جک نزد کشیش می رود و می پرسد: «جناب کشیش، می توانم وقتی در حال دعا کردن هستم، سیگار بکشم.»

کشیش پاسخ می دهد: «نه، پسرم، نمی شود. این بی ادبی به مذهب است.»

جک نتیجه را برای دوستش ماکس بازگو می کند.

ماکس می گوید: «تعجبی نداره. تو سئوال را درست مطرح نکردی. بگذار من بپرسم.»

ماکس نزد کشیش می رود و می پرسد: «آیا وقتی در حال سیگار کشیدن هستم می توانم دعا کنم؟»

کشیش مشتاقانه پاسخ می دهد: «مطمئناً، پسرم. مطمئناً.»

خرد بهتر از هر چه ایزد بداد    ستایش خرد را به از راه داد  
 خرد رهنمای و خرد دلگشای   خرد دست گیرد به هر دو سرای
------------------------------------------------------------------------
به گفتار دانندگان راه جوی -- به گیتی بپوی و به هر کس بگوی

چند تا ماجرای جالب و خوندنی

 مصاحبه شغلی 

در پایان مصاحبه شغلی برای استخدام در شرکتی، مدیر منابع انسانی شرکت از مهندس جوان صفر کیلومتر ام آی تی پرسید: « برای شروع کار، حقوق مورد انتظار شما چیست؟»

مهندس گفت: «حدود 75000 دلار در سال، بسته به اینکه چه مزایایی داده شود.»

مدیر منابع انسانی گفت: «خب، نظر شما درباره 5 هفته تعطیلی، 14 روز تعطیلی با حقوق، بیمه کامل درمانی و حقوق بازنشستگی ویژه و خودروی شیک و مدل بالا چیست؟»

مهندس جوان از جا پرید و با تعجب پرسید: «شوخی می‌کنید؟ »

مدیر منابع انسانی گفت: «بله، اما یادت باشه اول تو شروع کردی.
------------ --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- -----

کارمند تازه وارد 

مردی به استخدام یک شرکت بزرگ درآمد. در اولین روز کار خود، با کافه تریا تماس گرفت و فریاد زد: «یک فنجان قهوه برای من بیاورید.»

صدایی از آن طرف پاسخ داد: «شماره داخلی را اشتباه گرفته ای. می دانی تو با کی داری حرف می ‌زنی؟»

کارمند تازه وارد گفت: «نه»

صدای آن طرف گفت: «من مدیر اجرایی شرکت هستم، احمق.»

مرد تازه وارد با لحنی حق به جانب گفت: «و تو میدانی با کی حرف میزنی، بیچاره.»

مدیر اجرایی گفت: «نه»

کارمند تازه وارد گفت: «خوبه» و سریع گوشی را گذاشت.
ادامه مطلب...

?ادیسون در سنین پیری پس از کشف لامپ، یکی از ثروتمندان آمریکا به شمار میرفت و درآمد سرشارش را تمام و کمال در آزمایشگاه مجهزش که ساختمان بزرگی بود هزینه می کرد... این آزمایشگاه، بزرگترین عشق پیرمرد بود. هر روز اختراعی جدید در آن شکل می گرفت تا آماده بهینه سازی و ورود به بازار شود.

در همین روزها بود که نیمه های شب از اداره آتش نشانی به پسر ادیسون اطلاع دادند، آزمایشگاه پدرش در آتش می سوزد و حقیقتا کاری از دست کسی بر نمی آید و تمام تلاش ماموان فقط برای جلوگیری از گسترش آتش به سایر ساختمانها است! آنها تقاضا داشتند که موضوع به نحو قابل قبولی به اطلاع پیرمرد رسانده شود...

پسر با خود اندیشید که احتمالا پیرمرد با شنیدن این خبر سکته می کند و لذا از بیدار کردن او منصرف شد و خودش را به محل حادثه رساند و با کمال تعجب دید که پیرمرد در مقابل ساختمان آزمایشگاه روی یک صندلی نشسته است و سوختن حاصل تمام عمرش را نظاره می کند!!!

پسر تصمیم گرفت جلو نرود و پدر را آزار ندهد. او می اندیشید که پدر در بدترین شرایط عمرش بسر می برد.

ناگهان پدر سرش را برگرداند و پسر را دید و با صدای بلند و سر شار از شادی گفت: پسر تو اینجایی؟ می بینی چقدر زیباست؟!! رنگ آمیزی شعله ها را می بینی؟!! حیرت آور است!!! من فکر می کنم که آن شعله های بنفش به علت سوختن گوگرد در کنار فسفر به وجود آمده است! وای! خدای من، خیلی زیباست! کاش مادرت هم اینجا بود و این منظره زیبا را می دید. کمتر کسی در طول عمرش امکان دیدن چنین منظره زیبایی را خواهد داشت! نظر تو چیست پسرم؟!!

پسر حیران و گیج جواب داد: پدر تمام زندگیت در آتش می سوزد و تو از زیبایی رنگ شعله ها صحبت می کنی؟!!!!!! چطور میتوانی؟! من تمام بدنم می لرزد و تو خونسرد نشسته ای؟!

پدر گفت: پسرم از دست من و تو که کاری بر نمی آید. مامورین هم که تمام تلاششان را می کنند. در این لحظه بهترین کار لذت بردن از منظره ایست که دیگر تکرار نخواهد شد...! در مورد آزمایشگاه و باز سازی یا نو سازی آن فردا فکر می کنیم! الآن موقع این کار نیست! به شعله های زیبا نگاه کن که دیگر چنین امکانی را نخواهی داشت!!

توماس آلوا ادیسون سال بعد مجددا در آزمایشگاه جدیدش مشغول کار بود و همان سال یکی از بزرگترین اختراع بشریت یعنی ضبط صدا را تقدیم جهانیان نمود.

آری او گرامافون را درست یک سال پس از آن واقعه اختراع کرد 

وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغ‌ها میکند پرهایش سفید می‌ماند، ولی قلبش سیاه می‌شود... دوست‌داشتن کسی که لایق دوست‌داشتن نیست، اسراف محبت است.

دکتر علی شریعتی

طلا، زن، مرد

طلا را به وسیله آتش....زن را به وسیله طلا ....و مرد را به وسیله زن امتحان کنید.

فیثاغورث

عقل و قلب

برای اداره کردن خودت از عقلت استفاده کن و برای اداره کردن دیگران از قلبت.

قطار شهر بازی

در زندگی افرادی هستند که مثل قطار شهربازی هستند، از بودن با آنها لذت می‌بری ولی با آنها به جایی نمی‌رسی.

خوبی آدم‌ها و دیوار

همیشه از خوبی‌های آدم‌ها برای خودت دیوار بساز. پس هر وقت در حق تو بدی کردند ، فقط یک آجر از دیوار بردار ! بی‌انصافیست اگر دیوار خراب کنی

فلسفه و حکمت روزه

روزه از نظر بهداشت جسم و سلامت‏بدن و ابعاد دیگر داراى فواید فراوانى است، روزه در سلامت معده و پاکسازى آن از انواع غذاها که موجب انواع بیمارى‏هاست اثرات فوق العاده‏اى دارد.

مرکز بیماریها معده است

پیامبر خدا فرمود: «المعدة بیت کل داء، و الحمئة راس کل دواء» (1)

معده مرکز و خانه هر دردى است، و پرهیز و اجتناب (از غذاهاى نامناسب و زیاد خورى) اساس و راس هرداروى شفابخش است.

