نوشته شده توسط: الهه ناز
نام دیگر ماده ی مخدر چرس، حشیش است
چرس، یکی از مواد مخدر و بسیار مضر برای بدن است. نام دیگر چرس که ممکن است آن را بیشتر شنیده باشید، حشیش است. چرس، یا همان حشیش، کاربرد های گسترده ای دارد، اما متأسفانه به عنوان یک ماده مخدر نیز مورد استعمال قرار می گیرد. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا درباره این ماده مخدر، عوارض و کاربردهای آن، اطلاعات بیشتری به دست بیاورید.
چرس یا حشیش از گیاه شاه دانه به دست می آید
چرس، ماده ای است که از انگم گیاه شاه دانه به دست می آید. انگم، در واقع همان رزین و صمغ درختان است، و شیره درختان است که از برگ، تنه و یا شاخه درختان خارج می شود. البته چرس، از هسته دانه گیاه شاه دانه نیز به دست می آید.
ماری جوانا، یکی دیگر از محصولاتی است که از گیاه شاه دانه به دست می آید، اما با چرس تفاوت هایی دارد. از جمله اینکه ماری جوانا، همان گل و یا برگ گیاه شاه دانه است که خشک شده است، اما چرس منابع دیگری در گیاه شاه دانه دارد. البته ترکیب این دو ماده مخدر، تفاوت بسیار زیادی با یکدیگر ندارند، اما چرس، مخرب تر از ماری جوانا است و خلوص ترکیبات اعتیاد آور در آن بیشتر است.
کشور افغانستان ، یکی از بزرگترین تولید کننده های چرس یا همان حشیش است. البته این ماده مخدر، در کشور های پاراگوئه و مراکش نیز به مقدار فراوانی تولید می شود. با اینکه گیاه چرس، کاربردهای مفیدی نیز دارد، اما اعتیاد به آن بسیار مخرب است.
چرس، در واقع حشیشی است که از رزین گیاه شاه دانه گرفته می شود. این در حالی است که بنگ، منگ و... حشیش هایی هستند که از بخش های دیگر شاه دانه به دست می آیند.
کشور استرالیا، یکی از کشور هایی است که در آن، مصرف چرس بسیار بالا رفته است و آمار مصرف این ماده در استرالیا، نگران کننده است. کانادا، یکی دیگر از کشور هایی است که در آن علاوه بر مصرف بالای ماری جوانا، چرس نیز مصرف می شود.
آمریکا، کشوری است که در آن می توان انواع مواد مخدر را پیدا کرد. دو دسته از مواد مخدری که در آمریکا بیشترین مصرف را دارند، ماری جوانا و حشیش هستند. در آمریکا نیز گیاه شاه دانه پرورش داده می شود.
چرس، یا همان حشیش، حالت هایی را در بدن ایجاد می کند، که می تواند نشان دهنده مصرف این ماده زیان آور باشد. در ادامه به معرفی و بررسی برخی از این حالت ها می پردازیم.
یکی از نشانه های مصرف چرس، خستگی بیش از اندازه است. افرادی که چرس مصرف می کنند، پس از مصرف دچار خواب آلودگی می شوند.
بد گمانی نسبت به دیگران از عوارض مصرف چرس است
یکی از عوارض مصرف چرس، و یکی از نشانه های مصرف آن، پارانویا است. پارانویا، یک حالت از فکر است که در آن بد گمانی بدون منطق افزایش می یابد. یعنی افراد بدون دلیل از دیگران می ترسند، و یا اینکه احساس می کنند فردی که اصلا او را نمی شناسند، قصد ضرر رساندن به آنها را دارد.
پارانویا، هنگامی ایجاد می شود که فرد در حالت تدافعی نسبت به دیگران قرار می گیرد، و نسبت به آنها بد گمان می شود. این مورد، می تواند یکی از نشانه های مصرف چرس و یا همان حشیش باشد.
افرادی که چرس مصرف می کنند، پس از مصرف این ماده، تغییراتی را در مغز تجربه می کنند که باعث آزاد شدن کنترل نشده بعضی از ناقل های عصبی می شود. برخی از ناقل های عصبی، در ایجاد احساسات نقش دارند. برای مثال، دوپامین، یکی از ناقل های عصبی است که باعث ایجاد احساس خوشحالی در انسان می شود.
