مهربانی، بدون تاریخ مصرف
 

می‌خواهم هفتاد سالم که شد باز بنشینم کنارتو، زل بزنم به چشم‌های میشی رنگت و به حرف‌های هنوز شیرینت گوش کنم، دلم می‌خواهد هفتاد ساله که شدم با آن دست‌های چروکیده و لاغرم با همان وسواس همیشگی میوه‌ای پوست بکنم و وقتی تو آن را می‌خوری مزه خوبش را من احساس کنم، دوست دارم به هفتاد سالگی که رسیدم هنوز یادم باشد تو کی به دنیا آمدی و برای هدیه تولدت پیراهنی رنگ به رنگ بخرم تا باورم نشود دیگر آن جوان 50 سال قبل نیستی، دوست دارم هفتاد سالم که شد هفتاد و چند شمع باریک و براق را روی کیک تولدت بچینم و از ته دل آرزو کنم که آنقدر زنده باشم تا صد و بیستمین شمع را هم خودم روی کیکت روشن کنم، دلم می‌خواهد به پنجاهمین سالگرد ازدواجمان که رسیدیم باز چشم‌هایم از دیدنت برق بزند و دلم زیر و رو شود که کی می‌خواهی به خانه برگردی ، دوست دارم وقتی هفتاد ساله شدم تو باز دوستم داشته باشی بیشتر از همه حتی بیشتر از بچه‌ها، دلم پر می‌کشد برای هفتاد سالگی‌ام، وقتی ما هنوز عاشق هم مانده‌ایم، وقتی دوری از هم دلمان را به شور می‌اندازد و وقتی کنار هم هستیم آرامیم، چقدر دلم برای آن هفتاد سالگی تنگ می‌شود...

دور از خانه‌هایی که دورتادورش اتاق‌های بزرگی بود با سقف‌های گنبدی، خانه‌هایی با ایوان بزرگی که چند آجر از زمین بالاتر بود و درشان همیشه باز، امروزه در اتاق‌های کوچکی زندگی می‌کنیم که عمودی، با درهای بسته و حصارهای محکم روی هم قرار گرفته‌اند، خانه‌هایی که گرچه با زحمت ساخته و گاهی به دست آورده می‌شوند، خیلی زود، دور از صفتی که «مهربانی» می‌خوانیمش، درگیر روزمرگی می‌شوند. زندگی توی یک شهر شلوغ، گرچه فرصت‌های بی‌شماری مقابلمان می‌گذارد، فرصت تجربه خیلی چیزها را سلب می‌کند. مهربانی‌ای که آن روزها با لبخند و القای حس همدلی و حمایت تعریف می‌شد به پیامک‌هایی بدل شده که به زحمت از دیوار مشغله روزمره رد می‌شوند و به اتاق ما می‌رسند. زندگی لابه‌لای بوق‌های مکرر ماشین‌ها و چهره‌های خسته‌ای که از کنار هم می‌گذرند گاهی توقف می‌کند و فریاد می‌کشد، و همه اینها کافی است تا نگران خانه‌هایی باشیم که با سرعت روزافزونی سبزی‌شان را از دست می‌دهند و به خوابگاهی برای دفع خستگی‌های روزمره بدل می‌شوند.

وقتی در جست‌وجوی مهربانی از دست‌رفته بسیج می‌شویم، اولین گناه را به گردن اسکناس‌هایی می‌اندازیم که قرار بود تنها سقفی برای ابراز مهربانی‌مان بنا کنند.

دکتر بدری‌السادات بهرامی در این زمینه می‌گوید: «مسئله کمرنگ‌شدن مهربانی در خانه‌ها داستانی چندوجهی است. شاید یکی از دلایل این اتفاق مسائل اقتصادی باشد، رفاهی که در خانواده تعریف نشده و تجمل‌گرایی‌ که زن و شوهر را به دنبال خودش می‌کشاند. هر دو می‌دوند تا به رفاه موردنظرشان برسند، اما وقتی به آن دست پیدا می‌کنند، آن‌قدر خسته‌اند که دیگر نمی‌توانند از داشته‌هایشان لذت ببرند.

