نوشته شده توسط: الهه ناز
از جمله اقدامات مهم و اساسی و حساس امیر مؤمنان برای بر پا داشتن حق و عدالت، باز گرداندن اموالی بود که از روی هوا و هوس و بر خلاف عدالت میان نزدیکان عثمان از بیت المال اختلاس شده بود.
به همین دلیل علی(ع) در دومین روز از حکومتش خطبه ای ایراد فرمودند و در آن برنامه کار خود را چنین شرح دادند:
« هر مالی را که عثمان به کسی بخشیده و هر زمینی را که در اختیار کسی قرار داد، همه آن ها باید به بیت المال باز گردد؛ اگر چه با آن ها زن ها را به ازدواج درآورده و در شهرها پراکنده کرده باشند… .»12
علی (ع) می خواست مردم را به روش و سنت پیامبر باز گرداند و با توجه به حساسیتی که به بیت المال داشت سعی می کرد تا امتیاز طبقاتی را از میان بردارد و غنایم را به طور مساوی تقسیم کند تا آن جا که می فرمایند: « اگر این ها مال شخصی خودم بود و می خواستم بر مردم تقسیم کنم، تبعیض قائل نمی شدم تا چه رسد به این که بیت المال است و مال خدا است و ملک شخصی کسی نیست.»13
«روزی زنی قریشی از حجاز به کوفه آمد تا سهم بیشتری از علی(ع) برای خود بگیرد. وقتی به کوفه وارد شد ، به زنی فارسی زبان برخورد کرد و از مقدار جیره او پرسید و متوجه شد که مقدار سهم هر دو به یک مقدار است ، بسیار ناراحت شد و آن زن را نزد حضرت آورد و با صدایی بلند گفت: «هل منالعدل ان تساوی بینی و بین هذه الامه الفارسیه؛ آیا عدالت است که میان من و این کنیز فارسی یک سان عمل کنی؟!» امام نگاهی به آن زن کرده و مشتی خاک برداشت و به آن نگریست و فرمود: « اجزای این خاک بر یک دیگر برتی ندارد» سپس این آیه را تلاوت کردند: «انا خلقناکم من ذکر او انقی وجعلناکم شعوباً و قبائل لتعارفوا ان اکرمکم عند الله اتقاکم».14
«ابن ابی الحدید از مدائنی نقل کرده که گوید : مهم ترین علت در این که مردم علی (ع) را رها کرده و گرد معاویه جمع شدند، مسئله مال و پول بود ، زیرا علی(ع) در تقسیم مال کسی را بر دیگری برتری نمی داد ولی معاویه این گونه نبود…»15.