امام على(ع) در فلسفه روزه مى‏فرماید:

سخنان حکیمانه و درربار حضرت امیرالمؤمنین (ع) در نهج البلاغه چنین است: «و مجاهدة الصیام فى الایام المفروضات، تسکینا لاطرافهم، و تخشیعا لابصارهم، و تذلیلا لنفوسهم و تخفیضا لقلوبهم، و اذهابا للخیلاء عنهم لما فى ذلک من تعفیر عتاق الوجوه بالتراب تواضعا و التصاق کرائم الجوارح بالارض تصاغرا و لحقوق البطون بالمتون من الصیام تذللا» (2) امیرمؤمنان علیه السلام به دنباله مطالب ارزشمندى مى‏فرماید: از خدا بترسید و از کیفر تباهکارى در دنیا، و از زیان ستمگرى در آخرت ... و خداوند بندگان مؤمنش را حفظ مى‏فرماید، به وسیله نمازها و زکاتها، ( و سپس فوائد و پاره‏اى از علل و فلسفه روزه را بیان مى‏فرماید) و کوشش در گرفتن روزه در روزهاى واجب، براى آرام ماندن دست و پا و اندام و دیگر ایشان (از معصیت و نافرمانى) و چشم به زیر انداختنشان و فروتنى جانهاشان، و زبونى دلهاشان، و بیرون کردن کبر و خودپسندى از آنان، چون در نماز است مالیدن رخسارهاى نیکو براى فروتنى، و (هنگام سجده نمودن) چسبانیدن اعضاء شریفه (هفت موضع) را به زمین براى اظهار کوچکى و «ذلت‏به پیشگاه با عظمتش‏» و در روزه رسیدن شکمها به پشتها براى خضوع و ناچیز دانستن خویش که روزه و نماز و زکات فلسفه‏اش سازندگى و تزکیه، و تذلل و تقلل به پیشگاه حضرت حق است، و از چیزهائى است که مى‏تواند آدمى را از چنگ شیطان نجات بخشد، و از انواع بیماریهاى ظاهرى و باطنى برهاند، و مخصوصا درس مقاومت و مبارزه را عملا یاد آدمى دهد، مخصوصا روزه است که از امتیازات بخصوص برخوردار است، که پاداش آن فقط به خداوند بزرگ برگزار شده است. که امیرالمؤمنین(علیه السلام) درجائى دیگر مى‏فرماید:«و الصیام ابتلاء لاخلاص الخلق‏» (3)

روزه براى آزمایش اخلاص مردم است

خداوند روزه را براى آزمایش اخلاص مردم واجب فرموده است، که روزه در اخلاص عمل بسیار مؤثر است، یعنى کسى که روزه مى‏گیرد و تمامى روز را با همه امکان بخوردنیها و آشامیدنى‏هایى که در اختیار دارد، در عین حال امساک مى‏نماید، جز اخلاص به پیشگاه حضرت حق مفهومى دیگر ندارد، و در قسمتى از نهج البلاغه مى‏فرماید: «و صوم شهر رمضان فانه جنة من العقاب‏» (4) و یکى از دلائل وجوب روزه این است که روزه ماه رمضان سپر است از عقاب الهى، یعنى روزه موجب غفران و آمرزش گناهان و معاصى انسان است، که به وسیله روزه نجات از آتش جهنم و عقوبت پروردگار به دست مى‏آید.

خدایا از گرسنگى بتو پناه مى‏آوریم

فوائد کم خورى از نظر بهداشت و تندرستى جسم و روح، درست است که آدمى تاب گرسنگى زیاد را ندارد، و اسلام هم نخواسته است که انسان خود را در زحمت تحمل گرسنگى زیاد قرار دهد، بلکه در بعضى روایات رسیده است: «اللهم اعوذبک من الجوع‏» (5) خدایا از گرسنگى به تو پناه مى‏برم، ولى در عین حال باید متوجه بود، که مقدارى از گرسنگى براى انسان لازم است! و فوائد بسیارى در بردارد، و بر عکس پورخورى و سیر بیمارى زیادى به همراه مى‏آورد.

از نظر بهداشت و تندرستى، باید غذا کمتر مصرف شود، و هنوز اشتهاء تمام نشده، دست از غذا خوردن بکشد، به تجربه ثابت‏شده است. افرادى که کم مى‏خورند، از کسانى که همیشه سیر مى‏خورند سالم‏تر مى‏باشند، و تن درست‏ترند.

بحثى در فلسفه روزه از امام رضا(ع)

امام رضا (ع) در جواب یک پرسش از فلسفه روزه چنین مى‏فرماید: «علة الصوم لعرفان مس الجوع و العطش لیکون العبد ذلیلا مستکینا ماجورا محتسبا صابرا فیکون ذلک دلیلا على شدائد الآخرة، علت روزه از براى فهمیدن الم و درد گرسنگى و تشنگى است، تا بنده ذلیل و متضرع و ماجور و صابر باشد و بفهمد شدائد آخرت را، مع ما فیه من الانکسار له عن الشهوات و اعظاله فى العاجل دلیلا على الآجل لیعلم مبلغ ذلک من اهل الفقر و المسکنة فى الدنیا و الآخرة‏» (6) علاوه بر این که در روزه انکسار شهوات و موعظه هست از براى امر آخرت تا بداند حال اهل فقر و فاقه را در دنیا و عقبى. بلى این است قسمتى از فلسفه روزه از بیان حضرت رضا علیه آلاف التحیة و الثناء.

بلى روزه از افضل طاعات است، زیرا که روزه مشتمل بر انکسار شهوات بهیمیه است که شریعت آسمانى و احکام الهى نیامده مگر براى تعدیل شهوات و توقیف و مهار آنها که در حد اعتدال انجام گرفته، و براى تزکیه و طهارت نفس و تصفیه آن از اخلاقیات رذیله، زیرا مقصود از صوم مجرد امساک از اکل و شرب و مباشرت با نسوان نیست، بلکه غرض نهائى آن کف نفس و نگهدارى آن از شهوترانى‏هاى حیوانى است، چنان که رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود: الصوم جنة فاذا صام احدکم فلا یرفث و لا یجهل و ان امرء جادله او شاتمه فلیقل انى صائم: که روزه سپرى است از براى شخص، زیرا یکى از شما اگر روزه گرفت‏سخن زشت نگوید، و کارهاى بیهوده نکند، و اگر کسى با وى مجادله کند یا او را شماتت نماید، او بگوید من روزه هستم، مراد از این حدیث‏شریف نبوى (صلى الله علیه و آله) این است: که روزه وقایه‏اى است که نگه مى‏دارد آدمى را از انحرافات و لغزشها، که به واسطه آن از دشمنانى بزرگ چون شیطان نفس، دشمن درونى، خلاصى مى‏جوید، پس نفس را کنترل مى‏نماید از شهوات نابجا، و شیطان را از خود دور مى‏نماید.

مجراى نفوذ شیطان را با روزه ضیق نمائید

بر این مبنا رسول الله (صلى الله علیه و آله) فرمود: «ان الشیطان لیجرى من ابن آدم مجرى الدم فضیقوا مجاریه بالجوع‏»، که شیطان جریان مى‏یابد و نفوذ مى‏کند در فرزندان آدم، مانند جریان خون در بدن پس مجارى شیطان را در وجود خود به واسطه گرسنگى یعنى روزه تنگ نمائید،(7) و الحق، که روزه بدون اثر چه فایده و ثمرى دارد؟ آرى فائده و اثرى ندارد که آدمى غذاى ناهار خویش را به افطار تاخیر اندازد، و از امساک و اجتناب از یک سرى مبطلات روزه، انواع تهمتها و دروغها و غیبتها و شهوترانى‏ها و هتک حرمت‏خلق الله و حفظ نکردن ناموس خویش از نامحرمان و سوء تربیت فرزندان و سرعت غضب به حادثه کوچکى و ایجاد ضرب و شتم و صدها گناه دیگر مرتکب شود و بگوید من روزه هستم خیر؟ این نوع روزه اثرى و فایده‏اى ندارد، باید روزه قدرت ساختن و اصلاح نفس داشته باشد و روزه این قدرت را دارد، لکن این مائیم ارزش و اهمت او را تشخیص ندادیم، و از این نوع روزه‏هاى بى اثر ثمرى جز گرسنگى و تحمل تشنگى عاید ما نمى‏شود، و چه فایده‏اى است از براى روزه‏دار که فریضه‏اى اداء کند و کبیره‏اى مرتکب گردد، و با خیانت‏بر بندگان خدا در مال و عرض ایشان تجاوز نماید