اگر در رسانه‌های جمعی الگوی زندگی ساده ترویج پیدا کند، شاید بتوانیم از تبدیل‌شدن بنیاد عاطفی خانواده که بر پایه مهربانی استوار است، به بنگاه اقتصادی جلوگیری کنیم. وقتی افراد مشغله کمتری برای تأمین مایحتاجشان دارند، رفت‌و‌آمدهایشان با هم بیشتر، احساس واحدبودن و صمیمیت در آنها تقویت و به این ترتیب، ابراز مهربانی در خانه رسم می‌شود.امروزه می‌بینیم خیلی وقت‌ها زن و شوهر به جای اینکه در کنار هم باشند، در کمین همند و این اتفاقی‌است که صمیمیت و مهربانی را در خانواده تهدید می‌کند. یکی دیگر از دلایل این سردشدن‌‌ها و عدم صمیمیت‌ها می‌تواند خدمات زیاد والدین به فرزندانشان باشد. این مسئله نوعی وابستگی آسیب‌پذیر به وجود می‌آورد و باعث می‌شود که حتی بعد از ازدواج، فرد متوجه نباشد که خانواده اصلی‌اش خانواده‌ای است که خودش تشکیل داده و هنوز هم به خانواده پدری‌اش وابسته است. در واقع، هنوز بند ناف عاطفی آنها قطع نشده و هنوز مرد زندگی آنها پدرشان و زن زندگی آنها مادرشان است. این مسئله شکل‌گیری مهر و مهربانی در خانواده را به شدت تهدید می‌کند.»

برای فرزندانی که به برکت همان خانه‌های بزرگ، زندگی در چهاردیواری سرشار از مهربانی را درک کرده‌اند هراس از نبود مهربانی و گرفتاری در خانه‌ای سرد و دل‌مرده همیشه مانعی جدی در ساختن خانواده‌ای خوشبخت تلقی می‌شود.

بهرامی معتقد است: «خانواده باید به بچه‌ها متناسب با سنشان مسئولیت دهد. مسئولیت‌پذیری است که عواطف ما را برانگیخته می‌کند. وقتی ما مسئولیتی در قبال محیطمان نداریم، دیگر چیزی وجود ندارد که ما را به خودش مشغول کند و انگیزه‌ای برای ابراز مهربانی‌ شود. اگر فرزندان ما از کودکی یاد بگیرند که مهربانی فقط جنبه عاطفی ندارد و موارد دیگری مثل مسئولیت‌پذیری را هم شامل می‌شود، شاید بتوانیم از روز‌به‌روز سردتر شدن روابط در خانه‌ها جلوگیری کنیم.»

اگر کودک در خانواده‌ای مهربان زندگی نکند، به‌تدریج، این مسئله در رفتارها و حتی شخصیتش تأثیر می‌گذارد. اگر ابراز محبت نباشد، از یک ‌طرف، کودک گوشه‌گیر و افسرده می‌شود و احساس درماندگی به او دست می‌دهد که ممکن است هیچ وقت اصلاح نشود و از طرف دیگر، بچه آن الگو را یاد می‌گیرد و در زندگی‌‌اش پیاده می‌کند. از طرف دیگر ممکن است حالات اضطراب، ترس، ناامنی و بدبینی همزمان در او بروز پیدا کند و با بزرگ‌تر‌ شدنش هم این حالات رشد کنند.»

 

یک خانواده زمانی خوشبخت و سربلند و موفق است که اعضایش نسبت به هم شکیبایی و گذشت و صمیمیت و احساس مسئولیت و دلسوزی داشته باشند و همدیگر را در برابر امواج سهمگین آسیب‌های اجتماعی از آفات و خطرات حفظ کنند و به هم محبت کنند و همدیگر را شکیبایی و دلداری دهند و غمگسار و تسکین‌بخش آلام هم باشند. ساختار خانواده در اسلام، باید بر اساس محبت و روابط نیک باشد و در میان تمام افراد یک خانواده مسلمان، مهر و محبت حاکم باشد. یکی از نیرومندترین انگیزه ها در تحکیم پیوند خانواده، ایجاد فضای پر از صفا و صمیمیت میان زن و شوهر است. بر هر زن جوانی که به تازگی خانواده تشکیل داده لازم است که در رفتار و کردارش با همسر خود، محبت و دوستی خالص را نثارش کند و به تمایلات او پاسخ درستی دهد که در غیر این صورت، زندگی زناشویی و خانوادگی خود را با خطر نابودی روبه رو خواهد ساخت و سرانجام سعادت و خوشی زندگی را از بین خواهد برد و پر واضح است که یکی از راه های رواج محبت و صفا در خانواده، بیان سخنان محبت آمیز است و گفت وگو و صحبت های زن و شوهر باید مؤدبانه و با خلق و خوی نرم و مهربان باشد، نه خصمانه و نفرت برانگیز.

منبع: http://ksabz.net/displayContext/?id=b5be9eaa-0b9b-46fa-ba7c-5f62a1ae8b88&mID=130e5c00-1a23-4fb3-ae2d-d5ab3ba6e3ab

ادامه مطلب...

4‌عمل ‌اصلی ‌قبل از ‌عید

خدایا شـــکر به خاطر تمام نعمت هایی که دادی ....

خدایا شکر روزی مردی خواب عجیبی دید.  دید که پیش فرشته هاست و به کارهای آنها نگاه می کند. هنگام ورود، دسته بزرگی از فرشتگان را دیدکه سخت مشغول کارند و تند تند نامه هایی را که توسط پیک ها از زمین می رسند، باز می کنند و آنها را داخل جعبه می گذارند.

مرد از فرشته ای پرسید: شما چکار می کنید؟ فرشته در حالی که داشت نامه ای را باز می کرد، گفت: اینجا بخش دریافت است و ما دعاها و تقاضاهای مردم از خداوند را تحویل می گیریم.

مرد کمی جلوتر رفت. باز تعدادی از فرشتگـــان را دید که کاغذهـایی را داخل پاکت می گذارند و آن ها را توسط پیک هایی به زمین می فرستند.

مرد پرسید:....

شماها چکار می کنید؟ یکی از فرشتگان با عجله گفت: اینجا بخش ارسال است، ما الطاف و رحمت های خداوند را برای بندگان به زمین می فرستیم.

مرد کمی جلوتر رفت و یک فرشته را دید که بیکار نشسته است. با تعجب از فرشته پرسید: شما چرا بیکارید؟

فرشته جواب داد: اینجا بخش تصدیق جواب است. مردمی که دعاهایشان مستجاب شده، باید جواب بفرستند ولی فقط عده بسیار کمی جواب می دهند.

مرد از فرشته پرسید: مردم چگونه می توانند جواب بفرستند؟

فرشته پاسخ داد: بسیار ساده، فقط کافیست بگویند: خدایا شکر.

نه مال جاوید ماند و نه فرزند

لقمان حکیم به فرزندش مى گفت :

فرزندم ! پیش از تو مردم براى فرزندانشان اموالى گرد آوردند. ولى نه ، اموال ماند و نه فرزندان

آنها و تو بنده مزدورى هستى . دستور داده اند کار بکنى و مزد بگیرى ! بنابراین کارت را به

خوبى انجام بده و اجرت بگیر!

در این دنیا مانند گوسفند مباش که میان سبزه زار مشغول چریدن است تا فربه شود و زمان

مرگش هنگام فربهى اوست . بلکه دنیا را مانند پل روى نهرى حساب کن که از آن گذشته و آن

را ترک مى کنى که دیگر به سوى آن برنمى گردى ...

بدان چون فرداى قیامت در برابر خداوند توانا بایستى از چهار چیز سواءل مى شود:

1. جوانیت را در چه راهى از بین بردى ؟

2. عمرت را در چه راهى نابود نمودى ؟

3. مالت را از چه راهى به دست آوردى ؟

4. در چه راهى خرج کردى ؟

فرزندم ! آماده آن مرحله باش و خود را براى پاسخگویى حاضر کن !

داستانهاى بحارالانوار جلد چهارم

قبل از غذا، سالاد بخوریم یا بعد آن یا همراه با غذا خورده شود

در هنگام غذا خوردن به موارد ده گانه زیر توجه کنید قبل از غذا، سالاد بخوریم یا بعد آن؟ زمان غذا خوردن آب بخوریم، یا نخوریم؟ مصرف میوه پس از صرف غذا، به هضم غذا کمک می‌کند یا عکس آن، باعث سوء هاضمه می‌شود؟

پرسش‌هایی مثل این‌ها، سال‌هاست که در ذهن همه چرخ می‌خورد و تا امروز هم برای خیلی از آن‌ها جواب دقیق، روشن و فراگیری پیدا نشده، البته نه برای همه. خیلی از این پرسش‌ها هستند که پاسخ علمی برای آن‌ها وجود دارد، اما خیلی‌ها هم‌چنان همان جواب‌های غیرعلمی غلط را در ذهن دارند و جالب این‌که مرتب هم به این و‌آن توصیه می‌کنند. دکتر ضیاء الدین مظهری، متخصص تغذیه درباره 10 رفتار رایج نادرست درباره غذاخوردن توضیح داده است.

? نوشیدن آب
نوشیدن آب بلافاصله پس از صرف غذا، موجب رقیق شدن شیره معده می‌شود و اثر آنزیم‌های هضمی را به تعویق می‌اندازد؛ به این ترتیب در هضم غذا اختلال ایجاد می‌شود. بنابراین بهتر است مصرف آب، هنگام غذا به حداقل برسد و این عمل یک تا دو ساعت قبل و یا بعد از صرف غذا انجام شود. گفتن این نکته هم ضروری است که نوشیدن آب قبل از غذا، باعث تحریک اشتها می‌شود.

? پیاده روی آهسته
حرکت و تغذیه مناسب دو روی سکه هستند؛ حرکت، قبل از غذا اشتها آور است و حرکت آهسته، چند دقیقه پس از صرف غذا، باعث سهولت عمل معده می‌شود؛ به طوری که احساس سنگینی و حتی اشکال در تنفس ناشی از سنگینی معده را از بین می‌برد. هم‌چنین پیاده‌روی به خصوص به خانم‌هایی که دردهای استخوانی در ناحیه پا دارند و یا از پوکی استخوان در هراس‌اند بسیار توصیه می‌شود.

? سیگار کشیدن
کشیدن سیگار پس از صرف غذا، امکان ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد؛ چون معلوم شده که سیگار خطر رفلاکس یا بازگشت محتویات معده به مری را بالا می‌برد و رفلاکس هم در دراز مدت، خطر سرطان را بالا می‌برد. البته فراموش نکنید که سیگار نه تنها پس از صرف غذا، بلکه در همه حال سرطان‌زاست.
? خوردن میوه
با توجه به این که بعد از غذا خوردن، معده پر و سنگین است، خوردن میوه به این سنگینی دامن می‌زند و در عمل هضم، مشکل ایجاد می‌کند و بهتر است یک تا دو ساعت پس از صرف غذا باشد. البته برخی افراد، به علت حساسیت نداشتن گیرنده‌های انسولین، پرخوری یا تحریک‌پذیری پانکراس، بعد از خوردن غذا تمایل به مصرف ماده شیرین دارند، که تنها به این افراد توصیه می‌شود بعد از صرف غذا، به جای مصرف شیرینی، مربا و… از میوه استفاده کنند. در ضمن خوردن میوه و یا ساندویچ‌های سبک، به مقدار کم در میان وعده‌ها، باعث کاهش ولع افراد برای وعده بعد می‌شود، از افت فشارخون و خستگی زودهنگام، جلوگیری می‌کند و به این ترتیب قدرت فکر و کار را افزایش می‌دهد و از رفتارهای تنش‌زای فرد با دیگران جلوگیری می‌شود.
? نوشیدن چای
چای دارای تانن است و باعث جلوگیری از جذب آهن می‌شود. بهتر است خانم‌ها و کودکان، تا دو ساعت پس از صرف غذا، چای ننوشند. البته مصرف آن بلافاصله بعد از غذا، در آقایان که عمدتا آهن خون آن‌ها زیاد است، مشکلی ایجاد نمی‌کند.
? محکم بستن کمربند
بستن کمربند در حین صرف غذا و پس از آن باعث می‌شود گردش خون با مشکل انجام شود؛ البته این هشدار شامل حال تمام افراد نمی‌شود، ما به برخی مراجعان خود توصیه می‌کنیم قبل از غذا، برای کم‌خوری، کمر بند خود را محکم کنند.
? استحمام
تحقیقات نشان داده است رفتن به حمام با معده پر، باعث ایجاد استرس و اختلالاتی در خون‌رسانی به قلب و مغز می‌شود.
? استفاده کردن از دسر
دسرها مقدار زیادی انرژی دارند و در صورت استفاده، علاوه بر آن‌که موجب ایجاد فشار به قلب و عروق می‌شوند، این انرژی دریافتی به صورت چاقی ظاهر می‌شود و همان‌گونه که می‌دانیم، چاقی عامل بیماری‌های متعدد است.

