نوشته شده توسط: الهه ناز
بابونه رومی، گیاهی است از خانواده کاسنیان که به عنوان گیاهی مدیترانه ای شناخته می شود. این گیاه با خاصیت ضد عفونی کننده، ضد التهاب، التیام دهنده و ضد امراض عصبی در درمان روماتیسم، اختلال در چرخه قاعدگی و عفونت نقش بسزایی دارد.
به طور کلی بابونه یک نام لاتین است که متشکل از دو کلمه khamai و malon می باشد. بابونه در زبان لاتین به معنی گل های کوچک دارای بوی سیب می باشد.
رایج ترین گونه های مختلف بابونه شامل بابونه رومی و بابونه آلمانی می شود. با این حال بابونه رومی از شهرت گسترده ای برخوردار است. بابونه رومی با عناوین مختلفی نظیر بابونق، بابونه حقیقی، بابونه شیرازی و بابونج شناخته می شود.
بابونه رومی، گیاهی است از خانواده کاسنیان که با عطر فراوان تا 20 الی 30 سانتی متر پتانسیل رشد دارد. این گیاه در تیره مرکبیان قرار می گیرد و دارای ساقه هایی به رنگ سبز متمایل به سفید می باشد.
بابونه، گیاهی مدیترانه ای تلقی می شود. خواستگاه پیدایش این گیاه به آسیای صغیر و کشور هایی نظیر فرانسه، الجزایر و پرتغال باز می گردد.
بهتر است بدانید گیاه بابونه در کشور ایران در مناطق وسیعی از چمنزار های استان چهار محال و بختیاری، فارس، لرستان، دماوند، تهران، البرز، آذربایجان و خوزستان می روید.
برگ های گیاه بابونه رومی به شکل بریده بریده شده هستند و از کرک پوشیده شده است.
در فصل تابستان گل های گیاه بابونه در بخش انتهایی ساقه و در یک طبق بروز پیدا می کنند. در مرکز و بخش مدور هر طبق گل های برجسته ای به رنگ زرد وجود دارند و در اطراف دایره گل هایی به رنگ سفید مشهود است.
تمام بخش های گل بابونه رومی دارای اسانس است. اسانس گل در حفره هایی خاص ترشح و ذخیره می شود.
گل های بابونه رومی در فصول خشک سال در بازه زمانی اواسط تیر ماه الی پاییز چیده می شود. سپس در راستای خشک شدن در یک محیط فاقد نور خورشید، با دمای حداکثر 35 درجه سانتی گراد نگه داری می گردد.
توجه داشته باشید که بابونه رومی با کشت حاصل می گردد و تاکنون به صورت خودرو مشاهده نشده است.
ترکیبات گیاه بابونه رومی شامل گوگرد، اسید آنتمیک، تانن، گلوکوزید تلخ، یک آلکالوئید به نام آنتمین و اسید فسفریک فیتوسترول می شود.
بابونه رومی در راستای رویش نیازمند نور مناسب و درجه حرارت است. لذا در صورت قرار گیری در معرض سرماهای طولانی مدت و شدید از روند رشد باز می ماند و خشک می گردد.
چنانچه قصد دارید برای کشت بابونه رومی اقدام نمایید، خاک حاوی مقادیر فراوانی ترکیبات هوموسی و مرطوب را برگزینید. در واقع برای کشت گیاه بابونه به خاک خاصی نیاز نمی باشد. با این وجود خاک های سنگین مرسوم به رسی و خاک های سبک معروف به شنی برای کاشت گیاه بابونه گزینه مناسبی محسوب نمی شوند.
لذا می توانید برای کاشت بابونه از خاک های سبک و نیمه سنگین بهره بگیرید.
اروپا در قرن پانزدهم در خصوص بهره گیری از خواص درمانی مختلف، از گیاه بابونه رومی در راستای داروسازی و تولید صنایع بهداشتی و آرایشی استفاده کرد. گل های گیاه بابونه رومی برای نگهداری از سلامت مو، پوست و هضم غذا کاربرد دارد.
بابونه رومی منبع غنی فلاونوئید ها و آنتی اکسیدان های فعال است. در واقع خاصیت آنتی بیوتیکی و ضد عفونی کننده گیاه بابونه از تکثیر باکتری ها در بدن جلوگیری می نماید.
