نوشته شده توسط: الهه ناز
ایمپلنت در واقع جایگزینی یک دندان به عنوان روکش روی پایه ای از جنس فلز( روکش تیتانیوم) است که درون استخوان فک قرار می گیرد و از دو بخش اصلی به نام فیکسچر و اباتمنت تشکیل شده است. پس ایمپلنت در جایی کاربرد دارد که دندانی وجود ندارد.
اصول علمی جای گذاری ایمپلنت این است که حداقل دو تا سه ماه از زمان کشیدن دندان گذشته باشد تا استخوان ناحیه کشیده شده کاملاً ترمیم شود و بعد از آن پیچ ایمپلنت (فیکسچر) را درون استخوان فک دریل می کنند و بعد از دو الی سه ماه روکش چینی را بر روی آن می گذارند. البته در موارد خاص هم ممکن است همان لحظه که دندان را کشید ایمپلنت را هم جایگذاری کرد.
از آنجایی که ماهیت پیچ ایمپلنت جوش خوردن کامل آن به استخوان فک است پس ، این زمان ها باید بگذرد تا بدن زمان کافی برای استخوان سازی اطراف پیچ را داشته باشد. برای ایمپلنت یک عکس سه بعدی از ناحیه مورد نیاز است که طول و عرض و ارتفاع استخوان برای انتخاب پیچ و پروسه جراحی از روی آن تعیین شود و نکته بعدی این است که بهتر است نهایتا تا یک سال بعد از کشیدن دندان ، ایمپلنت انجام شود. اما بعد از آن هم امکانش است البته احتمالاً پیوند استخوان نیاز دارد.
وقتی استخوان خیلی تحلیل رفته باشد نیاز به پیوند استخوان و در موارد خفیف تر نیاز به تزریق پودر استخوان اطراف پیچ ایمپلنت است.
بله ، این امکان وجود دارد که دو دندان در کنار یکدیگر ایمپلنت شوند و هیچ مانعی ندارد. اگر دندان هایی که کنار یکدیگر وجود دارند فضای کافی را داشته باشند می توان از ایمپلنت دو دندان به صورت جداگانه استفاده کرد در غیر این صورت پزشک مجبور میشود برای همه دندانها یک ایمپلنت جای گذاری کند.
یکی از مشکل ترین و پیچیده ترین پروژه های جراحی برای پزشک دندانپزشک انجام درمان ایمپلنت دو دندان در کنار یکدیگر است. زیرا از دقت و ظرافت بیشتری برخوردار است. در این موارد پزشک باید همزمان دقت و کنترل بر روی بافت نرم را داشته باشد تا به صورت کاملاً صحیح پایین لثه را در ناحیه مورد نظر شکل دهد و همچنین باید به زیبایی و ظاهر آن نیز توجه داشته باشد. زیرا از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
ایمپلنت کردن بیش از دو دندان یا بیشتر در کنار یکدیگر با ایمپلنت کردن دو دندان در کنار یکدیگر متفاوت است. در این مورد پزشک مجبور می شود از بریج ثابت استفاده کند. در طرفی از فضای خالی بدون دندان ، پایه ایمپلنت یا فیکسچر را قرار میدهد و از روکش هایی که به هم متصل هستند بر روی پایه ایمپلنت استفاده می کند و فضای خالی و لثه را می پوشاند.
در این موارد پزشک باید از دنچر یا پارسیل یا همان دسته دندان استفاده کند و با استفاده از انواع لمینت های دندانی برای نگهداشتن دنچر استفاده کند. برای اینکه ایمپلنت ها بتوانند دنچررا بهتر ساپورت کنند، به طور کاملاً دقیق داخل دهان گذاشته میشوند و بعد از آن بر اساس شرایط دهانی هر فرد پروتزها ساخته می شوند.
باید گفت بله ، این امکان برای افرادی که در فک خود دندان ندارند هم امکان پذیر است. اما شیوه درمان آنها با دیگر شیوه ها فرق دارد. در این حالت هم از دنچراستفاده میشود و با استفاده از پایههای ایمپلنت دندان ساپورت میشوند. تعداد دقیق ایمپلنت هر فرد متفاوت است و بستگی به شرایط خود فرد و شرایط دهانی او دارد. بعد از جایگذاری تعدادی ایمپلنت پروتزها ساخته میشوند و بر روی ایمپلنت ها قرار می گیرند.
