نوشته شده توسط: الهه ناز
ملانونیشیای طولی ناخن
ملانونیشیا یک رنگ قهوه ای یا سیاه در ناخن شما است. می تواند ناخن های دست یا پا را تحت تاثیر قرار دهد. این می تواند در یک ، چند یا همه ناخن های شما باشد. ملانونیشیا می تواند علل مختلفی داشته باشد که از بی ضرر تا بالقوه کشنده متغیر است. همیشه باید از برای معاینه رگه های تیره روی ناخن هایتان به پزشک مراجعه کنید.
ملانونیشی ممکن است ملانونیشیا استریاتا یا ملانونیشی طولی نیز نامیده شود.
دو نوع کلی ملانونیشی وجود دارد:
ملانوسیت ها سلول های رنگدانه ای هستند که می توانند رنگدانه ای قهوه ای رنگ به نام ملانین آزاد کنند. شما ملانوسیت در ناخن های انگشتان دست و پا دارید. با این حال، به طور معمول، ملانوسیت ها خفته هستند. از آنجایی که هیچ ملانین در ناخن های شما وجود ندارد، آنها شفاف به نظر می رسند. دو راه برای ایجاد ملانونیشی وجود دارد :
• فعال شدن ملانوسیت: این نوع ملانونیشی زمانی رخ می دهد که ملانوسیت ها برای تولید ملانین فعال می شوند. تعداد ملانوسیت ها ثابت می ماند.
• تکثیر ملانوسیتی: این نوع ملانونیشی در نتیجه افزایش تعداد سلول های ملانوسیت در ناخن است. رشد سلول های ملانوسیت می تواند سرطانی یا غیرسرطانی باشد.
نشانه های ابتلا به ملانونیشیای طولی
ملانونیشی می تواند روی ناخن های دست یا پا ظاهر شود. همچنین می تواند روی بیش از یک ناخن در یک زمان ظاهر شود.
ممکن است به نظر برسد:
• یک نوار عمودی سیاه یا قهوه ای در طول ناخن
• یک نوار تغییر رنگ سیاه یا قهوه ای که در سراسر ناخن پخش شده است.
• تغییر شکل ناخن
ناخن های انگشتان پا یا انگشتان دست شما معمولاً شفاف هستند و رنگدانه ندارند. ملانونیشیا زمانی ایجاد می شود که سلول های رنگدانه به نام ملانوسیت ملانین (رنگدانه قهوه ای رنگ) را در ناخن رسوب کنند. همانطور که ناخن شما رشد می کند، باعث می شود که نوار قهوه ای یا سیاه روی ناخن شما ظاهر شود.
رسوب ملانین توسط دو فرآیند اولیه ایجاد می شود که علل متفاوتی دارند.
فعال شدن ملانوسیت می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
- بارداری
- تنوع نژادی
- ضربه
- سندرم تونل کارپال
- خوردن ناخن
- تغییر شکل در پای شما که باعث اصطکاک با کفش شما می شود.
- عفونت ناخن
- لیکن پلان
- پسوریازیس
- آمیلوئیدوز
- زگیل های ویروسی
- سرطان پوست
- بیماری آدیسون
- سندرم کوشینگ
- پرکاری تیروئید
- اختلال در عملکرد هورمون رشد
- حساسیت به نور
- آهن بیش از حد
- لوپوس
- اچ‌آی‌وی
- فتوتراپی
- قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس
- داروهای ضد مالاریا
- داروهای شیمی درمانی
هیپرپلازی ملانوسیتیک ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
- ضایعات (معمولاً خوش خیم)
- خال یا خال مادرزادی (معمولاً خوش خیم)
- سرطان ناخن
سایر علل ملانونیشی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- برخی از باکتری ها
- تنباکو
- رنگ مو
- نیترات نقره
- حنا
افراد آفریقایی تبار بیشترین احتمال ابتلا به ملانونیشی را دارند و پس از آن افراد سایر نژادها که پوست تیره تری دارند.
راههای تشخیص ملانونیشیای طولی
تشخیص ملانونیشی پس از یک سری معاینات به دست می آید. پزشک شما با معاینه فیزیکی تمام ناخن های دست و پا شروع می کند. این شامل بررسی اینکه آیا ناخن شما تغییر شکل داده است، چه تعداد ناخن دارای ملانونیشی هستند و همچنین رنگ، شکل و اندازه ملانونیشیای شما است. پزشک شما همچنین تاریخچه پزشکی شما را بررسی می کند تا ببیند آیا شرایطی دارید که ممکن است باعث ملانونیشی شود یا خیر.
مرحله بعدی در تشخیص، معاینه درماتوسکوپی با استفاده از نوع خاصی از میکروسکوپ برای مشاهده دقیق نواحی تغییر رنگ است. پزشک شما در درجه اول به دنبال علائمی است که نشان می دهد ملانونیشی شما ممکن است بدخیم باشد.
علائم ملانوم احتمالی ناخن عبارتند از:
- تغییر رنگ که بیش از 3 میلی متر عرض دارد یا اندازه آن افزایش یافته است.
- رنگدانه قهوه ای نامنظم
- رنگ مشکی یا خاکستری با قهوه ای
- رنگدانه های دانه ای
- تغییر شکل ناخن
علاوه بر جستجوی علائم ملانوم احتمالی، پزشک شما یافته‌های حاصل از درموسکوپی و معاینه فیزیکی را برای تعیین نوع و علت ملانونیشی شما ترکیب می‌کند.
پس از این دو مرحله، پزشک ممکن است بیوپسی از ناخن شما را نیز انجام دهد. بیوپسی بخش کوچکی از ناخن و بافت ناخن شما را برای معاینه برمی‌دارد. این مرحله در اکثر موارد ملانونیشی انجام می شود مگر اینکه علائم احتمالی سرطان وجود داشته باشد. بیوپسی گام مهمی در تشخیص ملانونیشی است زیرا بدخیم بودن یا نبودن آن را با اطمینان به پزشکتان می گوید.
راههای درمان ملانونیشیای طولی ناخن
درمان ملانونیشی بسته به علت آن متفاوت است. اگر ملانونیشی شما یک علت خوش خیم داشته باشد و غیرسرطانی باشد، اغلب نیازی به درمان نیست.
اگر ملانونیشی شما ناشی از دارو باشد، پزشک ممکن است داروی شما را تغییر دهد یا در صورت امکان، مصرف آن را برای مدتی متوقف کند. برای داروهایی که نمی‌توانید مصرف آنها را متوقف کنید، ملانونیشی ممکن است فقط یک عارضه جانبی باشد که به آن عادت خواهید کرد.
سایر گزینه های درمانی به علت بستگی دارد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مصرف آنتی بیوتیک یا داروهای ضد قارچ، در صورتی که علت عفونت باشد.
- درمان بیماری زمینه ای یا شرایط پزشکی که باعث ملانونیشی می شود.
اگر ملانونیشیای شما بدخیم یا سرطانی است، تومور یا ناحیه سرطانی باید به طور کامل برداشته شود. این ممکن است به این معنی باشد که شما تمام یا بخشی از ناخن خود را از دست خواهید داد. در برخی موارد، انگشت یا پا که دارای تومور است ممکن است قطع شود
عوارض احتمالی ملانونیشی شامل سرطان ناخن، خونریزی زیر ناخن، شکافتن ناخن و بدشکلی ناخن است. بیوپسی ناخن همچنین می تواند باعث تغییر شکل ناخن شود زیرا بخشی از ناخن را برمی دارد.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
