روزی روزگاری، عابد خداپرستی بود که در عبادتکده ای در دل کوه راز و نیاز خدا میکرد، آنقدر مقام و منزلتش پیش خدا زیاد شده بود که خدا هر شب به فرشتگانش امر میکرد تا از طعام بهشتی، برای او ببرند... و او را بدینگونه سیر نمایند.
بعد از 70 سال عبادت ، روزی خدا به فرشتگانش گفت: امشب برای او طعام نبرید، بگذارید امتحانش کنیم آن شب عابد هر چه منتظر غذا شد، خبری نشد، تا جایی که گرسنگی بر او غالب شد.
طاقتش تمام شد و از کوه پایین آمد و به خانه آتش پرستی که در دامنه کوه منزل داشت رفت و از او طلب نان کرد، آتش پرست 3 قرص نان به او داد و او بسمت عبادتگاه خود حرکت کرد.
سگ نگهبان خانه آتش پرست به دنبال او راه افتاد، جلوی راه او را گرفت ...
مرد عابد یک قرص نان را جلوی او انداخت تا برگردد و بگذارد او براهش ادامه دهد، سگ نان را خورد و دوباره راه او را گرفت، مرد قرص دوم نان را نیز جلوی او انداخت و خواست برود اما سگ دست بردار نبود و نمی گذاشت مرد به راهش ادامه دهد. مرد عابد با عصبانیت قرص سوم را نیز جلوی او انداخت و گفت : ای حیوان تو چه بی حیایی! صاحبت قرص نانی به من داد اما تو نگذاشتی آنرا ببرم؟

به اذن خدای عز و جلٌ ، سگ به سخن آمد و گفت: من بی حیا نیستم، من سالهای سال سگ در خانه مردی هستم، شبهابی که به من غذا داد پیشش ماندم ، شبهایی هم که غذا نداد باز هم پیشش ماندم، شبهایی که مرا از خانه اش راند، پشت در خانه اش تا صبح نشستم ... تو بی حیایی، تو که عمری خدایت هر شب غذای شبت را برایت فرستاد و هر چه خواستی عطایت کرد، یک شب که غذایی نرسید، فراموشش کردی و از او بریدی و برای رفع گرسنگی ات به در خانه یک آتش پرست آمدی و طلب نان کردی ...

مرد با شنیدن این سخنان منقلب شد و به عبادتگاه خویش بازگشت و توبه کرد

عبدالله ابن عوف گفته است :  شبی در خواب دیدم که قیامت شده بود . من را آوردند و حساب مرا به آسانی بررسی کردند . آنگاه مرا به بهشت بردند و کاخ های زیادی به من نشان دادند که من از زیبایی آنها تعجب کردم .به من گفتند درهای این کاخ ها را بشمار من هم شمردم 50 در بود . بعد گفتند خانه هایش بشمار شمردم تعداد آنها 175 خانه بود.به من گفتند این خانه ها مال توست . آنقدر خوشحال شدم که از خواب پریدم و خدا را شکر کردم . صبح نزد ابن سیرین رفتم و خواب را برایش تعریف کردم . ابن سیرین گفت : معلوم است که تو آیة الکرسی زیاد می خوانی . گفتم بله همین طور است ولی تو از کجا فهمیدی ؟ جواب داد : برای اینکه این آیه 50 کلمه و 175 حرف دارد . من از زیرکی و حافظه او تعجب کردم آنگاه به من گفت : هر کس آیة الکرسی را زیاد بخواند سختی های مرگ بر او آسان می شود .

                                                                                                                                                                                         کپی از: قران سفره ی اسمانی برای زمینیان

کسی که حاجتمندان را رد نمی‎کند!

نیایش امام سجاد(علیه‎السلام) در روز عید فطر

دعای 46 از صحیفه سجادیه

اى آن که رحم مى‏کنى بر آن که بندگان بر او رحم نمى‏کنند، و اى کسى که مى‏پذیرى کسى را که شهرها نمى‏پذیرندش،

و اى کسى که اهل حاجتمندان خود را خوار نمى‏کنى، و اى کسى که اصرارکنندگان را ناامید نمى‏نمایى،

و اى کسى‏که دست ردّ بر سینه توقع‏داران نمى‏زنى،

و اى کسى ‏که پیشکش بى‏مقدار را مى‏پذیرى، و کمترین کارى را که برایت کنند سپاس مى‏نهى، 

و اى کسى که عمل اندک را قدر مى‏نهى، و مزد بزرگ بر آن مى‏پردازى، و اى که هر کس به تو نزدیک گردد به‏ او نزدیک مى‏شوى،

و اى کسى‏ که هر که را از تو روى گرداند به حضرتت فرا مى‏خوانى،

و اى کسى که نعمت خودرا تغییر نمى‏دهى، و به انتقام شتاب نمى‏ورزى، و اى کسى که نهال خوبى را 

به‏ بار مى‏آورى تا بیفزایى، و از بدى درمى‏گذرى تا آن را ناپدید نمایى،

آرزوها پیش از رسیدن به نهایت کرمت با حاجات روا شده بازگشتند، و ظرف‎هاى طلب به فیض

بخششت لبریز شدند، و اوصاف به کنه وصف تو نرسیده از هم گسیختند،

پس بدون شک برترىِ برتر از هر برترى مخصوص توست، و جلال

امجد بر هر جلالى ویژه توست. هر بزرگى در پیشگاهت کوچک است، و هر

شریفى در جنب شرفت پست است، آنان که به ‏غیر حضرتت رو آورده‏اند

نومید شدند، و آنان که جز وجود تو خواسته‏اند به خسران نشستند، و آنان که به درگاه غیر تو شدند

به تباهى رسیدند، و جز آنان که فضل تو را طالب شدند تهیدست ماندند.

درِ رحمتت براى تمام خواهندگان باز، و عطایت براى گدایان رایگان، و فریادرسیت

به فریادخواهان نزدیک است، آرزومندان از تو نومید نمى‏شوند، و درخواست کنندگان

از عطایت محروم نمى‏شوند، و مستغفران از عذاب تو تیره‏بخت نمى‏گردند،

سفره روزیت براى عاصیان پهن است، و بردباریت شامل دشمنانت نیز مى‏گردد،

عادتت احسان به بدکاران است، و سنّتت رحمت بر

تجاوزکاران، تا جائى‏که مدارایت اینان را از بازگشت به تو غافل نموده، و مهلت دادنت ایشان را

از خوددارى از گناه بازداشته، حال آنکه تنها تو با آنان بردبارى کرده‏اى تا به فرمانت بازآیند،

و از آن رو به آنان مهلت داده‏اى که اطمینان به دوام سلطنتت دارى، پس آن‏که اهل سعادت بود

فرجام کارش را به سعادت بردى، و هر که تیره‏بخت بود به تیره‏بختى‏اش واگذاشتى،

همه سر به فرمان حکم حضرتت خواهند داشت، و بازگشت کارشان به‏سوى فرمان تو خواهد بود،

پادشاهیت با مهلت طولانیى که به آنان مى‏دهى سستى نپذیرد، و از تأخیر محاکمه ایشان

برهان و حجتت ازمیان نرود. حجتت استوار و پابرجاست و باطل نگردد، و

سلطنت ثابت است آن‏سان که زوال نپذیرد، پس واى بر آن که از تو روى برتابد،

و نومیدى ذلّت‏بار از آن کسى است که ازتو نومید گشته، بدترین تیره‏بختى‏ها براى کسى است که به تو

مغرور شده، چه عذاب‏هاى دردناکى که خواهد چشید! و چه اندازه سرگردانى درازى در عذابت

خواهد داشت، و آرزوى گشایش از این کس چه دور است! و نومیدى او براى سهولت خروج از عذابت بسیار!

تمام اینها براساس عدل در قضاى غیرجائرانه تو، و از سر انصاف در حکم

غیرظالمانه توست. چرا که پى در پى اتمام حجت نمودى، و آنچه سزاوار اندرز و ارشاد بود

بیان داشتى، و تهدیدت را اعلام فرمودى، و با لطف و محبت ترغیب به حقایق نمودى،

و براى بیدارى مردم مثلهاآوردى، و به آنان مهلتِ طولانى دادى، و کیفر را به تأخیر انداختى در صورتى که

بر شتاب در عذاب توانا بودى، و مدارا نمودى در حالى که قدرت بر عجله داشتى،

مدارایت از روى ناتوانى، و مهلت دادنت از باب سستى، و خودداریت از باب غفلت،

و به ‏تأخیر انداختنت از روى‏مدارا و سازش نبوده،بلکه به این خاطر است که حجتت‏رساتر، و بزرگواریت

کاملتر، و احسانت فراگیرتر، و نعمتت تمامتر باشد، تمام اینها

بوده و هست و خواهد بود، و حجت تو برتر از آن است که به‏طور کامل وصف شود،

و برزگى تو والاتر از آن است که کسى به کنهش برسد، و نعمتت بیش

از آن است که همه‏اش به‏شماره درآید، و احسانت بیش از آن است که کسى کمترین آن را

شکرآرد، و اکنون نبودن زبان سخن مرا از ادامه سپاست ناتوان ساخته، و زبان تمجیدم

از کار افتاده، و نهایت قدرتم آن است که به درماندگى اقرار کنم

نه از سر رغبت به‏کوتاهى در ستایش تو -اى پروردگار من بلکه از باب ناتوانى. اینک منم که به‏ درگاهت روى آورده‏ام،

و از حضرتت توقع پذیرایى نیک دارم، پس بر محمد و آلش درود فرست، و رازم را

بشنو، و دعایم را مستجاب کن، و روزم را به ناامیدى و تهیدستى به شب مرسان،

و در دریوزگیم دست ردّ به سینه‏ام مزن، و رفتنم را از پیشگاهت،

و بازگشتم را به حضرتت گرامى‏دار، زیرا در آنچه بخواهى دچار مضیقه نمى‏شوى، و در برابر خواسته‏ها

ناتوان نمى‏باشى، و بر هر چیزى قدرت دارى، و هیچ حول و قوه‏اى

جز به دست خداى بزرگ نیست.

التماس دعا

تنظیم : گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی .

نکاتى درباره عید فطر

امیر المؤمنین علیه السلام در خطبه عید فطر مى‏فرماید:

«مر الحسن علیه السلام فى یوم فطر بقوم یلعبون و یضحکون فوقف على رؤوسهم، فقال: إن الله جعل شهر رمضان مضمارا لخلقه، فیستبقون فیه بطاعته إلى مرضاته، فسبق قوم ففازوا، و قصر آخرون فخابوا، فالعجب کل العجب من ضاحک لاعب فی الیوم الذی یثاب فیه المحسنون و یخسر فیه المبطلون و أیم الله لو کشف الغطاء لعلموا أن المحسن مشغول باحسانه و المسى‏ء مشغول بإساءته. ثم مضى‏». (2)

در این حدیث، امام حسن علیه السلام انجام اعمال عبادى در ماه مبارک رمضان را، تشبیه به مسابقه بین افراد نموده‏اند و عید فطر را زمان اخذ جوایز برندگان آن مى‏دانند.

لذا حضرت على علیه السلام در ویژگى‏هاى عید فطر مى‏فرمایند:

1- روزى که نیکوکاران ثواب مى‏برند.

    «هذا یوم یثاب فیه المحسنون‏».

2- روزى که گنهکاران زیان مى‏بینند.

    «و خسر فیه المبطلون‏»

3- شبیه‏ترین روز به روز قیامت است.

    «أشبه بیوم قیامکم‏».

چون در قیامت عده‏اى که زیان کارند، تاسف مى‏خورند و غضبناک مى‏گردند و عده‏اى که نیکوکارند رستگار و متنعم به نعمتهاى الهى مى‏شوند.

4- روز عبرت گرفتن.

    «فاذکروا بخروجکم‏»

وقتى از منازلتان براى خواندن نماز عید خارج مى‏شوید، به یاد آورید زمانى را که از منزل بدن خود خارج خواهید شد و سوى خداى خود خواهید رفت.

    «من الأجداث إلى ربکم‏»

وقتى در جایگاه نماز خود مى‏ایستید به یاد آورید زمانى را که در محضر عدل الهى مى‏ایستید و از شما حسابرسى مى‏کنند.

    «و اذکروا وقوفکم بین یدى ربکم‏»

وقتى از نماز به منازلتان بر مى‏گردید به یاد آورید زمانى را که به منازل خود در بهشت‏خواهید رفت.

    «و اذکروا منازلکم فى الجنة‏»

5- روز بشارت غفران و بخشش الهى.

    «أبشروا عباد الله فقد غفر لکم ما سلف من ذنوبکم‏».

پی نوشت ها:

1) من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 516.

2) تحف العقول، ص 170.

فرض می کنیم که شما متولد 29 اردیبهشت 1364 هستید.اردیبهشت ماه دوم (2) سال است پس :