند. با ما همراه شوید تا دقیقاً بدانید که چگونه یک رژیم غذایی دوستانه کلیه را متعادل کنید.
1. گوشت قرمز
مقدار گوشت قرمز مقدار پروتئین آن است. بدن ما برای رشد و ساخت ماهیچه ها به پروتئین احتیاج دارد ، اما متابولیزه شدن کلیه ها بسیار دشوار است. گوشت قرمز همچنین از نظر چربی اشباع کاملاً زیاد است. کلیه های ما برای کار صحیح به مقداری چربی احتیاج دارند ، اما بیش از حد می تواند باعث تشکیل سلول هایی به نام ماکروفاژها در بافت کلیه شود. در نهایت به کلیه ها آسیب می رساند و منجر به ایجاد مانده اسیدی در بدن می شود.
گوشت قرمز به ویژه گوشت اعضای داخلی بدن حیوانات حاوی مقدار زیادی چیزی به نام پورین است که باعث تحریک تولید اسید اوریک می شود. کلیه ها به طور معمول اسید اوریک را پردازش می کنند ، اما هنگامی که بیش از حد پورین وارد بدن می کنید ، سنگ های دردناک تمایل به توسعه پیدا می کنند.
2. الکل
الکل اساساً سمی است که کلیه های شما باید آن را فیلتر کنند. نوشیدن بیش از حد نوعی فشار واقعی برای کلیه ها به همراه دارد. مصرف بیش از حد الکل در واقع عملکرد کلیه های شما را تغییر می دهد ، درست مثل اینکه عملکرد مغز شما را تغییر می دهد و باعث می شود آنها نتوانند به طور موثر خون شما را فیلتر کنند .
الکل همچنین کاملاً رقیق کننده است و آب برای عملکرد کلیه ها و همچنین تک تک سلولهای بدن ما بسیار مهم است.
3. نمک
سدیم در واقع یک ماده مهم است که به بدن ما کمک می کند تعادل مناسب مایعات را حفظ کند. سدیم در رابطه با پتاسیم خون ما را به اندازه کافی هیدراته می کند تا کلیه ها به طور مؤثر فیلتر شوند. با این حال ، هنگامی که شما بیش از حد نمک در رژیم غذایی خود دارید ، کلیه ها برای رقیق کردن مجبور به نگه داشتن آب بیشتری هستند. در نهایت فشار خون افزایش می یابد و حتی می تواند به ساختارهای میکروسکوپی موجود در کلیه های شما که عمل فیلتر واقعی را انجام می دهند آسیب برساند - به آنها نفرون گفته می شود .
برای محدود کردن مصرف سدیم ، تا حد ممکن غذاهای تازه تهیه شده را بخورید تا بتوانید مقدار نمکی که وارد می شود را کنترل کنید. در همین زمان ، اطمینان حاصل کنید که برای بهبود سدیم مقدار زیادی غذای سرشار از پتاسیم دریافت می کنید. تعادل پتاسیم که برای هیدراتاسیون بسیار مهم است.
4- کافئین
بسیاری از ما به یک کافئین روزانه نیاز داریم تا واقعاً در صبح سرحال شویم، به علاوه یک یا دو دوز در عصر که باید تا دیر وقت کار کنیم. اما از آنجا که کافئین یک محرک است ، جریان خون را تسریع می کند و می تواند فشار خون را افزایش دهد. همچنین یک ادرار آور خفیف است ، به این معنی که بر توانایی کلیه در جذب آب تأثیر می گذارد و می تواند منجر به کم آبی بدن شود.
در مقادیر اندک ، کافئین استرس زیادی روی کلیه های شما ایجاد نمی کند. با این حال ، مصرف بیش از حد ممکن است بیماری کلیه را بدتر کند و به دلیل کمبود آب باعث ایجاد سنگ کلیه شود. تا زمانی که روزانه 2 یا 3 نوشیدنی کافئین بنوشید و مقدار زیادی آب بنوشید ، دیگر نیازی به نگرانی نیست.
آنها طعم خوبی دارند و انفجاری از انرژی قند را تحویل می دهند ، اما این نوشیدنی ها بسیار مشکل ساز هستند. هیچ ارزش سلامتی برای نوشابه و نوشیدنی های انرژی زا به وجود نمی آید ، بنابراین حذف آنها از رژیم غذایی خود به طور کامل یکی از بهترین کارهایی است که می توانید برای رفع سریع فشار بر روی کلیه ها و بهبود سلامت کلی شما انجام دهید.
این نوشیدنی ها به سادگی با کافئین و شکر یا شیرین کننده مصنوعی و همچنین برخی از رنگ ها و مواد شیمیایی خطرناک بارگذاری می شوند. کافئین نه تنها یک مدر است ، بلکه میزان دیوانه قندی که فقط با یک نوشابه یا نوشیدنی انرژی زا مصرف می کنید برای هر روز خیلی زیاد است. کلیه ها مجبور می شوند مقدار زیادی از آن را در ادرار دفع کنند و با گذشت زمان ، سطح بالای قند خون به بافت کلیه آسیب می رساند و بر توانایی آنها برای تصفیه خون تأثیر می گذارد.
6. شیرین کننده های مصنوعی
شیرین کننده های مصنوعی ، مانند آنهایی که در نوشابه های رژیمی یافت می شوند ، به این معنی بودند که وابستگی ما به قند ناسالم را کاهش دهند ، اما به این روش کار نکرده اند. مطالعات نشان می دهد که استفاده از محصولاتی با شیرین کننده مصنوعی در واقع مصرف کلی قند ما را کاهش نمی دهد. این می تواند عاملی از نوعی توجیه روانشناختی باشد که ما تمایل به ایجاد آن داریم.
7. محصولات لبنی
محصولات لبنی سرشار از کلسیم و سایر مواد مغذی و همچنین پروتئین هستند. آنها می توانند یک ماده غذایی سالم علاوه بر رژیم غذایی شما باشند ، اما نباید بیش از حد مصرف شود. کلسیم بیش از حد می تواند منجر به سنگ کلیه شود زیرا کلیه های شما برای ریختن مقدار اضافی در ادرار تلاش می کنند.
کلیه ها قادر به پردازش بیش از حد ضایعات پروتئین نیستند و به سطح خطرناکی در بدن شما می رسند. مطالعات نشان داده اند که محدود کردن لبنیات برای مبتلایان به بیماری کلیوی می تواند نیاز به دیالیز را به تأخیر بیندازد ، فرآیندی که هنگام عدم توانایی کلیه ها ، خون را فیلتر می کند.
8- مواد غذایی غیر ارگانیک
احتمالاً جای تعجب ندارد که مصرف سم برای ما مفید نیست. آنچه ممکن است متوجه نباشید این است که شستشوی مواد دفع کننده سموم دفع آفات روی محصولات غیر ارگانیک تقریبا غیرممکن است زیرا به داخل مواد غذایی نفوذ می کند. پس از مصرف ، بدن ما قادر به پردازش این مواد شیمیایی نیستند ، بنابراین سطح آنها در طول زندگی ما ساخته می شود.
ارتباط دقیق بین سموم دفع آفات و کلیه هنوز مشخص نیست ، اما محققان فکر می کنند که سطح بالای مانده سموم دفع آفات در بدن باعث ایجاد آسیب اکسیداتیوی قابل توجهی به کلیه ها می شود.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته