یک دقیقه با قرآن 28( فرار به سوی خدا)

فَفِرُّواْ إِلَى اللَّهِ إِنِّى لَکُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ‏ وَلَا تَجْعَلُواْ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ إِنِّى لَکُم مِّنْهُ

نَذِیرٌ مُّبِینٌ‏

ترجمه

پس به سوى خدا بگریزید، که همانا من از سوى او براى شماهشداردهنده‏اى

آشکار هستم. و با خداوند، معبود دیگرى قرار ندهید که من از سوى او براى

شما هشدار دهنده‏اى آشکارم

نکته ها :

در این دو آیه، دوبار پى در پى «نذیر مبین» آمده است و در آیات دیگر نیز

تعبیراتى از قبیل: «قرآن مبین»، «بلاغ مبین»و «عربىّ مبین» آمده که همگى

بیانگر روشن و روشنگر بودن پیام و سخن خداوند و هشدار پیامبران است.

نتیجه فرار به سوى خدا، فرار از ظلمات به نور، از جهل به علم، از دلهره به

اطمینان، از خرافات به حق، از تفرقه به وحدت، از شرک به توحید و از گناه به

تقوا و پرهیزگارى است. امام باقرعلیه السلام سفر حج را یکى از مصادیق فرار

به سوى خدا دانستند.

پیام ها :

1- انسان محدود، در برابر هزاران مسئله مادى و معنوى و در میان تمایلات

حق و باطل که از خود یا دیگران بر او عرضه مى‏شود، به پناهگاهى محکم

نیازمند است و بهترین پناهگاه خداست. «ففرّوا الى اللّه»

2- انسان، چاره‏اى جز حرکت و گریز به سوى خدا ندارد. «ففرّوا الى اللّه»

3- مطالعه در هستى باید سبب توجّه انسان به خداوند و بندگى او گردد.

«ففرّوا الى اللّه»، (با توجه به آیات قبل)

4- راه انبیا، روشن و شفّاف است. «نذیر مبین»

5 - پناهندگى به بیگانگان و غیر خداوند، اثرى ندارد. «و لاتجعلوا مع اللّه...»

6- پیامبران مأمور انذار و هشدار مردم هستند. «انى لکم منه نذیر»

نظرات شما ()

لیست کل یادداشت های این وبلاگ