کسی که حاجتمندان را رد نمی‎کند!

نیایش امام سجاد(علیه‎السلام) در روز عید فطر

دعای 46 از صحیفه سجادیه

اى آن که رحم مى‏کنى بر آن که بندگان بر او رحم نمى‏کنند، و اى کسى که مى‏پذیرى کسى را که شهرها نمى‏پذیرندش،

و اى کسى که اهل حاجتمندان خود را خوار نمى‏کنى، و اى کسى که اصرارکنندگان را ناامید نمى‏نمایى،

و اى کسى‏که دست ردّ بر سینه توقع‏داران نمى‏زنى،

و اى کسى ‏که پیشکش بى‏مقدار را مى‏پذیرى، و کمترین کارى را که برایت کنند سپاس مى‏نهى، 

و اى کسى که عمل اندک را قدر مى‏نهى، و مزد بزرگ بر آن مى‏پردازى، و اى که هر کس به تو نزدیک گردد به‏ او نزدیک مى‏شوى،

و اى کسى‏ که هر که را از تو روى گرداند به حضرتت فرا مى‏خوانى،

و اى کسى که نعمت خودرا تغییر نمى‏دهى، و به انتقام شتاب نمى‏ورزى، و اى کسى که نهال خوبى را 

به‏ بار مى‏آورى تا بیفزایى، و از بدى درمى‏گذرى تا آن را ناپدید نمایى،

آرزوها پیش از رسیدن به نهایت کرمت با حاجات روا شده بازگشتند، و ظرف‎هاى طلب به فیض

بخششت لبریز شدند، و اوصاف به کنه وصف تو نرسیده از هم گسیختند،

پس بدون شک برترىِ برتر از هر برترى مخصوص توست، و جلال

امجد بر هر جلالى ویژه توست. هر بزرگى در پیشگاهت کوچک است، و هر

شریفى در جنب شرفت پست است، آنان که به ‏غیر حضرتت رو آورده‏اند

نومید شدند، و آنان که جز وجود تو خواسته‏اند به خسران نشستند، و آنان که به درگاه غیر تو شدند

به تباهى رسیدند، و جز آنان که فضل تو را طالب شدند تهیدست ماندند.

درِ رحمتت براى تمام خواهندگان باز، و عطایت براى گدایان رایگان، و فریادرسیت

به فریادخواهان نزدیک است، آرزومندان از تو نومید نمى‏شوند، و درخواست کنندگان

از عطایت محروم نمى‏شوند، و مستغفران از عذاب تو تیره‏بخت نمى‏گردند،

سفره روزیت براى عاصیان پهن است، و بردباریت شامل دشمنانت نیز مى‏گردد،

عادتت احسان به بدکاران است، و سنّتت رحمت بر

تجاوزکاران، تا جائى‏که مدارایت اینان را از بازگشت به تو غافل نموده، و مهلت دادنت ایشان را

از خوددارى از گناه بازداشته، حال آنکه تنها تو با آنان بردبارى کرده‏اى تا به فرمانت بازآیند،

و از آن رو به آنان مهلت داده‏اى که اطمینان به دوام سلطنتت دارى، پس آن‏که اهل سعادت بود

فرجام کارش را به سعادت بردى، و هر که تیره‏بخت بود به تیره‏بختى‏اش واگذاشتى،

همه سر به فرمان حکم حضرتت خواهند داشت، و بازگشت کارشان به‏سوى فرمان تو خواهد بود،

پادشاهیت با مهلت طولانیى که به آنان مى‏دهى سستى نپذیرد، و از تأخیر محاکمه ایشان

برهان و حجتت ازمیان نرود. حجتت استوار و پابرجاست و باطل نگردد، و

سلطنت ثابت است آن‏سان که زوال نپذیرد، پس واى بر آن که از تو روى برتابد،

و نومیدى ذلّت‏بار از آن کسى است که ازتو نومید گشته، بدترین تیره‏بختى‏ها براى کسى است که به تو

مغرور شده، چه عذاب‏هاى دردناکى که خواهد چشید! و چه اندازه سرگردانى درازى در عذابت

خواهد داشت، و آرزوى گشایش از این کس چه دور است! و نومیدى او براى سهولت خروج از عذابت بسیار!

تمام اینها براساس عدل در قضاى غیرجائرانه تو، و از سر انصاف در حکم

غیرظالمانه توست. چرا که پى در پى اتمام حجت نمودى، و آنچه سزاوار اندرز و ارشاد بود

بیان داشتى، و تهدیدت را اعلام فرمودى، و با لطف و محبت ترغیب به حقایق نمودى،

و براى بیدارى مردم مثلهاآوردى، و به آنان مهلتِ طولانى دادى، و کیفر را به تأخیر انداختى در صورتى که

بر شتاب در عذاب توانا بودى، و مدارا نمودى در حالى که قدرت بر عجله داشتى،

مدارایت از روى ناتوانى، و مهلت دادنت از باب سستى، و خودداریت از باب غفلت،

و به ‏تأخیر انداختنت از روى‏مدارا و سازش نبوده،بلکه به این خاطر است که حجتت‏رساتر، و بزرگواریت

کاملتر، و احسانت فراگیرتر، و نعمتت تمامتر باشد، تمام اینها

بوده و هست و خواهد بود، و حجت تو برتر از آن است که به‏طور کامل وصف شود،

و برزگى تو والاتر از آن است که کسى به کنهش برسد، و نعمتت بیش

از آن است که همه‏اش به‏شماره درآید، و احسانت بیش از آن است که کسى کمترین آن را

شکرآرد، و اکنون نبودن زبان سخن مرا از ادامه سپاست ناتوان ساخته، و زبان تمجیدم

از کار افتاده، و نهایت قدرتم آن است که به درماندگى اقرار کنم

نه از سر رغبت به‏کوتاهى در ستایش تو -اى پروردگار من بلکه از باب ناتوانى. اینک منم که به‏ درگاهت روى آورده‏ام،

و از حضرتت توقع پذیرایى نیک دارم، پس بر محمد و آلش درود فرست، و رازم را

بشنو، و دعایم را مستجاب کن، و روزم را به ناامیدى و تهیدستى به شب مرسان،

و در دریوزگیم دست ردّ به سینه‏ام مزن، و رفتنم را از پیشگاهت،

و بازگشتم را به حضرتت گرامى‏دار، زیرا در آنچه بخواهى دچار مضیقه نمى‏شوى، و در برابر خواسته‏ها

ناتوان نمى‏باشى، و بر هر چیزى قدرت دارى، و هیچ حول و قوه‏اى

جز به دست خداى بزرگ نیست.

التماس دعا

تنظیم : گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی .