نوشته شده توسط: الهه ناز
فردی با زخم یا عفونت کوچک معمولاً می تواند آنها را در خانه درمان کند
ممکن است فردی بتواند عفونت های جزئی زخم را در خانه درمان کند. با این حال ، افرادی که عفونت زخم شدید یا مداوم دارند باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشند.
در این مقاله، ما چگونگی پیشگیری، شناسایی و درمان زخم آلوده را شرح می دهیم. ما همچنین عوامل خطر، عوارض، زمان مراجعه به پزشک و درمان پزشکی را پوشش می دهیم.
فردی با زخم یا عفونت کوچک معمولاً می تواند آنها را در خانه درمان کند.
افراد معمولاً می توانند با خیال راحت زخم های کوچک مانند بریدگی و خراش های جزئی را در خانه درمان کنند. با مراقبت مناسب ، اکثر زخم های کوچک به تدریج بهبود می یابند تا زمانی که کاملاً بهبود پیدا کنند.
اگر زخمی آلوده شود ، می تواند به جای بهتر شدن ، بدتر شود. هرگونه درد ، قرمزی و تورم به طور معمول بر شدت آن افزوده می شود.
عفونت زخم همچنین می تواند علائم دیگری مانند:
• پوست گرم در اطراف زخم
• ترشحات زرد یا سبز ناشی از زخم
• زخم بوی نامطبوع می دهد
• رگه های قرمز روی پوست اطراف زخم وجود دارد
• تب و لرز
• درد
• حالت تهوع
• استفراغ
تمیز کردن و محافظت از زخم می تواند خطر عفونت را کاهش دهد
افراد مبتلا به عفونت خفیف یک زخم کوچک ممکن است بتوانند زخم را در خانه درمان کنند. با این حال ، عفونتهای شدیدتر زخم نیاز به مراقبت سریع پزشکی دارند ، خصوصاً مواردی که همراه با علائم دیگر مانند تب ، احساس ناخوشی ، ترشح و رگه های قرمز ناشی از زخم ایجاد می شود.
برای درمان زخم آلوده در خانه ، این مراحل را دنبال کنید:
• قبل از شروع ، از تمیز بودن همه تجهیزات لازم اطمینان حاصل کنید. به عنوان مثال ، اگر از موچین استفاده می کنید ، ابتدا آنها را با الکل تمیز کنید.
• دست ها را کاملاً با صابون و آب گرم بشویید ، سپس خشک کنید.
• با ریختن آب گرم روی آن برای چند دقیقه برش را تمیز کرده یا خراش دهید. برای تمیز کردن پوست اطراف از آب گرم و صابون استفاده کنید اما از قرار دادن صابون روی زخم خودداری کنید.
• اطمینان حاصل کنید که هیچ کثیفی یا خاکی از قبیل شیشه یا شن در زخم وجود نداشته باشد. برای از بین بردن کثیفی ، یا از موچین استفاده کنید و یا با دقت و به آرامی زخم را با پارچه ای تمیز و مرطوب بمالید.
• در صورت تمایل ، یک لایه نازک از پماد ضد عفونی کننده یا ژل نفتی را روی برش یا خراش قرار دهید.
• قبل از پوشاندن پوست با گاز یا باند ، اجازه دهید تا در هوا خشک شود. معمولاً نیازی به پوشاندن بریدگی ها و خراش های جزئی نیست.
سایر نکات برای درمان زخم در خانه عبارتند از:
• حداقل روزی یک بار پانسمان زخم را عوض کنید. در صورت مرطوب یا کثیف شدن بلافاصله آن را تعویض کنید.
• هر روز زخم را به آرامی بشویید.
• از استفاده از پراکسید هیدروژن یا ید روی زخم خودداری کنید زیرا ممکن است باعث تحریک پوست در برخی افراد شود. اگر باعث تحریک پوست می شوند ، دیگر از پمادهای ضد عفونی کننده استفاده نکنید.
• پوست یا دلمه را نکنید زیرا این امر می تواند منجر به زخم شدن ، کاهش سرعت بهبودی و افزایش خطر عفونت شود.
• اگر زخم طی 1-2 روز علائم بهبودی را نشان نداد ، به پزشک مراجعه کنید.
فرد باید بلافاصله زخم را بشوید تا از عفونت جلوگیری کند.
تمیز کردن و محافظت از زخم می تواند خطر عفونت را کاهش دهد. پس از ایجاد یک برش یا خراش جزئی ، فرد باید:
• زخم را بلافاصله با آب تمیز و چند دقیقه بشویید. سپس ، پوست اطراف زخم را با آب گرم و صابون تمیز کنید. اگر امکان استفاده از آب تمیز وجود ندارد ، زخم را با دستمال های الکلی تمیز کنید.
• اجازه دهید پوست خشک شود.
• روی زخم پماد ضدعفونی کننده بزنید.
• از آسیب بیشتر با گاز یا پانسمان مناسب دیگر جلوگیری کنید.
• افرادی که زخم بزرگتر یا خونریزی بیش از حد دارند نیاز به درمان پزشکی دارند. یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند آسیب را درمان کند تا از عفونت و سایر عوارض جلوگیری کند.
• افرادی که گزش حیوانات یا زخم بر اثر اجسام کثیف یا زنگ زده دارند ممکن است در معرض خطر کزاز باشند و همچنین باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشند. یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند زخم را تمیز کند و در صورت لزوم به فرد آمپول بزند تا از عفونت کزاز محافظت کند.
کزاز یک وضعیت بالقوه کشنده است که وقتی باکتری های خاصی وارد بدن می شوند و سمومی را که بر روی اعصاب تأثیر می گذارد آزاد می کنند. علائم کزاز می تواند شامل اسپاسم عضلانی دردناک ، قفل قفل و تب باشد.
فرد باید بلافاصله زخم را بشوید تا از عفونت جلوگیری کند
برش ها ، خراشیدگی ها و سایر شکستگی های پوست می توانند با ورود باکتری ها به زخم و شروع به تکثیر ، آلوده شوند. این باکتری ها ممکن است از پوست اطراف ، محیط خارجی یا جسمی که باعث آسیب شده است ، ایجاد شوند.
تمیز کردن و محافظت صحیح از زخم برای کاهش خطر عفونت مهم است.
خطر عفونت زخم بیشتر است اگر:
- زخم بزرگ ، عمیق یا لبه دندانه دار است.
- خاک یا ذرات خارجی وارد زخم می شوند.
- علت زخم ، گاز گرفتن یک حیوان یا شخص دیگر بوده است.
- علت زخم آسیب دیدگی در اثر شی کثیف ، زنگ زده یا آلوده بود.
برخی شرایط خاص بهداشتی و عوامل محیطی نیز می توانند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهند. این موارد عبارتند از :
- دیابت
- گردش خون ضعیف
- یک سیستم ایمنی ضعیف ، مانند افرادی که با HIV زندگی می کنند یا کسانی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند
- عدم تحرک به عنوان مثال ، افرادی که بیشتر وقت خود را در رختخواب می گذرانند
- افزایش سن - افراد مسن بیشتر در معرض خطر عفونت زخم هستند
- کمبود مواد مغذی و ویتامین ها
به ندرت ، زخم های برش حاصل از اقدامات جراحی نیز می توانند آلوده شوند.
اگر فردی برای عفونت زخم تحت درمان قرار نگیرد ، می تواند به سایر قسمت های بدن گسترش یابد ، که ممکن است منجر به عوارض جدی شود ، از جمله:
• سلولیت : عفونت لایه های عمیق و بافت های پوست است و می تواند باعث تورم ، قرمزی و درد در ناحیه آسیب دیده شود. علائم دیگر می تواند شامل تب ، سرگیجه ، حالت تهوع و استفراغ باشد.