روزه رابطه مستقیم با اخلاص دارد

خلاصه کنم و این بخش را «فلسفه روزه و حکمت مشروعیت‏» به سخن مولاى متقیان (علیه السلام) مزین نمایم که امام علیه السلام در آنجا که فلسفه پاره‏اى از احکام را تشریح مى‏فرماید: «و الصیام ابتلاء لاخلاص الخلق‏» (8)

خداوند، روزه را براى آزمایش اخلاص مردم مقرر و فرض فرموده است، و کسى که به پیشگاه حضرت حق اخلاص ورزد، تمامى اوصافى که در فلسفه روزه بیان شده است‏شامل حالش مى‏شود، و روزه کاملا با اخلاص روزه‏دار، در رابطه است.

پى‏نوشت‏ها:

1- ارکان الاسلام، ص 108

2- نهج البلاغه فیض، ص 798.

3- از حکمت 244 نهج البلاغه فیض الاسلام.

4- نهج البلاغه، چاپ صبحى صالح، ص 163.

5- مجمع البحرین، ماده جوع.

6- علل الشرایع صدوق علیه الرحمه.

7- از مجموعه‏اى از سخنان پیشوایان معصوم(ع) استخراج شده است.

8- نهج البلاغه، ص 1197.

بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم
امام صادق علیه السلام گوید:
پیامبر فرمود: وقتى که بنده اى (در آخرت بر اثر گناه) فرمان خدا را میشنود، که او را به سوى دوزخ ببرند، (ناگهان) توجه خاصى به خدا مىکند،
خداوند فرمان میدهد: او را برگردانید، او را برمى گردانند،
خداوند (توسط فرشتگان) به او میگوید: چرا به من توجه کردى
و در پاسخ عرض میکند: «پروردگارا گمانم درباره تو این نبود»
خداوند میفرماید: گمانت چه بود؟
او عرض میکند: «پروردگار من، گمانم این بود که گناهم را ببخشى و مرا در بهشت سکونت دهى»
خداوند به فرشتگان میفرماید: «نه، سوگند به عزت و جلال و بزرگى مقام و عظمتم، اگر بنده ام ساعتى گمان نیک به من داشته باشد، هرگز او را به آتش دوزخ نمى ترسانم، نه هرگز، (در عین حال) دروغ او را (که گوید گمان نیک در دنیا به رحمت خدا داشتم) راست بدانید و او را وارد بهشت کنید».
سپس پیامبر صلّى الله علیه وآله وسلّم سخنى فرمود: که مضمونش این است «اگر بنده اى حسن ظن به خدا داشته باشد، به نتیجه مطلوبى خواهد رسید»(تفسیر صافى ذیل آیه 22 سوره فصلت - نقل از تفسیر قمى.)
و امام صادق علیه السلام فرمود: «خداوند نزد گمان بنده اش است، اگر خوب بود نتیجه اش خوبست و اگر بد بود نتیجه اش بد است».(نورالثقلین ج 4 ذیل آیه 22 سوره فصلت.)

شمه ای از اعمال و مراقبات ماه شعبان

از حضرت امام صادق علیه السلام سوال کردند: بهترین اعمال درین ماه چیست؟ فرمود: تصدق و استغفار

* هر روز هفتاد مرتبه بگوییم: « استغفرالله و اسئله التوبه » و همچنین این ذکر وارد شده که هفتاد مرتبه بگوییم: « استغفرالله الذی لااله الا هو الرحمن الرحیم الحی القیوم و اتوب الیه »

* در تمام این ماه هزار مرتبه بگوییم: « لاله الا الله و لانعبد الا ایاه مخلصین له الدین و لو کره المشرکون »

