نوشته شده توسط: الهه ناز
عظمت همواره در جستجوی چشمی است که او را ببینند
و خوبی همواره در انتظار خردی است که او را بشناسد
و زیبایی همواره تشنه دلی است که به او عشق بورزد
و جبروت نیازمند اراده ای که در برابرش به دلخواه رام گردد
و غرور در آرزوی عصیان مغروری که بشکندش و سیراش کند
و خدا عظیم بود و خوب و زیبا و پر جبروت و مغرور
اما کسی نداشت
خدا آفریدگار بود
و چگونه می توانست نیافریند ؟
و خدا مهربان بود .
و چگونه می توانست مهر نورزد ؟
دکتر علی شریعتی