• استئومیلیت: یک عفونت باکتریایی استخوان است و علائم آن شامل درد ، قرمزی و تورم در اطراف ناحیه آلوده است. خستگی و تب از دیگر علائمی است که ممکن است مبتلایان به استئومیلیت را تحت تأثیر قرار دهد .
• سپسیس: یک واکنش ایمنی شدید است که گاهی ممکن است هنگام ورود عفونت به جریان خون اتفاق بیفتد. سپسیس می تواند منجر به نارسایی چند عضو شود و زندگی را تهدید می کند.
• فاشئیت نکروزان: یک بیماری نادر است که هنگامی اتفاق می افتد که یک عفونت باکتریایی به بافتی به نام پوشش فاسیال گسترش یابد که در عمق زیر پوست قرار دارد. فاسییت نکروزان کننده یک فوریت پزشکی است که باعث آسیب شدید پوست و درد می شود و می تواند در بدن پخش شود.
اگر فردی برای عفونت زخم تحت درمان قرار نگیرد،می تواند به سایر قسمت های بدن گسترش یابد
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
فردی که زخم دارد باید در صورت داشتن موارد زیر باید به پزشک مراجعه کند:
- زخم بزرگ ، عمیق یا دارای لبه های دندانه دار است.
- لبه های زخم به هم نمی رسند.
- علائم عفونت مانند تب ، افزایش درد یا قرمزی یا ترشح از زخم رخ می دهد.
- نمی توان زخم را به درستی تمیز کرد یا همه آلودگی ها مانند شیشه یا شن را از بین برد.
- علت زخم آسیب دیدگی از یک شی کثیف ، زنگ زده یا آلوده بوده است.
- در صورتی که خونریزی متوقف نمی شود.
پزشک ممکن است عفونت را با آنتی بیوتیک درمان کند.
پزشکان می توانند عفونت باکتریایی را با آنتی بیوتیک درمان کنند. برای فرد مهم است که دوره آنتی بیوتیک ها را برای درمان کامل عفونت و جلوگیری از مقاومت باکتری ها در برابر دارو ، به پایان برساند.
علاوه بر تمیز کردن ، برخی از زخم ها ممکن است نیاز به درمان بیشتر داشته باشند. به عنوان مثال اگر برش بزرگ یا عمیق باشد ، ممکن است پزشک یا پرستار برای بستن آن از بخیه استفاده کند. آنها اغلب می توانند برشهای کوچکتر را با چسب پزشکی یا باند ببندند.
اگر زخم حاوی بافت مرده یا آلوده باشد ، پزشک ممکن است با روشی به نام دبریدمان خارج کند. دبریدمان باید باعث بهبودی شود و از شیوع عفونت جلوگیری کند.
اگر علت زخم ، گزش یا آسیب دیدگی از جسم کثیف یا زنگ زده باشد ، ممکن است فرد به واکسن کزاز نیاز داشته باشد.
خلاصه
در صورت ورود و تکثیر باکتریها در داخل زخم ، عفونت زخم ایجاد می شود. تمیز کردن و پانسمان سریع برش ها ، خراش ها و سایر زخم های کوچک بهترین راه برای جلوگیری از عفونت است. با این حال ، افرادی که زخم های بزرگتر ، عمیق تر یا جدی تر دارند باید یک متخصص مراقبت های بهداشتی آموزش دیده بتوانند آسیب را درمان کنند.
علائم و نشانه های عفونت زخم می تواند شامل افزایش درد ، تورم و قرمزی در اطراف ناحیه آسیب دیده باشد. یک فرد ممکن است با بازیابی و اصلاح مجدد زخم ، عفونت خفیف یک زخم کوچک را در خانه درمان کند.
با این حال ، عفونت های شدیدتر زخم نیاز به مراقبت سریع پزشکی دارند ، به ویژه مواردی که همراه با تب ، احساس ناخوشی ، ترشح و رگه های قرمز ناشی از زخم ایجاد می شوند.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
