بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد و آل محمد

احادیثى از امامان معصوم درباره ایمان و حقیقت و اهمیت آن

در باب ایمان، احادیث فراوانى وجود دارد که نمى‏توان به تمامى و یا حتى مهم‏ترین آنها اشاره کرد. تنها به ذکر چند نمونه اکتفا مى‏شود:

1- امام باقر (ع): «ایمان، آن چیزى است که در قلب مى‏باشد».(1)

2- حضرت على (ع): «ایمان، درختى است که اصل آن یقین، شاخه‏اش تقوا، نورش حیا و میوه‏اش بخشش است».(2)

3- حضرت على (ع): «اصل ایمان، تسلیم نیکو در برابر فرمان خداست».(3)

4- حضرت على (ع): «ایمان، علامت و نشانه عمل صالح است و عمل صالح هم نشانه ایمان و این دو دوشادوش همند».(4)

5- حضرت على (ع): «ایمان و عمل، درخت و میوه‏اى را مى‏ماند که اگر چه گاهى میوه درخت فاسد مى‏شود اما اگر همواره میوه‏ها فاسد باشند، معناى آن این است که درخت خشکیده است».(5)

6- رسول خدا (ص) در جواب مردى که سؤال کرد دوست مى‏دارم ایمانم کامل شود، فرمود: «اخلاقت را نیکو کن، ایمانت کامل مى‏شود».(6)

7- حضرت على (ع): «ایمان بنده کامل نمى‏شود، مگر آن که دوست بدارد آنچه را که خداوند دوست مى‏دارد و دشمن بدارد هر آنچه را که خداوند دشمن مى‏دارد».(7)

8- حضرت على (ع): «ایمان بر چهار رکن است: 1- یقین 2- صبر 3- عدل 4- جهاد».(8)

9- امام صادق (ع): «حرمت مؤمن از [حرمت‏] کعبه بزرگ‏تر [و بالاتر] است».(9)

         گفت پیغمبر که حق فرموده است            من نگنجم هیچ در بالا و پست‏

         در زمین و آسمان و عرش نیز            من نگنجم، این یقین دان، اى عزیز

         در دل مؤمن بگنجم، اى عجب            گر مرا جویى، در آن دل‏ها طلب‏(10)

پى‏نوشت‏

 (1) میزان الحکمه، ج اول، ص 300، روایت 4521.        (2) همان، ص 301، روایت 9521.               (3) همان، روایت 0621.

 (4) نهج‏البلاغه، تصحیح صبحى صالح، ص 219، خطبه 651.

 (5) علامه محمد باقر مجلسى، بحارالانوار، ج 66، باب 30، ص 67، ح 81.

 (6) میزان‏الحکمه، ج 1، ص 312، روایت 0231.            (7) همان، ص 314، روایت 0331.  (8) همان، ص 318، روایت 9431.

 (9) همان، ص 330، روایت 5931. (10) مثنوى/ 1/ 2655- 2653.