آرام باش، توکل کن، تفکر کن، سپس آستینها را بالا بزن،

 

آنگاه دستان خداوند را می بینی که زودتر از تو دست به کار شده است . . .

 

از الفبای زندگی چه می‌دانیم ؟
از اشتیاقی که برای رسیدن به نهایت آرزو‌ها داریم و بر اساس آن تلاش بی وقفه‌ای را در مسیر پر فراز و نشیب زندگی بکار می‌بندیم تا آن را دریابیم ؟
دانسته‌های خود را از الفبای زندگی بنویسیم تا به خاطرمان باشد که عمری را صرف چه می‌کنیم.

 

ط: طاقت برای تحمل شکست
ظ: ظرافت برای دیدن حقیقت پوشیده در صدف
ع: عطوفت برای غنچه نشکفته باورها
غ: غیرت برای بقای انسانیت
ف: فداکاری برای قلب های دردمند
ق: قدر شناسی برای گفتن ناگفته های دل
ک: کرامت برای نگاهی از سر عشق
گ: گذشت برای پالایش احساس
ل: لیاقت برای تحقق امیدها
م: محبت برای نگاه معصوم یک کودک
ن: نکته بینی برای دیدن نادیده ها
و: واقع گرایی برای دستیابی به کنه هستی
ه: هدفمندی برای تبلور خواسته ها
ی: یک رنگی برای گریز از تجربه دردهای مشترک

از جوانی تان لذت ببرید


تیک‌تیک ساعت به گوش می‌رسد و همه روی شما حساب می‌کنند. همه چیز به شما بستگی دارد! به اراده و خواسته تان. به هدف‌هایی که در زندگی دارید و راهی که برای
رسیدن به آن انتخاب می‌کنید.

• بیشتر ما در طول زندگی نباید با موضوعاتی مثل خنثی‌کردن بمب که موجب مرگ یا زندگی است، درگیر باشیم.
  
• مسائل اکثر ما در زندگی به مصاحبه شغلی، سخنرانی و موضوعات خانوادگی و کاری ختم می‌شود که اگر به رویارویی با آنها عادت نکرده باشیم می‌تواند خیلی اضطراب‌آور باشد.

فراموش نکنید شما در دوره‌ی جوانی به سر می‌برید و این یعنی روزهای انتخاب‌های حساس زندگی و طبیعی است که شما با مسائل استرس‌زای زیادی روبه رو باشید اما باید بتوانید بر آن‌ها غلبه کنید.
یادگیری این که چگونه در شرایط اضطراب‌آور آرام بمانیم باعث نمی‌شود که همه چیز فوراً حالت طبیعی به خود بگیرد بلکه فقط کمک می‌کند که سالم‌تر بمانیم و زندگی شادتری داشته باشیم و از جوانی خود بیشتر لذت ببریم.
در این راستا، تمرکز روی مسائل مهم زندگی‌تان از اهمیت خاصی برخوردار است. زندگی شما ارزشمند است، پس نگذارید مسائل بی‌اهمیت آن را تحت‌الشعاع قرار دهند.
یادگیری این که چگونه در شرایط اضطراب‌آور آرام بمانیم باعث نمی‌شود که همه چیز فوراً حالت طبیعی به خود بگیرد بلکه فقط کمک می‌کند که سالم‌تر بمانیم و زندگی شادتری داشته باشیم و از جوانی خود بیشتر لذت ببریم.
اگر شرایط تحت کنترل شما نیست یا موضوع اهمیت چندانی ندارد، پس در مورد آن نگران نباشید! شاید سخت به نظر برسد، اما فقط کافی است که آن را انجام دهید.

برای افزایش آرامش می‌توانید به چیزهای دیگر فکر کنید. به چیزهایی فکر کنید که باعث شادی شما می‌شوند مثل فرزندان یا همسرتان یا به برنامه‌های روزمره خود بیندیشید.
به چیزهای آرامش‌بخش مثل یک روستای خوش آب و هوا یا صدای دریا فکر کنید. چشم‌های خود را ببندید و تصویری با تمام جزییات از مکانی که دوست دارید در ذهن تجسم کنید.
البته کار خیلی مهمی هم که باید انجام بدهید این است که از آنچه منبع استرستان است، خود را خلاص کنید. مثلاً از اتاقی که در آن هستید خارج شوید.

یادگیری این که چگونه در شرایط اضطراب‌آور آرام بمانیم باعث نمی‌شود که همه چیز فوراً حالت طبیعی به خود بگیرد بلکه فقط کمک می‌کند که سالم‌تر بمانیم و زندگی شادتری داشته باشیم و از جوانی خود بیشتر لذت ببریم

ورزش کنید. پیاده‌روی یا نرمش روزانه می‌تواند باعث آرامش شما بشود، همواره سعی کنید با اضطراب‌های خود مواجه شوید. رویارویی با استرس به معنای حل مسئله نیست.
نشستن در گوشه‌ای و نگران بودن، تنها موجب به تأخیر انداختن امور می‌شود که این موضوع نیز فقط استرس شما را تشدید خواهد کرد، اما اگر با اضطراب‌هایتان رودررو شوید، موقعیت بد موجود شکسته خواهد شد.
اگر شما بتوانید نتیجه یک موقعیت که به شما مربوط می‌شود را تغییر دهید، می‌توانید در کوتاه‌ترین مدت بر ترس‌های خود غلبه کرده یا خود را برای عکس‌العمل سریع، قدرتمند سازید.
شما به عنوان یک جوان، بهتر از هرکس دیگری می‌توانید با استرس‌های خود مبارزه کنید! جوانی قدرت بدنی و روحی زیادی به شما می‌بخشد که می‌توانید از آن در جهت مقابله با مشکلات زندگی استفاده کنید.

بخش خانواده ایرانی تبیان

منبع :
هفته نامه نسل سوم

ویژگی‌های انسان صبور

بی‌تابی کردن نه تنها دردی را دوا نمی‌کند، بلکه درد را دو برابر می‌سازد.

فارس: یکی از راهکارهایی که انسان برای مقابله با فشار روانی دارد صبر و استقامت است؛ البته صبر باید با درایت و تدبیر باشد و انسان باید برای رهایی از مشکلات و دردهای خود راه چاره پیدا کند. بی‌تابی کردن نه تنها دردی را دوا نمی‌کند، بلکه درد را دو برابر می‌سازد.

اضطراب
عصر امروز عصر اضطراب است؛ انسان امروز مضطرب است و نمی‌داند باید به کدامین سو پناه ببرد؟ آیا مأوایی دارد؟ آیا دارویی هست که او را سلامتی ببخشد؟ و یا مرهمی هست که زخم هایش را مداوا کند؟ دنیای امروز دنیای استرس و فشار روانی است؛ اما دین مبین اسلام راهکارهایی برای مقابله با فشار و نگرانی به انسان ارائه کرده است تا بشر بتواند در برابر دشواری‌ها و فشارها ایستادگی کند و به زندگی خویش ادامه دهد.

صبر کردن و بی‌تاب نبودن:یکی از راهکارهایی که انسان برای مقابله با فشار روانی دارد صبر و استقامت است؛ البته صبر باید با درایت و تدبیر باشد و انسان باید برای رهایی از مشکلات و دردهای خود راه چاره پیدا کند. بی‌تابی کردن نه تنها دردی را دوا نمی‌کند، بلکه درد را دو برابر می‌سازد.
حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند: «مصیبت یکی است و اگر بی‌تابی کنی، دو تا می‌شود.» (غرر الحکم ج562،4)
علاوه بر آن بی‌تابی کردن باعث از دست رفتن آسودگی و آرامش انسان می‌شود و کسی که مرتب اعتراض دارد و لب به شکایت می‌گشاید، هرگز روی آرامش نخواهد دید.
حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند: «از ناراحتی اندک بی‌تاب نشوید که شما را در ناخوشایندی بزرگتر گرفتار می‌سازد.» (عیون الحکم و والمواعظ ص523)
صبر کردن آنقدر ارزشمند و مؤثر است که حضرت علی می‌فرمایند: کسی بر گرفتاری صبر کند، گویا گرفتار نشده است
حضرت علی علیه السلام در نصیحتی به فرزندش محمد حنفیه، می‌فرمایند: «اندوه‌های وارده را به وسیله تلاش بر صبر کردن وعده بده، که صبر کردن خلق و خوی خوبی است و آن را بر آنچه از احوال دنیا و اندوه‌های آن به تو می‌رسد تحمل ساز.» (من لایحضره الفقیه، ج4ص386)
و یا در حدیثی دیگر از امام علی علیه السلام منقول است که فرمودند: «کسی که زره صبر بپوشد، حوادث روزگار بر او راحت می‌شود.» (عزرالحکم، ج6295)
صبر کردن آنقدر ارزشمند و مؤثر است که حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند: «کسی که بر گرفتاری صبر کند، گویا گرفتار نشده است.» (عزر الحکم، ج6294)

ویژگی انسان‌های شکیبا:انسان‌های شکیبا ویژگی‌های خاص خود را دارند و با این ویژگی‌ها شناخته می‌شوند:

شکایت نکردن:انسان صبور هرگز شکایت نمی کند و لب به اعتراض نمی‌گشاید و به هر آنچه که خداوند به او داده راضی است.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرمایند:«شخص صابر 3 نشانه دارد: کسل نیست، بی‌تابی نمی‌کند و از خداوند شکایت نمی‌کند.»
(بحارالانوار ج17ص86)

ثمرات صبر
ضعیف نشدن:انسان شکیبا در برابر مشکلات قد علم کرده و شکست نمی‌خورد. انسان با‌ایمان مانند کوه است و در برابر تمام دشواری‌ها ایستادگی می‌کند.
انسان با‌ایمان می‌داند که در پس هر حادثه ای حکمتی هست، پس آن را می‌پذیرد و با درایت با آن رفتار می‌کند.
اما چگونه صبور باشیم؟ در قرآن آمده است: ((لقد خلقنا الانسان فی کبد)): انسان را در سختی آفریدیم.اگر انسان قبول کند که برای دشواری آمده و باید با دشواری‌ها امتحان شود، آن را می‌پذیرد و به آرامش می‌رسد.
از پیامبر اکرم پرسیدند: «ای پیامبر در دنیا چه چیزی خلق نشده است؟ پیامبر فرمودند: آسایش در دنیا.»
عده‌ای راحتی انسان را در ثروت و قدرت می‌دانند اما همه ادیان این موضوع را رد می‌کنند. امام سجاد علیه السلام می‌فرمایند: «هیچ کس اندکی از آن به دست نیاورد، مگر آنکه دو برابر حریص می‌شود و کسی از دنیا بیشتر به دست آورد، نیازمندتر می‌شود، چون او در حفظ اموال خود به مردم نیاز دارد، پس در دنیا راحتی و آسایش نیست و... .» (بحارالانوار، ج73ص69)
و یا امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «آسودگی در دنیا برای مؤمن محال است.» (بحار الانوار ج78ص195)
دشواری‌ها بخشی از زندگی هستند. اگر قبول کنیم که سختی جزئی از زندگی انسان است، دیگر اندوه به سراغ ما نمی‌آید، چرا که دشواری را جزئی از زندگی می‌دانیم. دنیای امروز با وجود رشد صنعت و تکنولوژی، باز هم باعث آرامش نشد. مشکلات اساسی بشرهمیشه هستند و همچنان باقی‌اند.»
پیامبر اکرم فرمودند: «ای مردم، این دنیا خانه اندوه است، نه خانه شادی و خانه‌ای پیچیده است، نه خانه ساده؛ از این رو هر کس آن را بشناسد، با برآورده شدن آرزویی مسرور نمی‌شود و با ناکام شدن اندوهگین نمی‌شود.»(بحارالانوار ج77ص187)
هنگامی که انسان این واقعیات را قبول کرد، دشواری‌ها را بهتر ساماندهی و مدیریت می‌کند و بهتر با مسائل کنار می‌آید.

پذیرش شرایط:همانطور که گفتیم اگر شرایط را قبول کنیم، بهتر آن را مدیریت می‌کنیم و با آنها سر جنگ نخواهیم داشت، بلکه در همه حال شکرگزار خواهیم بود.
امام علی علیه السلام می‌فرمایند: «همانا برای دشواری‌ها پایانی هست که هر کس به آن دچار شود، باید آن را تمام کند؛ پس برای انسان خردمند زیبنده است که هرگاه گرفتاری داشت با آن بسازد تا زمان آن سر آید، چرا که دفع کردن آن پیش از سر آمدن رنج افزودن بر رنج آن است.» (کنزالعمال، ج73ص752 ح8657)
حضرت علی می‌فرمایند: «بهترین دفع‌کننده اندوه تکیه کردن بر تقدیر است.» ، بنابراین اگر نظم در آفرینش را قبول کنیم و بپذیریم که خدایی هست که ناظر ماست و البته ما را دوست دارد، اندوه روح ما را دچار لغزش و تزلزل نمی‌کند
و یا امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «آگاه باش اگر تو صبر کنی، پاداش می بری و اگر صبر نکنی، آنچه که خداوند برایت مقدر کرده است بر تو می‌گذرد، در حالی که تو گناهکاری.» (بحارالنوار ج70ص184)

امید داشتن به اتمام مشکلات:انسان باید امید داشته باشد که مشکلات به سر خواهد آمد و روزی تمام خواهند شد؛ به همین دلیل احساس ناامیدی نخواهد کرد و همراه هر سختی آسانی و آسایشی هست.
حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند: «برای هر مشکلی راه فراری وجود دارد.» (عزرالحکم، ج11093) پس اگر انسان مشکلات را آسان بگیرد و به تعبییری دیگر از کنار آن رد شود، به آسایش و راحتی در زندگی دنیا و سعادت آخرت می‌رسد.
پیامبر می‌فرمایند: «همراه هر دشواری آسایشی هست.» ((عوالی الالی ج1ص285ح132)

پذیرش تقدیر الهی:از دیگر مواردی که انسان را از اندوه نجات می‌دهد قبول تقدیر و خواست خداست و این خداست که انسان را به جهتی که دوست دارد هدایت و راهبری می‌کند.
روزی ام سلمه به پیامبر عرض کرد: «چرا شما هر سال به بیماری دچار می‌شوید؟» جواب دادند: «هیچ مصیبتی به من نمی‌رسد، مگر این که آن مصیبت وقتی آدم در حالت گل بود برای من نوشته است.» ((کنزالعمال ج1ص109 ح1504))
در منابع اسلامی اعتقاد به قضا و قدر باعث رفع عضه و ناراحتی‌ها می‌شود.
حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند: «بهترین دفع‌کننده اندوه تکیه کردن بر تقدیر است.» (غررالحکم ح1850) بنابراین اگر نظم در آفرینش را قبول کنیم و بپذیریم که خدایی هست که ناظر ماست و البته ما را دوست دارد، اندوه روح ما را دچار لغزش و تزلزل نمی‌کند.

استفاده کردن از آنچه که داریم:انسان نباید به حفظ از دست رفته‌ها توجه کند، چه بسا چیزهای بسیاری از دست بدهد، اما چیزهای دیگر به دست آورد. نعمت‌های خداوند بسیار است و بهتر است هر روز نگاهی به نعمت‌ها کنیم و از آنها بهره ببریم و در آن تفکر و تعمق کنیم.
در روایتی از امام هادی علیه السلام آمده است: «خداوند ایمان را روزی تو ساخت و به خاطر همین بدنت بر آتش حرام شد و سلامتی روزی‌تر است، پس تو را بر اطلاعت خدا یاری کرد و قناعت را روزی تو کرد و تو را از ابتذال مصون داشت.» (من لا یحضرالفقیه، ج4ص104)
امام باقر علیه السلام می‌فرمایند: اگر به مصیبتی در خودت یا مالت یا فرزندت دچار شدی، مصیبت فقدان پیامبر خدا را به یادآور که مردم هرگز به مصیبتی مانند آن دچار نشده اند
انسان، به‌ خصوص انسان امروز، نعمت‌های بسیاری دارد: کامپیوتر، تلفن همراه، اینترنت، کتابخانه‌های دیجیتال و ... که همگی نعمت‌های بشری هستند، البته به شرط آنکه به درستی از آن استفاده شود و بشر را به لغزش و گناه نکشاند.