? خوابیدن

به افرادی که زمینه رفلاکس (بازگشت اسید معده) دارند، توصیه می‌شود بلافاصله پس از صرف غذا، دراز نکشند؛ زیرا این عامل باعث برگشت محتویات معده که اسیدی هستند، به طرف مری و ایجاد التهاب مری می‌شود. در برخی موارد نیز احتمال ورود غذا به ریه را امکان پذیر می‌کند. این نکته را نیز باید درنظر داشت که بعد از صرف غذا، چند دقیقه استراحت به معده کمک زیادی می‌کند، اما این استراحت نباید به صورت دراز کشیدن باشد.

? سالاد
مصرف سالاد، بعد یا قبل یا زمان غذا خوردن، توصیه می‌شود، اما بهتر است قبل از غذا باشد که هم از پرخوری جلوگیری می‌کند و هم محتوای فیبر آن برای حرکت درست روده‌ها مفید است. اگر مصرف سالاد به بعد از غذا موکول شود، ممکن است دیگر جایی برای آن باقی نماند، یا این‌که باعث گشاد شدن بیش از حد معده شود.

به نقل از سایت پزشکان بدون مرز

طبقه بندی: پزشکی و علمی، 
برچسب ها: پزشکی، علمی، خوردن سالاد،
داغ کن:

داستان زیبای هدیه برادر

شاد بودن تنها انتقامی ­است که می­توان از زندگی گرفت. ارنستو چه­ گوارا

پل یک دستگاه اتومبیل سواری به عنوان عیدی از برادرش دریافت کرده بود. شب عید هنگامی که پل از اداره اش بیرون آمد متوجه پسر بچه شیطانی شد که دور و بر ماشین نو و براقش قدم می زد و آن را تحسین می کرد.

پل نزدیک ماشین که رسید پسر پرسید: " این ماشین مال شماست ، آقا؟".

پل سرش را به علامت تائید تکان داد و گفت: برادرم به عنوان عیدی به من داده است".

پسر متعجب شد و گفت: "منظورتان این است که برادرتان این ماشین را همین جوری، بدون این که دیناری بابت آن پرداخت کنید، به شما داده است؟ آخ جون، ای کاش..."

البته پل کاملاً واقف بود که پسر چه آرزویی می خواهد بکند. او می خواست آرزو کند. که ای کاش او هم یک همچو برادری داشت.

اما آنچه که پسر گفت سرتا پای وجود پل را به لرزه درآورد:" ای کاش من هم یک همچو برادری بودم."

پل مات و مبهوت به پسر نگاه کرد و سپس با یک انگیزه آنی گفت: "دوست داری با ماشین یه گشتی بزنیم؟""اوه بله، دوست دارم."

تازه راه افتاده بودند که پسر به طرف پل بر گشت و با چشمانی که از خوشحالی برق می زد، گفت: "آقا، می شه خواهش کنم که بری به طرف خونه ما؟".

پل لبخند زد. او خوب فهمید که پسر چه می خواهد بگوید. او می خواست به همسایگانش نشان دهد که توی چه ماشین بزرگ و شیکی به خانه برگشته است.

اما پل باز در اشتباه بود.. پسر گفت: " بی زحمت اونجایی که دو تا پله داره، نگهدارید.".

پسر از پله ها بالا دوید. چیزی نگذشت که پل صدای برگشتن او را شنید، اما او دیگر تند و تیـز بر نمی گشت.

او برادر کوچک فلج و زمین گیر خود را بر پشت حمل کرده بود. سپس او را روی پله پائینی نشاند و به طرف ماشین اشاره کرد :..

" اوناهاش، جیمی، می بینی؟ درست همون طوریه که طبقه بالا برات تعریف کردم. برادرش عیدی بهش داده و او دیناری بابت آن پرداخت نکرده.

یه روزی من هم یه همچو ماشینی به تو هدیه خواهم داد . اونوقت می تونی برای خودت بگردی و چیزهای قشنگ ویترین مغازه های شب عید رو، همان طوری که همیشه برات شرح می دم، ببینی."

پل در حالی که اشکهای گوشه چشمش را پاک می کرد از ماشین پیاده شد و پسربچه را در صندلی جلوئی ماشین نشاند.

برادر بزرگتر، با چشمانی براق و درخشان، کنار او نشست و سه تائی رهسپار گردشی فراموش ناشدنی شدند.

در مسابقه ی زندگی  گل زدن هنر نیست بلکه گل شدن هنره !