حسین (ع) هنوز مظلوم است

ای شیر قدر خودت را بدان!

ادامه مطلب...

پرسپولیس تولدت مبارک

12. توصیه دوستانه: دیروز شیطان را دیدم. در حوالی میدان بساطش را پهن کرده بود؛ فریب می‌فروخت. مردم دورش جمع شده‌ بودند،‌ هیاهو می‌کردند و هول می‌زدند و بیشتر می‌خواستند. توی بساطش همه چیز بود: غرور، حرص،‌دروغ و خیانت،‌ جاه‌طلبی و ... هر کس چیزی می‌خرید و در ازایش چیزی می‌داد. بعضی‌ها تکه‌ای از قلبشان را می‌دادند و بعضی‌ پاره‌ای از روحشان را. بعضی‌ها ایمانشان را می‌دادند و بعضی آزادگیشان را. شیطان می‌خندید و دهانش بوی گند جهنم می‌داد. حالم را به هم می‌زد. دلم می‌خواست همه نفرتم را توی صورتش تف کنم. انگار ذهنم را خواند. موذیانه خندید و گفت: من کاری با کسی ندارم،‌فقط گوشه‌ای بساطم را پهن کرده‌ام و آرام نجوا می‌کنم. نه قیل و قال می‌کنم و نه کسی را مجبور می‌کنم چیزی از من بخرد. می‌بینی! آدم‌ها خودشان دور من جمع شده‌اند. جوابش را ندادم. آن وقت سرش را نزدیک‌تر آورد و گفت‌: البته تو با اینها فرق می‌کنی.تو زیرکی و مومن. زیرکی و ایمان، آدم را نجات می‌دهد. اینها ساده‌اند و گرسنه. به جای هر چیزی فریب می‌خورند. از شیطان بدم می‌آمد. حرف‌هایش اما شیرین بود. گذاشتم که حرف بزند و او هی گفت و گفت و گفت. ساعت‌ها کنار بساطش نشستم تا این که چشمم به جعبه‌ای عبادت افتاد که لا به لای چیز‌های دیگر بود. دور از چشم شیطان آن را برداشتم و توی جیبم گذاشتم. با خودم گفتم: بگذار یک بار هم شده کسی، چیزی از شیطان بدزدد. بگذار یک بار هم او فریب بخورد. به خانه آمدم و در کوچک جعبه عبادت را باز کردم. توی آن اما جز غرور چیزی نبود. جعبه عبادت از دستم افتاد و غرور توی اتاق ریخت. فریب خورده بودم، فریب. دستم را روی قلبم گذاشتم،‌نبود! فهمیدم که آن را کنار بساط شیطان جا گذاشته‌ام. تمام راه را دویدم. تمام راه لعنتش کردم. تمام راه خدا خدا کردم. می‌خواستم یقه نامردش را بگیرم. عبادت دروغی‌اش را توی سرش بکوبم و قلبم را پس بگیرم. به میدان رسیدم، شیطان اما نبود.  آن وقت نشستم و های های گریه کردم. اشک‌هایم که تمام شد،‌بلند شدم. بلند شدم تا بی‌دلی‌ام را با خود ببرم که صدایی شنیدم، صدای قلبم را.و همان‌جا بی‌اختیار به سجده افتادم و زمین را بوسیدم. به شکرانه قلبی که پیدا شده بود، همین!!!!!!

13. توصیه دوستانه: ارزش زندگی با یک موفقیت یا یک شکست تعیین نمی‌شود.

14. توصیه دوستانه: دیروز شاید آغاز و شاید پایان امید بود بستگی داره چطور به آن نگاه کنم.

15. «بیل گیتس»، رئیس «مایکروسافت»، در یک سخنرانی در یکی از دبیرستان‌های آمریکا، خطاب به دانش‌آموزان گفت: «در دبیرستان خیلی چیزها را به دانش‌آموزان نمی‌آموزند». او هفت اصل مهم را که دانش‌آموزان در دبیرستان فرا نمی‌گیرند، بیان کرد. اصول بیل گیتس به این شرح است:

اصل اول: در زندگی، همه چیز عادلانه نیست، بهتر است با این حقیقت کنار بیایید.

اصل دوم: دنیا برای عزت نفس شما اهمیتی قایل نیست. در این دنیا از شما انتظار می‌رود که قبل از آن‌که نسبت به خودتان احساس خوبی داشته باشید، کار مثبتی انجام دهید.

اصل سوم: پس از فارغ‌التحصیل شدن از دبیرستان و استخدام، کسی به شما رقم فوق‌العاده زیادی پرداخت نخواهد کرد. به همین ترتیب قبل از آن‌که بتوانید به مقام معاون ارشد، با خودرو مجهز و تلفن همراه برسید، باید برای مقام و مزایایش زحمت بکشید.

اصل چهارم: اگر فکر می‌کنید، آموزگارتان سختگیر است، سخت در اشتباه هستید. پس از استخدام شدن متوجه خواهید شد که رئیس شما خیلی سختگیرتر از آموزگارتان است، چون امنیت شغلی آموزگارتان را ندارد.
اصل پنجم: آشپزی در رستوران‌ها با غرور و شأن شما تضاد ندارد. پدر بزرگ‌های ما برای این کار اصطلاح دیگری داشتند، از نظر آنها این کار «یک فرصت» بود.

اصل ششم: اگر در کارتان موفق نیستید، والدین خود را ملامت نکنید، از نالیدن دست بکشید و از اشتباهات خود درس بگیرید.
اصل هفتم: قبل از آنکه شما متولد بشوید، والدین شما هم جوانان پرشوری بودند و به قدری که اکنون به نظر شما می‌رسد، ملال‌آور نبودند.

16. توصیه دوستانه: هیچگاه از عواقب تصمیم‌گیری برای رسیدن به هدفتان نترسید، زیرا اگر عواقب احتمالی انتخاب خود برای رسیدن به هدف هراس داشته باشید، قادر به تصمیم‌گیری نخواهید بود، فکر کردن به شکست پروژه یا ایده، شما را در اخذ تصمیم مردد می‌سازد. هر فکری برای اینکه به مرحله عمل درآید، باید شروع شود و پیش شرط هر شروعی، تصمیم‌گیری است.

سخنان بزرگان:
1. « درخت و تبر »‌
درخت نعرة تلخی زد و به خاک افتاد !
تبر به خنده درآمد از این حکایت و گفت :
ببین چگونه به خاک سیاهت افکندم ,
***
درخت گفت :
تو ما را زپا نیفکندی
که از وجود تو مرد افکنی نمی‌آید
زپا افتادة خویشم، به خویشتن بنگر
که پارة تن من ، دستگیر و دستة توست
***
به روز رزم ننالد کسی زدشمن گُرد
چه سازد آنکه به میدان ، زپشت خنجر خورد؟! « محمود پاینده»
2.
طالع اگر مدد دهد، دامنش آورم به کف
گربکشم زهی طرب‌ور بکشد زهی شرف
طرف کرم ز کس نیست این دل پرامید من
گرچه سخن همی برد قصه من به هر طرف (حافظ)
3. به من بگو ، نمیگویم ، اما نگو نفهم ، که من نمی‌توانم نفهمم، من می‌فهمم. (دکتر علی شریعتی)
4. شما بدون تسلط بر خود نمی‌توانید فاتح دیگران باشید.(کیم وو چونگ)
5. اگر کسی ترا آنطور که میخواهی دوست ندارد ، به‌این معنی نیست که تو را با تمام وجودش دوست ندارد. (مارکز) 
6. بهترین راه پیش بینی آینده، ساختن آن است . (برایان تریس)
7. در درون جسارت ، نبوغ و قدرت سحر آمیزی نهفته است.(گوته)
8. هر کجا می‌روی ، با تمام قلبت برو؟ آسمان برای گرفتن ماه تله نمی‌گذارد، آزادی خود ماه است که او را پایبند می‌کند. (تاگور)
9. سرمایه‌های هر دلی ، حرفهائیه که واسه گفتن داره؟
10. زنانیکه می‌خواهند مرد باشند ، زنانی هستند که نمی‌دانند زن هستند. (الکساندر دوما )
11. شانس هرگز کافی نیست. (اندرو متیوس)
12. قانون احتمالات یادت نره ، بلاخره یک نفر خواهد گفت بله. (آنتونی رابینز )
13. اگر فکر می‌کنید که موفق می‌شوید یا شکست می‌خورید، در هر دو صورت درست فکر کرده‌اید.  (آنتونی رابینز)
14. وقتی انسان آرامش را در خود نیابد ، جستجوی آن در جای دیگر کار بیهوده‌ای است . (لارو شفوکو )
15. موفقیت ، یک درصد نبوغ ، 99 درصد عرق ریختن. (توماس ادیسون)
16. مهم این نیست که در کجای این جهان ایستاده‌ایم ، مهم این است که در چه راستایی گام بر می‌داریم .  (هولمز)
17. سعی نکنیم بهتر یا بدنر از دیگران باشیم ، بکوشیم نسبت به خودمان بهترین باشیم . (مارکوس گداویر )
18. مغز ما یک دینام هزارولتی است که متاسفانه اکثرمان بیش از یک چراغ موشی از آن استفاده نمی‌کنیم. (ویلیام جیمز)
 19. اگر کسی از درخت زردآلو بپرسد که: « از وقتی که هسته بودی تا الان که درخت شده‌ای چی از همه بیش‌تر بهت سخت گذشت؟
می‌گوید : یکی آن زمستان اولی بود که سرما شد و یخ‌بندان شد و یخ پوستم را ترکاند، یکی هم آن سال که باغ‌بان آمد و با نیش چاقویش پوستم را چاک داد و پیوند زد.
راست می‌گوید. به‌ش سخت گذشته. حواسش هم نیست که اگر آن سرما و یخبندان نبود و پوستش را نمی‌ترکاند، توی باغ‌چه می‌پوسید و اگر هم آن نیش چاقو نبود تا دنیا دنیا است بی‌بار می‌ماند.
یک حرف برایت بزنم که کیف کنی. هزار بار هم شنیده‌ای ولی کیف دارد. خدا معامله‌گر است. معامله‌گر زرنگی هم هست. می‌روی جلو کلاهش را برداری، سرت کلاه می‌گذارد. تازگی‌ها هم شنیده‌ام که معامله می‌کند سه به یک. اما جنسی که دارد این‌قدر خوب است که سه به یک هم می‌ارزد. آن سه تا که می‌خواهد چی است؟ آن سه تا چی است؟
اولیش این که برگرد. برگرد خانه‌ات. برگرد به وطنت. برگرد پیش مادرت. برگرد همانجا که بودی. همان‌جا که آهو بودی و قشنگ بودی.
دوم این که دنبال آرامش باش. همیشه پی آرامش و امنیت باش. از هر چیزی می‌گذری بگذر، ولی از آرامش نگذر. از امنیت نگذر.
سومی هم این که کار کن. کار خوب هم بکن. کاری کن که خوبی ازش دربیاید. این کارها را که کردی، او هم همه‌ی کارهای بدت را جمع می‌کند، مثل این معرکه‌گیرها. چی می‌گویند بهش شامورتی. همه‌اش را می‌کند کار خوب. کار بد چی شد؟ خوب شد. خلاص مومن برایت گفتم همان کسی است که دنبال آرامش است. دنبال امن و امان است. آن وقت مومن یک شرایطی دارد. یک احوالی دارد. این احوال اگر در کسی بود، خودش بود نه که به زور، او مومن است. اما اگر به زور در کسی فراهم کردند یا کسی نداشت، خب او به امن و آرامش نزدیک نشده هنوز.
از این نشانه‌ها یکی هم این است که غمش توی دلش است. هر وقت دیدی دلت می‌خواهد شکایت کنی، غمت را به یکی بگویی بدان که هنوز تا آرامش و امن فاصله داری. وقتی به آرامش نزدیک شوی اصلا دلت نمی‌خواهد شکایت احوالت را به کسی کنی. یکیش هم این است که شادیش توی صورتش است.
وقتی شاد است اصلا نه می‌خواهد قایم کند و نه اگر هم بخواهد می‌تواند.»   (دکتر علیرضا شیری)
20. این زمانه بازی‌های فراوان دارد که ذهن و فکر را به خود مشغول و انسان را فرسوده می‌کند و کسانی که حرص و طمع می‌ورزند، بیشتر رنج می‌کشند. فروتنی و تواضع، شرط اول بزرگی است. (حافظ)
21. خود را بشناس و بر روح خویش فرمانروایی کن. در این صورت می‌توانی امیدوار باشی که روزی مقتدر و سعادمتند خواهی شد. (تنسون)
22. در بطیعت و اخلاق انسانی، هیچ ضعف و انحرافی نیست که با تعلیم مناسب اصلاح نشود. (بیکن)
23.
چون عیش گدایان به جهان سلطنتی نیست
مجموع‌تر از ملک رضا مملکتی نیست
گر منزلتی هست کسی را مگر آنست
کاندر نظر هیچ کس‌اش منزلتی نیست.  (سعدی)
24.
نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر
هرآنچه ناصح مشفق بگویدت بپذیر (دیوان حافظ)
ادامه دارد....

تصاویری از همدان بدان شرح

 استر و مردخای

                                                           شیر سنگی

آرامگاه باباطاهر

                                    آرامگاه بوعلی سینا

آبشار گنجنامه (عباس آباد)

تخت سنگهای گنجنامه 

غار علیصدر

قایقهای غارعلیصدر

  سنگ شیر از جلو

                                                                                                          آرامگاه باباطاهر

آرامگاه بوعلی سینا

     گنجنامه

راه غار علیصدر

عاشورا

 فرش دستباف همدان

آبشار گنجنامه زمستانی

داریوش                                     طاق بستان کرمانشاه

بسیاری از ما شناخت مان از امام حسین (ع) فقط محدود به دو روز تاسوعا و عاشورا و یا شاید فقط عاشوراست، در حالی که به تعبیر علامه شهید مرتضی مطهری، عاشورا یک فرهنگ می باشد و زندگی سرور آزادگان جهان مملو از نکات علمی است. امام حسین (ع) معلم بزرگ تاریخ است؛معلمی که اگر رفتار و گفتارش مبنای زندگی قرار بگیرد، موجب تحول شگرف در آن خواهد شد. «از روز تاسوعا می دانیم و عصر عاشورا ختمش می کنیم. قبل و بعد آن را دیگر نمی دانیم چه شد؟» این سخن گرانبهای استاد شریعتی در وصف امام حسین (ع) است و در ادامه می گوید: «حسین می خواست بیاموزد که چگونه زندگی کنند اگر می توانند و چگونه بمیرند اگر نمی توانند.»  به واقع همین گونه است؛ حسین (ع) تنها برای تاسوعا و عاشورا نیست، بلکه این امام بزرگوار در سال های پیش از واقعه عاشورا، زندگانی می کرد و به ارشاد مردم می پرداخت. به نوعی زندگی می کرد که همه در آرزوی آن بودند. امام سوم شیعیان مقامی عظیم و والا داشت. دارای صفاتی بود که بهترین درس را به تمام عالم بشریت داد. تواضع، ادب، بخشش، صله رحم، شجاعت، شهامت، فداکاری و گذشت، زهد و تقوی، عدالت و بسیاری از صفات پسندیده را دارا بود. به صفاتی از این شخصیت بزرگ تاریخی پرداخته ایم. به قول دکتر علی شریعتی: «حسین وارث آدم». زندگانی او فراتر از عاشورا بود. آنچه در ادامه می خوانید، گوشه هایی از اندیشه های ناب حسینی است، به امید آن که در زندگی عادی مان مورد توجه قرار گیرد.
دوری از گناه: روزی مردی خدمت امام حسین (ع) آمد و گفت: من مردی هستم اهل گناه و توانایی این که از گناه بگذرم را ندارم، پس شما مرا موعظه ای بفرمایید تا گناه نکنم.
امام (ع) فرمودند: پنج کار را به جا بیاور و سپس هر گناهی را که می خواهی انجام دهی، انجام بده. اول آن که؛ از روزی خدا نخور و هرگناهی بخواهی انجام بده. دوم آن که؛ از ملک و زمین خدا خارج شو و گناه کن. سوم آن که ؛ برای گناه جایی برو که خداوند تو را نبیند و آن وقت آن گناه را انجام بده. چهارم آن که؛ وقتی فرشته خداوند عزرائیل برای گرفتن جان تو می آید، او را از خود دور کن و هر گناهی را انجام بده. پنجم آن که؛ وقتی در روز قیامت تو را خواستند در آتش دوزخ بندازند، تو در داخل آتش نرو و هر گناهی خواستی انجام بده.
احسان به مانند باران: مردی در حضور امام حسین (ع) گفت: احسان کردن به نا اهل تباهی است. امام در پاسخ او، فرمود: چنین نیست، احسان مانند باریدن باران است که نیکوکار و بدکار را در بر می گیرد.
احترام به یکدیگر: امام (ع) می فرمایند: «بترسید، دوری کنید از ستم کردن به کسی که یاوری جز خداوند عزوجل ندارد.»
دوری از نا امیدی: امام (ع) فرمودند: «کسی که با نافرمانی خدای حکیم، گرد کسی گردد و عاشق شود، به آنچه امید داشته باشد، دست ژیدا نمی کند.»
حسنات سلام: سلام، هفتاد حسنه دارد، شصت و نه حسنه آن برای سلام کننده است و یک حسنه از آن پاسخ دهنده سلام؛ و بخیل کسی است که از سلام دادن خودداری نماید.
از ستم فاصله بگیرید: امام حسین (ع) به فرزند خود امام سجاد (ع) فرمود: پسرم! مبادا کسی که در برابر تو جز خدای عزوجل یاوری نمی یابد مورد ستم تو قرار گیرد.
رفتار درست: برادران، چهار گونه اند: برادری که سودش نصیب تو و خودش می گردد، برادری که سودش فقط نصیب تو می شود، برادری که فقط زیانش به تو می رسد و برادری که سودش نه نصیب تو گردد و نه نصیب خودش. از امام حسین (ع) در این خصوص توضیح خواستند، فرمود: آن برادری که سودش نصیب تو و خودش می گردد، برادری است که هدفش از رفاقت، تداوم برادری است نه نابودی آن؛ پس این برادری به سود هر دوی شماست؛ زیرا هنگامی که برادری کامل شد زندگی برای هر دو دلپذیر و دوست داشتنی می شود و اگر این برادری به ناسازگاری کشد، زندگی هر دو تباه گردد. برادری که فقط سودش نصیب تو می گردد، برادری است که طمع را از خود دور کرده و شیفته تو گشته و چون شیفته برادری مشکل گشا و سودمند است. برادری که فقط زبانش عاید تو گردد، برادر نماست که همیشه منتظر گرفتار شدن توست و با تو یکدل و یکرنگ نیست و بین آشنایان بر تو دروغ می بندد و حسودانه بر تو می نگرد، پس لغت خدای واحد بر چنین برادری باد. و اما برادری که نه سودش نصیب تو گردد و نه نصیب خودش، آن برادری است که خدا او را پر از حماقت ساخته و او را به کلی از رحمت خود دور کرده است، پس او را مشاهده می کنی که خود را بر تو ترجیح دهد و از آن چه نزد توست با تنگ چشمی دنبال آن است.
غیبت نکنید: امام حسین (ع) به مردی که در حضور ایشان از دیگری غیبت می کرد، فرمود: از غیبت کردن دست بردار که غیبت خورش سگ های جهنم است.
کمک مالی: مردی به حضور امام حسین (ع) شرفیاب شد و درخواست کمک کرد، حضرت فرمود: همانا درخواست کمک مالی خوب نیست مگر برای پرداخت جریمه سنگین یا فقری ذلت بار یا تعهد مالی مهم. آن مرد عرض کرد: من هم برای یکی از این موارد آمده ام. امام حسین (ع) دستور داد صد سکه طلا (دینار) به او بدهند.
از جوانمرد کمک بخواه: مردی از انصار نزد امام حسین (ع) آمد و می خواست حضرت، مشکل مالی او را حل نماید. حضرت فرمود: ای برادر انصاری! آبرویت را با درخواست حضوری (از تباه شدن) نگهدار و درخواست خود را به صورت کتبی عرضه کن و من نیز طوری عمل خواهم کرد که تو را شاد سازم انشاا...
آن مرد به حضرت چنین نوشت: ای ابا عبدا...! فلانی از من پانصدسکه طلا طلبکار است و برای دریافت آن پافشاری می نماید، لطفا با او گفتگو فرمایید که تا فراهم شدن و پرداخت آن به من مهلت بدهد. چون امام حسین (ع) این نامه را ملاحظه فرمود، به منزل خود تشریف برد و کیسه ای که در آن هزار سکه طلا بود، آورد و به او داد و سپس فرمود: پانصد سکه آن را به قرضت بده و پانصد سکه دیگر را کمک خرج زندگی خودساز و حاجت خود را فقط با فردی در میان بگذار و کمک طلب کن که دیندار، جوانمرد و ریشه دار باشد فرد دیندار برای حفظ دین خود حاجت تو را بر آورده می سازد و جوانمرد از مردانگی خود شرم می کند و ریشه دار می داند که تو با این رو انداختن به او، از آبرویت مایه گذاشتی، لذا بابرآوردن نیازت آبروی تو را حفظ می کند.