* در این ماه تاکید بسیار زیادی بر روزه شده به خصوص روزه در هر پنجشنبه اینماه به علاوه دو رکعت نماز که بعد از حمد صد مرتبه توحید و بعد از سلام صد مرتبه صلوات

*« مناجات شعبانیه » که هر دلی را عاشق می کند و برای اهلش عزیز است و برای آن به ماه شعبان مانوس می شوند بلکه انتظار آن را می کشند. این مناجات از مهمات اعمال این ماه است و بلکه سفارش شده در تمام ایام سال هرگاه حضور قلبی دست داد ، خوانده شود. اللهم صل علی محمد و آل محمد و اسمع دعایی اذا دعوتک...

* همه خصوصا دوستانی که اعتکاف بودند و نماز سه شب ایام البیض را خواندند خواندن این نماز را در شب سیزدهم ( دو رکعت هر رکعت یک حمد و یس و تبارک الملک و توحید هر کدام یک مرتبه) و شب چهاردهم ( چهار رکعت هر رکعت به شرحی که گذشت) و شب پانزدهم( شش رکعت ؛ سه تا دورکعت هر رکعت به شرحی که گذشت) را در ماه شعبان فراموش نکنند.

* در این ماه مناسبت های مبارک بسیاری است ، قصد ما تنها آوردن اعمال مشترکه این ماه است اما به سبب پرقدر بودن شب و روز نیمه ی شعبان ، این نوشته را به تذکر درین باره نیزمتبرک می گردانیم:

اعمال زیادی برای شب نیمه ی شعبان وارد شده که چند مورد آن عبارت است از:

اول : غسل که باعث تخفیف گناهان می شود

دوم: احیای این شب به نماز و دعا و استغفار و در روایتست که هرکه احیا دارد این شب را نمیرد دل او در روزیکه دلها بمیرند

سوم: زیارت امام حسین علیه السلام که افضل اعمال این شب است . و اقل زیارت آن حضرت آنستکه ببامی برآید و به جانب راست و چب نظر کند ، پس سر به جانب آسمان کند پس زیارت کند آن حضرت را باین کلمات: « السلام علیک یا ابا عبدالله السلام علیک و رحمة الله و برکاته » و هرکس در هرجا و در هر وقت آن حضرت را باین کیفیت دعا کند امید است ثواب حج و عمره برای او نوشته شود

* روزه های روزهای آخر ماه شعبان خصوصا سه روز آخر سفارش خاص شده اند.

چه سعادتمندند کسانیکه این فرصت ها را به غفلت نمی گذرانند، چه سعادتمند کسانی که در این ایام برای همیشه الهی می شوند،

برای همدیگه دعا کنیم و باز بیشتر از همه برای او (عج).

سخنی که به ابوطالب نیرو داد

رسول اکرم(ص) ، بدون آنکه اهمیتی به پیشامدها بدهد با سرسختی عجیبی ، درمقابل قریش مقاومت می‏کرد ،و راه خویش را به سوی هدفهایی که داشت طی‏ می‏کرد . از تحقیر و اهانت به بتها و کوتاه خواندن عقل بت‏پرستان و نسبت‏ گمراهی و ضلالت دادن به پدران و اجداد آنها دریغ نمی‏کرد . اکابر قریش به‏ تنگ آمدند ، مطلب را با ابوطالب در میان گذاشتند و از او خواهش کردندیا شخصاً جلو برادرزاده‏اش را بگیرد ، یا آنکه بگذارد قریش مستقیماً ازجلو او بیرون آیند . ابوطالب بازبان نرم هر طور بود قریش را ساکت کرد،تا کار تدریجاً بالا گرفت ،و برای قریشیان دیگر قابل تحمل نبود . در هر خانه‏ای سخن از محمد " ص " بود ، و هر دو نفر که به‏ هم می‏رسیدند ، بانگرانی و ناراحتی ، سخنان و رفتار او را و اینکه از گوشه‏و کنار یکی یکی و یا گروه گروه به پیروان او ملحق می‏شوند ذکر می‏کردند.