دلبستگی نداشتن به دنیا:دلبستگی داشتن به دنیا و علاقه به آن انسان را خسته و دچار اضطراب می‌کند. بسیاری از تلاش‌های بشر برای آباد کردن این دنیاست و همین تلاش‌ها او را خسته می‌کند و مشکلات متعددی برایش به وجود می‌آورد.
پیامبر اکرم فرمودند: «علاقه به دنیا اندوه را زیاد می‌کند.» (بحارالانوار، ج73ص91ح65)
بسیاری از بیماری‌های روحی و روانی نتیجه اضطراب و ترس است؛ ریشه همه آنها دوستی و محبت دنیاست.
حضرت علی علیه السلام در این‌باره توصیفی بسیار زیبا دارند: «بهره‌جویان از دنیا دل‌هایشان می‌گرید، اگر چه خوشحال باشند و با خود دشمنی دارند. در هر چیز به خاطر آنچه خدا به آنها روزی داده است، مورد حسادت واقع شوند. دنیا فانی است و دوامی ندارد و آخرت باقی است فنایی ندارد.» (بحارالانوار ج78ص21ح82)

به خاطر آوردن مشکلات بزرگتر:وقتی به مشکلی برمی‌خوریم، باید مشکلات بزرگتر را در ذهن مرور کنیم؛ مثلا اگر برای خرید یک تلفن همراه دچار مشکل هستیم، به یاد آوریم کسی را که هزینه درمان خود را ندارد.»
امام باقر علیه السلام می‌فرمایند: «اگر به مصیبتی در خودت یا مالت یا فرزندت دچار شدی، مصیبت فقدان پیامبر خدا را به یادآور که مردم هرگز به مصیبتی مانند آن دچار نشده اند.» (الکافی، ج3ص220)
اینها بخشی از راهکارهای اسلام برای نجات بشر از استرس و فشارهای روانی بود. اگرچه راه‌های دیگری نیز مانند مشاوره، ورزش، تفریح و ... نیز وجود دارد.

نویسنده: نرگس زارعی

منبع: تبیان

اخبار مرتبط:

