نوشته شده توسط: الهه ناز
نام اصلی: داستین لی هافمن
تاریخ تولد: 8 اوت 1937
محل تولد: لس آنجلس آمریکا
حوزه فعالیت: بازیگری
داستین هافمن با نام کامل داستین لی هافمن هنرپیشه آمریکایی و برنده جایزه اسکار در 8 اوت 1937 در لس آنجلس، آمریکا متولد شد. او بیشتر به خاطر ایفای نقشهای ناقهرمان و شخصیتهای آسیبپذیر در دنیای سینما شناخته میشود.
داستین هافمن یکی از مؤثرترین و مهمترین بازیگران تاریخ سینما در 2 ژانر کمدی و درام به حساب میآید و همانند بازیگران ممتاز هم نسل خود مثل آل پاچینو، رابرت دنیرو و مارلون براندو همیشه جاودانه است.
مادرش لیلیان هافمن هنرپیشه تئاتر و پدرش هری هافمن به عنوان طراح مبلمان و خیاط در کمپانی کلمبیا کار می کردند. او یک برادر بزرگتر به نام رونالد هافمن دارد که وکیل و اقتصاد دان است.
هافمن در ابتدا برای پزشکی درس خواند اما پس از مدتی تحصیل را رها کرد و به شغلهای مختلفی مثل دستیاری روانپزشکی، پیشخدمتی، ظرفشوری، تایپیستی و روزنامهفروشی پرداخت تا اینکه به هنرستان موسیقی و هنر لسآنجلس آمریکا راه یافت.
یکی از سرگرمیهای داستین در مدرسه موسیقی بود. او نواختن پیانو را فرا گرفت و پس از فارغ التحصیلی به کالج سنتا مانیکا و دانشکده هنر وارد شد. اما از آنجاییکه این کالج بیشتر زمان را به بازیگری اختصاص میداد نه موسیقی از آنجا بیرون آمد. سپس به کالج موسیقی لس آنجلس رفت اما به دلیل کمبود کلاسهای بازیگری از آنجا هم خارج شد.
این ستاره آینده در مدرسه بازیگری پازادنا تحصیل کرد و در صحنههای نمایش نیویورک حضور یافت. سپس متوجه شد که مهارتهای اولیه بازیگری را دارا نیست. او دوباره تحصیل کرد. این بار در آموزشگاه فیلم و تاتر لی استرازبرگ که مریلین مونرو، مارلون براندو و شخصیتهای معروف دیگر در آن تحصیل کرده بودند.
داستین هافمن در سالهای جوانی چندان موردعلاقه زنان نبود. تنها پس از حضور در فیلمها بود که توجه زنان به او جلب شد. این بازیگر مدتی با مدل آلمانی ورا ون لندروف که تبار روسی داشت و خواننده آمریکایی بتی کلی رابطه داشت.
هافمن در سال 1969 با آن بیرن بالرین ازدواج کرد و فرزند آن از ازدواج قبلیاش را به سرپرستی گرفت، دختری به نام کارینا. این زوج دختر دیگری به نام جنا نیز به دنیا آوردند. پس از شش سال آن تصمیم گرفت به صحنه رقص بازگردد و داستین که مجبور بود از بچهها نگهداری کند فیلم نامههای بسیار خوبی را رد کرد. در نتیجه بین آنها مشکلاتی به وجود آمد و در سال 1980 از هم جدا شدند.
سپس داستین در اکتبر 1980 با لیزا هافمن ازدواج کرد، حاصل این ازدواج 4 فرزند به نام های جیکوب ادوارد متولد سال 1981، ربکا لیلیان متولد سال 1983، ماکسول جفری متولد سال 1884 و الکساندرا لیدیا متولد سال 1987 می باشند. هافمن همچنین دارای دو نوه است.
جیکوب هافمن پسر بزرگ او بازیگر، نویسنده و کارگردان هالیوودی است.
داستین هافمن در سال 2013 به بیماری سرطان مبتلا شد اما توانست با عمل جراحی بر این بیماری غلبه کند.
داستین هافمن در آغاز فعالیت های هنری به دلیل علاقه به موسیقی در یک مدرسه موسیقی ثبت نام کرد ولی دیری نپایید که از آنجا بیرون آمد و به سمت بازیگری گرایش پیدا کرد.
بعد از مدتی رهسپار نیویورک شد و پس از گذراندن دوره ای سخت و پر مشقت توانست نقش های کوچکی را در نمایش های تلویزیونی بدست آورد. داستین هافمن در تئاتر برادوی موفقیت های خوبی کسب کرد. بطوری که مایک نیکولز کارگردان آمریکایی پس از دیدن یکی از نقش های او از وی برای بازی در نقش اول فیلم فارغ التحصیل / گراجوئت 1967 دعوت کرد. داستین هافمن توانست آن نقش را با مهارت و ظرافتی قابل تحسین ایفا کند و این سر آغاز شهرت و محبوبیت هافمن بود .
داستین هافمن 30 ساله در فیلم فارغ التحصیل نقش جوانی احساساتی و سر به هوا به نام بن برادوک را بازی میکرد که پس از فارغالتحصیلی از دانشگاه، به اصرار خانواده متمول و اعیانش مجبور به ازدواج میشود. تصمیمی که در نهایت به اتفاقی مضحک و خنده دار اما جسورانه و موفقیتآمیز ختم میشود.
فارغالتحصیل در آن سال، عنوان پرفروشترین فیلم سال را از آن خود کرد و امروزه به عنوان بیست و یکمین فیلم پرفروش تاریخ سینما بر حسب نرخ تورم شناخته میشود.
داستین هافمن که یکی از برترین بازیگران تاریخ به شمار می رود، اولین تحسین منتقدان را برای بازی در نمایشنام? "خوب" دریافت کرد و برای آن برند? جایز? جهانی تئاتر و جایز? دراما دسک شد. این موفقیت خیلی زود با بازی موفقیت آمیز او در نقش بنجامین برادک، شخصیت اصلی فیلم "فارغ التحصیل " (1967)، ادامه پیدا کرد.
از آن پس، حرف? او بیشتر بر سینما متمرکز شد و به طور پراکنده در تلویزیون و صحنه نیز بازی کرد. مهم ترین فیلم های داستین هافمن عبارتند از: "کابوی نیمه شب"، "بزرگ مرد کوچک"، "سگ های پوشالی"، "پاپیون"، "لنی"، "دوند? ماراتن"، "تمام مردان رئیس جمهور"، "کرامر علیه کرامر"، "توتسی"، "مرد بارانی"، "هوک" و "سگ را بجنبان". اولین تجرب? کارگردانی او به سال 2012 و فیلم "کوارتت" بر می گردد.
سال 1979 داستین هافمن با حضور در فیلم کریمر علیه کریمر توانست اولین جایزه اسکار بازیگری خود را بدست آورد. فیلم نیز جوایز مهمی چون جایزه اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را تصاحب کرد.
ده? 80 برای هافمن سرشار از موفقیت های سینمایی بود. وی در سال 1982 در فیلم بسیار پرفروش "توتسی" ساخت? سیدنی پولاک حضوری خاطره انگیز داشت و توانست در کنار نامزدی نقش اول جایز? اسکار، دو جایز? معتبر گلدن گلوب و بفتا را از آن خود کند.
"مرد بارانی" ساخت? بری لوینسون دیگر فیلم مطرح داستین هافمن در این دهه است که بیشتر جوایز معتبر سینمایی از جمله اسکار نقش اول مرد را برای وی به ارمغان آورد. این فیلم نیز همچون "فارغالتحصیل" و "کرامر علیه کرامر" لقب پرفروش ترین فیلم سال را از آن خود کرد.
داستین هافمن برای بازی در فیلم بزرگ مرد کوچک توانست نام خود را در کتاب رکورد های گینس به عنوان تنها بازیگری که شخصیتی را از 17 سالگی تا 121 سالگی به تصویر کشیده، ثبت کند.
داستین هافمن که دو جایزه اسکار در کارنامه دارد، در دو دهه اخیر ارتباطی با اسکار و نامزدیهایش نداشت اما اکنون به نظر میرسد بتواند با بازی در نقشی تاثیرگذار در کمدی «داستانهای میروویتس» ساخته نوآ باومباخ بار دیگر در عرصه اسکار مطرح شود.
داستین هافمن در این فیلم در نقش هارولد میروویتس بازی کرده که مجسمهسازی مشهور و پدری است که با وجود پسرانش دانی با بازی آدام سندلر و متیو با بازی بن استیلر و دخترش جین با بازی الیزابت مارول، باید نگاهی به زندگی و کارش بیندازد.
داستین هافمن 7 بار کاندیدای دریافت اسکار شده و 2 بار این جایزه را به خاطر بازی در فیلمهای کریمر علیه کریمر و مرد بارانی تصاحب کرده است.
همچنین از دیگر افتخارات سینمایی داستین هافمن طی چهار دهه بازیگری میتوان به 3 جایزه بهترین بازیگر مرد از بافتا انگلستان، خرس طلای افتخاری جشنواره برلین (1989)، سزار افتخاری از اسکار سینمای فرانسه (2009)، چهار جایزه بهترین بازیگر مرد از قدیمیترین جوایز فیلم ایتالیا، دوربین طلای سینمای آلمان برای یک عمر دستاورد شغلی (2003)، 5 جایزه بهترین بازیگر مرد از گلدن گلوب آمریکا، شیر طلای افتخاری جشنواره ونیز(1996) و نشان ملی هنر و ادبیات فرانسه (2009) اشاره کرد.
هافمن در سال 1997 جایزه افتخاری گلدن گلاب و در سال 1999 جایزه یک عمر دستاورد بنیاد فیلم آمریکا را نیز از آن خود کرد.
فارغ التحصیل (1967) | کابوی نیمه شب (1969) | بزرگ مرد کوچک (1970) |
سگهای پوشالی (1971) | لنی (1974) | کریمر علیه کریمر (1979) |
توتسی (1982) | مرد بارانی (1988) | دیک تریسی (1990) |
خفتگان (1996) | در جستجوی ناکجاآباد (2004) | ملاقات با فاکرها (2004) |
فروشگاه عجیب آقای مگوریوم (2007) | فاکرهای کوچک (2010) | سرآشپز (2014) |
ترانه نامها (2018) | داستان های مایروویتز (2017) |
گردآوری: بخش بازیگران بیتوته