هنگامی که افراد چرس مصرف می کنند، ناقل های عصبی مختلف به طور تنظیم نشده ترشح می شوند و احساسات متغیر و غیر معمول را در فرد ایجاد می کنند. برای مثال، ممکن است که فرد ابتدا در حال خنده باشد، اما به طور ناگهانی عصبانی شود یا گریه کند. این حالت های متغیر، یکی از نشانه های مصرف چرس است.
یکی از نشانه های مصرف چرس و حشیش، توجه نکردن به مسائل مهم در زمینه هایی مانند زندگی، کار و... است. هنگامی که افراد چرس مصرف می کنند، مغز دچار اختلال های گوناگونی خواهد شد و نمی تواند که بر روی مسائل، به طور درست تمرکز کرده و تصمیمات قطعی و منطقی برای آنها بگیرد. در نتیجه فرد، نمی تواند واکنش مناسبی به مسائلی که در اطرافش اتفاق می افتند، نشان دهد.
افرادی که حشیش یا همان چرس را مصرف می کنند، دچار اختلالات مغزی می شوند، قشر مخ و سامانه لیمبیک که در ایجاد حافظه و یادگیری نقش دارند، دچار اختلال های شدید می شوند، در نتیجه فرد مصرف کننده، نمی تواند بر روی چیزی تمرکز کند و آن را یاد بگیرد.
افرادی که چرس مصرف می کنند، خشکی دهان را تجربه خواهند کرد، در نتیجه یکی از نشانه های دیگر مصرف این ماده مخدر، خشک شدن دهان است.
مصرف چرس، می تواند بر مخچه مغز نیز اثرات مخربی بگذارد؛ مخچه، محل تنظیم وضعیت بدن و تعادل است. در صورتی که در فعالیت مخچه اختلالی ایجاد شود، ممکن است تعادل بدن فرد نیز دچار اختلال شود.
یکی از رایج ترین روش های مصرف چرس، مصرف آن به صورت سیگار است. مصرف چرس یا همان حشیش با تنباکو نیز بسیار رایج است. از روش های دیگر مصرف چرس می توان به مصرف با استفاده از چپق، چلیم، قرار دادن آن بر روی قاشق و داغ کردن آن و... اشاره کرد.
مصرف چرس با نیکوتین بسیار رایج است
یکی از مخرب ترین روش های مصرف چرس، مصرف آن با سیگار است، زیرا با نیکوتین ترکیب می شود و مدت زمانی که فرد تحت تأثیر این ماده قرار دارد، افزایش خواهد یافت.
مصرف چرس، می تواند عوارضی را در کوتاه مدت به همراه داشته باشد. مصرف چرس در طولانی مدت نیز عوارض بسیار زیادی دارد. در ادامه به بررسی برخی از عوارض مصرف چرس می پردازیم.
اختلال در حواس، مانند اختلال در بینایی، شنوایی، بویایی، لامسه و... از عوارض مصرف کوتاه مدت چرس است. چرس، با تأثیر بر مغز و بخش های مختلف آن، باعث ایجاد اختلال در حواس مختلف می شود.
یکی از عوارض کوتاه مدت مصرف چرس، اختلال در فرایند خواب است. مصرف چرس، می تواند ریتم های شبانه روزی و ترشح هورمون های بدن را تحت تأثیر قرار دهد. در نتیجه بدن دچار اختلال در خوابیدن می شود.
اگر مصرف چرس در طولانی مدت ادامه پیدا کند، ممکن است که شش های فرد آسیب ببینند. این دسته از مواد مخدر، حتی می توانند باعث ایجاد سرطان ریه نیز شوند. از جمله بیماری های تنفسی که افراد معتاد به چرس و حشیش را تهدید می کند، می توان به سرطان، کاهش حجم های تنفسی، سرفه های مکرر و... اشاره کرد.
مصرف چرس در طولانی مدت باعث تشنج می شود
تشنج، در اثر اختلال شدید عصبی و مغزی ایجاد می شود. در این حالت، نورون های موجود در مغز، به شدت بسیار بالایی فعالیت می کنند که باعث تحریک بخش های مختلف بدن از جمله ماهیچه ها می شوند. تشنج کردن، یکی از عوارض طولانی مدت مصرف چرس است.
گرداوری: بخش سلامت بیتوته
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