در ادامه خواص دارویی بابونه رومی را بیان می کنیم:
• اشتها آور
• کاهش ترشحات عادت ماهیانه
• برطرف کننده تب یا تب بر
• تقویت کننده معده
• التیام بخش زخم
• ضد تشنج
• ارتقا دهنده بهداشت لثه و دهان
• بهبود کیفیت خواب
• تسریع کننده روند هضم غذا
• ضد اسپاسم و برطرف کننده گرفتگی های عضلانی
• ادرار آور
• درمان کننده آلرژی
• افزایش دهنده شیر در مادران شیرده
• تنظیم کننده چرخه قاعدگی
• نیرو بخش
• کرم کش
• صفراء بر
• تسکین دهنده درد های روماتیسمی
• بهبود ورم معده
• درمان سر درد
• درمان سوء هاضمه
• بهبود ورم ملتحمه
• تشریع روند خرد شدن سنگ های مثانه
• آرامش بخش و کاهش اضطراب
• بهبود عملکرد قلب
بابونه رومی در صنعت تولید لوازم بهداشتی و آرایشی در سطح جهان به عنوان یک التیام بخش یا سیکاتریزان کاربرد دارد. این گیاه دارویی یک کلاژن ساز قوی است که با تقویت تولید کلاژن سبب ارتقا سلامت پوست می گردد.
این گیاه در کاهش لکه های پوستی، بهبود زخم، رفع جوش، بریدگی ها و کبودی های ناشی از عفونت مؤثر عمل می کند.
جالب است بدانید بابونه عمل درمان آکنه و جوش را با دفع سموم از بدن ایجاب می کند. علاوه بر این، بهره گیری از روغن بابونه برای مو، با از بین بردن شپش و انگل به مراقبت از پوست سر و مو می پردازد.
یکی از خاصیت های چشمگیر بابونه رومی، خاصیت ضد درد است. به عبارتی ترکیبات شیمیایی بابونه در کاهش درد مفاصل و عضلات مفید واقع هستند.
درد های شدید عصبی به موجب انقباض رگ های خونی به وجود می آیند و سبب احاطه عصب نهم جمجمه می گردند.
بابونه رومی با انبساط عروق سبب کاهش درد های عصبی می گردد. از دیگر خواص درمانی و تسکین دهندگی درد بابونه می توان به کاهش آسیب های استخوانی، دندان درد، بهبود سردرد های شدید و تنظیم فشار خون اشاره کرد.
گیاه بابونه رومی به موجب تعریق فراوان زمینه را برای از بین بردن سموم از بدن مهیا می سازد. این امر در کاهش عوامل عفونتی تاثیر شگرفی ایجاد می کند.
بی شک در طی تعریق فراوان، درجه حرارت بدن کاهش پیدا می کند و عارضه تب افت نزولی پیدا می کند.
عارضه هایی نظیر تورم مفاصل و روماتیسم از تجمع اسید اوریک ناشی از عدم گردش مناسب خون شکل می گیرند. گیاه دارویی بابونه رومی با درمان اختلال سیستم گردش خون، سبب بهبود جریان پذیری خون در بدن می گردد. این امر با دفع سم و اسید اوریک های تجمع یافته در بدن زمینه را برای درمان روماتیسم و تورم مفاصل به ارمغان می آورد.
جالب است بدانید روغن بابونه رومی در درمان تورم و رفع التهابات مؤثر عمل می کند.
به طور کلی دو روش در خصوص بهره گیری از بابونه رومی وجود دارد.
در روش اول بابونه رومی در قالب دمنوش مصرف می گردد. اثر آرام بخشی دمنوش بابونه رومی حدود 30 دقیقه پس از مصرف در بدن نمایان می شود.
در روش دوم نیز دمنوش بابونه رومی به شکل استعمال خارجی در محل عارضه کمپرس می شود. جالب است بدانید دم کرده بابونه رومی به مثابه ی یک کمپرس التیام دهنده و ضد عفونی کننده در خصوص درمان زخم، درمان التهاب، درمان پلک ملتهاب و آبسه پا مورد استفاده قرار می گیرد.
روغن بابونه رومی حاوی ترکیباتی نظیر سابینن، گاما ترپینن، کامفن، آلفا پینن، میرسن، بنا پینن، کاریوفیلن، فارسنول، بوتل آنجلات، سینئول، پینوکارون و پروپیل آنجلات می باشد.
این روغن از خاصیت آرام بخشی برخوردار است و یک محرک قوی برای شکل گیری قاعدگی در بانوان محسوب می شود.
مهم ترین خاصیت های روغن بابونه رومی شامل درمان ناراحتی های گوارش اعم از حالت تهوع و سوء هاضمه، آرام بخش، خواب آور، تسکین درد های عصبی، تورم مفاصل و کاهش ضایعات پوستی نظیر بثورات و اگزما می باشد.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته