نوشته شده توسط: الهه ناز
اضطراب غذایی ناشی از غذا است
کسانی که اضطراب غذایی دارند نگران عواقب غذا یا انواع غذا بر بدن خود هستند که منجر به اجتناب از غذا می شود. نگرانی آنها ممکن است شامل کالری اضافی، قضاوت شدن یا افزایش وزن باشد. برخی از افراد مبتلا به اضطراب غذایی ممکن است از بافت، واکنش های آلرژیک یا خفگی بترسند. هنگامی که این نگرانی بر زندگی روزمره تأثیر می گذارد یا با کیفیت زندگی تداخل پیدا می کند، می تواند محدود کننده یا خطرناک باشد.
اضطراب غذایی ناشی از غذا است و می تواند در سلامت، فعالیت های روزانه و کیفیت زندگی فرد اختلال ایجاد کند. هنگامی که علت اضطراب غذایی ناشی از ترس از تأثیر غذا بر بدن باشد، ویژگی ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• محدودیت شدید غذا یا انواع غذا
• فقط خوردن بافت های خاص غذا
• عدم اشتها یا علاقه به غذا
• ترس از خفگی یا واکنش آلرژیک
• تند خوردن که با گذشت زمان بدتر می شود
با این حال، زمانی که بررسی تصویر بدن یا ترس از افزایش وزن باعث اضطراب غذایی شود، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد.
• غرق شدن در انتخاب های غذایی
• محدود کردن بیش از حد غذا به دلیل اینکه فرد مطمئن نیست چه بخورد
• وسواس در مورد وزن یا بررسی تصویر بدن
صرف نظر از علت اصلی، آنهایی که اضطراب غذایی دارند هنگام فکر کردن یا تصمیم گیری در مورد اینکه چه بخورند دچار تنش (نا آرامی) می شوند. این یک واکنش فیزیولوژیکی به نام واکنش " جنگ یا گریز" ایجاد می کند، و علائمی مانند:
• ضربان قلب تند
• لرزش یا سردی ( رنگ پریدگی، گرم یا عرق کرده به نظر می رسد )
• تنفس سریع و پی در پی
علت اضطراب غذایی ناشی از ترس از تأثیر غذا بر بدن است
هنگامی که بدن خطر را درک می کند، غرایز زنده ماندن وارد می شود. سیستم عصبی سمپاتیک واکنش " جنگ یا گریز " را تحریک می کند. هنگامی که فردی اضطراب را تجربه می کند، این پاسخ فیزیولوژیکی حتی اگر خطر واقعی وجود نداشته باشد، رخ می دهد.
اگر اضطراب غذایی منجر به نخوردن یا کم غذا خوردن شود، علائمی را ممکن است شامل شود:
• مشکل در تمرکز
• سرگیجه یا غش
• تحریک پذیری یا بد خلقی
اضطراب غذایی می تواند کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد
کاهش غذا و سوء تغذیه، باعث می شود علائمی در بدن شما رخ بدهد که شامل موارد زیر می شود:
• کاهش وزن قابل توجه
• عدم تحقق رشد مورد انتظار در کودکان
• علائم سوء تغذیه
صرف نظر از منبع اضطراب غذایی، می تواند کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال، برخی از افراد مبتلا به اضطراب غذایی ممکن است از رویدادهای اجتماعی اجتناب کنند. آن ها می ترسند که انتخاب های غذایی بسیار زیاد و اضطراب آور باشد، بنابراین تصمیم می گیرند که نروند. اگر کودکی از خوردن غذاهای جدید می ترسد، ممکن است خانواده هرگز برای خوردن غذا یا شام در خانه دوستش بیرون نرود.
هنگامی که فردی علائم کاهش مصرف غذا را دارد، تیم مراقبت های بهداشتی می خواهند علت زمینه ای را شناسایی کنند.
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مکن است از ابزارهایی استفاده کنند، مانند:
• نمودارهای رشد و توسعه
• پرسشنامه ها
• ارزیابی با مشاوره یا درمانگر
• مشاوره با متخصص تغذیه
اختلالات تغذیه مبتنی بر اضطراب با تند خوردن متفاوت است
بسته به شدت کاهش وزن یا سوء تغذیه تیم مراقبت های بهداشتی ممکن است آزمایش زیر را انجام دهند:
• کارهای آزمایشگاهی ( آزمایش خون )
• آزمایش ادرار
• تست های تصویر برداری ( اشعه ایکس، MRI، CT، تراکم استخوان )
• الکتروکاردیوگرام ( ECG,EKG ) که قلب را بررسی می کند.
اختلالات تغذیه مبتنی بر اضطراب، ناشی از فوبیا ( ترس ) در مورد اینکه غذا با بدن چه می کند، اغلب در کودکان دیده می شود. این بیماری در کودکان مبتلا به اختلالات حسی مانند آنهایی که در طیف اوتیسم قرار دارند، بیشتر رخ می دهد.
هنگامی که اضطراب غذایی با ترس از افزایش وزن مرتبط باشد، می تواند به دلیل عوامل زمینه ای مانند:
• حجم زیادی از اطلاعات تغذیه ای یا انتخاب های غذایی
• انتظارات غیرواقعی و کمال گرایی
• فشار فرهنگی، اجتماعی و همسالان در مورد ظاهر
• خودگویی منفی درمورد غذا خوردن یا ظاهر
• تجربیات اولیه یا تروما ( آسیب ها )
دو نوع اصلی اضطراب غذایی عبارت است از اختلال تغذیه مبتنی بر اضطراب و اختلالات خوردن.
اگرچه اضطراب غذایی یک اختلال تغذیه و خوردن مشخص شده " راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی "( DSM,5 ) نیست، اما می تواند باعث ناراحتی و مشکلات عملکردی قابل توجهی شود.
اختلالات تغذیه مبتنی بر اضطراب زمانی اتفاق می افتد که کسی می ترسد در صورت خوردن برخی از غذاها یا غذاهای جدید اتفاقی برای او بیفتد. این نتیجه تصویر بدن یا تمایل به لاغری نیست. آنها ممکن است از بافت بترسند، خفه شوند یا واکنش آلرژیک داشته باشند.
اختلالات تغذیه مبتنی بر اضطراب با تند خوردن متفاوت است زیرا امتناع آنها از خوردن آنقدر شدید است که باعث سوء تغذیه می شود که نیاز به مداخله پزشکی دارد. افرادی که تند خوار هستند معمولا می توانند تغذیه، وزن و قد مناسب را برای سن خود حفظ کنند.
برای درمان اضطراب غذایی می توانید از منخصص تغذیه کمک بگیرید
اضطراب های غذایی می تواند ناشی از ترس از افزایش وزن، تحریف تصویر بدن یا تلاش برای سالمتر بودن ( مانند شروع یک رژیم) باشد. این نگرانی ها ممکن است منجر به محدودیت بیش از حد غذا خوردن یا انواع اختلالات خوردن شود. در این مورد، انتخاب و تصمیم گیری های غذایی می تواند طاقت فرسا شود و باعث اضطراب شود.
اگر کودکی دارید که اختلال خوردن مبتنی بر اضطراب را تجربه می کند، توصیه می شود که:
• آنها را در معرض غذاهای جدید با اهداف معقول قرار دهید، مانند یک بار در هفته
• آنها را مجبور به خوردن غذاهای جدید نکنید، به سادگی پیشنهاد کنید.
• به آنها اجازه دهید از طریق لمس، بو یا چشیدن غذا را کشف کنند.