برچسب ها: انسان ، اخلاق ، صبور ، بی تابی

دوباره ‌بلند‌ شدم....«مهم این نیست که زمین می‌خوری. مهم آن است که بتوانی بلند شوی.» این جمله‌ای است که از 8 سال قبل ذهن مردی 51 ساله به نام حمید را به خود مشغول کرده و تمام تلاشش را به
کار گرفته تا به آن رنگ واقعیت ببخشد. او مردی است که 3 سال از عمرش را پشت میله‌های زندان سپری کرد، اما پس از آزادی از زندان کوشید تا آنچه را که از دست داده‌، دوباره به دست بیاورد. او تا چه حد در رسیدن به هدفش موفق بود؟حمید در گفتگویی کوتاه این سوال و چند پرسش دیگر را جواب داده است.
به نظر خودت از کجا شروع کنیم از بعد از آزادی‌ات، دوران زندان یا قبل از آن؟
قبل از این که به زندان بیفتم برای خودم کسی بودم. نه این که میلیاردر باشم ولی لااقل دستم به دهانم می‌رسید. خانه داشتم، ماشین، مغازه و از همه مهم‌تر اعتبار اما همه‌اش از بین رفت.
پس ترجیح می‌دهی به گذشته دور برگردیم.شغلت چه بود؟
به صورت عمده عروسک می‌فروختم. من دانشگاه نرفته‌ام یعنی ترجیح دادم بعد از دیپلم بروم سربازی بعد کار و کاسبی راه بیندازم. پدرم سرمایه اولیه را داد و من از مغازه‌ای کوچک و اجاره‌ای در یک پاساژ شروع و کم‌کم پیشرفت کردم و توانستم برای خودم مغازه بخرم. بعد از آن ترجیح دادم عمده‌فروشی کنم، چون سودش برایم بیشتر بود.
کی ازدواج کردی؟
تقریبا اوایل کارم بود که با دختر دایی‌ام ازدواج کردم و هنوز مغازه‌ام را نخریده بودم که بچه اولم به دنیا آمد و اسمش را گذاشتیم ایمان. بچه دومم دختر است، مریم. ما خانواده خوشبختی بودیم و تقریبا کم و کاستی در زندگی‌مان وجود نداشت. من تمام هوش و حواسم به کار و خانواده‌ام بود.
چطور شد که سر و کارت به زندان افتاد؟
ورشکست شدم. چک‌بازی گرفتارم کرد. از یک طرف از مردم طلب داشتم و از طرف دیگر بدهکار بودم. طلبکاران فروش نداشتند و نمی‌توانستند چک‌هایشان را بموقع پاس کنند، طبیعتا من هم در این شرایط گرفتار می‌شدم. این وسط چند نفری کارشان را تعطیل کردند و پولم را ندادند. من هم دستم به آنها نرسید. از این رو مجبور شدم نزول کنم، این کار یعنی افتادن در مرداب. هر روز بدهکارتر از دیروز می‌شدم و این روند ادامه داشت تا این‌که 8 سال قبل کاملا ورشکست شدم و به زندان افتادم. مغازه‌ام را گرفتند و خودم پشت میله‌ها کاری از دستم برنمی‌آمد. 3 سال طول کشید تا شاکیانم رضایت دادند، البته بخشی از پولشان را گرفتند.
بعد از آزادی چه اتفاقی افتاد؟
افسرده بودم. 3 سال زندان خیلی روی من تاثیر منفی گذاشته بود.خانه و مغازه و ماشینم را از دست داده و تازه به پدرم و پدرزنم هم بدهکار بودم. آن زمان زن و 2 بچه‌ام در خانه پدر همسرم زندگی می‌کردند. من هم آنجا رفتم، یعنی چاره‌ای نداشتم. هر چند در زندگی سعی کرده بودم هیچ وقت زیر منت کسی نباشم، اما این بار دیگر چاره‌ای نداشتم.
چه چیزی برای استقامت و مقاومت در برابر ناملایمات دلداری‌ات می‌داد؟
خانواده‌ام. من واقعا آنها را دوست دارم. همیشه پیش خودم زمزمه می‌کردم مهم این نیست که زمین می‌خوری مهم آن است که بتوانی بلند شوی. نمی‌دانم این جمله را کی و کجا خواندم یا شنیدم اما همیشه در ذهنم بود.
برای شروع دوباره چه کار کردی؟
رفتم سراغ دوستان قدیمی در بازار، اما فهمیدم دیگر آن جایگاه و اعتبار سابق را ندارم. بعد از مدتی رو انداختن به این و آن بالاخره در مغازه یکی از دوستان قدیمی‌ام مشغول به کار شدم و حالا شده بودم حقوق بگیر. این برایم خیلی سخت بود اما تحمل کردم. همسرم هم از وقتی من به زندان افتاده بودم کار می‌کرد. شوهر خواهر یکی از دوستان دوران دبیرستانش پزشک بود و همسرم به عنوان منشی به مطب او می‌رفت. حقوق 2 نفرمان روی هم به اندازه‌ای نبود که بتوانیم خانه‌ای مستقل اجاره کنیم، چون من باید ماهانه مبلغی از بدهی‌ام را به دایی و پدرم می‌پرداختم. خود آنها اصرار داشتند پول را وقتی اوضاعم روبه‌راه شد، بگیرند اما من دلم نمی‌خواست آنها چوب اشتباه‌های تجاری مرا بخورند.
از اولین پیشرفت خودت بگو؟
کمی پول پس‌انداز کرده بودم و با آن یک محموله کوچک عروسک وارد کردم و فروختم با پولی که به دست آوردم، دوباره این کار را تکرار کردم و یک سال بعد از آزادی توانستم خانه‌ای مستقل اجاره کنم.
و گام بعدی؟
مغازه اجاره کردم البته با برادر زنم شریک شدم و ساندویچی راه انداختیم. سود این کار زیاد است و خوشبختانه دخل و خرجمان جور درمی‌آمد، اما وقتی برادرزنم تصمیم گرفت ازدواج کند به این نتیجه رسیدیم که باید از هم جداشویم، چون آن مغازه برای 2 خانواده نان نداشت.
این بار چه کردی؟
زنم از بانک وام مسکن گرفت و توانستیم آپارتمانی کوچک بخریم اما آن را به صورت وکالتی فروختم و با پولی که خودم داشتم، مغازه دیگری در جای بهتر اجاره کردم. هدفم این بود که کم‌کم برای خودم مغازه‌ای بخرم ولی یکدفعه قیمت‌ها بالا رفت برای همین هنوز هم از خودم مغازه ندارم ولی خدا را شکر می‌توانم خرجم را دربیاورم. در این مدت من خانه دیگری خریده‌ام و الان فلافل فروشی دارم که سودش بد نیست. باز هم همین که توانستم بلند شوم و روی پای خودم بایستم، جای شکر دارد.
مریم عفتی

نوشته شده توسط : admin در چهارشنبه 10 شهریور 1389
موضوع : مطالب جالب ومتفرقه | بازدید این مطلب : 951