نوشته شده توسط: الهه ناز
محبوبم
اگر برای آن بسوی تو می آیم که مرا از شعله های دوزخ نجات دهی، بگذار در آن جا بسوزم.
و اگر برای آن بسوی تو می آیم که لذت بهشت را به من ببخشی، بگذار که درهای بهشت به رویم بسته شود.
ولی اگر بخاطر تو به سویت می آیم. محبوم! مرا از خود نران!
متبرکم کن، تا در کنار زیبای جاودانه ات تا ابد لانه بسازیم.
الهى مرده ام من، زنده ام کن
فقیرم دولت پاینده ام کن
الهى راه را گم کرده ام من
ازین جویندگى یابنده ام کن
الهى سوختم در آتش جهل
رها از آتش سوزنده ام کن
اگر عمرى گنه کردم الهى
کرم بر عمر باقى مانده ام کن
غلامم سرخط آزادى ام ده
زغفلت برده ام من بنده ام کن
اگر شرمى نکردم از تو یا رب
تو با بخشندگى شرمنده ام کن
به آب رحمتت پاک از سیاهى
در این شام سیه پرونده ام کن
تهى دستم بگیر از لطف دستم
زپا افتاده ام پوینده ام کن
غمم از حد گذشته شادى ام بخش
سراپا گریه ام من، خنده ام کن
من« ژولیده» مى گویم به زارى
الهى مرده ام من، زنده ام کن
( ژولیده نیشابورى)
گردآوری: بخش مذهبی بیتوته