انجام ایمپلنت باعث افزایش اعتماد به نفس در فرد می شود. زیرا ظاهری طبیعی دارد و شبیه به دندان است.
سلامت دندانهای مجاور را تضمین میکند و به لثه ها آسیبی نمی رساند.
از تحلیل رفتن استخوان ها و فک جلوگیری میکند.
دندانهای کناری تراش نمیخورند.
از وارد شدن نیروی اضافه به دندان جلوگیری می کند.
این احتمال که ممکن است بدنه ایمپلنت شکسته شود بسیار ضعیف است اما غیر ممکن هم نیست. اگر فشار یا ضربه شدیدی به ایمپلنت وارد شود شکسته میشود و در صورت شکسته شدن آن نیز امکان اصلاح وجود ندارد.
امکان حرکت دندان ایمپلنتی وجود ندارد اما در صورت وارد شدن فشار شدید ممکن است روکش ایمپلنت بیفتد. در این صورت حتماً باید به پزشک مراجعه کرد.
دندان قورچه کردن ، رفتن مواد غذایی بسیار سخت و یا رفتن سنگ زیر دندان باعث فشار شدید به ایمپلنت میشود و ممکن است پیچ داخلی ایمپلنت شل شود
درد انجام دادن ایمپلنت همانند جراحی کردن دندان عقل است. ممکن است کاملاً بدون درد باشد و یا ممکن است دو الی سه روز بعد از جراحی دردی داشته باشد که با مسکن آرام شود. اما در کل اینکه افراد صاحب یک دندان فیکس و طبیعی می شوند ارزشش را دارد.
این فقط یک بحث تبلیغاتی است. اصول ایمپلنت جای گذاری پیچ در فک است. حال گاهی اوقات استخوان و لثه طوری هستند که به پزشک اجازه می دهد بدون برش لثه فقط محل جایگذاری پیچ را به حالت پانچ سوراخ کند. این همان ایمپلنت بدون جراحی است و گرنه در دریل در استخوان با هم تفاوتی ندارند.
اصول ایمپلنت جای گذاری پیچ در فک است اما اگر از آن مراقبت نشود، لثه های بیمار توانایی اش را نداشته باشد، سیگار و قلیون و... طول عمرش را کم میکند.
ایمپلنت هم مانند هر عضو دیگری( کبد، کلیه، قلب) ممکن است بدن پیوند را قبول نکند و استخوان سازی دور ایمپلنت انجام نشود یا کافی نباشد.
بسیاری از افراد عقیده دارند که ایمپلنت نسبت به سایر درمانهای دندانپزشکی گران است. اما در واقع اینطور نیست. دندانی که به هر دلیلی از دست رفته جایگزین کردنش از رویاهای بشر بوده است. به کارگیری انواع بریج یا دندان مصنوعی یا ترفندهای دیگر در راستای برگرداندن دندان به انسان با مشکلاتی همراه است و بعضاً شکست می خورند. اما ایمپلنت طی یک جراحی و بعد روکش ، دندانی کاملاً طبیعی به بیمار تقدیم می کند.
ایمپلنت یک هدیه برای بشریت است.
اول از همه پیچی که داخل فک کار میشود و اسمش فیکسچر است، اینکه از چه شرکت و کشوری باشد مهم است. اما اینکه صرفاً اسمش فرانسوی یا سوئیسی باشد کفایت نمی کند. زیرا در هر کشوری ردههای مختلف کیفیت ارائه می شود.( به کمک ساخت در کشور چین)
دوم اینکه قطعات و پیچ های ریزی وجود دارند که در پروسه روکش ایمپلنت استفاده می شوند و بسیار مهم هستند. این اجزا از دید پنهان هستند اما کیفیت نهایی ایمپلنت بسیار به وجود با کیفیت آنها وابسته است. متاسفانه در مورد ایمپلنت های ارزان اینها موارد کاهش هزینه ها است. این مورد خیلی بیشتر باید چک شود.
مورد بعدی روکش است که بر روی فیکسچر قرار می گیرد.
و در کل جراحی ایمپلنت و پروسه پروتز که ظرافت و مهارت خاصی نیاز دارد.
در کل ارزش دندان بسیار زیاد است. این را همیشه باید مد نظر داشت و با پیشگیری و مراقبت از دندان باید کاری کرد که کار به جاهای باریک و ایمپلنت نرسد.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته