نوشته شده توسط: الهه ناز
رضایت به تقدیر و قضا و قدر الهی شرط اولی است که با وجود آن انسان می تواند شادی و راحتی را به معنای حقیقی درک نماید. شادی و آسایشی ابدی که هرگز از میان نمی رود! براساس معارف اسلامی ما قضای الهی اموری حتمی است که البته منافاتی با اختیار انسان ندارد بلکه کاملاً آن را نیز در برمی گیرد به طوری که مثلاً دعا کردن می تواند قضای حتمی را تغییر دهد: الدّعاء یردّ القضاء. البته بحث از قضا و قدر الهی و ارتباط آن با اختیار انسان بحثی مفصل است که ما در این مقاله در صدد بررسی زوایای آن نیستیم و شایسته است در مجالی دیگر بدان پرداخته شود. مقصود ما در این نوشتار آن است که رضایت داشتن به قضا و قدر الهی سبب می شود انسان شادی و راحتی را در زندگی تجربه نماید. آنچنان که روایت شریف بدان اشاره دارد: إن الراحة و الفرح فی الیقین و الرضاء بقضاء الله؛ همانا راحتی و شادی در باور قلبی و رضایت به قضای الهی است.