جای معطلی نبود . همه متفق القول شدند که هر طور هست باید این غائله‏ کوتاه شود. تصمیم گرفتند بار دیگر با ابوطالب در این موضوع صحبت کنند،و این مرتبه جدیتر و مصممتر با او سخن بگویند .

رؤسا و اکابر قریش نزد ابوطالب آمدند و گفتند : " ما از تو خواهش‏ کردیم که جلو برادرزاده‏ات را بگیری و نگرفتی ، ما به خاطر پیر مردی و احترام تو قبل از آنکه مطلب را با تو در میان بگذاریم متعرض او نشدیم ،ولی دیگر تحمل نخواهیم کرد که او بر خدایان ما عیب بگیرد و بر عقلهای مابخندد و به پدران ما نسبت ضلالت و گمراهی بدهد . این دفعه برای اتمام‏حجت آمده‏ایم ، اگر جلو برادرزاده‏ات را نگیری ما دیگر بیش از این‏رعایت احترام و پیرمردی تو را نمی‏کنیم ، و با تو و او هر دو وارد جنگ‏ می‏شویم تا یک طرف از پا درآید " .

این اولتیماتوم صریح ، ابوطالب را بسی ناراحت کرد . هیچ وقت تا آن‏ روز همچو سخنان درشتی از قریش نشنیده بود . معلوم بود که ابوطالب تاب‏مقاومت و مبارزه با قریش را ندارد . و اگر بنا شود کار به جای خطرناک‏ بکشد ، خودش و برادرزاده‏اش و همه فامیل و بستگانش تباه خواهند شد .

این بود که کسی نزد رسول اکرم(ص) فرستاد و موضوع را با او در میان گذاشت‏ و گفت : «حالا که کار به اینجا کشیده ، سکوت کن که من و تو هر دو درخطر هستیم »رسول اکرم(ص) احساس کرد اولتیماتوم قریش در ابوطالب تأثیر کرده ، درجواب ابوطالب جمله‏ای گفت که همه سخنان قریش را از یاد ابوطالب برد ،فرمود :«عموجان ! همین قدر بگویم که ، اگر خورشید را در دست راست من و ماه‏ را در دست چپ من بگذارند ، که دست از دعوت و فعالیت خود بردارم هرگزبرنخواهم داشت ، تا خداوند دین خود را آشکار کند ، یا آنکه خودم جان بر سر این کار بگذارم».

اینجمله را گفت و اشکهایش ریخت ، و از پیش ابوطالب حرکت کرد .چند قدمی بیشتر نرفته بود که به دستور ابوطالب برگشت . ابوطالب گفت :« حالا که این طور است ، پس هرطور که خودت می‏دانی عمل کن ، به خدا قسم‏ تا آخرین نفس از تو دفاع خواهم کرد».

{داستان راستان،شهید مطهری،به نقل از:سیره ابن هشام ، جلد 1 ، صفحه . 265}.

عاشقان عیدتان مبارک باد

با سلام : دوستان رسول اعظم (صلى الله علیه و آله) می فرمایند :اَنـَا اَدیبُ اللّه وَ عَلىٌّ اَدیبى، اَمَرَنى رَبّى بِالسَّخاءِ وَ الْبِرِّ وَ نَهانى عَنِ الْبُخْلِ وَ الْجَفاءِ وَ ما شَى ءٌ اَبْغَضُ اِلَى اللّه عَزَّوَجَلَّ مِنَ الْبُخْلِ وَ سوءِ الْخُلُقِ، وَ اِنَّهُ لیُفْسِدُ العَمَلَ کَما یُفْسِدُ الخَلُّ الْعَسَلَ؛من ادب آموخته خدا هستم و على، ادب آموخته من است. پروردگارم مرا به سخاوت و نیکى کردن فرمان داد و از بخل و سختگیرى بازَم داشت. در نزد خداوند عزّوجلّ چیزى منفورتر از بخل و بد اخلاقى نیست. بد اخلاقى، عمل را ضایع مى کند، آن سان که سرکه عسل را.