• بشقاب آنها را بچرخانید (غذاهای مورد علاقه آنها و چیزهای جدید را شامل شود )
خودیاری ( کمک به خود ) یک نقطه شروع عالی است، با این حال کسانی که به شدت کمبود وزن دارند باید به سرعت به دنبال درمان های پزشکی حرفه ای باشند. ایده های خودیاری برای اضطراب غذایی عبارتند از:
• فهرست نویسی مثبت، خودگویی منفی و الگوهای تفکر مضر را بشناسید. سعی کنید خود را دوباره هدایت کنید تا خود را برای تشخیص پیشرفت آموزش دهید، حتی اگر کوچک باشد. نوشته های روزانه خود را بر جنبه های مثبت متمرکز کنید، مانند اینکه از کدام غذاها لذت می بردید، چه مواد مغذی دریافت کرده اید، و اینکه چگونه بدن شما امروز از شما مراقبت کرده است.
• محرک ها را محدود کنید، محرک هایی مانند مجلات یا رسانه های اجتماعی را بشناسید و آنها را محدود کنید.
• مراقبت از خود، یک حمام آرامش بخش بگیرید، یک سرگرمی جدید را شروع کنید یا زمانی را در طبیعت بگذارانید.
هنگام فهرست کردن، اشکالی ندارد که هر بار با یک ورودی ساده شروع کنید. ممکن است دو تا سه ماه طول بکشد تا تبدیل به عادت شود.
سوءتغذیه یکی از پیامدهای اضطراب غذایی است
یک متخصص تغذیه می تواند مشاوره تغذیه ای ارائه دهد. آنها آموزش هایی را در مورد مواد مغذی و مقادیر مناسب غذا بر اساس اندازه، سن و شرایط فرد ارائه می دهند.
• روان درمانی ( گفتار درمانی ): شامل درمان شناختی و رفتاری ( CBT ).
• درمان مبتنی بر خانواده ( FBT ) : جلسات درمانی که شامل کمک خانواده به اختلال خوردن می شود.
• گروه های حمایتی: درمانی که به صورت گروهی انجام می شود. این مفید است زیرا بیماران می توانند گوش دهند و با کسانی که در موقعیت های مشابه هستند به اشتراک بگذارند.
هرگونه نگرانی زمینه ای سلامت ممکن است نیاز به درمان دارویی یا درمان های پزشکی داشته باشد. در صورت وجود سوء تعذیه شدید ممکن است انفوزیون داخل وریدی ( IV یا ورید ) یا لوله های تعذیه مورد نیاز باشد.
داشتن اضطراب غذایی ممکن است بسیار زیاد باشد، اما لازم نیست دائمی باشد. جستجوی درمان اولین قدم برای داشتن یک زندگی طولانی تر، با کیفیت بالا و سالم است.
هنگام ایجاد تغییرات در سبک زندگی، به یاد داشته باشید که شروع کوچک مشکلی ندارد. سعی کنید یک انتخاب ساده سالم را انتخاب کنید، و هنگامی که بر آن عادت مسلط شدید، تغییر دیگری اضافه کنید و این الگو را ادامه دهید.
فرد یا یکی از عزیزانش باید در مورد اضطراب غذایی با پزشک صحبت کند:
• فکر کردن به غذا آنقدر شدید باشد که بر روابط، عملکرد روزانه یا رفاه تأثیر بگذارد.
• کالری کمتری نسبت به آنچه سالم است بخورید.
• کاهش وزن ناسالم
• برای جلوگیری از اضافه وزن، از دوری کردن یا تقسیم وعده های غذایی ( خوردن کمتر غذا در وعده های بیشتر )، استفاده کنید.
• احساس غرق شدن در اضطراب، افسردگی، یا سایر احساسات منفی
• با وجود تلاش های خانگی شما از غذا امتناع می کند.
نتیجه پایانی:
شما می توانید از روش های بیان شده برای کاهش اضطراب غذایی استفاده کنید، حداقل دنبال کردن چند مورد از موارد گفته شده می تواند به شما در کاهش اضطراب غذایی کمک کند.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
